ZAKONO USLOVIMA ZA UZIMANJE I PRESAĐIVANJE DELOVA LJUDSKOG TELA("Sl. list SFRJ", br. 63/90 i 22/91 - ispr, "Sl. list SRJ", br. 16/93, 31/93, 41/93, 50/93, 24/94 i 28/96 i "Sl. glasnik RS", br. 101/2005 - dr. zakon) |
Ovim zakonom propisuju se uslovi pod kojima se mogu uzimati i presađivati delovi ljudskog tela radi lečenja.
Delovi ljudskog tela mogu se uzimati i presađivati samo ako je to medicinski opravdano, odnosno ako je to najpovoljniji način lečenja lica i ako su ispunjeni uslovi predviđeni ovim zakonom.
Pod delovima ljudskog tela, u smislu ovog zakona, podrazumevaju se organi, tkiva i ćelije, koji predstavljaju funkcionalnu celinu, koji se čuvaju pod posebnim uslovima koji sprečavaju njihovu kvalitativnu promenu, koji su obrađeni - tipizirani i čija je podudarnost uslov za uspešno presađivanje.
Za presađivanje se mogu uzimati delovi tela umrlog lica.
Od živih lica može se uzeti za presađivanje samo koštana srž.
Izuzetno od odredbe stava 2. ovog člana, od živih lica može se uzeti jedan od parnih organa, deo jetre, gušterače i kože ako postoji odgovarajuća podudarnost delova tela.
Delovi tela umrlog lica mogu se uzimati radi presađivanja tek kad se, na osnovu medicinskih kriterijuma i na propisan način, utvrdi da je nastupila smrt.
Smatraće se da je, u smislu ovog zakona, nastupila smrt lica od koga se uzimaju delovi ljudskog tela radi presađivanja u svrhe lečenja, ako je, na osnovu medicinskih kriterijuma i na propisan način, sa sigurnošću utvrđen prestanak rada mozga ili srca.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva donosi propis o bližim medicinskim kriterijumima, načinu i postupku utvrđivanja smrti lica čiji se delovi tela mogu uzimati radi presađivanja.
Smrt lica utvrđuje komisija koju odredi zdravstvena organizacija ovlašćena za uzimanje delova ljudskog tela radi presađivanja, u skladu sa propisom iz člana 4. stav 2. ovog zakona.
Komisija iz stava 1. ovog člana mora biti sastavljena od najmanje tri lekara. Članovi komisije ne smeju učestvovati u uzimanju i presađivanju delova tela lica čiju su smrt utvrdili.
Ako se sa tela umrlog lica uzima koža, kosti, krvni sudovi i rožnjača, smrt tog lica utvrđuje lekar. Taj lekar ne može učestvovati u uzimanju i presađivanju delova tela lica čiju je smrt utvrdio.
Ovlašćena zdravstvena organizacija je dužna da uzme deo ljudskog tela i da ga čuva pod posebnim uslovima koji sprečavaju njegovu kvalitativnu promenu.
Delovi tela ne mogu se uzimati ako se umrlo lice za života izričito, u pismenom obliku, tome protivilo.
Ako je umrlo lice maloletno ili duševno obolelo, pismeno protivljenje za uzimanje delova tela tog lica mogu dati njegovi roditelji ili staratelj.
Lekar u zdravstvenoj organizaciji dužan je da primi pismenu izjavu lica, roditelja ili staratelja da se izričito protivi davanju delova tela za presađivanje i da o tome obavesti referalni centar za presađivanje i određivanje podudarnosti delova ljudskog tela (u daljem tekstu: Centar).
Pismena izjava iz stava 1. ovog člana evidentira se i čuva u medicinskoj dokumentaciji i posebno se upisuje u zdravstvenu legitimaciju.
Delovi tela živog lica mogu se uzimati radi presađivanja samo uz pristanak punoletnog, duševno zdravog i poslovno sposobnog lica i ako se time očigledno ne dovodi u opasnost život davaoca i njegovo zdravlje ne izlaže riziku trajnog ili težeg oštećenja.
Pristanak na davanje delova tela radi presađivanja daje se u pismenom obliku i može se opozvati sve dok ne otpočne hirurški zahvat.
Izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana, davalac koštane srži može biti maloletno lice. Pristanak na davanje koštane srži u ime maloletnog lica mogu dati samo njegovi roditelji.
Delovi ljudskog tela mogu se presađivati samo uz pismeni pristanak primaoca.
Ako je primalac maloletno ili duševno obolelo lice, pismeni pristanak za presađivanje mogu dati njegovi roditelji ili staratelj.
Pismeni pristanak davaoca i primaoca punovažan je ako je dat bez prinude i posle objašnjenja prirode i svrhe uzimanja i presađivanja delova tela, opasnosti kojima se davalac, odnosno primalac izlaže i verovatnoće uspeha medicinskog zahvata.
Objašnjenje iz stava 1. ovog člana daje lekar koji učestvuje u uzimanju ili presađivanju delova tela.
Podaci o davaocima i primaocima delova tela za presađivanje predstavljaju profesionalnu tajnu.
Za davanje delova ljudskog tela radi presađivanja ne može se uzimati nikakva novčana ili imovinska naknada.
Pod naknadom, u smislu stava 1. ovog člana, podrazumeva se i pružanje usluga ili davanje bilo kakvih pogodnosti.
Delovi tela živih lica mogu se uzimati samo u zdravstvenoj organizaciji u kojoj će se vršiti presađivanje tih delova, osim koštane srži.
Uzimanje, presađivanje i obradu - tipizaciju delova ljudskog tela, radi utvrđivanja podudarnosti tih delova za presađivanje i čuvanje, vrše zdravstvene organizacije.
Uslove za rad koje zdravstvene organizacije iz stava 1. ovog člana moraju da ispunjavaju u pogledu kadrova, medicinsko-tehničke opreme i prostorija propisuje funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva.
Nadležni organ u republici, odnosno autonomnoj pokrajini utvrđuje zdravstvene organizacije koje ispunjavaju uslove za uzimanje, čuvanje, obradu - tipizaciju i presađivanje delova ljudskog tela propisane ovim zakonom i propisima donesenim na osnovu ovog zakona.
Savezni sekretar za narodnu odbranu utvrđuje, u skladu sa odredbama ovog zakona i propisima donesenim na osnovu ovog zakona, zdravstvene organizacije koje će obavljati poslove iz stava 1. ovog člana u Jugoslovenskoj narodnoj armiji.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva objavljuje u "Službenom listu SFRJ" spisak zdravstvenih organizacija koje obavljaju poslove iz st. 1. i 2. ovog člana.
Poslove sakupljanja, obrade i razmene podataka značajnih za presađivanje delova ljudskog tela obavlja Centar.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva rešenjem određuje zdravstvenu organizaciju koja će obavljati poslove Centra iz stava 1. ovog člana. Rešenje se objavljuje u "Službenom listu SFRJ".
Centar obavlja poslove sakupljanja, obrade i razmene podataka značajnih za uzimanje, određivanje podudarnosti i presađivanje delova ljudskog tela sa svim zdravstvenim organizacijama koje se bave uzimanjem, određivanjem podudarnosti i presađivanjem delova ljudskog tela u zemlji i odgovarajućim organizacijama sa kojima se razmenjuju delovi ljudskog tela u inostranstvu.
Pored poslova iz stava 1. ovog člana, Centar obavlja i sledeće poslove:
1) priprema jedinstvene liste čekanja za presađivanje po redu hitnosti prema kliničkim indikacijama i liste čekanja visoko senzibilisanih primalaca i redovno ih dostavlja zdravstvenim organizacijama iz ovog stava;
2) koordinira i organizuje prenos delova ljudskog tela i bolesnika u inostranstvu i, po potrebi, u zemlji do zdravstvenih organizacija koje presađuju delove ljudskog tela;
3) razmenjuje supstance ljudskog porekla i reagenasa za određivanje grupa tkiva i krvi;
4) priprema i dostavlja zdravstvenim organizacijama koje se bave određivanjem podudarnosti delova ljudskog tela jedinstvene baterije antiseruma za određivanje podudarnosti tih delova prema svetskim standardima za rutinski rad ili kontrolu kvaliteta;
5) vodi registar pismenih izjava o protivljenju davanja delova ljudskog tela za presađivanje i redovno ga dostavlja zdravstvenim organizacijama koje se bave uzimanjem i presađivanjem;
6) podnosi godišnji a, po potrebi, i periodični izveštaj o obavljanju poslova iz svog delokruga saveznom organu uprave nadležnom za poslove zdravstva i Saveznom zavodu za zdravstvenu zaštitu.
Zdravstvena organizacija i druga organizacija koja obavlja poslove uzimanja, čuvanja, obrade, razmene, prenošenja ili presađivanja delova ljudskog tela ima pravo prvenstva u prevozu lica i prenošenju tih delova svim prevoznim sredstvima javnog saobraćaja i pravo prvenstva u saopštavanju vesti sredstvima javnog informisanja.
Zdravstvene organizacije koje uzimaju, čuvaju, obrađuju, presađuju ili prenose delove ljudskog tela radi presađivanja vode posebnu evidenciju o obavljanju tih poslova i podatke i obaveštenja dostavljaju Centru.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva propisuje koje podatke su dužne da vode organizacije iz stava 1. ovog člana u posebnoj evidenciji, kao i način i rokove dostavljanja tih podataka i obaveštenja.
Nadzor nad sprovođenjem odredaba ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona vrši nadležni organ u republici, odnosno autonomnoj pokrajini.
Nadzor nad sprovođenjem odredaba ovog zakona koje se odnose na unošenje iz inostranstva i iznošenje iz Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije delova ljudskog tela koji se uzimaju radi presađivanja vrši savezni organ uprave nadležan za poslove zdravstva.
Ako nadležni organi u republici, odnosno autonomnoj pokrajini ne izvršavaju odredbe ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona ili ne obezbeđuju njihovo izvršavanje, savezni organ uprave nadležan za poslove zdravstva upozoriće na to republički, odnosno pokrajinski organ uprave nadležan za poslove zdravstva i zatražiće da preduzme mere kojima se obezbeđuje izvršavanje ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona i odrediće rokove za preduzimanje tih mera.
O upozorenju i zahtevu iz stava 1. ovog člana savezni organ uprave nadležan za poslove zdravstva obavestiće istog dana Savezno izvršno veće, koje je dužno da najdocnije u roku od tri dana o tome obavesti izvršno veće skupštine republike, odnosno izvršno veće skupštine autonomne pokrajine.
Ako se ne obezbedi izvršavanje odredaba ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona na način i u rokovima iz stava 2. ovog člana, Savezno izvršno veće će, preko saveznog organa uprave nadležnog za poslove zdravstva, obezbediti njihovo izvršavanje.
Istovremeno sa preduzimanjem mera iz stava 1. ovog člana, Savezno izvršno veće će o tome obavestiti Skupštinu SFRJ, a može predložiti da ona o preduzetim merama obavesti skupštinu republike, odnosno skupštinu autonomne pokrajine i da pokrene pitanje odgovornosti republičkog, odnosno pokrajinskog organa uprave nadležnog za poslove zdravstva, odnosno funkcionera koji njim rukovodi.
Nadležni organi u republici, odnosno autonomnoj pokrajini dužni su da saveznom organu uprave nadležnom za poslove zdravstva dostavljaju redovne izveštaje o izvršavanju ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona.
Propis o dostavljanju izveštaja iz stava 1. ovog člana donosi funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva.
Funkcioner koji rukovodi saveznim organom uprave nadležnim za poslove zdravstva obrazuje komisiju za transplantaciju, kao stručno-savetodavno telo za praćenje naučnih saznanja i unapređivanje rada u oblasti uzimanja i presađivanja delova ljudskog tela.
Članovi komisije za transplantaciju imenuju se iz reda istaknutih medicinskih radnika iz ove oblasti za period od četiri godine, na predlog nadležnih saveznih, republičkih i pokrajinskih organa.
Komisija za transplantaciju donosi poslovnik o svom radu.
Ko uz bilo kakvu naknadu da deo svog tela ili deo tela drugog živog ili umrlog lica radi presađivanja ili u tome posreduje, kazniće se za krivično delo zatvorom od tri meseca do tri godine.
Lekar koji radi presađivanja uzme deo tela lica za koje se, po pravilima medicinske nauke, nije utvrdilo da je nastupila smrt, kazniće se za krivično delo zatvorom od šest meseci do tri godine.
Kaznom iz stava 1. ovog člana kazniće se lekar koji radi presađivanja uzme deo tela umrlog lica koje se za života izričito, u pismenom obliku, protivilo uzimanju dela tela ili ako uzme deo tela umrlog maloletnog ili duševno obolelog lica bez prethodne pismene saglasnosti roditelja ili staratelja.
Lekar koji radi presađivanja uzme deo tela od živog, punoletnog, duševno zdravog i poslovno sposobnog lica bez prethodno pribavljenog pismenog pristanka tog lica, ili ako uzme deo tela živog lica koje nije punoletno, koje je duševno obolelo ili je poslovno nesposobno ili ako uzme koštanu srž od maloletnog lica bez prethodno pribavljenog pismenog pristanka roditelja, kazniće se za krivično delo zatvorom od tri meseca do tri godine.
Kaznom iz stava 1. ovog člana kazniće se za krivično delo lekar koji pre presađivanja ne pribavi, u pismenom obliku, pristanak primaoca, odnosno njegovog roditelja ili staratelja ako je primalac maloletno lice ili duševno obolelo lice.
Kaznom iz stava 1. ovog člana kazniće se za krivično delo i odgovorno lice u zdravstvenoj organizaciji ako uzima ili presađuje delove ljudskog tela ili ispituje podudarnost za presađivanje, a organizacija ne ispunjava uslove za to propisane ovim zakonom i propisima donesenim na osnovu ovog zakona.
Novčanom kaznom od 10.000 do 1.000.000 dinara kazniće se za prekršaj zdravstvena organizacija:
1) ako komisijski ne utvrdi smrt lica sa čijeg tela se uzima deo radi presađivanja ili ako u uzimanju i presađivanju dela ljudskog tela učestvuje lekar koji je kao član komisije utvrdio smrt lica, odnosno lekar koji je utvrdio smrt lica sa čijeg tela su uzeti koža, kosti, krvni sudovi i rožnjača (član 5);
2) ako ne uzme deo ljudskog tela ili ako uzeti deo tela ne čuva pod posebnim uslovima koji sprečavaju njegovu kvalitativnu promenu (član 6. stav 1);
3) ako odbije da primi pismenu izjavu lica koje se izričito protivi davanju dela svog tela radi presađivanja, ili ako o toj izjavi ne obavesti Centar ili ako tu izjavu ne čuva i ne evidentira u medicinskoj dokumentaciji i zdravstvenoj knjižici tog lica (član 7);
4) ako davaocu, odnosno primaocu dela ljudskog tela pre početka zahvata ne pruži objašnjenje o prirodi i svrsi uzimanja i presađivanja delova tela i opasnostima kojima se davalac, odnosno primalac izlaže (član 10);
5) ako uzimanje dela tela živog lica radi presađivanja i presađivanje tog dela ne izvrši u istoj zdravstvenoj organizaciji, osim koštane srži (član 13).
Za radnje iz stava 1. ovog člana kazniće se za prekršaj i odgovorno lice u zdravstvenoj organizaciji novčanom kaznom od 1.000 do 50.000 dinara.
Novčanom kaznom od 10.000 do 1.000.000 dinara kazniće se za prekršaj Centar ako ne obavlja ili neuredno obavlja poslove za čije obavljanje je obavezan ovim zakonom (član 17).
Za radnje iz stava 1. ovog člana kazniće se za prekršaj i odgovorno lice u Centru novčanom kaznom od 1.000 do 50.000 dinara.
Novčanom kaznom od 10.000 do 1.000.000 dinara kazniće se za prekršaj organizacija koja prevozi lica ili stvari prevoznim sredstvima javnog saobraćaja ako zdravstvenoj organizaciji ne obezbedi prvenstvo pri prevozu lica i prenošenju delova ljudskog tela radi presađivanja.
Novčanom kaznom iz stava 1. ovog člana kazniće se za prekršaj i organizacija koja se bavi javnim informisanjem, odnosno prenošenjem vesti ako zdravstvenoj organizaciji ne obezbedi prvenstvo u saopštenju vesti u vezi sa uzimanjem i presađivanjem delova ljudskog tela (član 18).
Za radnje iz st. 1 i 2 ovog člana kazniće se za prekršaj i odgovorno lice u organizaciji koja vrši prevoz sredstvima javnog saobraćaja, odnosno organizacija koja se bavi javnim informisanjem novčanom kaznom od 1.000 do 50.000 dinara.
III PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Funkcioner koji rukovodi saveznim organima uprave nadležnim za poslove zdravstva doneće propise iz čl. 4, 14, 16, 19. i 22. u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Zdravstvene organizacije su dužne da usklade svoje poslovanje sa odredbama ovog zakona i propisa donesenih na osnovu ovog zakona u roku od dve godine od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o uslovima za razmenjivanje i prenošenje delova ljudskog tela radi presađivanja u svrhe lečenja ("Službeni list SFRJ", br. 43/82 i 18/88).
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SFRJ".
* Novčane kazne za privredne prestupe i prekršaje određene ovim zakonom izmenjene su Zakonom o revalorizaciji novčanih iznosa u Krivičnom zakonu Savezne Republike Jugoslavije i drugim saveznim zakonima i kaznenim odredbama saveznih propisa ("Sl. list SRJ", br. 16/93, 31/93 i 41/93), Zakonom o revalorizaciji novčanih iznosa u Krivičnom zakonu Savezne Republike Jugoslavije i drugim saveznim zakonima i kaznenim odredbama saveznih propisa ("Sl. list SRJ", br. 50/93), Zakonom o izmenama saveznih zakona kojima su određene novčane kazne za privredne prestupe i prekršaje ("Sl. list SRJ", br. 24/94 i 41/94), Zakonom o izmenama saveznih zakona kojima su određene novčane kazne za privredne prestupe i prekršaje ("Sl. list SRJ", br. 28/96) i Zakonom o izmenama zakona kojima su određene novčane kazne za privredne prestupe i prekršaje ("Sl. glasnik RS", br. 101/2005).