ODLUKA O UTVRĐIVANJU METODOLOGIJE O KRITERIJUMIMA I NAČINU ODREĐIVANJA TROŠKOVA PRIKLJUČKA NA SISTEM ZA TRANSPORT I DISTRIBUCIJU PRIRODNOG GASA ("Sl. glasnik RS", br. 18/2007)

1. Utvrđuje se Metodologija o kriterijumima i načinu određivanja troškova priključka na sistem za transport i distribuciju prirodnog gasa, koja je odštampana uz ovu odluku i čini njen sastavni deo.

2. Ovu odluku objaviti u "Službenom glasniku Republike Srbije".

 

METODOLOGIJA
O KRITERIJUMIMA I NAČINU ODREĐIVANJA TROŠKOVA PRIKLJUČKA NA SISTEM ZA TRANSPORT I DISTRIBUCIJU PRIRODNOG GASA

 

I PREDMET METODOLOGIJE

Ovom metodologijom bliže se utvrđuju kriterijumi i način određivanja troškova priključka objekata korisnika sistema na sistem za transport, odnosno distribuciju prirodnog gasa (u daljem tekstu: metodologija).

II POJMOVI

Pojmovi koji se koriste u ovoj metodologiji imaju sledeće značenje:

Energetski subjekt - subjekt koji obavlja energetsku delatnost transporta, odnosno distribucije prirodnog gasa;

Individualni priključak - svaki priključak objekta na transportni ili distributivni sistem koji ne ispunjava uslove tipskog priključka utvrđene ovom metodologijom;

Korisnik sistema - podnosilac zahteva kome je odobreno priključenje objekta na sistem, odnosno podnosilac zahteva čiji je objekat priključen na sistem, a za koji se traži promena ranije odobrenog kapaciteta;

Objekat - objekat koji se priključuje na sistem za transport ili distribuciju prirodnog gasa ili objekat za koji se traži promena ranije odobrenog kapaciteta;

Priključak - oprema, uređaji i materijal kojima se, u skladu sa odobrenjem za priključenje, objekat fizički povezuje sa sistemom u najbližoj tački u kojoj je priključenje tehnički i pravno moguće, uključujući i merni uređaj;

Sistem - energetski objekti za transport, odnosno distribuciju prirodnog gasa, međusobno funkcionalno povezani tako da čine jedinstvenu tehničko-tehnološku celinu, na koju se priključuju ili su već priključeni objekti korisnika sistema;

Stvarni troškovi - svi troškovi energetskog subjekta koji nastaju radi stvaranja uslova ili promene postojećih uslova za isporuku prirodnog gasa;

Tipska udaljenost od sistema - obračunska veličina za utvrđivanje troškova tipskog priključka, koja iznosi 12 metara za svaku udaljenost od sistema od 20 metara i manju, mereno trasom gasovoda;

Tipski priključak - svaki priključak sa odobrenim kapacitetom na priključnom mestu ne većim od 10 m3/h;

Udaljenost od sistema - udaljenost mernog uređaja od najbliže tačke na postojećem sistemu u kojoj je priključenje tehnički i pravno moguće, mereno trasom gasovoda;

Faktor jednovremenosti - vrednost koja se uzima u obzir prilikom dimenzionisanja ukupnog kapaciteta mreže u projektnoj dokumentaciji u skladu sa profesionalnim standardima i normativima.

III KRITERIJUMI ZA ODREĐIVANJE TROŠKOVA PRIKLJUČKA I STRUKTURA TROŠKOVA PRIKLJUČKA

III.1. Kriterijumi za određivanje troškova priključka

Kriterijumi za određivanje troškova priključka na sistem su: odobreni kapacitet iz rešenja kojim se odobrava priključenje, uređaji, oprema i materijal koje je potrebno ugraditi, radove koje je potrebno izvesti, troškovi izrade i pribavljanja dokumentacije kao i stvaranja drugih uslova za priključenje.

III.2. Struktura troškova priključka

Troškovi priključka obuhvataju:

1) troškove opreme, uređaja i materijala;

2) troškove radova;

3) troškove stručnih, operativnih i administrativnih poslova koje je neophodno izvršiti radi priključenja objekta na sistem;

4) deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje objekta na konkretnu mrežu, a u zavisnosti od njegovog odobrenog kapaciteta.

Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje objekta obuhvata troškove izgradnje transportne, odnosno distributivne mreže i stanica na kojima se vrši merenje i redukcija na pritisak konkretne mreže na koju se objekat priključuje.

IV VRSTE PRIKLJUČKA

U zavisnosti od odobrenog kapaciteta na mestu priključenja na sistem za transport, odnosno distribuciju prirodnog gasa, priključci su podeljeni na dve vrste:

1) tipski priključak, i

2) individualni priključak.

IV.1. Tipski priključak

U zavisnosti od odobrenog kapaciteta na priključnom mestu, tj. tipa merača, utvrđuju se sledeće kategorije tipskog priključka:

Redni broj	Tip merača	Maksimalni kapacitet
1.	G - 2.5	≤ 4 m3/h
2.	G - 4	≤ 6 m3/h
3.	G - 6	≤ 10 m3/h

IV.2. Individualni priključak

Individualni priključak je svaki priključak sa odobrenim kapacitetom većim od 10 m3/h.

V NAČIN ODREĐIVANJA TROŠKOVA PRIKLJUČKA

V.1. Tipski priključak

V.1.1. Troškovi tipskog priključka određuju se, za svaku kategoriju ovog priključka, na osnovu normirane i uprosečene količine potrebne opreme, uređaja i materijala koje je neophodno ugraditi, uprosečenih troškova radova i troškova stručnih, operativnih i administrativnih poslova koje je neophodno izvršiti radi priključenja objekta na sistem.

Troškovi tipskog priključka su:

- fiksni, i

- varijabilni.

Fiksni troškovi obuhvataju troškove za priključenje na tipskoj udaljenosti od sistema i obračunavaju se primenom elemenata iz stava 1. ove tačke.

Varijabilni troškovi obuhvataju troškove koji zavise od udaljenosti objekta od sistema i iskazuju se i obračunavaju po dužnom metru.

U slučaju da troškovi tipskog priključka za konkretnog korisnika iziskuju i troškove na ime rešavanja imovinsko-pravnih odnosa, troškovi tipskog priključka utvrđeni u smislu st. 1. do 3. ove tačke uvećavaju se za stvarni iznos troškova na ime rešavanja imovinsko-pravnih odnosa i posebno se iskazuju.

V.1.1.1. Troškovi opreme, uređaja i materijala obuhvataju troškove nabavke normiranih količina opreme, uređaja i materijala koji se ugrađuju u skladu sa tehničkim propisima i pravilima rada sistema na koji se objekat priključuje.

Troškovi se obračunavaju kao umnožak utvrđene tržišne vrednosti i normirane količine opreme, uređaja i materijala.

Tržišna vrednost je cena postignuta na tržištu pod najpovoljnijim uslovima u vreme utvrđivanja ove vrednosti.

Troškovi opreme, uređaja i materijala mogu biti fiksni i varijabilni.

V.1.1.2. Troškovi radova obuhvataju troškove rada lica, troškove upotrebe mašina, alata, opreme i troškove upotrebe vozila.

V.1.1.2.1. Troškovi rada lica angažovanih na izvršenju neophodnih radova na konkretnoj kategoriji priključka obračunavaju se kao umnožak utvrđene tržišne vrednosti radnog časa, prema normiranom stepenu i vrsti stručne spreme lica koja izvode radove i normiranog broja radnih časova neophodnih za izvođenje radova. Troškovi rada lica po jednom radnom času ne mogu biti veći od tržišne vrednosti norma časa za takve radove, nezavisno od toga da li radove izvode zaposleni kod energetskog subjekta ili izvođači radova koje taj energetski subjekt angažuje.

V.1.1.2.2. Troškovi upotrebe mašina, alata i opreme sa rukovaocem, koji se koriste u svrhu priključenja konkretne kategorije priključka, obračunavaju se kao umnožak normiranog broja časova rada određene mašine potrebne za priključenje i utvrđene tržišne cene angažovanja te mašine po radnom času. Troškovi upotrebe mašina sa rukovaocem po jednom radnom času ne mogu biti veći od tržišne cene angažovanja te mašine po radnom času, nezavisno od toga da li se upotrebljavaju mašine koje pripadaju energetskom subjektu ili mašine koje energetski subjekt angažuje.

V.1.1.2.3. Troškovi vozila sa vozačem koja se koriste u svrhu priključenja konkretne kategorije priključka, obračunati kao zbir pripadajućih normiranih troškova vozila, prema vrsti, odnosno tipu vozila koje je potrebno angažovati i pripadajućih troškova goriva za ta vozila, koji se obračunavaju za 50 km.

Troškovi pod tačkom V.1.1.2.1 i V.1.1.2.2. mogu biti fiksni i varijabilni.

Troškovi pod tačkom V.1.1.2.3. su u celini fiksni.

V.1.1.3. Troškove stručnih, operativnih i administrativnih poslova koje je neophodno izvršiti radi priključenja objekta na sistem čine troškovi rada obračunati kao umnožak normiranih troškova rada lica koja se angažuju na priključenju, po radnom času, prema normiranom stepenu i vrsti stručne spreme i normiranog broja radnih časova za obavljanje tih poslova. Troškovi rada lica po jednom radnom času ne mogu biti veći od prosečne vrednosti norma časa prema stepenu i vrsti stručne spreme normirane za obavljanje tih poslova u energetskom subjektu.

Troškovi stručnih, operativnih i administrativnih poslova koje je neophodno izvršiti radi priključenja objekta na sistem su u potpunosti fiksni.

V.1.2. Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje utvrđuje se kao obračunska veličina izražena kroz jedinični trošak po m3/h.

Kao osnov za utvrđivanje dela troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje objekta na taj sistem uzima se zamenska vrednost troškova izgradnje transportne, odnosno distributivne mreže. Ovi troškovi uključuju: troškove za cevi, armaturu, fitinge (spojnice, reduciri, kolena, t-komadi, završne kape za elektrofuziono spajanje, prelazni komadi i drugo), montažu, transport i pripremno završne radove potrebne da se izgradi mreža na koju se priključuje, kao i troškove stanica na kojima se vrši merenje i redukcija na pritisak mreže na koju se priključuje objekat, uzimajući u obzir faktor jednovremenosti.

Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje obuhvata i troškove projektovanja, pribavljanja propisanih saglasnosti i odobrenja i izvođenja pripremnih radova na izgradnji mreže i priključaka, kao i troškove na ime propisanih taksi, naknada i obavljanja drugih neophodnih stručnih, operativnih i administrativnih poslova izgradnje mreže i priključaka.

V.1.2.1. Jedinični trošak je količnik troškova izgradnje sistema nastalih kao preduslov za priključenje i maksimalnog kapaciteta mreže na koju se vrši priključenje, uzimajući u obzir faktor jednovremenosti, izražava se u din/m3/h i određuje u skladu sa ovom metodologijom.

Troškovi izgradnje sistema nastali kao preduslov za priključenje se utvrđuju kao proizvod ukupnih troškova izgradnje sistema nastalih kao preduslov za priključenje i procentualne vrednosti preostalog slobodnog kapaciteta.

Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje tipskog priključka koji nadoknađuje kupac jednak je proizvodu jediničnog troška i odobrenog kapaciteta na mestu priključenja.

V.2. Individualni priključak

V.2.1. Troškovi individualnog priključka određuju se kao zbir stvarnih troškova opreme, uređaja i materijala, radova, izrade projekta, pribavljanja potrebne dokumentacije i stvaranja drugih uslova za izgradnju priključka.

Troškovi izgradnje individualnog priključka obuhvataju troškove:

- izrade analize optimalnog mesta priključenja;

- izrade projekta priključka;

- pribavljanja propisanih saglasnosti i odobrenja i druge potrebne dokumentacije;

- rešavanja imovinsko-pravnih odnosa vezanih za konkretno priključenje;

- izvođenja pripremnih radova;

- nabavke opreme, uređaja i materijala;

- potrebnih montažnih radova za realizaciju priključka sa troškovima rada lica, upotrebe mašina, alata, opreme i upotrebe vozila;

- opremanja mernog mesta;

- geodetskih radova;

- ispitivanja i puštanja u rad;

- obavljanja drugih neophodnih stručnih, operativnih i administrativnih poslova radi priključenja objekta na sistem, u skladu sa tehničkim propisima i pravilima rada sistema na koji se objekat priključuje i sa kriterijumima utvrđenim ovom metodologijom.

Ako je zbog tehničkih ili drugih objektivnih uslova priključenja neophodno da se izgradi transportni, odnosno distributivni objekat kapaciteta većeg od maksimalno odobrenog na mestu priključenja ili da se ugrade oprema i uređaji kapaciteta većeg od odobrenog, učešće troškova priključka u troškovima izgradnje objekta po ovom osnovu utvrđuju se srazmerno odobrenom kapacitetu na mestu priključenja.

V.2.2. Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje utvrđuje se kao obračunska veličina izražena kroz jedinični trošak po m3/h.

Kao osnov za utvrđivanje dela troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje objekta na taj sistem uzimaju se troškovi izgradnje transportne, odnosno distributivne mreže i čine ih troškovi navedeni u V.1.2.

V.2.2.1. Jedinični trošak je količnik troškova izgradnje sistema nastalih kao preduslov za priključenje i maksimalnog kapaciteta mreže na koju se vrši priključenje, uzimajući u obzir faktor jednovremenosti, izražava se u din/m3/h i određuje u skladu sa ovom metodologijom.

Troškovi izgradnje sistema nastali kao preduslov za priključenje se utvrđuju kao proizvod ukupnih troškova izgradnje sistema nastalih kao preduslov za priključenje i procentualne vrednosti preostalog slobodnog kapaciteta.

Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje individualnog priključka koji nadoknađuje kupac jednak je proizvodu jediničnog troška i odobrenog maksimalnog kapaciteta na mestu priključenja.

VI NAČIN OBRAČUNA TROŠKOVA PRIKLJUČKA

VI.1. Tipski priključak

VI.1.1. Troškovi tipskog priključka objekta obračunavaju se primenom sledeće formule:

TPi = TOi + TRi + TDi + DTS (1)

gde su:

TOi = FOi + VOi * SU

TRi = FRi + VRi * SU

odnosno

TPi = (FOi + VOi * SU) + (FRi + VRi * SU) + TDi + DTS (2)

pri čemu je:

i - kategorija priključka određena prema kriterijumima utvrđenim ovom metodologijom;

TPi - ukupni troškovi priključka za i-tu kategoriju priključka;

TOi - ukupni troškovi neophodne opreme, uređaja i materijala za izradu i-te kategorije priključka;

TRi - ukupni troškovi izvršenih radova za i-tu kategoriju priključka;

TDi - fiksni troškovi stručnih, operativnih i administrativnih poslova koje je neophodno izvršiti radi priključenja objekta na sistem za i-tu kategoriju priključka;

DTS - deo troškova sistema nastao kao preduslov za priključenje;

FOi - fiksni troškovi neophodne opreme, uređaja i materijala za izradu i-te kategorije priključka;

VOi - varijabilni troškovi neophodne opreme, uređaja i materijala za i-tu kategoriju priključka;

SU - tipska udaljenost od sistema;

FRi - fiksni troškovi izvršenih radova za i-tu kategoriju priključka;

VRi - varijabilni troškovi izvršenih radova za i-tu kategoriju priključka.

Formula (2) se posle grupisanja troškova na fiksne i varijabilne svodi na sledeći oblik:

TPi = Fi + Vi * SU + DTS (3)

gde su:

Fi = FOi + FRi + TDi

Vi = VOi + VRi

pri čemu, pored ranije definisanih, oznake imaju sledeće značenje:

Fi - ukupni fiksni troškovi priključka za i-tu kategoriju priključka;

Vi - ukupni varijabilni troškovi priključka za i-tu kategoriju priključka izraženi u dinarima po metru.

Ukoliko je udaljenost objekta od sistema veća od 20 metara, troškovi priključka takvog objekta obračunavaju se primenom sledeće formule:

STPi = TPi + Vi x PU

pri čemu je:

STPi - ukupni troškovi priključka za i-tu kategoriju priključka kada je udaljenost objekta od sistema veća od 20 metara;

PU - razlika između udaljenosti mernog uređaja od sistema, mereno trasom gasovoda, i dužine od 20 metara.

VI.1.2. Deo troškova sistema nastalih kao preduslov za priključenje obračunavaju se kao zbir troškova opreme, uređaja i materijala, izvršenih radova i izrade projekta, pribavljanja potrebne dokumentacije i stvaranja drugih uslova za izgradnju, u skladu sa kriterijumima utvrđenim ovom metodologijom.

Jedinični troškovi po kategoriji tipskog priključka se određuju na osnovu sledeće formule:

JT = (UT/ MKP)*((MKP-IKP)/MKP)

gde je:

UT = TO + TR + TA

pri čemu je:

JT - jedinični trošak dela sistema nastao kao preduslov za priključenje (u dinarima po m3/h);

UT - ukupni troškovi dela sistema nastalih kao preduslov za priključenje;

TO - ukupni troškovi ugrađene opreme, uređaja i materijala na izgradnji transportne, odnosno distributivne mreže i stanica na kojima se vrši merenje i redukcija na pritisak mreže na koju se priključuje taj objekat;

TR - ukupni troškovi obavljenih radova pri izgradnji transportne, odnosno distributivne mreže i stanica na kojima se vrši merenje i redukcija na pritisak mreže na koju se priključuje taj objekat;

TA - ukupni administrativni troškovi koji se odnose na izgradnju transportne, odnosno distributivne mreže i stanica na kojima se vrši merenje i redukcija na pritisak mreže na koju se priključuje taj objekat, u smislu stava 3. tačka V.1.2.;

MKP - maksimalni kapacitet mreže na koju se priključuje uzimajući u obzir faktor jednovremenosti;

IKP - iskorišćeni kapacitet mreže na koju se priključuje uzimajući u obzir faktor jednovremenosti.

DTS za konkretnog korisnika izračunava se prema sledećoj formuli:

DTS = JT * OKP (4)

gde je:

OKP - odobreni kapacitet na mestu priključenja iz rešenja kojim se odobrava priključenje (u m3/h).

DTS za konkretnog korisnika izračunat u skladu sa formulom (4) ne može biti veći od 30% od zbirne vrednosti TOi, TRi i TDi.

VI.2. Individualni priključak

VI.2.1. Troškovi izgradnje individualnog priključka objekta obračunavaju se na osnovu projektne dokumentacije, normativa energetskog subjekta i tržišnih cena.

Troškovi izgradnje individualnog priključka objekta obračunavaju se primenom sledeće formule:

TP = TO + TR + TD + DTS,

gde su:

TP - ukupni troškovi priključka;

TO - ukupni troškovi neophodne opreme, uređaja i materijala za izradu priključka;

TR - ukupni troškovi izvršenih radova;

TD - ukupni troškovi pribavljanja i izrade dokumentacije i stvaranja drugih uslova za izgradnju priključka;

DTS - deo troškova sistema nastao kao preduslov za priključenje.

DTS za konkretnog korisnika izračunat u skladu sa formulom (4) ne može biti veći od 30% od zbirne vrednosti TO, TR i TD.

VI.3. Korekcija obračuna troškova individualnog priključka

Ako korisnik sistema, zbog povoljnosti uslova i efikasnijeg okončanja postupka na realizaciji izgradnje individualnog priključka, odnosno izvođenja radova na priključenju njegovog objekta na sistem, zahteva da pojedine radove i aktivnosti izvede u sopstvenoj režiji, a koji nisu vezani sa pribavljanjem uslova koje daju državni organi i ovlašćene organizacije, i za njih pribavi pismenu saglasnost energetskog subjekta na čiji sistem se priključuje, iz troškova priključka se isključuju pozicije koje se odnose na te radove i aktivnosti, odnosno iznos troškova koji odgovara tim pozicijama se odbija od ukupno obračunatog iznosa troškova priključka, i uzimaju se u obzir eventualni dodatni troškovi energetskog subjekta u vršenju kontrole nad izvođenjem radova.

VII TROŠKOVI PRIKLJUČKA U POSEBNIM SLUČAJEVIMA

Posebnim slučajevima za određivanje troškova priključka, u smislu ove metodologije smatraju se:

1) promena maksimalnog odobrenog kapaciteta na mestu priključenja;

2) ponovno priključenje objekta na sistem, kada se zahtev za izdavanje odobrenja za priključenje podnosi zbog prinudnog isključenja sa sistema.

Troškovi priključenja u navedenim posebnim slučajevima se utvrđuju na sledeći način:

1) u slučaju odobrenja promene maksimalnog odobrenog kapaciteta na mestu priključenja, troškovi priključka se utvrđuju prema dodatnim stvarnim troškovima koje iziskuje takav priključak;

2) u slučaju odobrenja priključenja objekta kada se zahtev za izdavanje odobrenja za priključenje podnosi zbog prinudnog isključenja objekta sa sistema, troškovi priključka utvrđuju se prema dodatnim stvarnim troškovima koje iziskuje takav priključak, osim u slučaju prinudnog isključenja koje je usledilo zbog neovlašćenog priključenja unutrašnjih gasnih instalacija na transportni, odnosno distributivni sistem ili korišćenja gasa bez odobrenja za priključenje, kada se troškovi utvrđuju na način utvrđen ovom metodologijom za obračunavanje troškova priključka objekta koji se prvi put priključuje na sistem.

VIII PRIMENA METODOLOGIJE

Energetski subjekti za transport i distribuciju prirodnog gasa utvrđuju normative za obračun troškova priključka i jedinične troškove za određivanje dela troškova sistema nastalih zbog priključenja, a energetski subjekti za distribuciju prirodnog gasa, na osnovu tih normativa, utvrđuju za svaku kategoriju tipskog priključka i visinu troškova.

Energetski subjekat će akt o utvrđivanju normativa na osnovu kojih se utvrđuje visina troškova priključka i jediničnih troškova za određivanje dela troškova sistema, odnosno akt o visini troškova tipskih priključaka, doneti u roku od 60 dana od dana objavljivanja ove metodologije u „Službenom glasniku Republike Srbije”. Akt o visini troškova tipskih priključaka treba da sadrži i detaljnu strukturu utvrđenih normativa i visine troškova pojedinačno, po svakom od elemenata utvrđenih ovom metodologijom (u pogledu vrste uređaja, opreme, materijala, radova, izrade projekta, pribavljanja dokumentacije i stvaranja drugih uslova za izgradnju priključka).

Troškovi priključka, u skladu sa ovom metodologijom i aktima energetskih subjekata za transport i distribuciju prirodnog gasa iz stava 1. ove tačke, obračunavaće se počev od 1. juna 2007. godine.

Primerak akata iz stava 2. ove tačke, energetski subjekti dostavljaju Agenciji za energetiku Republike Srbije sa obrazloženim proračunom utvrđenih normativa i troškova, pre početka utvrđivanja troškova priključka u skladu sa ovom metodologijom.

Energetski subjekat, na principima javnosti i nediskriminacije, obezbeđuje podnosiocima zahteva za priključenje uvid u akta na osnovu kojih se utvrđuju troškovi priključka, odnosno visina i način utvrđivanja tih troškova.

Visina troškova tipskog priključka se utvrđuje jednom godišnje, s tim što se može korigovati u toku godine, u slučaju rasta cena na malo za više od 10%, prema objavljenom podatku organa nadležnog za poslove statistike, za period od donošenja akta o utvrđivanju visine troškova priključka do korigovanja visine tih troškova.