ZAKONO RATIFIKACIJI UGOVORA IZMEĐU SRBIJE I CRNE GORE I BOSNE I HERCEGOVINE O MEĐUSOBNOM IZVRŠAVANJU SUDSKIH ODLUKA U KRIVIČNIM STVARIMA("Sl. list SCG - Međunarodni ugovori", br. 6/2005) |
ČLAN 1
Ratifikuje se Ugovor između Srbije i Crne Gore i Bosne i Hercegovine o međusobnom izvršavanju sudskih odluka u krivičnim stvarima, potpisan 24. februara 2005. godine u Sarajevu, u originalu na srpskom jeziku i službenim jezicima Bosne i Hercegovine - bosanskom, hrvatskom i srpskom jeziku.
ČLAN 2
Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:
UGOVOR
IZMEĐU SRBIJE I CRNE GORE I BOSNE I HERCEGOVINE O MEĐUSOBNOM IZVRŠAVANJU SUDSKIH
ODLUKA U KRIVIČNIM STVARIMA
Srbija i Crna Gora i Bosna i Hercegovina (u daljem tekstu: države ugovornice),
u želji da razvijaju odnose uzajamnog poverenja i saradnje u oblasti pravnog saobraćaja u krivičnim stvarima,
uzimajući u obzir da bi izvršenje krivičnih sankcija u državi čiji su državljani osuđena lica doprinelo efikasnijoj i potpunijoj resocijalizaciji izvršilaca krivičnih dela i polazeći od principa humanosti,
dogovorile su se da zaključe ovaj ugovor.
OPŠTE ODREDBE
(1) Države ugovornice obavezuju se da će, na osnovu zamolnice, u skladu sa uslovima propisanim ovim ugovorom, međusobno izvršavati pravnosnažne sudske odluke u krivičnim stvarima koje donese sud jedne države ugovornice protiv državljana druge države ugovornice ili protiv lica koja na njenoj teritoriji imaju prebivalište, tako što će:
1) vršiti nadzor nad licima kojima je izrečena uslovna krivična sankcija u toku vremena proveravanja;
2) izvršavati kazne zatvora i druge mere koje podrazumevaju lišenje slobode.
(2) Državljaninom države ugovornice smatra se lice koje po zakonima te države ima njeno državljanstvo.
(1) Nadzor ili izvršenje, prema odredbama ovog ugovora, preuzeće se ako su ispunjeni sledeći uslovi:
1) ako je osuđeno lice državljanin države izvršenja ili u njoj ima prebivalište;
2) ako je sudska odluka pravnosnažna;
3) ako osuđeno lice da saglasnost;
4) ako je delo na kome se zasniva pravnosnažna sudska odluka krivično delo prema pravu obe države ugovornice;
5) ako države ugovornice postignu saglasnost o prenosu nadzora ili izvršenja;
6) ako osuđeno lice u vreme podnošenja zamolnice treba da izdrži još najmanje šest meseci od izrečene kazne ili druge mere koja podrazumeva lišenje slobode, uključujući i uslovnu krivičnu sankciju.
(2) Izuzetno od odredbe stava 1. tačka 6. ovog člana, države ugovornice mogu se sporazumeti o prenosu nadzora ili izvršenja i kad je trajanje neizvršenog dela izrečene kazne zatvora, druge mere koja podrazumeva lišenje slobode ili vremena proveravanja uslovno izrečene krivične sankcije kraće od šest meseci.
(3) Ako osuđeno lice ne može da dâ pravovaljanu saglasnost za prenos nadzora ili izvršenja, treba pribaviti saglasnost njegovog zakonskog zastupnika (punomoćnika) po pravu one države u kojoj osuđeno lice ima prebivalište.
Nadzor ili izvršenje neće se preuzeti:
1) ako bi nadzor ili izvršenje bili u suprotnosti sa osnovnim načelima pravnog poretka države izvršenja;
2) ako je delo na kome se zasniva sudska odluka, po mišljenju države izvršenja, političke ili vojne prirode;
3) ako bi nadzor ili izvršenje bili u suprotnosti sa drugim obavezama koje je država izvršenja preuzela zaključivanjem međunarodnih ugovora;
4) ako se u državi izvršenja protiv osuđenog lica vodi krivični postupak zbog krivičnog dela za koje se traži nadzor ili izvršenje;
5) ako je izvršenje sankcije zastarelo, prema pravu jedne od država ugovornica;
6) ako se protiv osuđenog lica, s obzirom na godine života u vreme izvršenja dela ne bi mogao voditi krivični postupak u državi izvršenja;
7) ako je osuđeno lice u zamoljenoj državi već pravnosnažno osuđeno za isto krivično delo ili ako je bilo oslobođeno od optužbe;
8) ako je sudska odluka doneta u odsustvu osuđenog lica;
9) ako osuđeno lice uživa pravo azila u državi izricanja.
(1) Zamoljena država je dužna da bez odlaganja obavesti državu molilju da li prihvata ili odbija zahtev za preuzimanje nadzora ili izvršenja.
(2) U slučaju potpunog ili delimičnog odbijanja preuzimanja nadzora ili izvršenja, zamoljena država dužna je da navede razloge odbijanja.
Svaka država ugovornica može amnestirati ili dati pomilovanje osuđenom licu u skladu sa svojim zakonodavstvom, o čemu je dužna da odmah obavesti drugu državu ugovornicu.
Mesto, vreme i način predaje i preuzimanja osuđenog lica utvrđuje se dogovorom nadležnih organa država ugovornica.
NADZOR
(1) Države ugovornice će, na osnovu zamolnice, i pod uslovima utvrđenim ovim ugovorom, međusobno vršiti nadzor, u toku vremena proveravanja, nad licima kojima je sud u jednoj državi ugovornici pravnosnažno izrekao uslovnu krivičnu sankciju.
(2) Nadzor će se vršiti u državi čije je osuđeno lice državljanin, ili u kojoj ima prebivalište.
(1) Nadzor se vrši isključivo prema pravu države koja ga je preuzela.
(2) Mere nadzora određene u državi koja vrši nadzor, prema vrsti i trajanju, ne smeju biti strože od mera određenih u državi koja je donela presudu.
(3) Prilikom određivanja mera nadzora u državi ugovornici koja je nadzor preuzela, nastojaće se da se primene mere određene u državi koja je donela presudu.
Za opozivanje uslovne krivične sankcije isključivo je nadležna država u kojoj je presuda doneta.
(1) Zamoljena država dužna je da što pre obavesti državu molilju da li će udovoljiti njenoj molbi za preuzimanje izvršenja nadzora iz člana 7. ovog ugovora.
(2) Država koja vrši nadzor obavestiće državu koja je donela presudu o merama nadzora i o svim okolnostima koje bi mogle da dovedu do opozivanja uslovne krivične sankcije, kao i o isteku vremena proveravanja.
(1) Država koja je donela presudu dužna je da bez odlaganja obavesti državu koja vrši nadzor o pomilovanju, amnestiji ili opozivu uslovne krivične sankcije.
(2) Ako država koja je donela presudu opozove uslovnu krivičnu sankciju, ona može da zamoli državu koja je vršila nadzor na osnovu ovog ugovora da preuzme izvršenje krivične sankcije.
(1) Ako je nadzor preuzet, dalje mere u vezi izvršenja u državi koja je donela presudu privremeno se obustavljaju.
(2) Pravo države koja je donela presudu na izvršenje konačno prestaje ako u toku vremena proveravanja nije nastupila nijedna okolnost zbog koje prema njenom pravu treba opozvati uslovnu krivičnu sankciju.
IZVRŠENJE
(1) Ako je lice koje je državljanin jedne od država ugovornica ili lice koje na njenoj teritoriji ima prebivalište, u drugoj državi ugovornici pravnosnažno osuđeno za krivično delo na kaznu zatvora ili mu je izrečena druga mera koja podrazumeva lišenje slobode, svaka od država ugovornica može da zamoli da se kazna zatvora ili druga mera koja podrazumeva lišenje slobode izvrši u onoj državi čiji je osuđeno lice državljanin ili u kojoj ima prebivalište.
(2) Ovaj ugovor ne isključuje pravo osuđenog lica, njegovog zakonskog zastupnika, bračnog druga, srodnika u pravoj liniji, brata ili sestre, da podnese molbu za prenos izvršenja sudu koji je doneo odluku ili nadležnim organu, kako države izricanja, tako i države čiji je osuđeno lice državljanin ili u kojoj ima prebivalište.
(3) Nadležni organ države izricanja daće osuđenom licu što pre pravnu pouku o mogućnostima izdržavanja kazne zatvora ili druge mere koja podrazumeva lišenje slobode u državi čiji je državljanin ili na čijoj teritoriji ima prebivalište.
(1) Ako se izvršenje preuzme, sud države izvršenja izriče prema svom pravu kaznu zatvora ili drugu meru koja podrazumeva lišenje slobode koju treba izvršiti, uzimajući u obzir kaznu zatvora ili drugu meru koja podrazumeva lišenje slobode izrečenu u državi izricanja.
(2) Izvršenjem u drugoj državi ugovornici osuđeno lice ni u kom slučaju ne sme biti dovedeno u teži položaj u odnosu na položaj koji bi imalo u državi izricanja.
(3) Vreme lišenja slobode u državi izricanja uračunaće se u potpunosti u kaznu zatvora ili drugu meru koja podrazumeva lišenje slobode koja treba da se izvrši u državi izvršenja.
Izvršenje se sprovodi isključivo prema pravu države izvršenja.
(1) U slučaju preuzimanja izvršenja, država izvršenja vezana je za utvrđeno činjenično stanje na kome je zasnovana sudska odluka države izricanja.
(2) Za odlučivanje o zahtevu za ponavljanje krivičnog postupka isključivo je nadležna država izricanja.
(3) Ako se sudska odluka na kojoj se zasniva molba za izvršenje naknadno ukine ili izmeni u državi izricanja, ta država je dužna da o tome odmah obavesti državu izvršenja. Na osnovu nove odluke sud države izvršenja će odlučiti o daljem izdržavanju kazne zatvora ili druge mere koja podrazumeva lišenje slobode prema odredbama ovog ugovora.
(1) Ako je osuda izrečena za više krivičnih dela, izvršenje može da se prenese i samo za deo kazne koji se odnosi na pojedina od tih dela. U tom slučaju država izricanja odrediće deo kazne koji se odnosi na ta dela. Država izvršenja odrediće državi izricanja primeren rok za donošenje takve odluke.
(2) Ako država izricanja ne donese odluku u roku iz stava 1. ovog člana, država izvršenja će prema svom pravu odrediti deo kazne koji treba izvršiti.
(1) Ako je izvršenje preuzeto, privremeno prestaje pravo na dalje izvršenje u državi izricanja. Ako se osuđeno lice nalazi u zatvoru u državi izricanja, zatvor može da traje do njegove predaje državi izvršenja.
(2) Pravo države izricanja na izvršenje konačno prestaje kad osuđeno lice izdrži kaznu ili drugu meru koja podrazumeva lišenje slobode u državi izvršenja, ili kad mu je ona konačno oproštena.
(3) Ako osuđeno lice izbegne izvršenje u državi izvršenja, država izricanja ponovo stiče pravo na izvršenje. Država izvršenja dužna je da o takvim okolnostima odmah obavesti državu izricanja.
(1) Osuđeno lice ne može zbog drugog krivičnog dela učinjenog pre preuzimanja izvršenja, a za koje nije odobreno preuzimanje, bez saglasnosti države izricanja biti krivično gonjeno, osuđeno, podvrgnuto nekom drugom ograničenju lične slobode ili izručeno trećoj državi.
(2) Saglasnost iz stava 1. ovog člana nije potrebna:
1) ako osuđeno lice u roku od 45 dana nakon konačnog puštanja sa izdržavanja kazne zatvora ili druge mere koja podrazumeva lišenje slobode ne napusti teritoriju države izvršenja. U taj rok ne računa se vreme za koje osuđeno lice, nezavisno od svoje volje, nije moglo da napusti teritoriju države izvršenja;
2) ako je osuđeno lice napustilo teritoriju države izvršenja, a zatim se na tu teritoriju ponovo dobrovoljno vratilo.
ODREDBE O POSTUPKU
(1) Pismena korespondencija prema ovom ugovoru vršiće se za Srbiju i Crnu Goru - preko Ministarstva za ljudska i manjinska prava, a za Bosnu i Hercegovinu - preko Ministarstva pravde.
(2) Diplomatski put komunikacije ovim nije isključen.
(3) U hitnim slučajevima zamolnice i obaveštenja prema ovom ugovoru mogu se dostavljati preko Međunarodne organizacije kriminalističke policije (INTERPOL).
(1) Zamolnice i dokumentacija koja se prilaže uz zamolnicu, prema odredbama ovog ugovora, dostavljaju se u pismenom obliku na službenom jeziku države molilje.
(2) Legalizacija isprava iz stava 1. ovog člana nije potrebna.
(1) Ako država izricanja podnese zamolnicu prema ovom ugovoru, uz zamolnicu treba da priloži:
1) primerak ili overen prepis sudske odluke sa potvrdom pravnosnažnosti, a po potrebi i izvršnosti;
2) prepis zakonskih odredaba na kojima se zasniva sudska odluka;
3) lične podatke o osuđenom licu, o njegovom državljanstvu i prebivalištu;
4) potvrdu o vremenu provedenom na izdržavanju kazne zatvora ili druge mere koja podrazumeva lišenje slobode koje treba uračunati;
5) zapisnik o izjavi osuđenog lica iz koga se vidi njegova saglasnost za prenos nadzora ili izvršenja;
6) druge dokumente i podatke koji mogu biti od značaja za odlučivanje po zamolnici.
(2) Ako država izvršenja podnese zamolnicu, uz istu treba da priloži:
1) lične podatke o osuđenom licu, o njegovom državljanstvu i mestu prebivališta;
2) prepis zakonskih odredaba koje treba primeniti;
3) ako se osuđeno lice već nalazi u državi izvršenja, zapisnik iz koga se vidi njegova saglasnost za prenos izvršenja;
4) druge dokumente i podatke koji mogu biti od značaja za odlučivanje po zamolnici.
(3) U slučaju iz stava 2. ovog člana, država izricanja, zajedno sa obaveštenjem o odobrenju zahteva, dostavlja i primerak ili overeni prepis sudske odluke sa potvrdom o pravnosnažnosti, a po potrebi i izvršnosti, prepis primenjenih zakonskih odredaba, kao i potvrdu iz stava 1. tačka 4. ovog člana.
(1) Ako zamoljena država smatra da podaci i dokumentacija koji su joj dostavljeni nisu dovoljni, zatražiće dopunu i odrediti primeren rok koji može da se produži na obrazloženu molbu države molilje.
(2) Ako se zahtevu za dopunu dokumentacije u određenom roku ne udovolji, odluka o zamolnici za prenos izvršenja doneće se na osnovu postojećih podataka i dokumentacije.
(1) Troškove nastale u vezi sa predajom osuđenog lica radi izvršenja krivične sankcije snosi država izvršenja, izuzev troškova nastalih na teritoriji države izricanja.
(2) Država koja zahteva da se prevoz osuđenog lica radi predaje obavi vazdušnim putem, snosi troškove koji nastanu u vezi sa tom predajom.
Država izvršenja obavestiće državu izricanja o izvršenju krivične sankcije, i to:
1) kad se sankcija izvrši;
2) kad osuđeno lice izbegne izvršenje;
3) kad država izricanja zatraži poseban izveštaj.
(1) Država ugovornica će, na molbu druge države ugovornice, dozvoliti tranzit preko svoje teritorije osuđenog lica koje treća država predaje državi ugovornici koja traži tranzit. Zamoljena država nije obavezna da dozvoli tranzit lica koje se, prema ovom ugovoru, ne bi moglo predati radi izvršenja.
(2) Uslovi i način tranzita iz stava 1. ovog člana, kao i pitanja troškova uređuju se dogovorom između nadležnih organa država ugovornica.
Ovaj ugovor će se primenjivati i na sudske odluke donesene pre njegovog stupanja na snagu.
ZNAČENJE IZRAZA
U smislu ovog ugovora pod "službeni jezik države molilje", podrazumeva se:
1) za Srbiju i Crnu Goru - srpski jezik;
2) za Bosnu i Hercegovinu - bosanski, hrvatski i srpski jezik.
(1) U smislu ovog ugovora pod "druge mere koje podrazumevaju lišenje slobode", podrazumeva se:
1) za Srbiju i Crnu Goru - vaspitne mere propisane krivičnim zakonodavstvom Republike Srbije i krivičnim zakonodavstvom Republike Crne Gore, koje izriče sud i koje imaju za posledicu lišenje slobode;
2) za Bosnu i Hercegovinu - vaspitne mere propisane krivičnim zakonodavstvom Bosne i Hercegovine, krivičnim zakonodavstvom Federacije Bosne i Hercegovine, krivičnim zakonodavstvom Republike Srpske i krivičnim zakonodavstvom Brčko Distrikta Bosne i Hercegovine, koje izriče sud i koje imaju za posledicu lišenje slobode.
(2) U smislu ovog ugovora pod "druge mere koje podrazumevaju lišenje slobode", podrazumevaju se i mere bezbednosti koje se izriču, uz glavnu kaznu.
U smislu ovog ugovora pod "krivična sankcija", podrazumeva se:
1) za Srbiju i Crnu Goru - kazna zatvora, mera bezbednosti i vaspitna mera;
2) za Bosnu i Hercegovinu - kazna zatvora, mera bezbednosti i vaspitna mera.
U smislu ovog ugovora pod "uslovna krivična sankcija" podrazumeva se:
1) za Srbiju i Crnu Goru - uslovna osuda i uslovna osuda sa zaštitnim nadzorom propisane krivičnim zakonodavstvom Republike Srbije i krivičnim zakonodavstvom Republike Crne Gore;
2) za Bosnu i Hercegovinu - uslovna osuda i uslovna osuda sa zaštitnim nadzorom propisane krivičnim zakonodavstvom Bosne i Hercegovine, krivičnim zakonodavstvom Federacije Bosne i Hercegovine, krivičnim zakonodavstvom Republike Srpske i krivičnim zakonodavstvom Brčko Distrikta Bosne i Hercegovine.
ZAVRŠNE ODREDBE
Sporna pitanja u vezi sa primenom ovog ugovora države ugovornice rešavaće diplomatskim putem.
(1) Ovaj ugovor podleže ratifikaciji.
(2) Ugovor stupa na snagu tridesetog dana od dana prijema poslednjeg obaveštenja o izvršenoj ratifikaciji.
(3) Ugovor se zaključuje na neodređeno vreme. Svaka država ugovornica može Ugovor otkazati pismeno diplomatskim putem, sa otkaznim rokom od šest meseci od dana prijema obaveštenja o otkazivanju.
(4) U slučaju otkazivanja Ugovor će se primenjivati na započeta izvršenja krivičnih sankcija nad licima koja su predata na osnovu odredaba ovog ugovora.
Sačinjen u Sarajevu dana 24. februara 2005. godine u dva istovetna primerka na službenim jezicima država ugovornica - za Srbiju i Crnu Goru na srpskom jeziku, a za Bosnu i Hercegovinu na bosanskom, hrvatskom i srpskom jeziku, s tim da su svi tekstovi podjednako verodostojni.
|
Za Srbiju i Crnu Goru |
|
Za Bosnu i Hercegovinu |
|
Rasim Ljajić, s. r. |
|
Slobodan Kovač, s. r. |
ČLAN 3
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SCG - Međunarodni ugovori".