ZAKON
O RATIFIKACIJI UGOVORA IZMEĐU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I KRALJEVINE DANSKE O MEĐUSOBNOJ PREDAJI OSUĐENIH LICA RADI IZDRŽAVANJA KAZNE ZATVORA

("Sl. list SFRJ - Međunarodni ugovori", br. 5/89)

ČLAN 1

Ratifikuje se Ugovor između Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Kraljevine Danske o međusobnoj predaji osuđenih lica radi izdržavanja kazne zatvora, potpisan 28. oktobra 1988. godine u Beogradu u originalu na srpskohrvatskom, danskom i engleskom jeziku.

ČLAN 2

Tekst Ugovora u originalu na srpskohrvatskom jeziku glasi:

 

UGOVOR
IZMEĐU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I KRALJEVINE DANSKE O MEĐUSOBNOJ PREDAJI OSUĐENIH LICA RADI IZDRŽAVANJA KAZNE ZATVORA

Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija i Kraljevina Danska, u želji da razvijaju odnose uzajamnog poverenja i saradnje u oblasti pravnog saobraćaja, uzimajući u obzir da bi izvršenje kazne zatvora u državi čiji su državljani osuđena lica doprinelo efikasnijoj i potpunijoj resocijalizaciji izvršilaca krivičnih dela i polazeći od principa humanosti, dogovorile su se da zaključe ovaj ugovor.

U tu svrhu naimenovale su kao svoje opunomoćnike:

Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija

Budimira Lončara, saveznog sekretara za inostrane poslove,

Kraljevina Danska

Uffe Ellemanna - Jensena, ministra inostranih poslova,

koji su se posle razmene punomoćja, čija je forma ocenjena kao dobra i odgovarajuća, saglasili o sledećem:

Deo prvi

OPŠTE ODREDBE

Član 1

(1) Države ugovornice će na zahtev, pod uslovima utvrđenim ovim ugovorom i na osnovu uzajamne saglasnosti, međusobno izvršavati kazne zatvora koje je pravosnažno izrekao sud jedne države ugovornice državljaninu druge države ugovornice ili licu koje na njenoj teritoriji ima prebivalište.

(2) Državljaninom jedne države ugovornice smatra se lice koje prema zakonima te države ima njeno državljanstvo.

Član 2

Korespondencija, prema ovom ugovoru, vršiće se sa jugoslovenske strane preko saveznog organa uprave nadležnog za poslove pravosuđa, a sa danske strane preko Ministarstva pravosuđa. Diplomatski put opštenja ovim nije isključen.

Član 3

(1) Zahtevi koji se podnose po odredbama ovog ugovora i dokumentacija koja treba da se priloži sačinjavaju se na jeziku države molilje. Njima se prilažu prevodi na jezik zamoljene države. Njihova legalizacija nije potrebna.

(2) Pod pojmom "jezik države", u smislu ovog ugovora, podrazumeva se:

1) za Socijalističku Federativnu Republiku Jugoslaviju srpskohrvatski, hrvatski književni, slovenački i makedonski jezik,

2) za Kraljevinu Dansku - danski jezik.

Član 4

Sopstveni državljani se ne predaju u svrhu izvršenja kazne zatvora.

Deo drugi

PREUZIMANJE IZVRŠENJA KAZNE ZATVORA

Član 5

Izvršenje kazne zatvora će se preuzeti samo ako je delo za koje je izrečena kazna koju treba izvršiti kažnjivo kao krivično delo prema pravu obe države ugovornice.

Član 6

(1) Predaja osuđenog lica neće se izvršiti:

1) ako u vezi sa predajom lica nije postignuta saglasnost država ugovornica,

2) ako delo, prema mišljenju zamoljene države, predstavlja krivično delo političkog karaktera,

3) ako se delo, prema mišljenju zamoljene države, sastoji u povredi vojnih dužnosti,

4) ako je izvršenje kazne zatvora zastarelo prema pravu jedne od država ugovornica,

5) ako je sudska odluka donesena u odsustvu osuđenog lica,

6) ako bi predaja mogla da ugrozi bezbednost zamoljene države ili bi bila u suprotnosti sa principima njenog javnog poretka,

7) ako osuđeno lice ne da saglasnost za predaju radi izvršenja,

8) ako se osuđeno lice nalazi u zatvoru u državi izricanja presude, a u vreme podnošenja molbe treba da se izvrši kazna zatvora u trajanju kraćem od šest meseci,

9) ako prenošenje izvršenja ne bi bilo u saglasnosti sa obavezama države izricanja presude iz multilateralnih sporazuma.

(2) Za ocenu postojanja uslova iz stava (1) tačke 8 ovog člana sabiraju se kazne zatvora ili njihov preostali deo koji treba da se izvrši.

(3) Izuzetno, države ugovornice se mogu dogovoriti o predaji osuđenog lica i u slučaju kad je preostalo vreme izdržavanja kazne kraće nego što je to utvrđeno u stavu (1) tačke 8.

Član 7

(1) Ako je lice koje je državljanin jedne od država ugovornica ili lice koje na njenoj teritoriji ima prebivalište pravosnažno osuđeno za krivično delo u drugoj državi ugovornici (u daljem tekstu: država izricanja presude) na kaznu zatvora, svaka od država ugovornica može zatražiti da se izvršenje kazne sprovede u drugoj državi (u daljem tekstu: država izvršilac).

(2) Ovaj ugovor ne isključuje pravo osuđenog lica, njegovog zakonskog zastupnika, bračnog druga, srodnika u pravoj liniji, brata ili sestre na podnošenje molbe za prenošenje izvršenja sudu koji je doneo odluku ili nadležnom organu, kako države izricanja presude tako i države čiji je državljanin osuđeni.

(3) Nadležni organ države izricanja presude poučiće, što je moguće pre, osuđenog o mogućnostima izdržavanja kazne u državi čiji je državljanin ili na čijoj teritoriji ima prebivalište.

Član 8

(1) Zahtevi koji se podnose na osnovu ovog ugovora dostavljaju se pismeno.

(2) Ako država izricanja presude podnese zahtev za predaju radi izvršenja, zahtevu treba priložiti:

1) primerak ili overen prepis (kopiju) presude sa potvrdom pravnosnažnosti, a po potrebi i izvršnosti,

2) prepis primenjenih zakonskih odredaba,

3) što tačnije podatke o licu koje u drugoj državi ugovornici treba da izdržava kaznu, o njegovom državljanstvu i o njegovom mestu prebivališta ili boravišta,

4) potvrdu o vremenu provedenom na izdržavanju kazne koje treba uračunati,

5) zapisnik o izjavi osuđenog lica iz koga se vidi njegova saglasnost za prenošenje izvršenja,

6) ostala dokumenta koja mogu biti značajna za ocenu zahteva, uključujući i odluke sudova višeg stepena.

(3) Ako država izvršenja presude podnese zahtev prema ovom ugovoru, zahtevu treba priložiti:

1) što tačnije podatke o licu koje treba da izdržava kaznu i o njegovom državljanstvu,

2) ostala dokumenta koja mogu biti značajna za ocenu zahteva.

(4) U slučaju zahteva iz stava (3) ovog člana, država izricanja presude dostavlja, istovremeno sa odobrenjem zahteva, primerak ili overeni prepis (kopiju) presude na kojoj se nalazi potvrda pravnosnažnosti, po potrebi i izvršnosti, prepis primenjenih zakonskih odredaba, kao i potvrdu o vremenu provedenom na izdržavanju kazne koje treba uračunati.

Član 9

Ako zamoljena država smatra da podaci i dokumentacija koji su joj dostavljeni nisu dovoljni, zatražiće potrebnu dopunu. Za podnošenje ove dopune ona može odrediti primeren rok, koji se može produžiti na obrazloženo traženje države molilje. Ako ne bude udovoljeno zahtevu za dopunu dokumentacije, odluka o zahtevu za prenošenje izvršenja doneće se na osnovu postojećih podataka i dokumentacije.

Član 10

Zamoljena država obavestiće državu molilju u kojoj meri je udovoljeno zahtevu.

Član 11

(1) Ako je izvršenje kazne preuzeto, onda prestaje dalje izvršenje u državi izricanja presude. Ako se osuđeno lice nalazi u zatvoru u državi izricanja presude, zatvor može trajati do njegove predaje državi izvršiocu.

(2) Ako osuđeno lice izbegne izdržavanje kazne u državi izvršiocu, država izricanja presude ponovo stiče pravo na izvršenje ostatka kazne. Država izvršilac će odmah obavestiti državu izricanja presude o takvim okolnostima.

(3) Pravo države izricanja presude na izdržavanje kazne prestaje kada je osuđeno lice izdržalo kaznu u državi izvršiocu ili mu je ona oproštena.

Član 12

(1) U slučaju preuzimanja izvršenja, država izvršilac vezana je za utvrđeno činjenično stanje na kome se zasniva sudska odluka.

(2) Za odluku o zahtevu za ponavljanje krivičnog postupka isključivo je nadležna država izricanja presude.

(3) Ako se sudska odluka na kojoj se zasniva zahtev za izvršenje naknadno ukine ili izmeni u državi izricanja presude, ta država će o tome odmah obavestiti državu izvršioca.

(4) Država izvršilac će obustaviti izvršenje čim je država izricanja obavesti o svojoj odluci ili meri koja ima za posledicu prestanak izvršenja kazne.

Član 13

(1) Ako se preuzme izvršenje, sudovi države izvršioca odrediće prema svom pravu kaznu koju treba izvršiti imajući u vidu kaznu zatvora izrečenu u državi izricanja presude.

(2) Izvršenjem u drugoj državi ugovornici osuđeno lice ne sme biti dovedeno u teži položaj nego što bi ga imalo u državi izricanja presude.

(3) Vreme provedeno u zatvoru u državi izricanja presude uračunaće se u kaznu koja treba da se izvršava u državi izvršiocu.

Član 14

(1) Ako se osuda odnosi na više dela, izvršenje može da se prenese i samo za deo kazne zatvora koji se odnosi na pojedina od tih dela i u tom slučaju će država izricanja presude odrediti deo kazne koji se odnosi na ta dela. Država izvršilac ima pravo da državi izricanja presude odredi prikladan rok za donošenje takve odluke.

(2) Ako država izricanja presude ne odluči u roku iz stava 1 ovog člana, država izvršilac će o tome odlučiti prema svom pravu i svojim načelima o odmeravanju kazne.

Član 15

Izvršenje kazne, uključujući i uslovni otpust, sprovodi se isključivo prema pravu države izvršioca.

Član 16

Svaka država ugovornica može pomilovati i amnestirati osuđeno lice u skladu sa svojim ustavom i zakonom, o čemu je dužna odmah obavestiti drugu državu ugovornicu.

Član 17

(1) Zbog drugog krivičnog dela izvršenog pre prenošenja izvršenja, a ne onog zbog kojeg je prenošenje izvršenja odobreno, osuđeno lice ne može, bez saglasnosti države izricanja presude, biti krivično gonjeno, podvrgnuto izvršenju kazne ili izdato trećoj državi radi krivičnog gonjenja ili izvršenja kazne.

(2) Saglasnost države izricanja presude nije potrebna:

1) ako osuđeno lice ne napusti teritoriju države izvršenja kazne u roku od 45 dana od dana otpuštanja sa izvršenja kazne. U ovaj rok se ne računa vreme za koje osuđeno lice, nezavisno od svoje volje, nije moglo da napusti teritoriju države ugovornice,

2) ako je osuđeno lice napustilo teritoriju države izvršenja kazne kojoj je bilo predato, pa se ponovo dobrovoljno vrati na njenu teritoriju.

Član 18

Mesto, vreme i način predaje i preuzimanja osuđenog lica određuje se dogovorom između nadležnih organa država ugovornica.

Član 19

Troškove nastale u vezi sa predajom osuđenog lica snosi država izvršenja presude, izuzev troškova nastalih na teritoriji države izricanja presude, o čemu će se dogovoriti organi nadležni za predaju i preuzimanje osuđenog lica.

Član 20

Država izvršilac će obavestiti državu izricanja presude o izvršenju kazne:

1) kada se kazna izvrši,

2) ako osuđeno lice pobegne iz zatvora pre nego što je izvršenje kazne završeno, ili

3) ako država izricanja presude zatraži poseban izveštaj.

Član 21

Ovaj ugovor će se primenjivati i na presude donesene pre njegovog stupanja na snagu.

Deo treći

ZAVRŠNE ODREDBE

Član 22

Ovaj ugovor podleže ratifikaciji. Razmena ratifikacionih instrumenata izvršiće se u Beogradu.

Član 23

(1) Ovaj ugovor stupa na snagu narednog dana od dana razmene ratifikacionih instrumenata.

(2) Ovaj ugovor se zaključuje na neodređeno vreme. Njega može pismeno otkazati svaka država ugovornica diplomatskim putem sa otkaznim rokom od tri meseca.

(3) Ovaj ugovor će se i posle otkazivanja primenjivati na izvršenje kazni nad licima koja su predata na osnovu odredaba ovog ugovora.

Ugovor je sačinjen u Beogradu, 28. oktobra 1988. godine, u tri izvorna primerka na srpskohrvatskom, danskom i engleskom jeziku, koji su iste važnosti.

Za Socijalističku

 

Federativnu Republiku

 

Jugoslaviju,

Za Kraljevinu Dansku,

Budimir Lončar, s. r.

Uffe Ellemann - Jensen, s. r.

savezni sekretar za

ministar inostranih

inostrane poslove

poslova

ČLAN 3

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SFRJ - Međunarodni ugovori".