UREDBAO TROŠKOVIMA KOJI SE SAVEZNIM ORGANIMA UPRAVE PRIZNAJU U MATERIJALNE TROŠKOVE("Sl. list SRJ", br. 47/94, 30/97, 60/99 i 8/2001) |
I OPŠTE ODREDBE
Naknada troškova za službena putovanja, za delimično pokriće izdataka za ishranu zaposlenih u toku rada, za prevoz zaposlenih na posao i sa posla i prevoz prilikom službenih izlazaka, odnosno dolazaka, za rad na terenu i posebna naknada za rad na terenu, zatim naknada troškova za odvojeni život od porodice, naknada za selidbene troškove, naknada za delimično pokriće izdataka za korišćenje godišnjeg odmora, naknada za otpremninu zaposlenom koji ostvari pravo na penziju i naknada u slučaju smrti zaposlenog ili člana njegovog porodičnog domaćinstva priznaje se saveznim ministarstvima, drugim saveznim organima uprave i saveznim upravnim organizacijama i službama Savezne vlade (u daljem tekstu: savezni organi uprave) u materijalne troškove.
Naknada troškova iz stava 1 ovog člana priznaje se saveznim organima uprave u iznosima i pod uslovima određenim ovom uredbom i Uredbom o zaradama, naknadama i drugim primanjima zaposlenih u saveznim ministarstvima, drugim saveznim organima, saveznim organizacijama i službama Savezne vlade ("Službeni list SRJ", br. 47/94).
Troškovi iz člana 1 ove uredbe prenose se saveznim organima uprave, a isplaćuju zaposlenim i drugim licima koja obavljaju poslove iz delokruga saveznog organa uprave.
Savezni ministar za finansije utvrđuje visinu naknade troškova za dnevnice, paušalne dnevnice, delimično pokriće izdataka za ishranu u toku rada, pojačanu ishranu i odvojen život od porodice, za svaki mesec, kao i visinu naknade za delimično pokriće izdataka u toku korišćenja godišnjeg odmora.
Zaposlenim, u smislu ove uredbe, smatraju se funkcioneri koje postavlja i razrešava predsednik Savezne vlade ili Savezna vlada i svi radnici koji obavljaju poslove iz delokruga saveznog organa uprave, odnosno koji su raspoređeni na radna mesta utvrđena opštim aktom o organizaciji i sistematizaciji radnih mesta i koji po tom osnovu uživaju prava, obaveze i odgovornosti iz rada i po osnovu rada.
Drugim licima, u smislu ove uredbe, smatraju se lica koja po propisu, a na osnovu akta organa, odnosno ovlašćenog funkcionera obavljaju poslove iz delokruga saveznog organa uprave, kao i lica koja ostvaruju neko od prava utvrđenih ovom uredbom.
II NAKNADA TROŠKOVA ZA SLUŽBENA PUTOVANJA
Službenim putovanjem, u smislu ove uredbe, smatra se putovanje na koje se zaposleni ili drugo lice upućuje, odnosno poziva da po nalogu funkcionera koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposlenog koga on ovlasti izvrši određeni službeni posao van mesta svog redovnog zaposlenja, odnosno stanovanja ako takvo putovanje povlači posebne troškove.
O potrebi i trajanju službenog putovanja odlučuje funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti izdaje nalog za službeno putovanje.
U nalogu za službeno putovanje navodi se lično ime zaposlenog ili drugog lica, trajanje i cilj putovanja, dan polaska, saobraćajno sredstvo koje se koristi za službeno putovanje, kao i drugi potrebni podaci.
Zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju dužno je da koristi najkraći put.
Ako se zaposleni ili drugo lice upućuje na službeno putovanje u mesto do koga nema javnog saobraćaja ili se zbog hitnosti izvršenja posla, odnosno potreba službenog posla ne mogu koristiti prevozna sredstva tog saobraćaja, odnosno službeno vozilo, u materijalne troškove saveznog organa uprave priznaju se i troškovi za prevoz zaposlenog sopstvenim automobilom za svaki pređeni kilometar, i to u iznosu od 10% propisane cene za jedan litar pogonskog goriva po pređenom kilometru.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti određuje koje će se prevozno sredstvo javnog saobraćaja koristiti na službenom putovanju, kao i klasu, odnosno razred tog prevoznog sredstva i iznos sredstava koji se priznaje za svaki pređeni kilometar, vodeći pri tom računa da to bude najracionalnije za izvršenje službenog posla.
Službeno putovanje u zemlji traje najduže 15 dana neprekidno. Izuzetno, ako to potrebe službe zahtevaju ili ako se započeti posao ne može prekinuti, službeno putovanje može trajati i duže od 15, ali ne duže od 30 dana neprekidno.
Naknada troškova za službeno putovanje koji se priznaju u materijalne troškove saveznog organa uprave obuhvata:
1) naknadu za ishranu i smeštaj zaposlenog ili drugog lica (u daljem tekstu: dnevnica);
2) naknadu za prevoz zaposlenog ili drugog lica od njegovog prebivališta do mesta u kome se obavlja službeni posao;
3) naknadu ostalih troškova koje zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla.
Ostalim troškovima koje zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla, u smislu ove uredbe, smatraju se: izdatak za rezervaciju mesta u prevoznom sredstvu, izdatak za prenošenje prtljaga, izdatak za prevoz u gradskom javnom saobraćaju, izdatak za telefonski razgovor i sl.
Izdaci za dnevnice za službeno putovanje isplaćuju se zaposlenom ili drugom licu u visini najvišeg iznosa sredstava koji se za ovu namenu može isplatiti zaposlenim u državnim organima republike članice na čijoj se teritoriji nalazi sedište saveznog organa uprave.
Zaposleni koji se upućuju na izvršavanje posebnih poslova i zadataka po odluci nadležnog organa ostvaruju pravo na dnevnicu u visini do trostrukog iznosa iz stava 3 ovog člana.
Visinu dnevnice iz stava 4 ovog člana utvrđuje funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave u kome zaposleni ostvaruju prava u skladu sa ovom uredbom, a polazeći od karaktera i specifičnosti posla koji se obavlja na službenom putovanju.
Ako zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju koristi hotelsko prenoćište, troškovi noćenja priznaju se na osnovu hotelskog računa najviše do iznosa troškova za jednokrevetnu sobu, osim u hotelima de luks kategorije.
Smeštajem, u smislu stava 1 tačka 1 ovog člana, smatra se i smeštaj radi dnevnog odmora pilota-letača i letačkog osoblja dok su na službenom putovanju, ako je vreme zadržavanja na aerodromu duže od četiri časa između dva leta u toku 24 časa. Troškovi dnevnog odmora obračunavaju se prema hotelskom računu za smeštaj.
Zaposlenom ili drugom licu na službenom putovanju dnevnica se obračunava od časa polaska na službeno putovanje do časa povratka i to:
1) cela dnevnica - za svaka 24 časa provedena na službenom putovanju, kao i za vreme preko 12 časova;
2) pola dnevnice - za vreme od 8 do 12 časova, a kad je to vreme provedeno na putu noću od 22,00 do 5,00 časova - i za vreme od 5 do 8 časova.
Cela dnevnica obračunava se i za vreme provedeno na službenom putovanju koje je trajalo od 12 časova do 24 časa.
Izuzetno, zaposlenim na poslovima pilota - letača i letačkog osoblja, dok su na službenom putovanju, pored troškova smeštaja pripada i naknada koja se u vidu paušalne dnevnice isplaćuje bez obzira na vreme provedeno na službenom putovanju.
Paušalna naknada iz stava 3 ovog člana iznosi do 65% sredstava utvrđenih u skladu sa stavom 3 člana 10 ove uredbe.
Po završenom službenom putovanju, zaposleni ili drugo lice dužno je da, bez odlaganja, podnese račun putnih troškova.
Uz račun putnih troškova prilažu se: nalog za službeno putovanje, prevozna karta i potvrda o plaćenoj rezervaciji mesta, potvrda o uplati za prevoz prtljaga, dokaz o iznosu plaćenom za prenoćište u hotelu, ako je zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju prenoćilo u hotelu, kao i drugi računi potrebni da se izvrši obračun troškova.
III NAKNADA TROŠKOVA ZA PREVOZ ZAPOSLENIH NA POSAO I SA POSLA I PREVOZ PRILIKOM SLUŽBENIH IZLAZAKA, ODNOSNO DOLAZAKA
Za korišćenje prevoza za dolazak na posao i povratak s posla zaposlenom se isplaćuje novčana naknada troškova za prevoz u javnom saobraćaju, osim taksi prevoza, u visini cene prevozne karte za mesec.
Visina troškova iz stava 1 ovog člana utvrđuje se na osnovu cene pojedinačne karte, pismene izjave zaposlenog o adresi stanovanja i broju vozila javnog saobraćaja koje zaposleni koristi, a koja mu omogućavaju najkraći prevoz od mesta stanovanja do mesta rada.
Troškovi za prevoz zaposlenih prilikom službenih izlazaka na područje mesta zaposlenja i troškovi za prevoz drugih lica koja imaju prebivalište i obavljaju poslove iz delokruga saveznog organa uprave u sedištu tog organa isplaćuju se zaposlenim i drugim licima u iznosima stvarne cene karte, odnosno troškova za prevozno sredstvo koje se koristi.
O prevozu iz stava 1 ovog člana odlučuje funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti i o tome izdaje pismeni nalog.
Ako nije organizovan prevoz sredstvima javnog saobraćaja, odnosno ako se ne može koristiti službeno vozilo ili ako se radi u smenama u vreme kad se ne vrši prevoz sredstvima javnog saobraćaja, zaposleni ima pravo na naknadu troškova za prevoz sopstvenim automobilom, i to u iznosu od 10% propisane cene za jedan litar pogonskog goriva po pređenom kilometru.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti odlučuje o pravu iz stava 1 ovog člana i o iznosu sredstava i o tome izdaje pismeni nalog.
IV NAKNADA TROŠKOVA ZA RAD NA TERENU I POSEBNA NAKNADA ZA RAD NA TERENU
Radom na terenu, u smislu ove uredbe, smatraju se poslovi koji se po prirodi obavljaju na terenu van mesta u kome zaposleni stalno obavlja posao, u trajanju dužem od 30 dana neprekidno, a najduže 90 dana.
Naknada za rad na terenu obuhvata troškove za smeštaj i ishranu i troškove za prevoz zaposlenog od mesta zaposlenja do terena gde se izvode radovi.
Troškovi iz člana 16 ove uredbe koje zaposleni ima za vreme rada i boravka na terenu van svog prebivališta (terenski dodatak) isplaćuju se zaposlenom za svaki dan boravka na terenu u visini najvišeg iznosa sredstava koji se za ovu namenu može isplatiti zaposlenim u državnim organima republike članice na čijoj teritoriji se nalazi sedište saveznog organa uprave.
Naknada za rad na terenu zaposlenom ne pripada za vreme godišnjeg odmora ili drugog odsustvovanja sa rada, bez obzira na to da li je u pitanju odsustvovanje sa rada uz naknadu zarade ili odsustvovanje sa rada bez naknade zarade ili neopravdan izostanak.
Ako se zaposleni razboli u vreme kad se nalazi na terenu, a zbog zdravstvenih razloga ne može da se vrati u mesto stanovanja, pripada mu naknada na ime troškova za rad na terenu.
O potrebi i trajanju rada na terenu odlučuje funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave ili zaposleni koga on ovlasti i o tome izdaje nalog koji sadrži: lično ime zaposlenog, razloge ili cilj upućivanja zaposlenog na teren, mesto u kom će se obaviti posao na terenu, dan polaska i povratka sa terena, prevozno sredstvo koje će se koristiti za odlazak i povratak sa terena, kao i druge potrebne podatke.
Po završenom radu na terenu zaposleni je dužan da, bez odlaganja, podnese račun troškova boravka na terenu, uz koji se prilažu: nalog za rad na terenu, prevozna karta, potvrda o plaćenoj rezervaciji mesta, potvrda o uplati za prevoz prtljaga, dokaz o iznosu plaćenom za prenoćište u hotelu, kao i drugi računi potrebni da se izvrši obračun troškova.
Pravo na posebnu naknadu za rad na terenu pripada zaposlenom koji je po odluci nadležnog organa upućen na izvršavanje određenih poslova, odnosno specijalnih akcija u neprekidnom trajanju dužem od šest meseci, i to u visini od 50% od mesečne zarade tog zaposlenog ostvarene u prethodnom mesecu.
V NAKNADA TROŠKOVA ZA ODVOJENI ŽIVOT OD PORODICE
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave, odnosno zaposleni koga na dužnost postavlja Savezna vlada, koji iz republike članice dolazi na rad u savezni organ uprave snosi troškove hotelskog smeštaja do konačnog obezbeđivanja odgovarajućeg službenog stana, s tim da troškove smeštaja koji prelaze utvrđenu naknadu za smeštaj u službeni stan snosi savezni organ uprave u kome je zaposleni na dužnosti.
Odlukom funkcionera koji rukovodi saveznim organom uprave u kome su lica iz stava 1 ovog člana na dužnosti ili na zahtev tih lica, istima se do obezbeđenja odgovarajućeg službenog stana, može isplatiti mesečna naknada, na ime zakupa odgovarajućeg stana, u neto-iznosu od 15.000,00 dinara, a za članove Savezne vlade u neto-iznosu od 18.000,00 dinara.
Naknada troškova za prevoz radi posete užoj porodici od koje živi odvojeno pripada zaposlenom koji je raspoređen da poverene poslove izvršava u drugom mestu, van sedišta saveznog organa uprave, i to do četiri putovanja mesečno, uz pravdanje troškova prevoza.
Naknada troškova iz stava 1 ovog člana - do četiri putovanja mesečno, uz pravdanje troškova prevoza, pripada i zaposlenom koji prima naknadu za odvojeni život od porodice.
VI NAKNADA SELIDBENIH TROŠKOVA
Naknada selidbenih troškova isplaćuje se zaposlenom koji se raspoređuje na rad u drugo mesto van sedišta saveznog organa uprave ili područnog organa uprave.
Zahtev za naknadu selidbenih troškova podnosi zaposleni u roku od mesec dana od dana preseljenja.
Naknada za selidbene troškove obuhvata naknadu stvarnih troškova za pakovanje i prevoz pokućstva, kao i troškove za prevoz, ishranu i smeštaj zaposlenog i članova njegove porodice prilikom selidbe prevoznim sredstvima javnog saobraćaja.
Članovima porodice, u smislu ove uredbe, smatraju se lica koja sa zaposlenim žive u zajedničkom domaćinstvu.
Naknada troškova za pakovanje i prevoz pokućstva isplaćuje se prema računu prevoznika u visini stvarnih troškova, a na teret sredstava saveznog organa uprave u kome je radnik zaposlen.
Na ime troškova za prevoz, smeštaj i ishranu zaposlenog i članova njegove porodice i drugih troškova učinjenih prilikom selidbe, zaposlenom pripada naknada u paušalnom iznosu koji odgovara iznosu njegove mesečne zarade koju je ostvario u poslednjem mesecu pre preseljenja.
Uz zahtev za isplatu naknade za selidbene troškove zaposleni, odnosno član njegove porodice prilaže i potvrdu o prijavi, odnosno odjavi prebivališta.
VII PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Odredbe ove uredbe shodno se primenjuju i na zaposlene u službama Savezne skupštine, predsednika Republike, Saveznog suda, Saveznog državnog tužioca, Saveznog javnog pravobranilaštva i Saveznog veća za prekršaje.
Odredbe stava 1 ovog člana odnose se i na zaposlene u organizacijama, odnosno ustanovama koje obavljaju poslove od interesa za ostvarivanje nadležnosti savezne države, ako drugim saveznim propisom nije drukčije određeno.
Danom stupanja na snagu ove uredbe prestaje da važi Uredba o troškovima koji se saveznim organima uprave priznaju u materijalne troškove ("Službeni list SRJ", br. 12/93 i 49/93).