ZAKONO JUGOSLOVENSKOM DRŽAVLJANSTVU("Sl. list SRJ", br. 33/96 i 9/2001) |
I OSNOVNE ODREDBE
Jugoslovensko državljanstvo stiče se:
1) poreklom;
2) rođenjem na teritoriji Jugoslavije:
3) prijemom;
4) po međunarodnim ugovorima.
Jugoslovensko državljanstvo prestaje:
1) otpustom;
2) odricanjem;
3) po međunarodnim ugovorima.
Jugoslovenski državljanin koji ima i državljanstvo strane države smatra se jugoslovenskim državljaninom kada se nalazi na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije (u daljem tekstu: Jugoslavija).
(1) Jugoslovenskom državljaninu prestaje državljanstvo republike članice prestankom jugoslovenskog državljanstva, a stranac stiče državljanstvo republike članice sticanjem jugoslovenskog državljanstva.
(2) Državljanin republike članice ima na teritoriji druge republike članice ista prava i dužnosti kao i njeni državljani.
(1) Jugoslovensko državljanstvo dokazuje se izvodom iz matične knjige rođenih ili izvodom iz matične knjige jugoslovenskih državljana.
(2) Lice rođeno u inostranstvu i lice koje je kao stranac, u skladu sa ovim zakonom primljeno u jugoslovensko državljanstvo, jugoslovensko državljanstvo dokazuje izvodom iz matične knjige jugoslovenskih državljana.
(3) U inostranstvu jugoslovensko državljanstvo dokazuje se izvodom iz matične knjige rođenih ili izvodom iz matične knjige jugoslovenskih državljana ili važećom putnom ispravom jugoslovenskog državljanina.
II STICANJE JUGOSLOVENSKOG DRŽAVLJANSTVA
1. Sticanje državljanstva poreklom
Jugoslovensko državljanstvo stiče poreklom:
1) dete čija su oba roditelja u trenutku njegovog rođenja jugoslovenski državljani;
2) dete rođeno u Jugoslaviji, čiji je jedan od roditelja u trenutku rođenja deteta jugoslovenski državljanin;
3) dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku rođenja deteta jugoslovenski državljanin, a drugi je nepoznat ili nepoznatog državljanstva ili bez državljanstva.
(1) Jugoslovensko državljanstvo stiče poreklom dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku rođenja deteta jugoslovenski državljanin, a drugi je strani državljanin, ako do navršene 18. godine života bude prijavljeno kao jugoslovenski državljanin kod nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Jugoslavije i ako podnese zahtev za upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana.
(2) Zahtev za upis deteta u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana može podneti roditelj koji je jugoslovenski državljanin. Ako je dete pod starateljstvom, prijavu može podneti staralac. Ako je dete starije od 14 godina, potrebna je i njegova saglasnost.
(3) Ako dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja jugoslovenski državljanin, ostane bez državljanstva, stiče jugoslovensko državljanstvo i ako nije prijavljeno kao jugoslovenski državljanin, odnosno upisano u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana u smislu stava 1 ovog člana.
(1) Pod uslovima iz člana 8 stav 1 ovog zakona, jugoslovensko državljanstvo stiče i lice starije od 18 godina života ako do navršene 23. godine života podnese zahtev za upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana.
(2) Zahtev iz stava 1 ovog člana podnosi se organu nadležnom za vođenje matične knjige jugoslovenskih državljana.
(1) Pod uslovima iz čl. 7, 8 i 9 ovog zakona, jugoslovensko državljanstvo stiče i usvojenik - stranac, u slučaju potpunog usvojenja.
(2) Zahtev za upis usvojenika stranca u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana podnosi usvojilac - jugoslovenski državljanin.
(3) Zahtev iz stava 2 ovog člana može podneti usvojenik stariji od 18 godina života do navršene 23. godine života.
2. Sticanje državljanstva rođenjem na teritoriji Jugoslavije
(1) Dete rođeno ili nađeno na teritoriji Jugoslavije (nahoče) stiče jugoslovensko državljanstvo rođenjem ako su mu oba roditelja nepoznata ili nepoznatog državljanstva ili bez državljanstva.
(2) Detetu iz stava 1 ovog člana može prestati jugoslovensko državljanstvo ako se do navršene 18. godine života utvrdi da su mu oba roditelja strani državljani. Državljanstvo mu prestaje na zahtev roditelja danom dostavljanja rešenja.
(3) Ako je dete starije od 14 godina, za prestanak jugoslovenskog državljanstva potrebna je i njegova saglasnost.
3. Sticanje državljanstva prijemom
(1) Stranac kome je, shodno propisima o kretanju i boravku stranaca, odobreno stalno nastanjenje u Jugoslaviji može biti, na svoj zahtev, primljen u jugoslovensko državljanstvo pod uslovom:
1) da je navršio 18 godina života;
2) da ima otpust iz stranog državljanstva ili da podnese dokaz da će otpust dobiti ako bude primljen u jugoslovensko državljanstvo;
3) da u mestu stalnog nastanjenja ima zaposlenje ili drugi izvor sredstava za svoje izdržavanje i izdržavanje članova svoje porodice;
4) da u Jugoslaviji nije kažnjavan kaznom zatvora za krivično delo koje ga čini nepodobnim za prijem u jugoslovensko državljanstvo;
5) da se iz njegovog ponašanja može zaključiti da će poštovati pravni poredak Jugoslavije.
(2) Uslov iz tačke 2 stav 1 ovog člana ispunjen je ako je zahtev podnelo lice bez državljanstva ili lice koje pruži dokaz da će po zakonu zemlje čiji je državljanin izgubiti državljanstvo prijemom u jugoslovensko državljanstvo.
(3) Ako strana država ne dozvoljava otpust iz državljanstva ili za otpust postavlja uslove koje stranac ne može ispuniti bez bitne štete po njegovu egzistenciju i egzistenciju njegove porodice, uslov iz stava 1 tačka 2 ovog člana ispunjen je ako podnosilac zahteva da izjavu da se odriče stranog državljanstva ako stekne jugoslovensko državljanstvo.
Stranac koji je u braku sa jugoslovenskim državljaninom najmanje tri godine i kome je odobreno stalno nastanjenje u Jugoslaviji, može biti primljen u jugoslovensko državljanstvo ako ne postoji neka od smetnji iz člana 12 stav 1 tač. 4 i 5 ovog zakona.
Jugoslovenski iseljenik i član njegove porodice mogu biti primljeni u jugoslovensko državljanstvo ako ispunjavaju uslove iz člana 12 stav 1 tač. 4 i 5 ovog zakona.
(1) U jugoslovensko državljanstvo može biti primljen i stranac koji nema otpust iz stranog državljanstva, bez obzira na to da li mu je odobreno stalno nastanjenje u Jugoslaviji i da li ima zaposlenje ili drugi izvor sredstava za izdržavanje, ako njegov prijem u jugoslovensko državljanstvo iziskuju međunarodni i drugi interesi Jugoslavije, ako ima naročitih zasluga za Jugoslaviju ili ako je to neophodno iz naučnih, ekonomskih, kulturnih, nacionalnih ili sličnih razloga.
(2) O prijemu u jugoslovensko državljanstvo iz stava 1 ovog člana odlučuje Savezna vlada.
(1) Ako oba roditelja steknu jugoslovensko državljanstvo prijemom, na njihov zahtev jugoslovensko državljanstvo stiče i njihovo dete koje nije navršilo 18 godina života.
(2) Ako jedan od roditelja stekne jugoslovensko državljanstvo prijemom, na zahtev tog roditelja jugoslovensko državljanstvo može steći i njegovo dete koje nije navršilo 18 godina života ako s tim roditeljem živi u Jugoslaviji.
(3) Uz zahtev iz stava 2 ovog člana podnosi se saglasnost drugog roditelja. Saglasnost drugog roditelja ne podnosi se ako je taj roditelj lice bez državljanstva.
(4) Ako drugi roditelj ne da saglasnost za prijem deteta u jugoslovensko državljanstvo, saglasnost daje nadležni organ starateljstva.
(5) Ako je dete starije od 14 godina, za prijem u jugoslovensko državljanstvo potrebna je i njegova saglasnost.
(1) U slučaju nepotpunog usvojenja usvojenik stranac koji nije navršio 18 godina života može na zahtev usvojioca koji je jugoslovenski državljanin steći jugoslovensko državljanstvo ako sa usvojiocem stalno živi u Jugoslaviji.
(2) Ako je usvojenik stariji od 14 godina, za prijem u jugoslovensko državljanstvo potrebna je i njegova saglasnost.
(1) Organ koji je doneo rešenje o prijemu u jugoslovensko državljanstvo može poništiti to rešenje ako se utvrdi da je prijem u jugoslovensko državljanstvo izvršen na osnovu lažne izjave ili namernog prikrivanja bitnih činjenica ili okolnosti koje su uticale na donošenje odluke.
(2) Ako je to u interesu deteta, poništenje rešenja iz razloga iz stava 1 ovog člana ne mora obuhvatiti dete do navršene 18. godine života koje je prijemom steklo jugoslovensko državljanstvo.
4. Sticanje državljanstva po međunarodnim ugovorima
(1) Jugoslovensko državljanstvo može se steći na osnovu potvrđenog međunarodnog ugovora.
(2) Međunarodnim ugovorom iz stava 1 ovog člana može se ustanoviti dvojno državljanstvo, pod uslovom uzajamnosti.
III PRESTANAK JUGOSLOVENSKOG DRŽAVLJANSTVA
1. Prestanak državljanstva otpustom
(1) Jugoslovenskom državljaninu prestaje jugoslovensko državljanstvo otpustom ako podnese zahtev za otpust i ako ispunjava sledeće uslove:
1) da je navršio 18 godina života;
2) da nema smetnji u pogledu vojne obaveze;
3) da je izmirio poreze i druge zakonske obaveze;
4) da je regulisao imovinskopravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Jugoslaviji;
5) da se protiv njega u Jugoslaviji ne vodi krivični postupak zbog krivičnog dela za koje se goni po službenoj dužnosti, a ako je u Jugoslaviji osuđen na kaznu zatvora - da je tu kaznu izdržao;
6) da ima strano državljanstvo ili dokaz da će biti primljen u strano državljanstvo.
(2) U postupku otpusta iz jugoslovenskog državljanstva po zahtevu vojnog lica ili civilnog lica na službi u Vojsci Jugoslavije pribaviće se mišljenje saveznog organa nadležnog za poslove odbrane.
Otpust iz jugoslovenskog državljanstva neće se odobriti:
1) ako je to neophodno iz razloga bezbednosti ili odbrane zemlje, iz razloga uzajamnosti ili ako to zahtevaju ekonomski ili drugi interesi Jugoslavije;
2) vojnim obveznicima, ako savezni organ nadležan za poslove odbrane u postupku utvrdi da u pogledu vojne obaveze ima smetnji za otpust.
(1) Jugoslovenski državljanin koji je podneo zahtev za otpust iz jugoslovenskog državljanstva može istim zahtevom zatražiti otpust iz jugoslovenskog državljanstva i za svoju decu do navršene 18. godine života. Uz zahtev za otpust iz jugoslovenskog državljanstva deteta podnosi se saglasnost drugog roditelja i mišljenje nadležnog organa starateljstva. Ako je dete starije od 14 godina, podnosi se i njegova saglasnost.
(2) Ako su roditelji razvedeni, zahtev za otpust iz državljanstva deteta može podneti samo roditelj kome je dete pravnosnažnom sudskom odlukom povereno na čuvanje i vaspitanje.
(3) Ako drugi roditelj ne da saglasnost za otpust deteta iz jugoslovenskog državljanstva, ili je nepoznatog prebivališta, ili je lišen poslovne sposobnosti ili roditeljskog prava, zahtev za otpust deteta iz jugoslovenskog državljanstva će se prihvatiti ako je to, po mišljenju nadležnog organa starateljstva, u interesu deteta.
(1) U slučaju potpunog usvojenja, usvojeniku do navršene 18. godine života prestaje jugoslovensko državljanstvo otpustom, ako zahtev za prestanak državljanstva podnese usvojilac koji je stranac ili usvojilac koji je podneo zahtev za otpust iz jugoslovenskog državljanstva i ako su ispunjeni uslovi iz člana 21 ovog zakona.
(2) Detetu neće prestati jugoslovensko državljanstvo potpunim usvojenjem ako bi time ostalo bez državljanstva.
(1) Ako lice koje je dobilo otpust iz jugoslovenskog državljanstva ne stekne strano državljanstvo u roku od godinu dana od dana dostavljanja rešenja o otpustu, organ koji je doneo rešenje može ga poništiti na pismeni zahtev tog lica.
(2) Zahtev za poništenje rešenja o otpustu iz jugoslovenskog državljanstva može se podneti u roku od tri meseca od isteka roka iz stava 1 ovog člana.
(3) Rešenje o otpustu iz jugoslovenskog državljanstva poništiće se na zahtev lica iz stava 1 ovog člana ako bi to lice ostalo bez državljanstva.
2. Prestanak državljanstva odricanjem
(1) Punoletan jugoslovenski državljanin koji je rođen i živi u inostranstvu, a ima i strano državljanstvo, može se do navršene 23. godine života odreći jugoslovenskog državljanstva.
(2) U pogledu odricanja od državljanstva deteta do navršene 18. godine života shodno se primenjuju odredbe člana 21 ovog zakona.
3. Prestanak državljanstva po međunarodnim ugovorima
Jugoslovensko državljanstvo može prestati na osnovu potvrđenog međunarodnog ugovora.
IV PONOVNO STICANJE JUGOSLOVENSKOG DRŽAVLJANSTVA
(1) Lice koje je otpušteno iz jugoslovenskog državljanstva i steklo strano državljanstvo i lice kome je, na zahtev roditelja, prestalo jugoslovensko državljanstvo otpustom ili odricanjem može ponovo steći jugoslovensko državljanstvo ako podnese zahtev za ponovno sticanje jugoslovenskog državljanstva i ako najmanje godinu dana neprekidno boravi u Jugoslaviji.
(2) Zahtev za ponovno sticanje jugoslovenskog državljanstva lica iz stava 1 ovog člana odbiće se ako postoji neka od smetnji iz člana 12 stav 1 tač. 1, 4 i 5 ovog zakona.
V REŠAVANJE SUKOBA REPUBLIČKIH ZAKONA O DRŽAVLJANSTVU
(1) Dete stiče državljanstvo republike članice čije državljanstvo imaju oba roditelja u trenutku njegovog rođenja.
(2) Ako roditelji deteta u trenutku njegovog rođenja imaju državljanstvo različitih republika članica, dete stiče državljanstvo republike članice po zakonu republike na čijoj je teritoriji rođeno, ako državljanstvo te republike ima jedan od roditelja. Roditelji mogu sporazumno da odrede da dete stiče državljanstvo republike članice po zakonu republike čiji je državljanin drugi roditelj.
(3) Dete rođeno u inostranstvu, čiji roditelji u trenutku njegovog rođenja imaju državljanstvo različitih republika članica, stiče državljanstvo republike članice jednog od roditelja po zakonu republike koju oni sporazumno odrede.
(4) Ako se sporazum iz stava 3 ovog člana ne postigne, dete stiče državljanstvo republike članice po zakonu republike na čijoj je teritoriji upisano u matičnu knjigu rođenih, odnosno po zakonu republike čije državljanstvo ima roditelj koji dete prijavi kao jugoslovenskog državljanina nadležnom diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Jugoslavije i zatraži upis deteta u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana.
(5) Ako jedan od roditelja nije živ, ako je lišen poslovne sposobnosti ili roditeljskog prava ili je nepoznat, izjavu o državljanstvu republike članice deteta daje drugi roditelj.
(6) Odredbe st. 1 do 5 ovog člana primenjuju se i na određivanje državljanstva republike članice usvojenika - stranca koji je potpunim usvojenjem stekao jugoslovensko državljanstvo.
(1) Lice koje stekne jugoslovensko državljanstvo prijemom stiče državljanstvo republike članice na čijoj teritoriji se nastani.
(2) Jugoslovenski iseljenik stiče državljanstvo republike članice za koje se izjasni u zahtevu za prijem u jugoslovensko državljanstvo.
(3) Ako je roditelj ili bračni drug lica iz stava 1 ovog člana jugoslovenski državljanin, to lice može steći državljanstvo republike članice roditelja ili bračnog druga.
VI POSTUPAK ZA STICANJE ILI PRESTANAK JUGOSLOVENSKOG DRŽAVLJANSTVA I UTVRĐIVANJE JUGOSLOVENSKOG DRŽAVLJANSTVA
O zahtevima za sticanje jugoslovenskog državljanstva prijemom i na osnovu međunarodnih ugovora, kao i o prestanku jugoslovenskog državljanstva odlučuje savezni i republički organ nadležan za unutrašnje poslove, u skladu sa svojim nadležnostima utvrđenim zakonom.
(1) Zahtev za prijem, zahtev za otpust i zahtev za ponovno sticanje jugoslovenskog državljanstva podnose se lično ili preko punomoćnika, na propisanom obrascu.
(2) Za lice lišeno poslovne sposobnosti zahtev podnosi staralac.
(3) Zahtev za prijem, zahtev za otpust i izjava o odricanju od jugoslovenskog državljanstva podnosi se saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove, neposredno ili preko nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Jugoslavije. Zahtev za ponovni prijem u jugoslovensko državljanstvo podnosi se saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove.
(4) Zahtev za prijem, zahtev za otpust i izjavu o odricanju jugoslovenskog državljanstva nadležno diplomatsko ili konzularno predstavništvo Jugoslavije proslediće, bez odlaganja, saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove.
(1) Ako se postupak za utvrđivanje, sticanje ili prestanak jugoslovenskog državljanstva, pokrenut na zahtev stranke, ne može nastaviti ili okončati bez preduzimanja određene radnje podnosioca zahteva, smatraće se da je zahtev povučen ako i pored upozorenja nadležnog organa podnosilac zahteva u datom roku ne izvrši radnju koja je potrebna za nastavak ili okončanje postupka, odnosno ako se zbog nepreduzimanja te radnje može zaključiti da više nije zainteresovan za nastavak postupka.
(2) Postupak se može obustaviti iz razloga navedenih u stavu 1 ovog člana po isteku tri meseca od dana upozorenja, odnosno šest meseci ako stranka boravi u inostranstvu.
(1) Jugoslovensko državljanstvo se stiče, odnosno prestaje danom dostavljanja rešenja o prijemu u jugoslovensko državljanstvo ili otpust iz jugoslovenskog državljanstva, a u slučaju prestanka odricanja - podnošenjem izjave o odricanju.
(2) Savezni organ nadležan za unutrašnje poslove dužan je da pravnosnažno rešenje o sticanju ili prestanku jugoslovenskog državljanstva dostavi odgovarajućem organu nadležnom za vođenje matičnih knjiga i organu nadležnom za vođenje registra stanovništva.
Dete, odnosno lice iz čl. 7 do 11 ovog zakona smatra se jugoslovenskim državljaninom od rođenja.
Otpust iz jugoslovenskog državljanstva neće se dati, odnosno neće se prihvatiti odricanje od jugoslovenskog državljanstva dok traje ratno stanje, stanje neposredne ratne opasnosti i vanredno stanje.
(1) Ako neko lice nije upisano u matičnu knjigu rođenih ili u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana, savezni organ nadležan za unutrašnje poslove utvrdiće državljanstvo tog lica na njegov zahtev.
(2) O utvrđivanju jugoslovenskog državljanstva savezni organ nadležan za unutrašnje poslove donosi rešenje.
(3) Ako organ iz stava 1 ovog člana utvrdi jugoslovensko državljanstvo licu koje je rođeno u inostranstvu ili koje je kao stranac primljeno u jugoslovensko državljanstvo, upisaće ga u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana.
(1) Ako savezni organ nadležan za unutrašnje poslove u postupku utvrdi da je neko lice steklo jugoslovensko državljanstvo suprotno propisima o državljanstvu koji su važili u vreme sticanja državljanstva, naročito na osnovu lažne ili falsifikovane isprave ili izjave, na osnovu netačnih činjenica ili drugih zloupotreba i nepravilnosti u sprovedenom postupku, doneće rešenje o poništenju sticanja jugoslovenskog državljanstva tog lica.
(2) Savezni organ nadležan za unutrašnje poslove dužan je da rešenje o poništenju sticanja jugoslovenskog državljanstva dostavi organu nadležnom za vođenje matičnih knjiga i organu nadležnom za vođenje registra stanovništva.
VII EVIDENCIJE O DRŽAVLJANSTVU
(1) Jugoslovensko državljanstvo upisuje se u matičnu knjigu rođenih.
(2) Za jugoslovenske državljane koji su rođeni u inostranstvu, kao i za lica koja su kao stranci primljena u jugoslovensko državljanstvo, jugoslovensko državljanstvo upisuje se u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana, na propisan način.
(3) Matičnu knjigu jugoslovenskih državljana vodi savezni organ nadležan za unutrašnje poslove.
(4) Upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana vrši se na zahtev zainteresovanog lica, a za lica koja su primljena u jugoslovensko državljanstvo po odredbama ovog zakona - po službenoj dužnosti.
(5) Zahtev za upis u matičnu knjigu jugoslovenski državljana podnosi se saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove, neposredno ili preko nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Jugoslavije.
(6) Izvod iz matične knjige jugoslovenskih državljana izdaje savezni organ nadležan za unutrašnje poslove na propisanom obrascu.
U matičnoj knjizi jugoslovenskih državljana vode se sledeći podaci:
1) redni broj;
2) prezime i ime;
3) ime oca;
4) ime i devojačko prezime majke;
5) datum, mesto i država rođenja;
6) jedinstveni matični broj građana;
7) zanimanje i školska sprema;
8) datum upisa;
9) osnov upisa;
10) datum brisanja;
11) osnov brisanja;
12) primedba;
(1) U evidenciji o sticanju jugoslovenskog državljanstva (prijemom, ponovnim sticanjem i na osnovu međunarodnih ugovora) vode se sledeći podaci:
1) prezime i ime;
2) datum, mesto i država rođenja;
3) jedinstveni matični broj građana;
4) zanimanje i školska sprema;
5) mesto stalnog nastanjenja, odnosno boravište u vreme prijema jugoslovenskog državljanstva;
6) strano državljanstvo do prijema u jugoslovensko državljanstvo;
7) broj i datum rešenja o sticanju jugoslovenskog državljanstva;
8) način i pravni osnov sticanja jugoslovenskog državljanstva;
9) datum sticanja jugoslovenskog državljanstva;
10) republičko državljanstvo;
11) podatak o upisu u matičnu knjigu rođenih.
(2) Evidencija iz stava 1 ovog člana vodi se na propisan način.
(1) U evidenciji o prestanku jugoslovenskog državljanstva vode se sledeći podaci:
1) prezime i ime;
2) datum, mesto i država rođenja;
3) jedinstveni matični broj građana;
4) zanimanje i školska sprema;
5) prebivalište, odnosno boravište u vreme prestanka jugoslovenskog državljanstva;
6) strano državljanstvo koje se stiče;
7) broj i datum rešenja o prestanku jugoslovenskog državljanstva;
8) način i pravni osnov prestanka jugoslovenskog državljanstva;
9) datum prestanka jugoslovenskog državljanstva;
10) datum iseljenja;
11) razlog za zahtev za prestanak jugoslovenskog državljanstva;
12) podatak o upisu u matičnu knjigu rođenih.
(2) Evidencija iz stava 1 ovog člana vodi se na propisan način.
(1) Podaci o jugoslovenskom državljanstvu koji se vode u evidenciji čuvaju se u rganu koji vodi evidenciju 50 godina posle smrti ili prestanka državljanstva lica na koje se ti podaci odnose.
(2) Po isteku roka iz stava 1 ovog člana podaci se arhiviraju.
(1) Organ nadležan za vođenje evidencije o državljanstvu može podatke iz evidencije koju vodi davati isključivo državnim organima, pod sledećim uslovima:
1) da je organ koji traži podatke zakonom ili drugim propisima ovlašćen da te podatke traži i prima;
2) da su organu koji traži podatke ti podaci neophodni za izvršavanje poslova iz njegove nadležnosti;
3) da te podatke nije moguće pribaviti na drugi način ili bi njihovo pribavljanje zahtevalo nesrazmerno visoke troškove.
(2) Korisnici podataka iz stava 1 ovog člana mogu dostaviti podatke drugim korisnicima i mogu ih koristiti samo za namene za koje su ih dobili.
Podaci iz evidencija o jugoslovenskom državljanstvu mogu se pod uslovom uzajamnosti dostaviti organima stranih država:
1) ako se dostavljaju organu strane države nadležnom za poslove državljanstva;
2) ako se primalac podataka obaveže da će dobijene podatke koristiti samo u vezi s postupkom regulisanja državljanstva ili samo ako je to neophodno za vođenje krivičnog postupka ili ako dostavljanje tih podataka nesumnjivo koristi licu na koje se odnose;
3) ako je u sedištu organa kome se podaci dostavljaju obezbeđena zaštita ličnih podataka i za strance.
VIII PRELAZNE ODREDBE
Jugoslovenskim državljaninom, u smislu ovog zakona, smatra se državljanin SFRJ koji je na dan proglašenja Ustava Savezne Republike Jugoslavije 27. aprila 1992. godine imao državljanstvo Republike Srbije ili Republike Crne Gore, kao i njegova deca rođena posle tog datuma.
(1) Jugoslovensko državljanstvo može steći državljanin SFRJ koji je imao državljanstvo druge republike SFRJ ili je državljanin druge države nastale na teritoriji SFRJ koji je na dan proglašenja Ustava Savezne Republike Jugoslavije 27. aprila 1992. godine imao prebivalište na teritoriji Jugoslavije i deca tog državljanina rođena posle tog datuma, kao i državljanin SFRJ koji je prihvatio prevođenje u profesionalnog oficira i profesionalnog podoficira, odnosno civilno lice na službi u Vojsci Jugoslavije i član njegove uže porodice (bračni drug i deca).
(2) Zahtev za upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana, podnosi se saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove neposredno ili preko nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Jugoslavije.
(3) Zahtev za upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana deteta koje nije navršilo 18 godina života podnosi roditelj. Ako je dete starije od 14 godina za upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana potrebna je i njegova saglasnost.
(1) U jugoslovensko državljanstvo može biti prihvaćen državljanin SFRJ koji ima državljanstvo druge republike SFRJ, ili je državljanin druge države nastale na teritoriji SFRJ koji kao izbeglo, prognano ili raseljeno lice boravi na teritoriji Jugoslavije ili je izbeglo u inostranstvo i koji saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove podnese zahtev za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo.
(2) U jugoslovensko državljanstvo može biti prihvaćen državljanin SFRJ koji boravi u Jugoslaviji ili u inostranstvu, a nema državljanstvo druge države nastale na teritoriji SFRJ.
(3) O ispunjenosti uslova za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo iz st. 1 i 2 ovog člana odlučuje savezni i republički organ nadležan za unutrašnje poslove, u skladu sa svojim nadležnostima utvrđenim zakonom i vodeći računa o interesima bezbednosti, odbrane i međunarodnog položaja Jugoslavije.
(4) Zahtev za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo podnosi se saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove neposredno ili preko diplomatskog ili konzularnog predstavništva Jugoslavije. Zahtev za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo diplomatsko ili konzularno predstavništvo Jugoslavije proslediće saveznom organu nadležnom za unutrašnje poslove, bez odlaganja.
(5) Zahtev za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo deteta koje nije navršilo 18 godina života podnosi roditelj. Ako je dete starije od 14 godina, za sticanje državljanstva potrebna je i njegova saglasnost.
(6) U zahtevu za prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo navodi se državljanstvo republike članice koje podnosilac želi da primi.
(7) Jugoslovensko državljanstvo se stiče danom dostavljanja rešenja o prihvatanju u jugoslovensko državljanstvo.
(1) Ako se utvrdi da je prijem ili otpust iz jugoslovenskog državljanstva, upis u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana, odnosno prihvatanje u jugoslovensko državljanstvo izvršeno na osnovu lažne izjave ili namernog prikrivanja bitnih činjenica ili okolnosti, rešenje o prijemu, odnosno otpustu iz jugoslovenskog državljanstva, upis u matičnu knjigu, odnosno rešenje o prihvatanju u jugoslovensko državljanstvo će se poništiti.
(2) Ako je to u interesu deteta, poništenje rešenja o prijemu, odnosno otpustu iz jugoslovenskog državljanstva, upisa u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana, odnosno poništenje rešenja o prihvatanju u jugoslovensko državljanstvo iz razloga iz stava 1 ovog člana mora obuhvatiti dete do navršene 18. godine života.
(3) Rešenje o prijemu, odnosno otpustu iz jugoslovenskog državljanstva i upisu u evidenciju o jugoslovenskom državljanstvu, odnosno rešenje o prihvatanju u jugoslovensko državljanstvo ne može se poništiti ako bi lice na koje se rešenje odnosi ostalo bez državljanstva.
(1) O upisu u matičnu knjigu jugoslovenskih državljana i prihvatanju u jugoslovensko državljanstvo vodi se evidencija.
(2) U evidenciju iz stava 1 ovog člana vode se sledeći podaci:
1) prezime i ime;
2) datum i mesto rođenja;
3) jedinstveni matični broj građana;
4) zanimanje i školska sprema;
5) prebivalište, odnosno boravište u vreme sticanja jugoslovenskog državljanstva;
6) državljanstvo republike koja je bila u sastavu SFRJ ili državljanstvo druge države nastale na teritoriji SFRJ;
7) broj i datum rešenja o sticanju jugoslovenskog državljanstva;
8) osnov sticanja jugoslovenskog državljanstva;
9) datum sticanja jugoslovenskog državljanstva;
10) podatak o upisu u matičnu knjigu rođenih.
(3) Evidencija iz stava 1 ovog člana vodi se na propisan način.
Savezni organ nadležan za unutrašnje poslove će od republičkih organa preuzeti nerešene zahteve za prijem u jugoslovensko državljanstvo i otpust iz jugoslovenskog državljanstva podnesene od 27. aprila 1992. godine do stupanja na snagu ovog zakona.
Postupak za rešavanje zahteva za sticanje i prestanak jugoslovenskog državljanstva započet pre dana stupanja na snagu ovog zakona okončaće se po odredbama ovog zakona.
IX ZAVRŠNE ODREDBE
Propisi za izvršavanje ovog zakona doneće se u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o državljanstvu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije ("Službeni list SFRJ", br. 58/76).
Ovaj zakon stupa na snagu 1. januara 1997. godine.
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o jugoslovenskom državljanstvu
("Sl. list SRJ", br. 9/2001)
Član 6
Postupak za rešavanje zahteva započet pre dana stupanja na snagu ovog zakona okončaće se po odredbama ovog zakona.
Član 7
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SRJ".