UREDBA O RATIFIKACIJI KONZULARNE KONVENCIJE IZMEĐU JUGOSLAVIJE I MONGOLSKE NARODNE REPUBLIKE ("Sl. list SFRJ - Međunarodni ugovori i drugi sporazumi", br. 10/67)

ČLAN 1

Ratifikuje se Konzularna konvencija između Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Mongolske Narodne Republike, potpisana 19. aprila 1966. godine u Ulan Batoru, koja u originalu na srpskohrvatskom jeziku glasi:

 

KONZULARNA KONVENCIJA
IZMEĐU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I MONGOLSKE NARODNE REPUBLIKE

Vlada Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Vlada Mongolske Narodne Republike,

rukovodeći se željom za dalje proširenje prijateljskih odnosa i tešnju saradnju u interesu naroda obe zemlje,

odlučile su da zaključe Konzularnu konvenciju i u tu svrhu imenovale su svoje punomoćnike:

Vlada Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije - Kolman Staneta, otpravnika poslova Ambasade Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije u Mongolskoj Narodnoj Republici;

Vlada Mongolske Narodne Republike - Dežidijn Cimiddorža, zamenika ministra inostranih poslova Mongolske Narodne Republike;

koji su razmenili punomoćja i našavši da su ista ispravna dogovorili se o sledećem:

I

OPŠTE ODREDBE

Član 1

U ovoj konvenciji niže navedeni izrazi imaju sledeće značenje:

a) "konzulat" označava svaki generalni konzulat, konzulat, vicekonzulat ili konzularnu agenciju;

b) "šef konzulata" označava lice koje je od države naimenovanja ovlašćeno da dela u tom svojstvu;

c) "konzularni funkcioner" označava svako lice, podrazumevajući i šefa konzulata, koje je u tom svojstvu ovlašćeno da vrši konzularne funkcije;

d) "konzularni službenik" označava svako lice koje vrši administrativne i tehničke poslove konzulata;

e) "član poslužnog osoblja" označava svako lice koje je zapošljeno na poslužnim dužnostima u konzulatu;

f) "član konzulata" označava konzularne funkcionere, konzularne službenike i članove poslužnog osoblja;

g) "članovi konzularnog osoblja" označava konzularne funkcionere osim šefa konzulata, konzularne službenike i članove poslužnog osoblja;

h) "konzularna arhiva" označava sve isprave, dokumenta, prepisku, knjige, filmove, magnetofonske trake i registre konzulata zajedno sa materijalom za šifriranje, kartotekama, nameštajem i drugim predmetima namenjenim njihovoj zaštiti i čuvanju.

Član 2

1. Strane ugovornice imaju pravo, u skladu s ovom konvencijom, otvarati konzulate na teritoriji druge strane ugovornice.

2. Otvaranje konzulata, njihova sedišta, konzularna područja i broj osoblja konzulata utvrdiće se sporazumno između strana ugovornica za svaki poseban slučaj, u zavisnosti od obima poslova konzulata.

Član 3

1. Država imenovanja zatražiće, pre imenovanja konzula, saglasnost države prijema u pogledu ličnosti konzula.

2. Konzul može otpočeti sa radom kada, po podnošenju patentnog pisma, dobije od države prijema egzekvaturu.

3. Patentno pismo treba da sadrži ime i prezime konzula, njegov rang, konzularno područje i sedište konzulata.

4. Država prijema može do izdavanja egzekvature dati konzulu privremenu dozvolu za obavljanje konzularnih funkcija.

5. Čim konzul primi egzekvaturu ili odobrenje navedeno u tački 4. člana 3. nadležni organi države prijema preduzeće neophodne mere da bi mu se omogućilo obavljanje konzularnih funkcija i korišćenje prava, privilegija i preimućstava koja se na njega odnose.

Član 4

1. Konzularni funkcioner može biti samo državljanin države imenovanja.

2. Konzularni službenik može biti državljanin države prijema.

Član 5

1. Ako je šef konzulata privremeno odsutan ili iz drugih razloga ne može obavljati svoju funkciju, a takođe u slučaju njegovog opoziva ili smrti, država imenovanja može privremeno poveriti funkciju šefa konzulata članu diplomatskog predstavništva svoje zemlje ili konzularnom funkcioneru toga ili drugog konzulata. Ime i prezime i dužnost lica kojem je povereno privremeno obavljanje funkcija biće prethodno u pismenoj formi saopšteni Ministarstvu inostranih poslova države prijema. Lice ovlašćeno da privremeno obavlja funkciju šefa konzulata može biti samo državljanin države imenovanja i mora imati diplomatski ili konzularni rang.

2. Lice ovlašćeno u tački 1. člana 5. uživa ista prava, privilegije i imunitete koji se u skladu sa ovom konvencijom daju konzulu.

II

OLAKŠICE, PRIVILEGIJE I IMUNITETI

Član 6

Nadležni organi države prijema olakšaće konzulatu na sve moguće načine obavljanje funkcija i obezbediće neophodnu saradnju u njegovoj zvaničnoj delatnosti.

Član 7

1. Konzularni funkcioneri i konzularni službenici, ako su državljani države imenovanja, ne podleže jurisdikciji sudova i drugih organa države prijema za svoju delatnost u vršenju konzularnih funkcija.

2. Konzularni funkcioneri i konzularni službenici mogu biti lišeni slobode za delatnost koja nije vezana za obavljanje konzularnih funkcija, pri čemu takvo lišenje slobode može biti izvršeno samo uz saglasnost države imenovanja.

3. U slučaju hapšenja ili pritvaranja člana konzularnog osoblja ili pokretanja krivičnog postupka protiv njega država prijema je dužna da o tome u najkraćem roku obavesti šefa konzulata. Ako se ove mere odnose na šefa konzulata država prijema treba da o tome diplomatskim putem obavesti državu imenovanja.

Član 8

1. Članovi konzularnog osoblja su dužni da svedoče za činjenice koje se ne odnose na obavljanje službene funkcije.

2. Konzularni funkcioneri mogu tražiti da se svedočenje obavi u konzulatu ili u njihovom stanu, a mogu svoje svedočenje poslati i u pismenoj formi.

3. Pismeni poziv kojim se lica predviđena u tački 2. člana 8. pozivaju na svedočenje ne sme da sadrži pretnju o primeni prinudnih mera.

Član 9

1. Zgrada konzulata i pripadajuće joj zemljište, kao i stan konzula su nepovredivi. Predstavnici organa države prijema mogu ulaziti u njih samo uz saglasnost konzula.

2. Konzularna arhiva je nepovrediva u svako vreme nezavisno od mesta gde se nalazi.

3. Službena prepiska konzulata, uključujući i sredstva komunikacija, nepovrediva je i ne podleži kontroli.

4. Konzulat može koristiti kurirsku službu i šifru. Država prijema omogućiće sve povlastice kojima se koristi i diplomatsko predstavništvo.

Član 10

1. Na zgradi konzulata, na rezidenciji konzula i na njegovom prevoznom sredstvu, ako se ono koristi u službene svrhe, može biti istaknuta državna zastava države imenovanja.

2. Na ulazu u konzulat može biti postavljen državni grb i naziv konzulata na službenom jeziku države imenovanja.

Član 11

1. Na članove konzularnog osoblja, na njihove bračne drugove i decu u zajedničkom domaćinstvu neće se primenjivati propisi države prijema u pogledu prijave stranaca i dozvole boravka.

2. Dolazak lica navedenih u tački 1. člana 11, njihovi lični podaci, kao i njihov konačan odlazak, treba pismeno saopštiti Ministarstvu inostranih poslova države prijema.

Član 12

1. Konzularni funkcioneri, njihove supruge i maloletna deca koja sa njima žive oslobađaju se od svih poreza, prireza, carina i drugih dažbina, a takođe i carinskog nadzora u istom obimu kao i diplomatski službenici diplomatskog predstavništva države imenovanja.

2. Konzularni službenici, njihove supruge i maloletna deca koja sa njima žive, ako nisu državljani države prijema, koriste sve povlastice predviđene u tački 1. člana 12. u istom obimu kao i članovi administrativnog i tehničkog osoblja diplomatskog predstavništva države imenovanja.

3. Oslobođenje iz tač. 1. i 2. člana 12. ne odnosi se na prihode koji potiču od neslužbenih delatnosti.

Član 13

1. Pokretna i nepokretna imovina države imenovanja koja služi smeštaju konzulata ili stanovanju članova konzulata oslobođena je plaćanja svih poreza, obaveza i drugih dažbina.

2. Predmeti potrebni konzulatu oslobađaju se carine i drugih dažbina i za njih nije potrebna dozvola za uvoz.

3. Oslobođenja predviđena tač. 1. i 2. člana 13. ne odnose se na plaćanja za usluge koje vrše preduzeća i ustanove.

III

ZADACI I OVLAŠĆENJA KONZULA

Član 14

1. Svojom delatnošću konzul i članovi konzularnog osoblja doprinose razvijanju političkih, ekonomski, kulturnih i naučnih veza između dve zemlje.

2. Pri vršenju konzularnih funkcija konzul se može neposredno obraćati nadležnim organima na svom konzularnom području.

Član 15

1. Konzul je ovlašćen da na svom konzularnom području štiti prava i interese države imenovanja i njenih državljana i pravnih lica.

2. Konzul može i bez posebnog punomoćja zastupati državljane države imenovanja pred sudovima i drugim organima države prijema, koji zbog odsutnosti nisu u mogućnosti da na vreme lično štite svoja prava i interese, niti su za to imenovali svoje punomoćnike. Ovo zastupanje traje dok zastupani ne odredi svoga punomoćnika ili ne preuzme lično zaštitu svojih prava i interesa.

3. U slučajevima predviđenim u tački 2. člana 15. konzul treba da se pridržava pravnih propisa države prijema.

Član 16

1. Konzul ima pravo da vodi evidenciju državljana države imenovanja, koji stalno ili privremeno borave na njegovom konzularnom području.

2. Konzul može izdavati i produžavati vize i pasoše, kao i druga dokumenta koja zamenjuju pasoše, državljanima države imenovanja. On može izdavati vize i druge potrebne dozvole za ulazak u državu imenovanja ili za izlazak iz nje državljanima države prijema, drugim stranim državljanima ili licima bez državljanstva.

Član 17

1. Saglasno pravnim propisima države imenovanja konzularni funkcioneri mogu registrovati brak ako su oba lica koja sklapaju brak državljani države imenovanja. Ovo ne oslobađa zainteresovana lica od uzimanja u obzir odgovarajućih pravnih propisa države prijema.

2. Konzularni funkcioneri mogu registrovati rođenje i smrt državljana države imenovanja i izdati o tome odgovarajuće uverenje.

Član 18

1. U slučaju smrti državljanina države imenovanja nadležni organi države prijema će bez odlaganja o tome izvestiti konzulat ili diplomatsko predstavništvo države imenovanja čiji je državljanin umro.

2. Nadležni organi strane ugovornice, na čijoj teritoriji se nalazi zaostavština umrlog lica druge strane ugovornice, preduzeće sve potrebne mere, u skladu sa pravnim propisima svoje zemlje, radi očuvanja zaostavštine.

3. Bez obzira na državljanstvo ostavioca, nadležni organi države prijema obavestiće konzula o ostavini u kojoj državljanin države imenovanja može imati nasledno-pravnog interesa, radi sprovođenja nužnih mera za zaštitu prava i interesa državljanina države imenovanja.

Član 19

1. Konzul je ovlašćen da vrši sledeće poslove:

a) da prima, sastavlja ili overava izjave državljana države imenovanja;

b) da sastavlja i prima na čuvanje izjave o poslednjoj volji državljana države imenovanja;

c) da overava spise, prepise, izvode i prevode spisa izdatih od strane države imenovanja ili države prijema;

d) da overava potpise državljana države imenovanja;

e) da sastavlja ili overava ugovore i jednostrane pravne izjave državljana države imenovanja, ako ta dokumenta treba da proizvedu pravno dejstvo isključivo na teritoriji države imenovanja.

2. Konzul može, ako to nije u suprotnosti sa propisima države prijema:

a) da sastavlja ili overava ugovore između državljana države imenovanja i države prijema, ili trećih država, ukoliko treba da proizvedu pravno dejstvo isključivo na teritoriji države imenovanja;

b) da prima od državljana države imenovanja na čuvanje ili za njihov račun novac, druge imovinske vrednosti i dokumenta;

c) da obavlja i sve ostale poslove koje mu poverava država imenovanja.

3. Novac i druge vrednosti, koje konzul prima, mogu da budu izvezeni iz države prijema samo u skladu sa njenim propisima.

4. Poslove iz člana 19. konzul može obavljati u konzulatu, svom stanu, u stanovima državljana države imenovanja, a takođe i na prevoznim sredstvima pod zastavom ili grbom države imenovanja.

5. Akta, dokumenti, njihovi prepisi, prevodi ili izvodi iz njih, koje je sastavio ili overio konzul imaju u državi prijema isti pravni značaj i dokaznu snagu kao da su sastavljeni, prevedeni ili overeni od nadležnih organa i ustanova države imenovanja.

Član 20

Konzul ima pravo, na osnovu ovlašćenja koje mu je dala država imenovanja, da odredi staraoca ili tutora državljanu države imenovanja. U takvim slučajevima konzul vrši nadzor nad delatnošću staraoca ili tutora.

Član 21

1. Konzul je ovlašćen da ukazuje svestranu pomoć i podršku vazduhoplovima koji viju zastavu ili nose grb države imenovanja.

2. Prilikom havarije ili drugog nesrećnog slučaja vazduhoplova države imenovanja konzul može preduzeti neophodne mere u cilju ukazivanja pomoći posadi i putnicima i spasavanju tereta. Organi države prijema pružiće konzulu potrebnu pomoć i podršku u tom cilju.

Član 22

Konzul može ubirati takse za vršenje konzularnih poslova u saglasnosti sa propisima države imenovanja.

Član 23

Konzul može ovlastiti konzularne funkcionere da povremeno ili stalno vrše konzularne funkcije predviđene u članovima 14-22. ove konvencije.

IV

ZAVRŠNE ODREDBE

Član 24

Odredbe ove konvencije o pravima i obavezama konzula, a takođe i drugih konzularnih funkcionera, primenjivaće se i na članove diplomatskog predstavništva države imenovanja koji su ovlašćeni da vrše konzularne funkcije. Time se ne dira u diplomatske privilegije i imunitete ovih lica.

Član 25

Ova konvencija podleži ratifikaciji i stupa na snagu na dan razmene ratifikacionih instrumenata koja će se obaviti u Beogradu.

Konvencija se zaključuje za vreme od pet godina od dana stupanja na snagu.

Ako ni jedna od strana ugovornica pismeno ne otkaže ovu konvenciju najmanje šest meseci pre isteka roka od pet godina, njena važnost produžava se na neodređeno vreme i ostaje na snazi dok je jedna od strana ugovornica ne otkaže.

Važnost konvencije prestaje šest meseci po pismenom otkazu jedne od strana ugovornica.

Sačinjeno u Ulan Batoru, 19. aprila 1966. godine u dva primerka, svaki na srpskohrvatskom, mongolskom i ruskom jeziku. U slučaju različitog tumačenja ruski tekst se smatra odlučujućim.

Po ovlašćenju Vlade Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije		Po ovlašćenju Vlade Mongolske Narodne Republike,
Stane Kolman, s. r.		Dežidijn Cimiddorža, s. r.

ČLAN 2

Ova uredba stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SFRJ".