ZAKON O RATIFIKACIJI SPORAZUMA IZMEĐU VLADE SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE ŠVEDSKE O UZAJAMNOJ ZAŠTITI INVESTICIJA ("Sl. list SFRJ - Međunarodni ugovori", br. 12/79)

ČLAN 1

Ratifikuje se Sporazum između Vlade Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Vlade Švedske o uzajamnoj zaštiti investicija, potpisan 10. novembra 1978. godine u Beogradu, u originalu na engleskom jeziku.

ČLAN 2

Tekst Sporazuma u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpskohrvatskom jeziku glasi:

 

SPORAZUM
IZMEĐU VLADE SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE ŠVEDSKE O UZAJAMNOJ ZAŠTITI INVESTICIJA

Vlada Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Vlada Švedske,

imajući u vidu Sporazum o ekonomskoj, industrijskoj i tehničkoj saradnji koji su zaključile 9. juna 1970. godine,

u želji da zaštite investicije državljana i kompanija jedne države ugovornice na teritoriji druge države ugovornice od nekomercijalnih rizika,

sporazumele su se o sledećem:

Član 1

U smislu ovog sporazuma:

1) izraz "investicija" obuhvata svu imovinu investiranu saglasno zakonima i propisima svake države ugovornice, bez obzira da li su ulaganja izvršena pre ili posle stupanja ovog sporazuma na snagu;

2) izraz "državljanin" označava:

(a) u odnosu na Švedsku, fizičko lice koje je državljanin Švedske saglasno švedskom zakonu,

(b) u odnosu na Jugoslaviju, fizičko lice koje je državljanin Jugoslavije saglasno jugoslovenskom zakonu;

3) izraz "kompanija" označava:

(a) u odnosu na Švedsku, pravno lice sa sedištem u Švedskoj ili pravno lice sa pretežno švedskim interesom, koje se nalazi u drugoj zemlji,

(b) u odnosu na Jugoslaviju, osnovnu organizaciju udruženog rada, radne organizacije ili složene organizacije udruženog rada sa sedištem u Jugoslaviji ili pravno lice sa pretežno jugoslovenskim interesom, koje se nalazi u drugoj zemlji.

Član 2

1) Svaka država ugovornica u svakom momentu obezbeđuje da se ispravno i pravično postupa sa investicijama državljana i kompanija druge države ugovornice.

2) Na investicije državljana ili kompanija jedne države ugovornice na teritoriji druge države ugovornice ne primenjuje se postupak koji bi bio nepovoljniji od postupka koji se primenjuje na investicije državljana ili kompanija trećih država.

3) Bez obzira na odredbe stava 2 ovog člana, država ugovornica koja je zaključila sa jednom ili više drugih država sporazum o stvaranju carinske unije ili zone slobodne trgovine ima pravo da odobri povoljniji postupak za investicije državljana i kompanija te države ili država, koje su isto tako strane u pomenutom sporazumu, odnosno državljana i kompanija nekih od ovih država. Država ugovornica takođe slobodno odobrava povoljniji postupak za investicije državljana i kompanija drugih država, ako je to utvrđeno u bilateralnim sporazumima zaključenim s tim državama pre datuma potpisivanja ovog sporazuma.

Član 3

Nijedna država ugovornica ne preduzima mere kojima se državljani ili kompanije druge države ugovornice, neposredno ili posredno, lišavaju neke investicije, osim ako se ne ispune sledeći uslovi:

(a) da su mere preduzete u javnom interesu i saglasno odgovarajućem zakonskom postupku;

(b) da mere nisu diskriminatorske;

(c) da su uz mere donete i odredbe o hitnoj isplati odgovarajuće i stvarne naknade koja se može slobodno preneti sa teritorije jedne države ugovornice na teritoriju druge.

Član 4

1) Države ugovornice odobravaju u skladu sa svojim zakonima i propisima, bez nepotrebnog odlaganja, prenos u svakoj konvertibilnoj valuti:

(a) tekućeg dohotka od investicija državljana ili kompanija druge države ugovornice;

(b) prihode od potpune ili delimične likvidacije investicija državljana ili kompanija druge države ugovornice.

2) Države ugovornice obavezne su da za prenose pomenute u stavu 1 ovog člana odobre postupak koji je isto toliko povoljan kao i postupak koji se odobrava za prenose koji potiču od investicija državljana ili kompanija neke treće države.

Član 5

Ako su državljanin ili kompanija jedne države ugovornice preneli bilo kakva prava i hartije od vrednosti na tu državu ili na drugog državljanina ili kompaniju te države zbog obaveze te države, odnosno pomenutog drugog državljanina ili kompanije da na osnovu zakonskog sistema garantovanja nekomercijalnih rizika naknadi prvom državljaninu ili kompaniji štetu nastalu u vezi sa investicijom tog državljanina ili kompanije na teritoriji druge države ugovornice i ako ovaj prenos odobri ta država, pomenuta druga država ugovornica prihvata prenos pomenutih prava i hartija od vrednosti investitora na davaoca garancije.

Član 6

U slučaju spora nastalog između državljanina ili kompanija jedne države ugovornice i druge države ugovornice u vezi sa investicijom na teritoriji te druge države ugovornice, spor se podnosi, uz saglasnost obe strane u sporu, na arbitražu Međunarodnom centru za rešavanje investicionih sporova koji je osnovan prema Vašingtonskoj konvenciji o rešavanju investicionih sporova između država i državljana druge države, od 18. marta 1965. godine.

Član 7

1) Ako se spor nastao u vezi sa tumačenjem ili primenom ovog sporazuma ne reši u skladu s postupkom pomenutim u članu 6 ovog sporazuma, spor rešavaju, po mogućstvu, vlade dveju država ugovornica.

2) Ako spor ne može ovako da se reši, na zahtev jedne od država ugovornica podnosi se arbitražnom sudu.

3) Arbitražni sud se određuje za svaki pojedini slučaj, s tim što države ugovornice imenuju po jednog člana, a ova dva člana se zatim dogovaraju o državljaninu treće države kao svom predsedavajućem koga imenuju vlade država ugovornica. Članovi se imenuju u roku od dva meseca, a predsedavajući u roku od tri meseca kad jedna država ugovornica obavesti drugu državu ugovornicu da želi da se spor podnese arbitražnom sudu.

4) Ako rokovi pomenuti u stavu 3 ovog člana nisu poštovani, i jedna i druga država ugovornica može, u odsustvu nekog drugog pogodnog rešenja, zamoliti predsednika međunarodnog suda pravde da izvrši potrebna naimenovanja. Ako je predsednik državljanin jedne od država ugovornica ili mu je na drugi način onemogućeno da obavlja svoju funkciju, zamoliće se potpredsednik da izvrši potrebna naimenovanja. Ako je potpredsednik državljanin jedne od država ugovornica ili ni on nije u mogućnosti da obavlja dužnost, član Međunarodnog suda pravde, najstariji po starešinstvu koji nije državljanin ni jedne ni druge države ugovornice i nije sprečen, biće zamoljen da obavi potrebna naimenovanja.

5) Arbitražni sud donosi odluku većinom glasova. Odluke su obavezne. Svaka država ugovornica snosi troškove za svakog člana i njegovog savetnika u arbitražnom postupku; troškove predsedavajućeg i preostale troškove snose u jednakim delovima obe države ugovornice. Arbitražni sud može doneti i drugačiji propis u vezi sa troškovima. U svakom drugom pogledu arbitražni sud određuje svoj postupak.

Član 8

Nijednom odredbom ovog sporazuma ne prejudiciraju se bilo koja prava ili koristi na koje državljanin ili kompanija jedne države ugovornice imaju pravo po nekom drugom pravnom osnovu u odnosu na interese tog državljanina ili kompanije na teritoriji druge države ugovornice.

Član 9

1) Ovaj sporazum stupa na snagu na dan kada vlade država ugovornica obaveste jedna drugu da su ispunjeni njihovi ustavni zahtevi za stupanje ovog sporazuma na snagu.

2) Ovaj sporazum ostaje na snazi 15 godina, a posle toga ostaje i dalje na snazi osim ako, po isteku početnog perioda od četrnaest godina, jedna od država ugovornica ne obavesti pismeno drugu državu ugovornicu o svojoj nameri da raskine ovaj sporazum. Obaveštenje o prestanku važenja stupa na snagu godinu dana od momenta kada ga primi druga država ugovornica.

3) U odnosu na investicije izvršene pre datuma stupanja na snagu obaveštenja o prestanku važnosti ovog sporazuma, odredbe čl. 1 do 8 ostaju na snazi još 15 godina od tog datuma.

U potvrdu čega su dole potpisani, propisno ovlašćeni u tu svrhu, potpisali ovaj sporazum.

Sačinjeno 10. novembra 1978. godine u Beogradu, u dva originala na engleskom jeziku.

Za Vladu Švedske,	Za Vladu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije
Bertil Arvidson, s. r.	inž. Petar Kostić, s. r.
ambasador Švedske	član Saveznog izvršnog veća i savezni sekretar za finansije

ČLAN 3

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SFRJ".