ZAKON O KINEMATOGRAFIJI ("Sl. glasnik RS", br. 46/91, 53/93, 56/93- odluka USRS, 67/93, 47/94 - dr. zakon, 48/94 i 101/2005 - dr. zakon)

 

I OSNOVNE ODREDBE

Član 1

Kinematografiju, u smislu ovog zakona, čine delatnosti proizvodnje filmova, iznajmljivanja, davanja filmova na korišćenje i javno prikazivanje filmova.

Film u smislu ovog zakona, može biti zabeležen na filmskoj traci, video traci i drugim nosačima slike i tona.

Član 2

Odredbe ovog zakona ne odnose se na proizvodnju, iznajmljivanje i javno prikazivanje filmova koje proizvode preduzeća, ustanove i druge organizacije za svoje potrebe u cilju unapređivanja svoga rada i zaštite na radu, na informativne filmove i na filmove koje proizvode građani za sopstvene potrebe, ukoliko ovim zakonom nije drukčije određeno.

Član 3

Video kasete na kojima su snimljeni dugometražni i kratkometražni filmovi smatraju se publikacijama i izdaju se u skladu s odredbama propisa o izdavanju publikacija.

Član 4

Ministarstvo kulture stara se i obezbeđuje uslove za zaštitu filmskog stvaralaštva i stvaralaca.

Član 5

Nadzor nad zakonitošću rada preduzeća i ustanova za proizvodnju, iznajmljivanje i javno prikazivanje filmova, kao i nadzor nad zakonitošću rada građana koji obavljaju ove delatnosti ili umnožavaju video kasete s igranim i kratkometražnim filmovima i daju ih na korišćenje, vrši opštinski organ uprave nadležan za poslove kulture, ako zakonom nije drukčije određeno.

Opštinski organ uprave nadležan za izdavanje odobrenja za početak rada građanima koji daju filmove na korišćenje, dužan je da u roku od sedam dana od izdavanja dozvole, dostavi Ministarstvu kulture podatke o imenu i prezimenu, nazivu firme i adresi građanina koji je dobio odobrenje za početak rada.

Član 6

Na delatnosti kinematografije ne primenjuju se odredbe zakona i drugih propisa o javnim službama.

II USLOVI ZA OBAVLJANJE DELATNOSTI

Član 7

Delatnošću proizvodnje, iznajmljivanja, davanja filmova na korišćenje i javnog prikazivanja filmova mogu da se bave sva pravna i fizička lica.

Član 8

Javnim prikazivanjem filma smatra se svako prikazivanje filma dostupno građanima pod jednakim uslovima u javnim prostorijama, odnosno javnim prostorima.

Prikazivanje filma na televiziji kao i u sredstvima javnog prevoza smatra se javnim prikazivanjem.

Član 9

Pravna i fizička lica mogu prikazivati filmove u prostorijama, odnosno prostorima izgrađenim u skladu s propisima o planiranju i uređenju prostora, o izgradnji objekata i drugim standardima koji važe za javne prostore u kojima se održavaju javne manifestacije.

Član 10

Inostrani i kooprodukcioni film, televizijska serija i televizijski film mogu se snimiti ako njihovi proizvođači imaju odobrenje Ministarstva unutrašnjih poslova.

Odobrenje iz stava 1. ovog člana daje se po prethodno pribavljenom mišljenju Ministarstva kulture.

Član 11

Pravna i fizička lica koja proizvode film dužna su da u roku od 30 dana od početka eksploatacije filma obaveste o tome Jugoslovensku kinoteku u Beogradu.

Član 12

Na zahtev preduzeća, ustanove i građana koji obavljaju delatnosti kinematografije, Ministarstvo kulture utvrđuje u spornim slučajevima da li se radi o filmu iz člana 2. ovog zakona.

Član 13

Video kaseta na kojoj je zabeležen film može se dati na korišćenje, staviti u promet, javno prikazati, odnosno umnožiti, pod uslovom da je sa vlasnikom, odnosno nosiocem prava korišćenja zaključen ugovor o korišćenju video prava, a za inostrani film i pod uslovom da je uvezen u skladu s propisima o spoljnotrgovinskom poslovanju.

Član 14

Ispunjenost uslova iz člana 13. ovog zakona utvrđuje Ministarstvo kulture.

Kad su ispunjeni uslovi, Ministarstvo kulture izdaje onoliki broj markica koliko se video kaseta sa snimljenim filmovima daje na korišćenje, stavlja u promet ili javno prikazuje.

Svaka video kaseta sa snimljenim filmom koja se daje na korišćenje, stavlja u promet ili javno prikazuje, mora imati nalepljenu markicu.

Član 15

Za svaku markicu iz člana 14. ovog zakona, plaća se naknada utvrđena zakonom.

Obaveznik plaćanja naknade je pravno i fizičko lice koje daje na korišćenje video kasete sa snimljenim filmovima, javno ih prikazuje, odnosno koje se bavi prodajom.

Markica iz stava 1. ovog člana štampa se za godinu dana u određenoj boji i sa oznakom vrednosti.

Član 16

Naknada za markicu za video kasetu sa jednim celovečernjim filmom koja se daje na korišćenje ili javno prikazuje iznosi 50 dinara, a za video kasetu koja se stavlja u promet, iznosi 20 dinara, za godinu dana.

Za svaku godinu određuje se visina vrednosti iznosa naknada za markicu iz stava 1. ovog člana.

Iznos naknada uplaćuje se za snimanje filmova od posebnog značaja, zaštitu filma, modernizaciju bioskopske mreže, razvoj audio-vizuelnih komunikacija i širenje filmske kulture.

Član 17

Preduzeće koje obavlja radiodifuznu delatnost, odnosno delatnost javnog prevoza dužno je da za svaki prikazani film na televiziji, odnosno u sredstvima javnog prevoza plati taksu utvrđenu ovim zakonom.

Taksa za prikazivanje filma na stranom jeziku iznosi 5.000 dinara, a za domaći film iznosi 1.000 dinara, odnosno iznos u visini te vrednosti, za godinu dana.

Taksa iz stava 1. ovog člana prihod je budžeta Republike Srbije. Sredstva od takse usmeravaju se Ministarstvu kulture za razvoj kinematografije.

Član 18

Ministarstvo kulture propisaće oblik, veličinu, boju, sadržaj na markici, način njenog korišćenja i vrednost naknade, odnosno takse utvrđene ovim zakonom, za svaku godinu.

Član 19

U oblasti kinematografije od opšteg interesa je snimanje domaćih filmova od posebnog značaja za razvoj kulture, modernizacija bioskopske mreže, razvoj audio-vizuelnih komunikacija i pomaganje mladih talenata u oblasti kinematografije.

Sredstva za obezbeđivanje ciljeva iz stava 1. ovog člana utvrđuju se u budžetu Republike Srbije, učešćem televizije i sredstvima od naknade, odnosno takse utvrđene ovim zakonom.

Član 20

Sredstva od naknade, odnosno takse utvrđene ovim zakonom raspoređuje Ministarstvo kulture prema programu koji donosi za svaku godinu na osnovu konkursa za konkretne projekte.

O načinu korišćenja sredstava iz stava 1. ovog člana, Ministarstvo kulture jedanput godišnje izveštava Vladu Republike Srbije.

III INSPEKCIJSKI NADZOR

Član 21

Inspekcijski nadzor u pogledu primene odredaba ovog zakona koje se odnose na davanje na korišćenje, umnožavanje i stavljanje u promet video kaseta sa snimljenim filmovima, odnosno na prikazivanje filmova na televiziji ili u sredstvima javnog prevoza, vrši Ministarstvo kulture.

Poslove inspekcijskog nadzora obavlja lice sa posebnim ovlašćenjem Ministarstva kulture.

Član 22

U vršenju inspekcijskog nadzora Ministarstvo kulture ovlašćeno je da izvrši pregled svih video kaseta koje se daju na korišćenje, odnosno koje su stavljene u promet, kao i svu dokumentaciju koja se odnosi na video prava i uvoz svakog filma, kao i plaćanje naknade, odnosno takse utvrđene ovim zakonom.

Pravno i fizičko lice koje daje na korišćenje, odnosno stavlja u promet video kasete sa snimljenim filmovima dužno je da ovlašćenom licu Ministarstva kulture omogući vršenje njegovih ovlašćenja, daje potrebna obaveštenja i podatke i stavi na uvid potrebnu dokumentaciju.

Član 23*

(Prestao da važi Odlukom USRS)

IV KAZNENE ODREDBE

A. Krivična dela

Član 24**

(Prestao da važi)

B. Prekršaji

Član 25***

Novčanom kaznom do 1.000.000 dinara kazniće se za prekršaj pravno lice:

1. ako u roku od 30 dana od početka eksploatacije filma ne obavesti o tome Jugoslovensku kinoteku u Beogradu (član 11);

2. ako daje na korišćenje, stavi u promet, javno prikaže, odnosno umnoži video kasetu sa snimljenim filmom, za koji nije zaključen ugovor o korišćenju video prava, koji nije uvezen u skladu sa spoljnotrgovinskim propisima, odnosno za video kasetu koja nema markicu utvrđenu ovim zakonom (član 13);

3. ako prikaže film na televiziji, odnosno u sredstvima javnog prevoza, a nije platilo taksu utvrđenu ovim zakonom (član 17) i

4. ako ovlašćenom licu Ministarstva kulture ne omogući vršenje njegovih ovlašćenja, ne pruži mu potrebna obaveštenja i podatke i ne stavi na u vid potrebnu dokumentaciju (član 22. stav 2).

Novčanom kaznom do 50.000 dinara kazniće se za prekršaj iz stava 1. ovog člana i odgovorno lice.

Član 26***

Novčanom kaznom do 25.000 dinara kazniće se za prekršaj fizičko lice:

1. ako u roku od 30 dana od početka eksploatacije filma ne obavesti o tome Jugoslovensku kinoteku u Beogradu (član 11) i

2. ako ovlašćenom licu Ministarstva kulture ne omogući vršenje njegovih ovlašćenja, ne pruži mu potrebna obaveštenja i poda tke i ne stavi na uvid potrebnu dokumentaciju (član 22. stav 2).

V PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE

Član 27

Pravna i fizička lica koja se bave delatnostima kinematografije dužna su da usklade svoju organizaciju i rad s odredbama ovog zakona do 1. oktobra 1991. godine.

Član 28

Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaju da važe:

1. Zakon o kinematografiji ("Službeni glasnik SRS", br. 30/82, 58/82, 12/88 i 20/88);

2. Zakon o kinematografiji ("Službeni list SAPV", broj 19/76);

3. Zakon o kinematografiji ("Službeni list SAPK", broj 47/78);

4. Odredbe člana 70. Zakona o izmenama i dopunama zakona kojima su određene novčane kazne za prekršaje ("Službeni glasnik SRS", broj 6/85) i

5. Pravilnik o tehničkim uslovima za javno prikazivanje filmova koje obavljaju radni ljudi samostalnim ličnim radom sredstvima u svojini građana ("Službeni glasnik SRS", broj 20/88).

Član 29

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije", a primenjivaće se od 1. oktobra 1991. godine.