OPŠTI ZAKON
O UREĐIVANJU I KORIŠĆENJU GRADSKOG ZEMLJIŠTA

("Sl. list FNRJ", br. 12/62)

Član 1

Stambeni, privredni i drugi objekti mogu se izgrađivati na gradskom zemljištu samo ako je ono za tu svrhu uređeno.

Gradskim zemljištem, u smislu ovog zakona, smatra se izgrađeno i neizgrađeno zemljište u užim građevinskim rejonima gradova i naselja gradskog karaktera (član 34. Zakona o nacionalizaciji najamnih zgrada i građevinskog zemljišta).

Član 2

U uređivanje gradskog zemljišta, u smislu ovog zakona, spada:

1) asanacija zemljišta, uklanjanje postojećih objekata, uređivanje odnosa sa nosiocima stanarskog prava, sopstvenicima i drugim korisnicima tih objekata, izgradnja puteva, uvođenje javnog osvetljenja, uređivanje zelenih površina u naselju i slično,

2) izgradnja, dogradnja i rekonstrukcija komunalnih objekata i instalacionih mreža za snabdevanje naselja vodom, električnom i toplotnom energijom i plinom, prevoz putnika u gradskom saobraćaju, poštansko-telegrafsko-telefonska mreža i slično.

Član 3

Organizaciju, način i obim uređivanja gradskog zemljišta i njegovo korišćenje reguliše prema mesnim prilikama i u skladu s urbanističkim planom, opštinski narodni odbor.

Poslove uređivanja gradskog zemljišta navedene u članu 2. tačka 2. ovog zakona, vrše odgovarajuće komunalne privredne organizacije, držeći se pri tom načela o finansiranju privrednih investicija, ako te poslove ne vrši investitor.

Član 4

Uređeno gradsko zemljište daje na korišćenje opština.

Opštinski narodni odbor može propisati da lice kome je uređeno gradsko zemljište dato na korišćenje posle stupanja na snagu tog propisa, učestvuje u troškovima za uređivanje zemljišta.

Visina učešća u tim troškovima određuje se na osnovu konkursa ili neposrednom pogodbom između opštine i korisnika.

Republičkim propisom utvrđuju se troškovi za uređivanje zemljišta kao i troškovi prouzrokovani opštim interesima i posebnim uslovima izgradnje zgrade koji ne mogu biti uračunati u osnovicu za obračunavanje amortizacije u stanarini (član 108a Zakona o stambenim odnosima).

Republičkim propisom može se ograničiti visina učešća korisnika zemljišta u troškovima uređivanja gradskog zemljišta, ako se njihova visina određuje neposrednom pogodom.

Član 5

Opština može dati na korišćenje, radi izgradnje objekta, i gradsko zemljište koje nije uređeno.

U tom slučaju zemljište je dužan urediti, po pravilu, korisnik, ako opština, na osnovu ugovora koji zaključi sa korisnikom, ne preuzme uređivanje zemljišta u celini ili delimično.

Član 6

Gradsko zemljište daje se na korišćenje na osnovu konkursa.

Opštinski narodni odbor može odlučiti da se, radi izgradnje objekata za potrebe socijalne, zdravstvene, prosvetne ili druge javne službe, kao i za potrebe društvenih organizacija, gradsko zemljište daje na korišćenje neposrednom pogodbom.

Za izgradnju vojnih objekata gradsko zemljište daje se na korišćenje neposrednom pogodbom.

Član 7

Lice kome je opština, posle stupanja na snagu ovog zakona, ustupila na korišćenje gradsko zemljište, dužno je platiti opštini naknadu za to ustupanje.

Visina naknade za ustupanje gradskog zemljišta na korišćenje ne može biti viša od naknade propisane za nacionalizaciju odgovarajućeg građevinskog zemljišta na tom području.

Ako naknada za ustupanje na korišćenje gradskog zemljišta koje je ustupljeno na korišćenje pre stupanja na snagu ovog zakona nije isplaćena, plaća se i za ustupanje tog zemljišta naknada po odredbi stava 2. ovog člana, ako rešenjem narodnog odbora ili ugovorom između opštine i korisnika tog zemljišta nije drukčije određeno.

Član 8

Republičkim propisom mogu se opštinski narodni odbori ovlastiti da propišu doprinos za korišćenje gradskog zemljišta.

Republičkim propisom odrediće se merila i uslovi za plaćanje tog doprinosa prema opremljenosti gradskog zemljišta komunalnim objektima položaju tog zemljišta u naselju i drugim okolnostima od značaja za njegovo racionalno korišćenje, kao i namena za koju se doprinos može koristiti.

Doprinos se propisuje za sve obveznike na istom području pod jednakim uslovima.

Doprinos se ne može propisati za korišćenje gradskog zemljišta za vojne objekte, za zgrade stranih država koje služe za potrebe stranih diplomatskih i konzularnih predstavništava i za stanovanje njihovog osoblja, pod uslovom reciprociteta, za zgrade međunarodnih međudržavnih organizacija koje služe za potrebe tih organizacija i za stanovanje njihovog osoblja, ako međunarodnim sporazumom nije drukčije određeno, za zgrade i prostorije koje služe verskim zajednicama za vršenje njihove verske delatnosti, a koje su po Zakonu o nacionalizaciji najamnih zgrada i građevinskog zemljišta izuzete od nacionalizacije.

Opštinski narodni odbor može propisati da se i u drugim slučajevima ne plaća doprinos za korišćenje gradskog zemljišta.

Opštinski narodni odbor koji je propisao doprinos za korišćenje gradskog zemljišta, ne može propisati, na osnovu ovlašćenja iz Zakona o stambenim odnosima, plaćanje zonske razlike.

Doprinos za korišćenje gradskog zemljišta ne može se zavesti pre 1. januara 1963. godine.

Član 9

U gradu podeljenom na opštine gradsko veće vrši poslove koje po odredbama ovog zakona vrši opštinski narodni odbor, a ako ne postoji gradsko veće, te poslove vrši sreski narodni odbor.

Gradsko veće odnosno sreski narodni odbor može preneti na opštinske narodne odbore ovlašćenje za donošenje pojedinih propisa iz stava 1. ovog člana.

Član 10

Do donošenja republičkih propisa o uređivanju i korišćenju gradskog zemljišta, ostaje na snazi Uredba o privremenom načinu regulisanja učešća investitora u troškovima pripreme i komunalnog uređenja građevinskog zemljišta ("Službeni list FNRJ", br. 19/59).

Član 11

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana po objavljivanju u "Službenom listu FNRJ".