ZAKONO JEDNOKRATNOM POREZU NA EKSTRA DOHODAK I EKSTRA IMOVINU STEČENE ISKORIŠĆAVANJEM POSEBNIH POGODNOSTI("Sl. glasnik RS", br. 36/2001) |
Osnovne odredbe
Ovim zakonom se uvodi jednokratni porez na ekstra dohodak i ekstra imovinu, stečene iskorišćavanjem posebnih pogodnosti (u daljem tekstu: jednokratni porez), kao vanredni prihod budžeta Republike.
Predmet oporezivanja
Jednokratnim porezom oporezuju se ekstra dohodak i ekstra imovina, stečeni u periodu od 1. januara 1989. godine do dana stupanja na snagu ovog zakona iskorišćavanjem posebnih pogodnosti, utvrđenih ovih zakonom, na osnovu kojih je jednom fizičkom ili pravnom licu data mogućnost ostvarivanja dohotka, odnosno sticanja imovine pod uslovima koji nisu bili dostupni svim licima.
Dohotkom se, u smislu ovog zakona, smatra zbir svih prihoda, po odbitku troškova, na način utvrđen ovim zakonom, ostvaren od strane fizičkog ili pravnog lica.
Imovinom se, u smislu ovog zakona, smatra ukupnost imovinskih (apsolutnih i relativnih) prava fizičkog ili pravnog lica, izražena u novcu.
Ekstra dohotkom, odnosno ekstra imovinom se, u smislu ovog zakona, smatraju dohodak, odnosno imovina, stečeni u periodu iz stava 1 ovog člana, iskorišćavanjem posebnih pogodnosti, utvrđenih ovim zakonom.
Transakcije iz kojih nastaje predmet oporezivanja
Pod iskorišćavanjem posebnih pogodnosti iz člana 2 ovog zakona smatra se naročito:
1) korišćenje sredstava primarne i sive emisije novca u finansijskim transakcijama;
2) kupovina deviza po zvaničnom kursu Narodne banke Jugoslavije u situaciji kada je tržišni kurs bio viši;
3) iznošenje deviza po osnovu avansnog plaćanja uvoza koji kasnije nije realizovan, odnosno po osnovu fakturisanih, a neizvršenih usluga;
4) uvoz i distribucija akciznih proizvoda bez plaćanja carina, drugih uvoznih dažbina, akciza, drugih poreza na potrošnju i poreza na promet;
5) uvoz i izvoz proizvoda na režimu kontingenta ili kvote, ostvaren korišćenjem posebnih pogodnosti za dobijanje kontingenta, odnosno kvote;
6) korišćenje sredstava pravnog lica na koja nisu plaćene propisane javne dažbine (korišćenje sredstava nepredatog pazara, drugih sredstava od naplaćenih potraživanja koja nisu prikazana kao prihod i dr.);
7) snabdevanje robnih rezervi i kupovina iz robnih rezervi pod privilegovanim uslovima (bez javne licitacije, odnosno neposrednom pogodbom);
8) raspolaganje budžetskim sredstvima, sredstvima organizacija obaveznog socijalnog osiguranja, sredstvima javnih fondova i sredstvima javnih preduzeća i javnih ustanova suprotno propisima, odnosno utvrđenoj nameni;
9) korišćenje sredstava iz tačke 8), deponovanih po kamati nižoj od kamate koja bi se u trenutku deponovanja mogla postići na tržištu, za plasman po višoj kamatnoj stopi;
10) nenamensko korišćenje sredstava dodeljenih po osnovu dnevnica solidarnosti, sredstava ostvarenih od posebne takse na poslovne transakcije, doprinosa solidarnosti na poslovne transakcije za otklanjanje posledica zemljotresa u Kolubarskom okrugu i drugih javnih prihoda sa sličnom namenom;
11) zloupotrebe u privatizaciji preduzeća od strane direktora i članova organa upravljanja ili članova njihovih porodica;
12) otkup stana (stanova) ukupne površine veće od 90 metara kvadratnih od strane izabranog, postavljenog ili imenovanog funkcionera, funkcionera političke stranke, direktora ili člana organa upravljanja pravnog lica u državnoj, društvenoj ili mešovitoj svojini sa pretežnim učešćem društvenog kapitala, osim ako odgovarajućim opštim aktom nije bilo predviđeno pravo na stan veće površine, u kojem se slučaju kao pripadajuća uzima tako predviđena površina;
13) korišćenje kredita za kupovinu, odnosno za otkup stana (stanova) iz tačke 12) ovog stava;
14) izgradnja reprezentativnog stambenog, odnosno poslovnog objekta, čija je ukupna površina veća od propisane i dozvoljene;
15) korišćenje kredita za sticanje poslovnog prostora ili drugih nepokretnosti, odnosno opreme, pod uslovima povoljnijim za dužnika od tržišnih;
16) poslovanje javnim sredstvima ili sredstvima društvenih, mešovitih, odnosno državnih preduzeća, ili njihovo korišćenje, od strane fizičkog ili pravnog lica, po osnovu transferisanja tih sredstava u inostranstvo na račun toga lica ili na račun drugog fizičkog ili pravnog lica;
17) korišćenje sredstava deponovanih od strane građana u piramidalnim bankama i štedionicama kao pozajmica;
18) privilegovane isplate zamrznute stare devizne štednje i štednje u piramidalnim bankama u iznosu većem od 10.000 DEM po štednom ulogu;
19) korišćenje sredstava po osnovu Zajma za privredni razvoj Srbije;
20) kupovina gradskog građevinskog ili poljoprivrednog zemljišta koje je bilo u društvenoj svojini od strane izabranog, postavljenog ili imenovanog lica, odnosno funkcionera lokalne samouprave, te članova njegove porodice, kada je na licitaciji učestvovalo samo jedno lice.
Sivom emisijom u smislu stava 1 tačka 1) ovog zakona smatra se emitovanje novca bez pokrića van Narodne banke Jugoslavije (od strane narodnih banaka republika i autonomnih pokrajina, Službe društvenog knjigovodstva, odnosno Službe za platni promet, Trezora Federacije i dr.).
Reprezentativnim stambenim, odnosno poslovnim objektom smatra se objekat čija je tržišna vrednost veća od 500.000 DEM.
Postojanje posebnih pogodnosti, odnosno njihovo iskorišćavanje utvrđuje se prema činjeničnom stanju u momentu događaja koji se kvalifikuje kao posebna pogodnost.
Podatke o dnevnom tržišnom kursu deviza objavljuje Narodna banka Jugoslavije.
Poreski obveznik
Obveznik jednokratnog poreza je fizičko ili pravno lice koje je u periodu i na način iz člana 2 ovog zakona ostvarilo ekstra dohodak ili steklo ekstra imovinu.
Drugi poreski dužnici
Jednokratni porez, kao solidarni jemac, duguje fizičko ili pravno lice na koje je poreski obveznik besteretnim pravnim poslom preneo stvari ili prava iz svoje imovine, stečene, odnosno uvećane na način iz člana 2 ovog zakona, u periodu od 1. januara 1989. godine do dana okončanja postupka određivanja poreske obaveze ili drugog postupka u kome su utvrđene činjenice vezane za sticanje ekstra dohotka i ekstra imovine od značaja za primenu ovog zakona.
Ukoliko je do prenosa iz stava 1 ovog člana došlo teretnim pravnim poslom, kojim je bitno narušena jednakost uzajamnih davanja, posao će se smatrati besteretnim.
Jednokratni porez, kao solidarni jemac, duguje i direktor, odnosno član upravnog odbora pravnog lica iz člana 4 ovog zakona u državnoj, društvenoj ili mešovitoj svojini sa pretežnim učešćem društvenog kapitala.
Jednokratni porez, kao solidarni jemac, duguje i fizičko ili pravno lice u čiju su korist obavljane oporezive transakcije iz člana 3 ovog zakona, a koje u odnosu na poreskog obveznika ima status povezanog lica.
Povezanim licem se, u smislu ovog zakona, smatra lice koje je kao takvo određeno u zakonu kojim se uređuje porez na dohodak građana, odnosno porez na dobit preduzeća.
Član porodice, odnosno domaćinstva kao poreski dužnik
Obveznik jednokratnog poreza je i srodnik, odnosno član porodice i domaćinstva kome je lice koje je, iskoristivši posebne pogodnosti iz člana 2 ovog zakona, omogućilo da stekne prihode, odnosno imovinu pod uslovima koji nisu bili dostupni svim građanima.
Jednokratni porez, kao solidarni jemac, duguju fizička lica iz stava 1 ovog člana.
Članovima porodice poreskog obveznika, u smislu ovog zakona, smatraju se:
1) deca, odnosno usvojenici i članovi njihovih porodica;
2) roditelji, odnosno usvojioci;
3) braća i sestre i članovi njihovih porodica;
4) bračni drug;
5) razvedeni supružnik;
6) srodnici po tazbini do drugog stepena srodstva, uključujući i srodnike po tazbini preko razvedenog supružnika.
Odgovornost osnivača pravnog lica
Za pravno lice koje je ostvarilo ekstra dohodak, odnosno steklo ekstra imovinu, koristeći posebne pogodnosti iz člana 3 ovog zakona, a prestalo je da postoji usled stečaja ili likvidacije, poreski dužnik za jednokratni porez je fizičko ili pravno lice - osnivač pravnog lica koje je prestalo da postoji.
Ako je protiv pravnog lica pokrenut stečajni, odnosno likvidacioni postupak, a jednokratni porez se ne može u celosti naplatiti iz stečajne, odnosno likvidacione mase, poreski dužnik je fizičko ili pravno lice - osnivač pravnog lica koje prestaje da postoji.
Kada je poreski obveznik pravno lice, njegov osnivač je supsidijerni jemac.
Poreska osnovica
Osnovicu jednokratnog poreza čini:
1) razlika između realne vrednosti kredita dobijenog iz primarne, odnosno sive emisije i realne vrednosti vraćenog kredita;
2) za devize kupljene kod Narodne banke Jugoslavije, odnosno poslovne banke - razlika između dinarske protivvrednosti deviza obračunate po tržišnom kursu i dinarske protivvrednosti tih deviza obračunate po zvaničnom kursu na dan kupovine;
3) vrednost nerealizovanog uvoza po osnovu izvršenog avansnog plaćanja, odnosno vrednost fakturisanih, a neizvršenih usluga;
4) vrednost neplaćenih javnih dažbina ukapitalisana po kamatnoj stopi jednakoj eskontnoj stopi Narodne banke Jugoslavije, uvećanoj za 30% primenom konformne metode;
5) vrednost uvoza, odnosno izvoza prema carinskim propisima;
6) vrednost naplaćenog, a nepredatog pazara i drugih naplaćenih, a neoporezovanih sredstava od kupaca, po umanjenju troškova nastalih za ostvarenje prihoda;
7) razlika između cene po kojoj su robne rezerve nabavile robu od obveznika i tržišne cene te robe, odnosno razlika između tržišne cene po kojoj bi se roba iz robnih rezervi mogla prodati i cene po kojoj je prodata obvezniku;
8) neto prihod iskazan u novcu, pokretnim stvarima ili nepokretnostima, koji je ostvaren raspolaganjem budžetskim sredstvima, sredstvima organizacija obaveznog socijalnog osiguranja, sredstvima javnih fondova i sredstvima javnih preduzeća i javnih ustanova suprotno propisima, odnosno utvrđenoj nameni;
9) razlika između kamate po kojoj su sredstva iz tačke 8) plasirana i kamate po kojoj su deponovana;
10) iznos sredstava uvećan primenom stope zatezne kamate;
11) nominalna vrednost privatizacijom stečenih akcija (udela), odnosno - u slučaju otuđenja - tržišna vrednost takvih akcija (udela);
12) tržišna vrednost površine stana iznad pripadajuće površine iz člana 3 stav 1 tačka 12) ovog zakona;
13) tržišna vrednost površine stana iznad pripadajuće površine iz člana 3 stav 1 tačka 13) ovog zakona;
14) tržišna vrednost viška izgrađene površine reprezentativnog stambenog, odnosno poslovnog objekta iznad propisane, odnosno dozvoljene površine;
15) iznos kredita uvećan primenom stope zatezne kamate i umanjen za iznos vraćene glavnice i plaćene kamate;
16) devizni iznos transferisanih sredstava, uvećan za zateznu kamatu jednaku LIBOR + 2% primenom konformne metode;
17) devizni iznos sredstava uzetih na korišćenje, uvećan za zateznu kamatu jednaku LIBOR + 2% primenom konformne metode;
18) vrednost sredstava koja su bila predmet privilegovane isplate;
19) razlika između realne vrednosti na zajam dobijenih sredstava i realne vrednosti vraćenih sredstava;
20) razlika između plaćenog iznosa i realne tržišne vrednosti.
Poreska osnovica iskazuje se u DEM, a ministar finansija i ekonomije propisuje bliže uslove i način iskazivanja deviznih iznosa u dinarskoj protivvrednost i obratno.
Realnom vrednošću kredita, odnosno na zajam dobijenih sredstava iz stava 1 ovog člana smatra se vrednost iskazana u DEM prema tržišnom kursu na dan kada je kredit, odnosno zajam dobijen, a realnom vrednošću vraćenog kredita, odnosno zajma vrednost iskazana u DEM prema tržišnom kursu na dan kada je kredit, odnosno zajam vraćen.
Tržišnu vrednost, odnosno vrednost uvoza iz stava 1 ovog člana utvrđuje nadležni poreski organ.
U slučaju kada je jedan poreski dužnik ostvario ekstra dohodak, odnosno ekstra imovinu, po više različitih osnova iz člana 3 ovog zakona, poreska osnovica iz ovog zakona se utvrđuje za svaki osnov posebno.
Ukupna poreska osnovica u smislu ovog zakona predstavlja zbir pojedinačno utvrđenih osnovica po svim osnovama.
Poreske stope
Stope jednokratnog poreza su progresivne i iznose:
|
Na poresku osnovicu |
Plaća se na ime poreza |
|
do 100.000 DEM |
30% |
|
od 100.000 DEM do 200.000 DEM |
30.000 DEM + 33% na iznos preko 100.000 DEM |
|
od 200.000 DEM do 400.000 DEM |
63.000 DEM + 36% na iznos preko 200.000 DEM |
|
od 400.000 DEM do 600.000 DEM |
135.000 DEM + 39% na iznos preko 400.000 DEM |
|
od 600.000 DEM do 800.000 DEM |
213.000 DEM + 42% na iznos preko 600.000 DEM |
|
od 800.000 DEM do 1.000.000 DEM |
297.000 DEM + 45% na iznos preko 800.000 DEM |
|
od 1.000.000 DEM do 1.200.000 DEM |
387.000 DEM + 48% na iznos preko 1.000.000 DEM |
|
od 1.200.000 DEM do 1.400.000 DEM |
483.000 DEM + 51% na iznos preko 1.200.000 DEM |
|
od 1.400.000 DEM do 1.600.000 DEM |
585.000 DEM + 54% na iznos preko 1.400.000 DEM |
|
od 1.600.000 DEM do 1.800.000 DEM |
693.000 DEM + 57% na iznos preko 1.600.000 DEM |
|
od 1.800.000 DEM do 2.000.000 DEM |
807.000 DEM + 60% na iznos preko 1.800.000 DEM |
|
od 2.000.000 DEM do 3.000.000 DEM |
927.000 DEM + 63% na iznos preko 2.000.000 DEM |
|
od 3.000.000 DEM do 4.000.000 DEM |
1.557.000 DEM + 66% na iznos preko 3.000.000 DEM |
|
od 4.000.000 DEM do 5.000.000 DEM |
2.217.000 DEM + 69% na iznos preko 4.000.000 DEM |
|
od 5.000.000 DEM do 6.000.000 DEM |
2.907.000 DEM + 72% na iznos preko 5.000.000 DEM |
|
od 6.000.000 DEM do 7.000.000 DEM |
3.627.000 DEM + 75% na iznos preko 6.000.000 DEM |
|
od 7.000.000 DEM do 8.000.000 DEM |
4.377.000 DEM + 78% na iznos preko 7.000.000 DEM |
|
od 8.000.000 DEM do 9.000.000 DEM |
5.157.000 DEM + 81% na iznos preko 8.000.000 DEM |
|
od 9.000.000 DEM do 10.000.000 DEM |
5.967.000 DEM + 85% na iznos preko 9.000.000 DEM |
|
preko 10.000.000 DEM |
6.817.000 DEM + 90% na iznos preko 10.000.000 DEM |
Izuzetno od odredaba stava 1 ovog člana, na osnovice iz člana 8 stav 1 tač. 12) i 13) primenjuje se stopa od 90%.
Podnošenje poreske prijave
Poreski obveznik, odnosno osnivač pravnog lica iz člana 7 st. 1 i 2 ovog zakona dužan je da u roku od 30 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona podnese poresku prijavu nadležnom poreskom organu.
Poreska prijava sadrži naročito:
1) lične podatke o obvezniku, odnosno osnivaču;
2) podatke o predmetu i vrednosti predmeta oporezivanja;
3) podatke o drugim okolnostima od značaja za utvrđivanje postojanja poreske obaveze i visine osnovice.
Sadržinu poreske prijave bliže uređuje ministar finansija i ekonomije.
Lice koje je u periodu iz člana 2 ovog zakona ostvarilo prihode, odnosno steklo imovinu na način iz člana 3 ovog zakona, a smatra da postoje okolnosti koje isključuju nastanak obaveze po osnovu jednokratnog poreza, dužno je da podnese poresku prijavu i da priloži dokaze o okolnostima koje isključuju nastanak poreske obaveze.
Primerak poreske prijave bez odlaganja će se dostaviti Republičkom javnom tužilaštvu i Republičkom javnom pravobranilaštvu.
Drugi načini otpočinjanja postupka utvrđivanja poreza
Postupak utvrđivanja i naplate jednokratnog poreza počinje i dostavljanjem izveštaja Komisije Vlade Republike Srbije za ispitivanje zloupotreba u oblasti privrede i finansijskog poslovanja nadležnom poreskom organu.
Organi unutrašnjih poslova, Carina i drugi državni organi, koji u okviru svoje nadležnosti, dođu do saznanja o činjenicama koje ukazuju na postojanje predmeta oporezivanja iz člana 2 ovog zakona, dužni su da u roku od osam dana od dana saznanja dostave izveštaj o ovim činjenicama nadležnom poreskom organu.
Postupak utvrđivanja i naplate jednokratnog poreza pokreće po službenoj dužnosti nadležni poreski organ, ako se u postupku kontrole utvrdi postojanje predmeta oporezivanja iz člana 2 ovog zakona.
Nadležni poreski organ donosi rešenje o pokretanju postupka utvrđivanja i naplate poreza iz st. 1 i 2 ovog člana u roku od osam dana od dobijanja izveštaja, odnosno u roku od osam dana od dana kada je poreski organ u postupku kontrole ustanovio ispunjenost uslova iz stava 3 ovog člana, pri čemu nalaže pravnom, odnosno fizičkom licu da u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja podnese poresku prijavu.
Dokazivanje nepostojanja poreske obaveze
Ako nadležni poreski organ utvrdi postojanje predmeta oporezivanja, poreski obveznik, odnosno drugi poreski dužnik može dokazivati da je dohodak ostvario, odnosno imovinu stekao pod uslovima i na način koji isključuju nastanak poreske obaveze iz člana 1 ovog zakona.
Postupak dokazivanja iz stava 1 ovog člana uključuje i dokumentovanje izvora prihoda, ostvarenih u periodu iz člana 2 ovog zakona, kao i činjenice da su na njih uredno plaćeni porezi, doprinosi, drugi javni prihodi i ostale propisane dažbine.
Ocena dokaza
U postupku utvrđivanja postojanja predmeta oporezivanja iz člana 2 ovog zakona nadležni poreski organ ceni sve relevantne činjenice i dokaze.
Postojanje predmeta oporezivanja utvrđuje se nezavisno od iskazanih pojedinih pozicija računovodstvenih iskaza poreskog obveznika, odnosno drugog poreskog dužnika, ukoliko druge činjenice, odnosno dokazi ukazuju na nerealnost računovodstvenog iskaza.
Nadležni poreski organ može, ukoliko poreski obveznik, odnosno drugi poreski dužnik ne raspolaže odgovarajućom dokumentacijom, angažovati organizaciju specijalizovanu za veštačenje u određenoj oblasti.
Tajnost podataka
Podaci do kojih se dođe u postupku utvrđivanja jednokratnog poreza, a nisu vezani za predmet oporezivanja iz člana 2 ovog zakona, predstavljaju službenu tajnu i ne mogu se saopštavati neovlašćenim licima.
Nadležnost poreskog organa
Nadležnim poreskim organom u smislu ovog zakona smatra se područna jedinica Republičke uprave javnih prihoda prema mestu prebivališta, odnosno sedišta poreskog obveznika, odnosno drugog poreskog dužnika.
Ako poreski obveznik, odnosno drugi poreski dužnik nema prebivalište, odnosno sedište na teritoriji Republike, nadležan poreski organ je Republička uprava javnih prihoda - centar Beograd.
Žalba
Protiv rešenja o utvrđivanju jednokratnog poreza može se uložiti žalba Republičkoj upravi javnih prihoda, u roku od osam dana od dana dostavljanja prvostepenog rešenja.
Žalba iz stava 1 ovog člana ne odlaže izvršenje.
Upravni spor
Protiv odluke drugostepenog organa iz člana 17 stav 1 ovog zakona, kojom se žalba odbija, dopušten je upravni spor pred Vrhovnim sudom Srbije.
Dospelost poreskog duga
Poreski obveznik, odnosno drugi poreski dužnik dužan je da plati jednokratni porez u roku od 15 dana od dana dostavljanja prvostepenog rešenja.
Lice iz stava 1 ovog člana ima pravo da u roku od osam dana od dana dostavljanja prvostepenog rešenja traži da mu se odobri plaćanje utvrđenog poreza na rate, s tim što broj odobrenih rata ne može biti veći od tri, a poslednja mora biti uplaćena najkasnije u roku od šest meseci od dana dospelosti poreza.
Rešenje kojim se usvaja ili odbija zahtev za plaćanje poreza na rate donosi nadležni prvostepeni poreski organ u roku od osam dana od dana podnošenja zahteva.
Protiv rešenja iz stava 3 kojim se zahtev odbija, nije dozvoljena posebna žalba.
Pre donošenja rešenja iz stava 3 ovog člana, nadležni poreski organ može da zatraži hipoteku, ručnu zalogu, jemstvo ili drugo obezbeđenje plaćanja.
Redovna naplata
Jednokratni porez plaća se u novcu.
Izuzetno, kod pravnih lica u društvenoj, odnosno mešovitoj svojini sa pretežnim učešćem društvenog kapitala, koja nisu u mogućnosti da porez plate u novcu, naplata se može izvršiti predajom Republici odgovarajućeg udela u kapitalu takvih pravnih lica.
Kamata
Za dospeli, a neplaćeni jednokratni porez poreski dužnik plaća kamatu po stopi propisanoj zakonom kojim se uređuje zatezna kamata.
Prinudna naplata
Prinudnu naplatu jednokratnog poreza sprovodi se na osnovu shodne primene odredaba zakona kojim se uređuje porez na dohodak građana, odnosno porez na dobit preduzeća, ukoliko ovim zakonom nije drukčije uređeno.
Prinudna naplata na nepokretnostima
Prinudna naplata na nepokretnostima sprovodi poreski organ koji je nadležan prema mestu gde se nalazi nepokretnost.
U postupku prinudne naplate iz člana 23 nadležni poreski organ:
1. donosi rešenje o sprovođenju prinudne naplate na nepokretnostima, ako nađe da druga sredstva, odnosno predmeti izvršenja ne obezbeđuju efikasnu naplatu poreza;
2. pribavlja dokaz o svojini dužnika na nepokretnost i koja je predmet sprovođenja prinudne naplate;
3. podnosi zahtev zemljišno-knjižnom sudu ili drugom organu koji vodi javne knjige za upis rešenja o prinudnoj naplati na nepokretnosti, kojim se stiče pravo na prvenstveno namirenje;
4. sprovodi postupak utvrđivanja vrednosti nepokretnosti koja je predmet prinudne naplate i utvrđuje vrednost rešenjem;
5. zaključkom određuje prodaju nepokretnosti radi namirenja poreza.
Na postupak pribavljanja dokaza o svojini, na postupak utvrđivanja vrednosti nepokretnosti, na namirenje postojećih založnih poverilaca koji imaju ranije upisanu hipoteku na nepokretnosti koja je predmet prinudne naplate i na ostvarivanje prava preče kupovine na toj nepokretnosti shodno se primenjuju pravila Zakona o izvršnom postupku o izvršenju na nepokretnostima.
Prodaja nepokretnosti vrši se putem usmenog javnog nadmetanja.
Postupku prodaje može se pristupiti po proteku roka od najmanje 15 dana od dana donošenja zaključka o određivanju prodaje nepokretnosti radi namirenja poreza.
Zaključak o određivanju prodaje nepokretnosti radi namirenja poreza objavljuje se isticanjem na oglasnoj tabli poreskog organa i dostavlja poreskom dužniku, založnim poveriocima i licima koja imaju upisano ili zakonsko pravo preče kupovine na nepokretnosti koja je predmet prinudne naplate.
Ročište za prodaju nepokretnosti održava se u sedištu organa koji sprovodi prinudnu naplatu na nepokretnosti.
Organ koji sprovodi posutpak zaključkom utvrđuje uslove prodaje, a naročito:
1. bliži opis nepokretnosti sa pripacima;
2. naznačenje službenosti i drugih tereta koje preuzima kupac;
3. utvrđenu vrednost nepokretnosti;
4. iznos jemstva koje mora da položi lice koje učestvuje na nadmetanju;
5. rok u kojem je kupac dužan da plati cenu.
Na prvom ročištu radi javnog nadmetanja nepokretnost se ne može prodati ispod utvrđene vrednosti.
Ako se nepokretnost nije mogla prodati na prvom ročištu, zakazuje se novo, u roku od najmanje 15 dana.
Na drugom ročištu nepokretnost će biti prodata ako bude ponuđeno najmanje 50% od utvrđene vrednosti.
Ako nepokretnost ne bude prodata ni na drugom ročištu, ročišta će se ponavljati pod uslovima iz stava 4 ovog člana, sve do prodaje nepokretnosti.
Nepokretnost se može prodati ispod vrednosti utvrđenih u st. 2-5 ovog člana, ako se sa time pismeno saglasi poreski dužnik.
Poreski organ koji sprovodi postupak prinudne naplate na nepokretnostima može odrediti prodaju neposrednom pogodbom ako nepokretnost ne bude prodata po pravilima o javnom nadmetanju u roku od šest meseci od dana donošenja zaključka o određivanju prodaje.
U slučaju iz stava 1 ovog člana, cena prodaje nepokretnosti slobodnom pogodbom ne može biti manja od jedne trećine utvrđene vrednosti.
Kupac je dužan da položi cenu u roku određenom zaključkom o uslovima prodaje, koji ne može biti duži od 30 dana.
Ako kupac ne položi cenu u roku iz stava 1 ovog člana, rešenje o prodaji nepokretnosti kupcu se oglašava nevažećim i određuje nova prodaja, a kupac nema prava na povraćaj položenog jemstva.
Na predaju nepokretnosti kupcu i zaštitu prava kupca shodno se primenjuju pravila Zakona o izvršnom postupku.
Prvenstvo u naplati
Jednokratni porez prinudno se naplaćuje pre svih drugih potraživanja koja postoje prema poreskom dužniku, bez obzira na osnov i vreme njihovog nastanka, uključujući i potraživanja koja imaju prvenstvo naplate prema odredbama drugih zakona.
Prinudna naplata iz stava 1 ovog člana odvija se po sledećem redosledu:
1) troškovi prinudne naplate;
2) kamata;
3) novčana kazna za prekršaje iz ovog zakona;
4) glavni poreski dug.
Zastarelost
Odredbe o zastarelosti iz Zakona o obligacionim odnosima i poreskih zakona ne primenjuju se u postupku utvrđivanja i naplate jednokratnog poreza.
Kaznene odredbe
Novčanom kaznom od 50.000 do 200.000 dinara kazniće se za prekršaj pravno lice ako ne podnese poresku prijavu (čl. 11 i 12).
Novčanom kaznom od 25.000 do 100.000 dinara kazniće se za prekršaj fizičko lice ako ne podnese poresku prijavu (čl. 11 i 12).
Novčanom kaznom od dvostrukog do desetostrukog iznosa dugovanog poreza kazniće se za prekršaj poreski obveznik ili drugi poreski dužnik koji prekršajnom radnjom iz st. 1 i 2 ovog člana, ili unošenjem u poresku prijavu netačnih podataka, izbegne plaćanje poreza.
Za radnje iz st. 1 i 3 ovog člana odgovorno lice u pravnom licu kazniće se za prekršaj novčanom kaznom od 25.000 do 100.000 dinara.
Kontrolu rada Komisije Vlade Republike Srbije i nadležnog poreskog organa u postupku sprovođenja ovog zakona vrši nadležni odbor Narodne skupštine Republike Srbije.
Komisija Vlade Republike Srbije i Republička uprava javnih prihoda dužni su da nadležnom odboru Narodne skupštine Republike Srbije podnose redovne mesečne izveštaje o svim postupcima koji se vode po odredbama ovog zakona, kao i da dostave sve potrebne podatke i informacije po zahtevu nadležnog odbora.
Prelazne i završne odredbe
Ovaj zakon stupa na snagu narednog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".