UREDBAO TROŠKOVIMA KOJI SE MINISTARSTVIMA, ORGANIZACIJAMA I SLUŽBAMA SAVETA MINISTARA PRIZNAJU U MATERIJALNE TROŠKOVE("Sl. list SCG", br. 43/2003, 10/2004, 9/2005, 28/2005 i 46/2005) |
Naknada troškova za službeno putovanje, za prevoz zaposlenog na posao i sa posla i prevoz prilikom službenih izlazaka, odnosno dolazaka, naknada troškova za odvojeni život od porodice, naknada za selidbene troškove, naknada za otpremninu zaposlenom koji ostvari pravo na penziju, naknada u slučaju smrti zaposlenog ili člana njegovog porodičnog domaćinstva, naknada za zakup odgovarajućeg stana, kao i druga primanja zaposlenih priznaju se ministarstvima, organizacijama i službama Saveta ministara (u daljem tekstu: organi uprave Saveta ministara) u materijalne troškove.
Obračun i isplata naknada i drugih primanja iz ove uredbe vrši se u skladu sa propisima države članica na čijoj teritoriji je sedište organa uprave Saveta ministara ako ovom uredbom nije drukčije uređeno.
Zaposlenim, u smislu ove uredbe, smatraju se ministri, drugi funkcioneri koje imenuje, odnosno postavlja i razrešava Savet ministara i svi radnici koji obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara, odnosno koji su raspoređeni na radna mesta utvrđena opštim aktom o organizaciji i sistematizaciji radnih mesta i koji po tom osnovu ostvaruju prava, obaveze i odgovornosti iz rada i po osnovu rada, kao i lica koja imenuju države članice u zajedničke kancelarije koje se obrazuju kao deo procesa evropskih i drugih integracija Srbije i Crne Gore.
Drugim licima, u smislu ove uredbe, smatraju se lica koja po propisu, a na osnovu akata organa, odnosno ovlašćenog funkcionera obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara, kao i lica koja ostvaruju neko od prava utvrđenih ovom uredbom.
Troškovi iz člana 1. ove uredbe isplaćuju se zaposlenom i drugim licima koja obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara.
Direktor Službe za finansiranje nadležnosti Srbije i Crne Gore za svaki mesec utvrđuje visinu naknade za odvojeni život od porodice i visinu dnevnice za službeno putovanje u zemlji.
II NAKNADA TROŠKOVA ZA SLUŽBENA PUTOVANJA
Službenim putovanjem, u smislu ove uredbe, smatra se putovanje na koje se zaposleni ili drugo lice upućuje, odnosno poziva da po nalogu funkcionera koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposlenog koga on ovlasti izvrši određeni službeni posao van mesta svog redovnog zaposlenja, odnosno stanovanja ako takvo putovanje povlači posebne troškove.
O potrebi i trajanju službenog putovanja odlučuje funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti.
Funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti izdaje nalog za službeno putovanje.
U nalogu službenog putovanja navodi se lično ime zaposlenog ili drugog lica, trajanje i cilj putovanja, dan polaska, saobraćajno sredstvo koje se koristi za službeno putovanje, kao i drugi potrebni podaci.
Zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju dužno je da koristi najkraći put.
Ako se zaposleni ili drugo lice upućuje na službeno putovanje u mesto do koga nema javnog saobraćaja ili se zbog hitnosti izvršavanja posla, odnosno potreba službenog posla ne mogu koristiti prevozna sredstva tog saobraćaja, odnosno službeno vozilo, u materijalne troškove organa uprave Saveta ministara priznaju se i troškovi za prevoz zaposlenog sopstvenim automobilom za svaki pređeni kilometar i to u iznosu od 10% od propisane cene za jedan litar pogonskog goriva.
Funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti određuje koje će se prevozno sredstvo javnog saobraćaja koristiti na službenom putovanju, kao i klasu, odnosno razred tog prevoznog sredstva i iznos sredstava koji se priznaje za svaki pređeni kilometar, vodeći pri tom računa da to bude najracionalnije za izvršenje službenog posla.
Službeno putovanje u zemlji traje najduže 15 dana neprekidno. Izuzetno, ako to potrebe službe zahtevaju ili ako se započeti posao ne može prekinuti, službeno putovanje može trajati i duže od 15, ali ne duže od 30 dana neprekidno.
Naknada troškova za službeno putovanje koji se priznaju u materijalne troškove organa uprave Saveta ministara obuhvata:
1) dnevnicu i troškove noćenja;
2) naknadu za prevoz zaposlenog ili drugog lica od mesta njegovog redovnog zaposlenja, odnosno prebivališta do mesta u kome se obavlja službeni posao;
3) naknadu ostalih troškova koji zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla.
Ostalim troškovima koje zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla, u smislu ove uredbe, smatraju se: izdatak za rezervaciju mesta u prevoznom sredstvu, izdatak za prenošenje prtljaga, izdatak za prevoz u gradskom javnom saobraćaju, izdatak za službeni telefonski razgovor i sl.
Ako zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju koristi hotelsko prenoćište, troškovi noćenja priznaju se na osnovu hotelskog računa najviše do iznosa troškova za jednokrevetnu sobu, osim u hotelima "de lux" kategorije.
Troškovima noćenja, u smislu stava 1. tačka 1) ovog člana, smatra se i smeštaj radi dnevnog odmora pilota-letača i letačkog osoblja dok su na službenom putovanju, ako je vreme zadržavanja na aerodromu duže od četiri časa između dva leta u toku 24 časa. Troškovi dnevnog odmora obračunavaju se prema hotelskom računu za smeštaj.
Ako su na službenom putovanju obezbeđeni smeštaj i ishrana, dnevnica se priznaje u iznosu od 20% od punog iznosa dnevnice.
Ako su na službenom putovanju obezbeđeni smeštaj, doručak i jedan glavni obrok (ručak ili večera), dnevnica se priznaje u iznosu od 50% od punog iznosa dnevnice.
Zaposlenom ili drugom licu na službenom putovanju dnevnica se obračunava od časa polaska na službeno putovanje do časa povratka, i to:
1) cela dnevnica - za svaka 24 časa provedena na službenom putovanju, kao i za vreme preko 12 časova;
2) pola dnevnice - za vreme od osam do 12 časova, a kad je to vreme provedeno na putu noću od 22.00 do 5.00 časova - i za vreme od pet do osam časova.
Cela dnevnica obračunava se i za vreme provedeno na službenom putovanju koje je trajalo od 12 časova do 24 časa.
Dnevnica za službeno putovanje iznosi 5% od prosečne mesečne zarade po zaposlenom u privredi države članice, prema poslednjem konačnom objavljenom podatku organa države članice nadležnom za poslove statistike, na dan polaska na službeno putovanje.
Po završenom službenom putovanju, zaposleni ili drugo lice dužno je da, bez odlaganja, a najkasnije u roku od tri dana, podnese račun putnih troškova.
Uz račun putnih troškova prilažu se: nalog za službeno putovanje, prevozna karta i potvrda o plaćenoj rezervaciji mesta, potvrda o uplati za prevoz prtljaga, dokaz o iznosu plaćenom za prenoćište u hotelu, ako je zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju prenoćilo u hotelu, kao i drugi računi potrebni da se izvrši obračun troškova.
III NAKNADA TROŠKOVA ZA PREVOZ ZAPOSLENIH NA POSAO I SA POSLA I PREVOZ PRILIKOM SLUŽBENIH IZLAZAKA, ODNOSNO DOLAZAKA
Za korišćenje prevoza za dolazak na posao i povratak sa posla zaposlenom se isplaćuje novčana naknada troškova za prevoz u javnom saobraćaju, osim taksi prevoza, u visini cene prevozne karte za mesec.
Visina troškova iz stava 1. ovog člana utvrđuje se na osnovu cene pojedinačne karte, pismene izjave zaposlenog o adresi stanovanja i broju vozila javnog saobraćaja koje zaposleni koristi, a koja mu omogućavaju najkraći prevoz od mesta stanovanja do mesta rada.
Troškovi za prevoz zaposlenih prilikom službenih izlazaka na područje mesta zaposlenja i troškovi za prevoz drugih lica koja imaju prebivalište i obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara u sedištu tog organa isplaćuju se zaposlenim i drugim licima u iznosima stvarne cene karte, odnosno troškova za prevozno sredstvo koje se koristi.
O prevozu iz stava 1. ovog člana odlučuje funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti i o tome izdaje pismeni nalog.
Ako nije organizovan prevoz sredstvima javnog saobraćaja, odnosno ako se ne može koristiti službeno vozilo ili ako se radi u smenama u vreme kad se ne vrši prevoz sredstvima javnog saobraćaja, zaposleni ima pravo na naknadu troškova za prevoz sopstvenim automobilom, i to u iznosu od 10% od propisane cene za jedan litar pogonskog goriva po pređenom kilometru.
Funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti odlučuje o pravu iz stava 1. ovog člana i o iznosu sredstava i tome izdaje pismeni nalog.
IV NAKNADA TROŠKOVA ZA ODVOJENI ŽIVOT OD PORODICE
Odvojeni život od porodice, u smislu ove uredbe, postoji kad zaposleni koji izdržava porodicu nije u mestu zaposlenja, odnosno imenovanja dobio odgovarajući useljiv porodični stan i zbog toga živi odvojeno od svoje uže porodice.
Pravo na naknadu troškova za odvojeni život od porodice ima i zaposleni koji se upućuje na rad na određeno vreme u organ uprave u državi članici, pod uslovom da ne ostvaruje pravo na dnevnicu, odnosno naknadu za rad.
Za odvojeni život od uže porodice, u smislu st. 1. i 2. ovog člana, mesečna naknada troškova isplaćuje se u iznosu 75% prosečne zarade po zaposlenom u privredi države članice prema poslednjem konačnom objavljenom podatku organa države članice nadležnog za poslove statistike, na dan isplate.
Naknada troškova za odvojeni život od uže porodice za jedan radni dan obračunava se tako što se prosečna mesečna zarada po zaposlenom u državi članici podeli sa brojem radnih dana u mesecu.
Naknada troškova za odvojeni život od porodice pripada zaposlenom od dana kada je počeo da radi do isteka meseca u kome mu je dodeljen odgovarajući useljiv porodični stan, odnosno do isteka meseca u kome je na drugi način rešio svoje stambeno pitanje.
Naknada troškova za prevoz radi posete užoj porodici od koje živi odvojeno pripada zaposlenom koji je raspoređen da poverene poslove izvršava u drugom mestu, van sedišta organa uprave Saveta ministara, i to do četiri putovanja mesečno, uz pravdanje troškova prevoza.
Naknada troškova iz stava 1. ovog člana - do četiri putovanja mesečno, uz pravdanje troškova prevoza, pripada i zaposlenom koji prima naknadu za odvojeni život od porodice.
Za funkcionera i lice koje imenuju države članice u zajedničke kancelarije koje se obrazuju kao deo procesa evropskih i drugih integracija Srbije i Crne Gore iz člana 2. ove uredbe, koji iz države članice dolazi na rad u organ uprave Saveta ministara, troškove hotelskog smeštaja do davanja na korišćenje odgovarajućeg službenog stana snosi organ uprave Saveta ministara u kome je funkcioner zaposlen.
Lica iz stava 1. ovog člana imaju pravo korišćenja usluga hotelskog smeštaja najduže mesec dana.
Odlukom funkcionera koji rukovodi organom uprave Saveta ministara u kome je lice iz stava 1. ovog člana na dužnosti ili na zahtev tog lica, tom licu se do davanja na korišćenje odgovarajućeg službenog stana može isplatiti mesečna naknada, na ime zakupa odgovarajućeg stana, u neto iznosu od 30.000,00 dinara.
Naknada selidbenih troškova isplaćuje se zaposlenom koji se raspoređuje na rad u drugo mesto van sedišta organa uprave Saveta ministara ili područnog organa uprave.
Zahtev za naknadu selidbenih troškova podnosi zaposleni u roku od mesec dana od dana preseljenja.
Naknada za selidbene troškove obuhvata naknadu stvarnih troškova za pakovanje i prevoz pokućstva, kao i troškove za prevoz, ishranu i smeštaj zaposlenog i članove njegove porodice prilikom selidbe prevoznim sredstvima javnog saobraćaja.
Članovima porodice, u smislu ove uredbe, smatraju se lica koja sa zaposlenim žive u zajedničkom domaćinstvu.
Naknada troškova za pakovanje i prevoz pokućstva isplaćuje se prema računu prevoznika u visini stvarnih troškova, a na teret sredstava organa uprave Saveta ministara u kome je radnik zaposlen.
Uz zahtev za isplatu naknade za selidbene troškove zaposleni, odnosno član njegove porodice prilaže i potvrdu o prijavi, odnosno odjavi prebivališta.
VI DRUGA PRIMANJA ZAPOSLENIH U ORGANIMA UPRAVE SAVETA MINISTARA
Naknada za otpremninu pri prestanku radnog odnosa radi korišćenja prava na penziju ili pri prestanku radnog odnosa po sili zakona zbog gubitka radne sposobnosti isplaćuje se u visini jedne i po zarade koju bi zaposleni u organu uprave Saveta ministara ostvario za mesec koji prethodi mesecu u kome se isplaćuje otpremnina, s tim što ne može biti niža od tri prosečne zarade po zaposlenom isplaćene u državi članici prema poslednjem objavljenom podatku organa države članice nadležnog za poslovne statistike.
Ako nastupi smrt zaposlenog, porodici zaposlenog isplaćuje se solidarna pomoć u visini prosečnih troškova pogrebnih usluga, prema specifikaciji odgovarajućeg komunalnog preduzeća.
Ako nastupi smrt bračnog druga, deteta, majke ili oca, zaposlenom se isplaćuje solidarna pomoć u visini prosečnih troškova pogrebnih usluga, prema specifikaciji odgovarajućeg komunalnog preduzeća.
U slučaju bolesti, zdravstvene rehabilitacije ili invalidnosti zaposlenog isplaćuje se solidarna pomoć do iznosa proseka mesečne zarade u privredi države članice na čijoj je teritoriji sedište organa uprave Saveta ministara.
Pravo na solidarnu pomoć iz stava 3. ovog člana ostvaruje se jednom u toku kalendarske godine, a na osnovu zahteva koji podnosi zaposleni i uz koji prilaže zdravstvenu i drugu dokumentaciju kojom se potvrđuje osnovanost zahteva.
Odredbe ove uredbe shodno se primenjuju i na zaposlene u organizacijama, odnosno ustanovama koje obavljaju poslove od interesa za ostvarivanje nadležnosti Srbije i Crne Gore, ako drugim propisom Srbije i Crne Gore nije drukčije određeno.
Danom stupanja na snagu ove uredbe prestaje da važi Uredba o troškovima koji se saveznim organima uprave priznaju u materijalne troškove ("Službeni list SRJ", br. 47/94, 30/97, 60/99, 8/2001 i 33/2001).
Ova uredba stupa na snagu narednog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SCG".
Samostalni član Uredbe o izmeni i dopuni
Uredbe
o troškovima koji se ministarstvima, organizacijama i službama
Saveta ministara priznaju u materijalne troškove
("Sl. list SCG", br. 46/2005)
Član 3
Ova uredba stupa na snagu narednog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SCG", a odredba člana 2. primenjivaće se od 1. januara 2006. godine.