ZAKONO ZDRAVSTVENOJ ZAŠTITI("Sl. glasnik RS", br. 17/92, 26/92 - ispr., 50/92, 52/93, 53/93, 67/93, 48/94, 25/96, 18/2002, 101/2005 - dr. zakon i 107/2005 - dr. zakon) |
Čl. 1-77e*
(Prestalo da važi)
VII UZIMANJE I PRESAĐIVANJE ORGANA I DELOVA LJUDSKOG TELA, UTVRĐIVANJE UZROKA SMRTI I OBDUKCIJA UMRLIH LICA
Organi, tkiva i ćelije, kao delovi ljudskog tela, mogu se uzimati i presađivati samo ako je to medicinski opravdano odnosno ako je to najpovoljniji način lečenja lica i ako su ispunjeni uslovi predviđeni zakonom.
Za presađivanje se mogu uzeti delovi tela umrlog lica.
Od živih lica može se uzeti za presađivanje samo koštana srž, a izuzetno jedan od parnih organa, deo jetre, gušterače i kože ako se utvrdi odgovarajuća podudarnost delova tela.
Ministarstvo nadležno za poslove zdravlja propisuje bliže medicinske kriterijume, način i postupak utvrđivanja smrti lica čiji deo tela se može uzeti radi presađivanja.
Delovi tela ne mogu se uzimati, ako se umrlo lice za života izričito, u pismenom obliku, tome protivilo.
Delovi tela živog lica mogu se uzimati radi presađivanja samo uz pristanak punoletnog, duševno zdravog i poslovno sposobnog lica i ako se time očigledno ne dovodi u opasnost život davaoca i njegovo zdravlje ne izlaže riziku trajnog ili težeg oštećenja.
Pristanak iz stava 1. ovog člana daje se u pismenom obliku.
Delovi ljudskog tela mogu se presađivati samo uz pismeni pristanak primaoca, odnosno njegovog roditelja ili staratelja ako je primalac maloletno odnosno duševno obolelo lice.
Utvrđivanje smrti, uzimanje, čuvanje, tipizacija i presađivanje delova ljudskog tela vrši se u zdravstvenim ustanovama, koje ispunjavaju uslove u pogledu kadrova, opreme i prostora koje propisuje ministarstvo nadležno za poslove zdravlja.
Ispunjenost uslova iz stava 1. ovog člana utvrđuje ministarstvo nadležno za poslove zdravlja.
Poslove sakupljanja, obrade i razmene podataka značajnih za presađivanje delova ljudskog tela organizuje i sprovodi zdravstvena ustanova koju odredi ministarstvo nadležno za poslove zdravlja.
Ljudsko telo i delovi tela umrlog mogu se uzeti za obavljanje nastave na fakultetima zdravstvene struke samo uz saglasnost porodice i ako se umrlo lice za života nije tome protivilo.
Za svako umrlo lice utvrđuje se vreme i uzrok smrti. Utvrđivanje vremena i uzroka smrti može vršiti samo doktor medicine.
Za lica umrla u zdravstvenoj ustanovi uzrok smrti utvrđuje se u zdravstvenoj ustanovi i o tome obaveštava nadležni opštinski organ.
Nadležni organ opštine određuje doktora medicine za stručno utvrđivanje vremena i uzroka smrti umrlih izvan zdravstvene ustanove i izdavanje potvrde o smrti.
Sredstva i pregled umrlih lica i stručno utvrđivanje vremena i uzroka smrti za lica umrla van zdravstvene ustanove obezbeđuju se u budžetu opštine.
Čl. 86-97*
(Prestalo da važi)
* Danom stupanja na snagu Zakona o zdravstvenoj zaštiti ("Sl. glasnik RS", br. 107/2005) i Zakona o komorama zdravstvenih radnika ("Sl. glasnik RS", br. 107/2005), odnosno 10. decembra 2005. godine, prestaje da važi Zakon o zdravstvenoj zaštiti ("Sl. glasnik RS", br. 17/92, 26/92 - ispr., 50/92, 52/93, 53/93, 67/93, 48/94, 25/96, 18/2002 i 101/2005 - dr. zakon), osim čl. 78. do 85, koji prestaju da važe 11. septembra 2009. godine, danom stupanja na snagu Zakona o transplantaciji organa ("Sl. glasnik RS", br. 72/2009).