UREDBAO RASPOREĐIVANJU PROFESIONALNIH VOJNIKA I UNAPREĐIVANJU OFICIRA I PODOFICIRA ZA VREME RATNOG STANJA("Sl. list SRJ", br. 10/95 i 34/2002) |
I OSNOVNA ODREDBA
Ovom uredbom propisuju se raspoređivanje i postavljenje profesionalnih vojnika na odgovarajuće dužnosti po ratnoj formaciji, način rešavanja drugih pitanja koja proizlaze iz odnosa u službi tih lica za vreme ratnog stanja i uslovi, način i nadležnost za unapređivanje oficira i podoficira za vreme ratnog stanja.
II STANJA U SLUŽBI PROFESIONALNIH VOJNIKA ZA VREME RATNOG STANJA
1. Raspoređivanje i postavljenje na dužnost po ratnoj formaciji
Profesionalni vojnik raspoređuje se, prema potrebi službe, u vojnu jedinicu, odnosno vojnu ustanovu (u daljem tekstu: jedinica, odnosno ustanova) i postavlja na odgovarajuću dužnost, odnosno formacijsko mesto utvrđeno ratnom formacijom.
Profesionalni vojnik može se rasporediti i postaviti na određenu dužnost, odnosno radno mesto predviđeno odgovarajućim aktom o ratnoj sistematizaciji i unutrašnjoj organizaciji u Saveznom ministarstvu za odbranu, drugom državnom organu, preduzeću ili drugoj organizaciji, odnosno van Vojske Jugoslavije (u daljem tekstu: Vojska).
Postavljenjem, u smislu ove uredbe, smatra se postavljenje profesionalnog vojnika na određenu dužnost utvrđenu ratnom formacijom (u daljem tekstu: formacijsko mesto) na osnovu akta starešine nadležnog za rešavanje o odnosima u službi.
Pod formacijskim mestom iz stava 1 ovog člana podrazumeva se i radno mesto utvrđeno odgovarajućim aktima o ratnoj sistematizaciji i unutrašnjoj organizaciji na koje se postavlja profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir raspoređen van Vojske.
Nadležni starešina je dužan da stanje u službi profesionalnog vojnika koji na dan proglašenja ratnog stanja nije raspoređen, odnosno postavljen na formacijsko mesto reguliše, u smislu ove uredbe, donošenjem akta o raspoređivanju i postavljenju na formacijsko mesto iz st. 1 ili 2 ovog člana, u roku od 15 dana od dana proglašenja ratnog stanja.
Dan javljanja na dužnost profesionalnog vojnika konstatuje se u izveštaju o prijemu dužnosti.
Ugovor o prijemu u vojnu službu oficira po ugovoru, podoficira po ugovoru i vojnika po ugovoru, zaključen u miru, ostaje na snazi i za vreme ratnog stanja ako su po ugovoru i po ratnoj formaciji raspoređeni i postavljeni u istu jedinicu, odnosno ustanovu.
Licu iz stava 1 ovog člana primljenom u vojnu službu po ugovoru pre proglašenja ratnog stanja, koje je po ratnoj formaciji raspoređeno i postavljeno van jedinice, odnosno ustanove u koju je primljeno u vojnu službu, prestaje vojna služba danom proglašenja ratnog stanja.
Na formacijsko mesto određeno za oficira postavlja se profesionalni oficir, a na formacijsko mesto određeno za podoficira - profesionalni podoficir.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir postavlja se, po pravilu, na formacijsko mesto roda, odnosno službe kojoj pripada, prema vrsti i stepenu stručne spreme koju ima - na formacijsko mesto svog čina ili neposredno višeg čina.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir, posle unapređivanja u početni čin oficira, odnosno u početni čin podoficira, postavlja se, po pravilu, na početnu dužnost.
Početne dužnosti, u smislu stava 3 ovog člana, jesu: za oficira - dužnosti za koje je formacijom određen čin potporučnika do čina kapetana, u ratnom vazduhoplovstvu i protivvazdušnoj odbrani - do čina kapetana I klase, a za podoficira - dužnosti za koje je formacijom određen čin vodnika, vodnika I klase i starijeg vodnika.
Lice iz stava 3 ovog člana, postavlja se na naredne dužnosti, po pravilu, posle obavljanja početne dužnosti od najmanje godinu dana.
Izuzetno od odredbe stava 2 člana 5 ove uredbe, profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir može se postaviti na formacijsko mesto za koje je određen čin koji je za dva čina ili više činova viši od čina koji ima ako ima iskustvo značajno za dužnost na koju se postavlja i ako se ističe sposobnošću za komandovanje.
Starešina nadležan za postavljenje odlučuje o tome koji će profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir, i s kojim formacijskim činom, biti postavljen na formacijsko mesto višeg čina iz stava 1 ovog člana.
Na formacijsko mesto predviđeno za početnu dužnost oficira, ako se ne može popuniti profesionalnim oficirom, može se izuzetno postaviti profesionalni podoficir za koga starešina nadležan za postavljenje oceni da može uspešno vršiti dužnost oficira.
Na formacijsko mesto predviđeno za početnu dužnost podoficira, ako se ne može popuniti profesionalnim podoficirom, može se izuzetno postaviti vojnik za koga starešina nadležan za postavljenje oceni da može uspešno vršiti dužnost podoficira.
Saglasnost za postavljenje iz st. 1 i 2 ovog člana daje starešina neposredno pretpostavljeni starešini nadležnom za postavljenje.
Aktom o postavljenju, profesionalnom podoficiru iz stava 1 ovog člana kao formacijski čin određuje se čin potporučnika, a vojniku iz stava 2 ovog člana - čin vodnika.
Pri izboru kandidata radi postavljenja na formacijsko mesto iz člana 6 stav 1 i člana 7 st. 1 i 2 ove uredbe uzima se u obzir sposobnost za komandovanje, ispoljena hrabrost, stepen stručne spreme, ocene, iskustvo značajno za dužnost na koju se postavlja, uspeh na školovanju i posebni uslovi utvrđeni formacijom, odnosno aktom o ratnoj sistematizaciji i unutrašnjoj organizaciji.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir može se postaviti na formacijsko mesto neposredno nižeg čina zbog nepostojanja upražnjenog formacijskog mesta odgovarajućeg čina, zbog određivanja nižeg čina za formacijsko mesto na koje je postavljen ili zbog smenjivanja s formacijskog mesta na koje je postavljen.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir, i posle unapređivanja u viši čin, može zbog potreba službe biti zadržan ili postavljen na dužnost za koju je po ratnoj formaciji određen čin koji je imao do unapređenja.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir postavlja se na formacijsko mesto neposredno nižeg čina i ako se:
1) pojedina formacijska mesta ne mogu drukčije popuniti, a potrebe službe nalažu da se neodložno popune;
2) oceni da ne može uspešno vršiti dužnost na formacijskom mestu svog čina.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir postavljen na formacijsko mesto nižeg čina zadržava prava svog čina.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir raspoređuje se u jedinicu, odnosno ustanovu ili van Vojske i postavlja na određeno formacijsko mesto aktima nadležnog starešine.
Akta iz stava 1 ovog člana sadrže iste podatke kao i akta o raspoređivanju i postavljenju profesionalnih vojnika za vreme mira.
Ako je isti starešina nadležan i za raspoređivanje i za postavljenje, aktom o raspoređivanju istovremeno se i postavlja profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir.
Profesionalni oficir čina potpukovnika koji ima vojnu akademiju, odnosno visoku stručnu spremu za rod, odnosno službu kojoj pripada i osposobljen je za obavljanje dužnosti taktičko-operativnog nivoa za vreme ratnog stanja može biti postavljen na dužnost za koju je formacijom određen čin pukovnika ili potpukovnik-pukovnika.
Izuzetno, na dužnost iz stava 1 ovog člana može biti postavljen i profesionalni oficir čina majora koji ima vojnu akademiju, odnosno visoku stručnu spremu za rod, odnosno službu kojoj pripada i za koga je ocenjeno da može uspešno vršiti dužnost taktičko-operativnog nivoa.
Profesionalni oficir čina pukovnika koji ima vojnu akademiju, odnosno visoku stručnu spremu za rod, odnosno službu kojoj pripada i osposobljen je za dužnost operativno-strategijskog nivoa za vreme ratnog stanja može biti postavljen na dužnost za koju je formacijom određen čin general-majora ili pukovnik-general-majora.
Ocenu o tome da li je profesionalni oficir iz st. 1, 2 i 3 ovog člana osposobljen za dužnost taktičko-operativnog, odnosno operativno-strategijskog nivoa daje starešina nadležan za njegovo postavljenje.
2. Ostala stanja u službi za vreme ratnog stanja
Zastupanje na dužnosti, privremeno upućivanje u drugu jedinicu, odnosno ustanovu, pripravnički staž, lečenje i bolovanje, stavljanje na raspolaganje i udaljenje od dužnosti, kao i nadležnost za regulisanje stanja u službi profesionalnih oficira, odnosno profesionalnih podoficira rešavaju se prema odgovarajućim odredbama Zakona o Vojsci Jugoslavije i propisa za njegovo sprovođenje.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir može se za vreme ratnog stanja upućivati u zemlju i inostranstvo na školovanje i kurseve za usavršavanje, odnosno prekvalifikaciju prvenstveno radi osposobljavanja za obavljanje odgovarajućih komandnih i drugih dužnosti u jedinicama, odnosno ustanovama Vojske i van Vojske, kao i za stručno osposobljavanje za upotrebu novih sredstava i sistema naoružanja i vojne tehnike.
Prednost za prijem na školovanje ima profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir koji pokazuje izuzetne sposobnosti u komandovanju, odnosno obavljanju funkcionalnih dužnosti svog formacijskog mesta.
Profesionalni oficir, odnosno profesionalni podoficir upućen na školovanje razrešava se od dužnosti ako školovanje traje duže od šest meseci.
Naređenje o školovanju i uslove koje lica iz stava 1 ovog člana treba da ispunjavaju utvrđuje načelnik Generalštaba Vojske Jugoslavije (u daljem tekstu: Generalštab).
Odluku o tome koji će profesionalni oficir biti upućen na školovanje u školama za usavršavanje oficira donosi načelnik Generalštaba, na predlog komandanta korpusa, odnosno starešine njemu ravnog ili višeg položaja.
Odluku o tome koji će profesionalni podoficir biti upućen na školovanje radi usavršavanja i radi prekvalifikacije određuje komandant korpusa, odnosno starešina njemu ravnog ili višeg položaja, na predlog komandanta puka, odnosno brigade, odnosno starešine njemu ravnog ili višeg položaja.
Akt za upućivanje na školovanje profesionalnih oficira, odnosno profesionalnih podoficira za vreme ratnog stanja sadrži iste podatke kao i akt o upućivanju na školovanje koji se koristi u miru.
Odredbe čl. 2 i 3 i čl. 5 do 14 ove uredbe odnose se i na rezervne oficire i rezervne podoficire dok se nalaze na vojnoj dužnosti za vreme ratnog stanja.
III UNAPREĐIVANJE OFICIRA I PODOFICIRA ZA VREME RATNOG STANJA
U početni čin oficira, odnosno podoficira i u viši čin oficira, odnosno podoficira može se unaprediti lice koje ispunjava opšte uslove, i to: da nije udaljeno od dužnosti, da se protiv njega ne vodi krivični postupak ili postupak pred vojnim disciplinskim sudom i da za poslednji period ocenjivanja ima povoljnu ocenu.
Oficir, odnosno podoficir koji ispunjava opšte uslove za unapređenje unaprediće se ako ispunjava i posebne uslove propisane ovom uredbom.
U čin potporučnika, odnosno vodnika za vreme ratnog stanja može se unaprediti lice koje ispunjava sledeće posebne uslove:
1) da ima odgovarajuću stručnu spremu za rod, odnosno službu ili da je završilo odgovarajuću obuku u vojnoj školi, na kursu ili u nastavnoj jedinici za osposobljavanje za dužnost oficira, odnosno podoficira;
2) da je ocenjeno da sa uspehom može obavljati početne dužnosti oficira, odnosno podoficira.
Izuzetno od odredbe tačke 1 stava 1 ovog člana, za vreme ratnog stanja u čin potporučnika može se unaprediti podoficir, a u čin vodnika - vojnik ako ispunjavaju sledeće posebne uslove:
1) da su postavljeni na formacijsko mesto oficira, odnosno podoficira;
2) da su dužnost na koju su postavljeni uspešno vršili najmanje tri meseca.
Nezavisno od uslova iz st. 1 i 2 ovog člana, u čin potporučnika može biti vanredno unapređen podoficir, a u čin vodnika - vojnik ako pokažu izuzetnu hrabrost pri izvršavanju borbenih zadataka ili stekne ratne zasluge i iskažu sposobnost za komandovanje.
Lice iz stava 2 ovog člana unapređuje se u čin oficira, odnosno podoficira roda ili službe u koju je svrstana dužnost na koju je postavljeno, a lice iz stava 3 ovog člana - u čin oficira, odnosno podoficira roda ili službe u kojoj je bilo do trenutka unapređivanja.
Oficir do čina majora sa završenom vojnom akademijom, odnosno odgovarajućom visokom stručnom spremom koji je postavljen na dužnost višeg čina i koji ispunjava opšte uslove za unapređenje može se unaprediti u neposredno viši čin kad u činu koji ima provede, i to: u činu potporučnika, poručnika i kapetana - jednu godinu, a u činu kapetana I klase i majora - dve godine.
Podoficir koji ispunjava opšte uslove za unapređenje može se unaprediti u neposredno viši čin kad u činu koji ima provede, i to: u činu vodnika - jednu godinu, vodnika I klase - dve godine, a u činu starijeg vodnika, starijeg vodnika I klase i zastavnika - tri godine.
Oficir iz stava 1 ovog člana koji nije postavljen na dužnost višeg čina unapređuje se u naredni čin kad u činu koji ima provede jednu godinu duže od vremena propisanog u tom stavu.
Oficir u činu potpukovnika, pukovnika, general-majora, general-potpukovnika i general-pukovnika, sa završenom vojnom akademijom, odnosno odgovarajućom visokom stručnom spremom, koji je osposobljen za dužnost taktičko-operativnog nivoa (potpukovnik), odnosno operativno-starategijskog nivoa (pukovnik i generalski činovi), koji ispunjava opšte uslove za unapređenje i postavljen je na formacijsko mesto višeg čina, može se unaprediti u neposredno viši čin kad u činu koji ima provede dve godine, od čega najmanje šest meseci na formacijskom mestu višeg čina.
Oficir u činu potporučnika, poručnika, kapetana, kapetana I klase i majora, koji nema vojnu akademiju, odnosno koji nema odgovarajuću visoku stručnu spremu, a ispunjava opšte uslove za unapređenje, unapređuje se u neposredno viši čin kad u činu koji ima provede godinu dana duže od vremena propisanog u st. 1 i 3 ovog člana.
Oficir, odnosno podoficir koji je postavljen na formacijsko mesto za koje je utvrđen viši čin od čina koji ima može se unaprediti u neposredno viši čin iako nije ispunio uslove u pogledu vremena provedenog u činu ako pri izvršavanju borbenih zadataka ispoljava izrazitu sposobnost za komandovanje, odnosno za obavljanje dužnosti na formacijskom mestu višeg čina i hrabrost.
Oficir, odnosno podoficir može biti unapređen u neposredno viši čin iako ne ispunjava uslove za unapređenje propisane ovom uredbom ako pokaže izvanredne uspehe u komandovanju i izuzetnu hrabrost pri izvršavanju borbenih zadataka ili stekne ratne zasluge.
Predlog za unapređenje podnosi starešina jedinice, odnosno ustanove na položaju komandanta samostalnog bataljona, njemu ravnom ili višem položaju, a za lica raspoređena van Vojske - starešina organizacijske jedinice u Saveznom ministarstvu za odbranu, drugom državnom organu, preduzeću ili drugoj organizaciji u kojoj je to lice raspoređeno.
Predlog iz stava 1 ovog člana sadrži: čin, ime i prezime lica koje se predlaže za unapređenje, čin u koji se predlaže za unapređenje, vojnoevidencionu specijalnost, podatke o rođenju, od kada je u sadašnjem činu, formacijsko mesto na koje je postavljeno i od kada, završene škole, trajanje školovanja i uspeh na školovanju, poslednja ocena, značajne dužnosti koje je obavljalo i koliko vremena, zdravstveno stanje i druge podatke (uspesi postignuti u izvršavanju borbenih zadataka, iskazana sposobnost za komandovanje, hrabrost, stečene ratne zasluge i sl.) značajne za donošenje odluke o unapređenju.
Ako se lice predlaže za unapređenje po odredbama stava 3 člana 17 i st. 6 i 7 člana 18 ove uredbe, predlog za unapređenje posebno se obrazlaže i dokumentuje.
Predlog iz stava 1 ovog člana dostavlja se redovnim putem, na najpogodniji način, starešini nadležnom za unapređenje.
Pri predlaganju i odlučivanju o predlozima za unapređenje oficira, odnosno podoficira nadležni starešina je dužan da procenjuje potrebe popune i zahteve formacijskih mesta, kao i sposobnost za komandovanje, hrabrost, ratno iskustvo, stručnu spremu i druge osobine lica koje je predloženo za unapređenje.
Komandant puka i starešina jedinice, odnosno ustanove za čiji je položaj ratnom formacijom određen čin pukovnika ili viši čin unapređuje podoficire.
Komandant korpusa i starešina jedinice, odnosno ustanove za čiji je položaj ratnom formacijom određen čin general-majora ili viši čin, unapređuje podoficire u početni čin i oficire do čina potpukovnika.
Starešina organizacione jedinice u Generalštabu nadležan je da unapređuje u činove iz st. 1, 2 i 3 ovog člana u organizacionoj jedinici kojom komanduje i u jedinici, odnosno ustanovi koja mu je posebnim aktom stavljena u nadležnost ako za unapređenje nije nadležan drugi starešina.
Načelnik Generalštaba unapređuje oficire u početni čin i oficire u čin pukovnika.
Načelnik Generalštaba unapređuje oficire u čin pukovnika.
Predsednik Republike unapređuje oficire u čin general-majora i viši čin.
Polovina vremena koje oficir i podoficir provedu u činu i na formacijskom mestu višeg čina do proglašenja ratnog stanja smatra se, prilikom unapređivanja, kao vreme koje se uračunava u vreme potrebno za unapređenje po ovoj uredbi.
Oficiru i podoficiru vreme provedeno u činu i na formacijskom mestu višeg čina za vreme ratnog stanja, ako do tog trenutka nisu ispunili uslove za unapređenje po ovoj uredbi, računa se u dvostrukom trajanju i uračunava se u potrebno vreme provedeno u činu i na formacijskom mestu višeg čina po propisima o unapređenju u miru.
IV PRESTANAK PROFESIONALNE VOJNE SLUŽBE ZA VREME RATNOG STANJA
Za vreme ratnog stanja, profesionalnom vojniku prestaje služba u Vojsci:
1) ako se na osnovu ocene i mišljenja nadležnog organa zdravstvene službe utvrdi da je trajno nesposoban za službu u Vojsci;
2) ako se neopravdano ne javi na dužnost ili bez odobrenja nadležnog starešine udalji iz jedinice, odnosno ustanove;
3) ako mu je izrečena disciplinska kazna gubitka službe u Vojsci;
4) ako izgubi čin;
5) na njegov zahtev.
Profesionalnom oficiru, odnosno profesionalnom podoficiru prestaje služba kad po potrebi službe na raspolaganju provede šest meseci.
Profesionalnom oficiru, odnosno profesionalnom podoficiru koji ima 40 godina staža osiguranja prestaje služba po sili zakona kad navrši 60 godina života.
Profesionalnom oficiru, odnosno profesionalnom podoficiru koji nije navršio staž osiguranja iz stava 3 ovog člana prestaje služba po sili zakona kad navrši 65 godina života.
Profesionalnom vojniku koji je za vreme ratnog stanja primljen u službu u Vojsci na određeno vreme, kao i profesionalnom vojniku iz stava 1 člana 4 ove uredbe služba prestaje i istekom ugovorenog roka, po sporazumu, ako je pravnosnažno osuđen na bezuslovnu kaznu zatvora u trajanju dužem od tri meseca, ili ako je na osnovu ocene i mišljenja nadležnog organa zdravstvene službe utvrđeno da je nesposoban za dužnost za koju je primljen u profesionalnu vojnu službu.
Zdravstvena sposobnost u smislu tačke 1 stava 1 i stava 5 člana 22 ove uredbe ocenjuje se na zahtev profesionalnog vojnika ili njegovog pretpostavljenog starešine na položaju komandanta samostalnog bataljona, njemu ravnom ili višem položaju.
Starešina iz stava 1 ovog člana dužan je da uputi na ocenu sposobnosti za službu u Vojsci lice koje se nalazi na lečenju, odnosno bolovanju neprekidno šest meseci ili s prekidima osam meseci ukupno za poslednju godinu.
Ako u slučaju prestanka službe u Vojsci na osnovu člana 22 stav 1 tačka 3 ove uredbe u ponovljenom postupku ili po zahtevu za zaštitu zakonitosti postupak bude obustavljen, ili ako lice bude oslobođeno od optužbe, ili ako optužba bude odbijena, ali ne zbog nenadležnosti suda, ili ako bude izrečena kazna blaža od kazne gubitka službe u Vojsci, smatraće se da služba nije ni prestajala.
Postupak za prestanak službe prema odredbama člana 22 ove uredbe, osim prestanka službe po zahtevu, pokreće po službenoj dužnosti starešina jedinice, odnosno ustanove na položaju komandanta samostalnog bataljona, odnosno starešina na njemu ravnom ili višem položaju.
Predlog za prestanak službe starešina iz stava 1 ovog člana dostavlja starešini nadležnom za donošenje akta o prestanku službe, u roku od osam dana od dana kad je nastao razlog za prestanak službe, odnosno tri meseca pre nastupanja razloga za prestanak službe po sili zakona ili pre isteka ugovorenog roka za obavljanje profesionalne vojne službe.
Nadležni starešina je dužan da donese akt o prestanku službe u roku od 15 dana od dana prijema predloga za prestanak službe.
Profesionalnom vojniku za koga je donesen akt o prestanku službe, služba u Vojsci, odnosno van Vojske prestaje razrešenjem.
Profesionalni vojnik za koga je donesen akt o prestanku službe, a nalazi se na dužnosti, razrešava se od službe danom predaje dužnosti.
Rok za razrešenje od službe ne može biti duži od 30 dana od dana dostavljanja akta o prestanku službe.
Izuzetno od odredbe stava 3 ovog člana, rok za razrešenje od službe lica kome prestaje služba na osnovu člana 22 stav 1 tačka 4 ove uredbe ne može biti duži od 15 dana.
Lice kome služba prestaje istekom ugovorenog roka razrešava se od službe danom kad mu ističe taj rok.
Profesionalnom vojniku kome služba prestaje na osnovu člana 22 stav 1 tač. 3 i 4 ove uredbe, a koji je udaljen od dužnosti, služba se računa do dana kad je presuda, odnosno odluka o gubitku službe, odnosno čina postala izvršna, a profesionalnom vojniku koji se nije javio na dužnost, odnosno samovoljno napustio jedinicu, odnosno ustanovu, služba u Vojsci prestaje danom kad je trebalo da se javi na dužnost, odnosno danom napuštanja jedinice, odnosno ustanove.
Profesionalnom vojniku, osim profesionalnom vojniku iz stava 1 ovog člana, služba u Vojsci, odnosno van Vojske računa se do dana razrešenja.
V RADNO VREME I ODSUSTVA ZA VREME RATNOG STANJA
Nadležni starešina jedinice, odnosno ustanove kojom komanduje, zavisno od uslova života i rada i zadataka koje jedinica, odnosno ustanova izvršava, utvrđuje radno vreme i odmor u toku dnevnog i sedmičnog angažovanja za vreme ratnog stanja.
Profesionalnom vojniku može se odobriti plaćeno redovno odsustvo, kao i plaćeno odsustvo:
1) zbog privatnih poslova (zbrinjavanje članova porodice, smrt ili teška bolest člana uže porodice i drugi slični slučajevi);
2) za naročito zalaganje i uspeh u izvršavanju borbenih zadataka i izvršavanju borbene radnje naročito opasne po život (nagradno odsustvo);
3) za oporavak zbog vršenja naročito teških i za zdravlje štetnih poslova u službi.
Komandant korpusa, odnosno starešina istog ili višeg položaja utvrđuje poslove koji se, u smislu tačke 3 ovog člana, smatraju naročito teškim ili štetnim za zdravlje.
Za vreme ratnog stanja profesionalni vojnik koristi redovno odsustvo prema planu korišćenja odsustva u jedinici, odnosno ustanovi u kojoj je na službi.
Pri izradi plana korišćenja redovnog odsustva starešina nadležan za odobravanje plana dužan je da vodi računa o mogućnosti korišćenja odmora i obezbeđenja potrebne borbene gotovosti jedinice, odnosno ustanove za izvršavanje borbenih i drugih zadataka.
Plan korišćenja redovnog odsustva sastavlja se u jedinici, odnosno ustanovi ranga samostalnog bataljona i višeg ranga, a odobrava ga starešina jedinice, odnosno ustanove istog ili višeg položaja.
Profesionalni vojnik koji iz objektivnih razloga ne iskoristi redovno odsustvo u toku godine za koju mu odsustvo pripada, može ga koristiti u narednoj godini, kad to odobri starešina nadležan za odobrenje plana korišćenja odsustva.
Starešina iz stava 3 člana 30 ove uredbe odobrava i utvrđuje dužinu i vreme korišćenja plaćenog redovnog odsustva i odsustva iz tač. 1 i 2 člana 29 ove uredbe, a komandant korpusa ili starešina istog ili višeg položaja - odsustva iz tačke 3 tog člana, s tim da dužina svakog odsustva može iznositi najviše onoliko dana koliko je to utvrđeno propisom o korišćenju godišnjeg odmora i odsustava vojnih lica za vreme mira.
Komandant korpusa, odnosno starešina istog ili višeg položaja može obustaviti davanje ili prekinuti korišćenje odsustva profesionalnih vojnika.
Vojnom licu koje je, po propisima o odmorima i odsustvima u miru ili po ovoj uredbi, do proglašenja ratnog stanja ili do prestanka ratnog stanja, iskoristilo deo odmora, odnosno odsustva koje mu pripada u godini u kojoj je proglašeno ratno stanje, odnosno prestalo ratno stanje, umanjuje se broj dana koji mu pripadaju za istu vrstu odsustva, odnosno za godišnji odmor i to za broj iskorišćenih dana tog odsustva, odnosno godišnjeg odmora.
Odredbe čl. 29 do 32 ove uredbe odnose se i na rezervne oficire i rezervne podoficire i vojnike dok se nalaze na vojnoj dužnosti za vreme ratnog stanja.
VI ZAVRŠNA ODREDBA
Ova uredba stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SRJ".