ZAKONO POTVRĐIVANJU KONVENCIJE IZMEĐU SAVEZNE VLADE SAVEZNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE REPUBLIKE BUGARSKE O SARADNJI U OBLASTI KARANTINA I ZAŠTITE BILJA("Sl. list SRJ - Međunarodni ugovori", br. 1/99) |
ČLAN 1
Potvrđuje se Konvencija između Savezne vlade Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Republike Bugarske o saradnji u oblasti karantina i zaštite bilja, potpisana 14. decembra 1998. godine u Sofiji, u originalu na srpskom, bugarskom i engleskom jeziku.
ČLAN 2
Tekst Konvencije u originalu na srpskom jeziku glasi:
KONVENCIJA
IZMEĐU SAVEZNE VLADE SAVEZNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE REPUBLIKE BUGARSKE O SARADNJI U OBLASTI KARANTINA I ZAŠTITE BILJA
Savezna vlada Savezne Republike Jugoslavije i Vlada Republike Bugarske (u daljem tekstu: Dogovorne strane),
uzimajući u obzir značajan doprinos međunarodne i bilateralne saradnje u borbi protiv bolesti, štetočina i korova koji napadaju bilje i biljne proizvode kao i za sprečavanje njihovog širenja u svetu,
pošto su iskazale spremnost u koordinaciji napora u borbi protiv štetočina, radi zaštite teritorija svojih država od njihove pojave i širenja,
želeći unapređenje intenzivnijih naučno-tehničkih, ekonomskih i trgovinskih odnosa u oblasti karantina i zaštite bilja
sporazumele su se o sledećem:
1. Dogovorne strane obezbeđuju stručno i efikasno delovanje kako bi se sprečila pojava i širenje bolesti, štetočina i korova (dalje u tekstu: štetočine) kod bilja i biljnih proizvoda, koje su uključene u nacionalni spisak za karantinske štetočine za svaku od zemalja.
2. Dogovorne strane su odgovorne za izvršenje svih zahteva i obaveza uključenih u sadašnju Konvenciju.
Za ciljeve sadašnje Konvencije:
1. Termin "bilje" obuhvata živo bilje, njihove delove, uključujući seme.
2. Termin "biljni proizvodi" obuhvata neprerađene materijale biljnog porekla i one obrađene proizvode, koji po svom poreklu i načinu proizvodnje mogu doprineti širenju štetočina.
3. Termin "karantinske štetočine" obuhvata štetočine koje nisu prisutne na teritoriji države ili su prisutne na ograničenom području u manjoj meri i pod aktivnom su kontrolom.
4. Termin "štetočine" označava svaku formu života biljnog ili životinjskog porekla, odnosno svaki patogeni agens, štetan ili potencijalno štetan po bilje ili biljne proizvode.
Ova Konvencija se zaključuje prvenstveno sa ciljem ostvarivanja biljnog karantina kao i sprečavanja karantinskih bolesti i štetočina koje se mogu širiti kao rezultat međunarodnih i bilateralnih trgovinskih razmena sirovina i biljnih proizvoda Dogovornih strana.
Svaka od Dogovornih strana organizuje i osigurava:
1. a) kontrolisanje poljoprivrednih kultura i šuma za vreme vegetacije, skladištenje biljnih sirovina i proizvoda za vreme čuvanja i transporta, radi utvrđivanja pojave karantinskih štetočina;
b) kontrolu biljnih partija i partija biljnih proizvoda namenjenih izvoza, kao i kontrolu transportnih sredstava korišćenih u međunarodnom prevozu takvih roba sa ciljem da se spreči prodor karantinskih štetočina na teritoriju Dogovornih strana;
v) tretiranje (kada je to neophodno) partija bilja ili biljnih proizvoda, ambalaže i transportnih sredstava;
g) izdavanje fitosanitarnih sertifikata o poreklu biljnih partija i partija biljnih proizvoda, njihovom fitosanitarnom stanju, kao i dopunsku informaciju ili deklaraciju kada je to potrebno.
2. Kontrolu sprovode samo ovlašćena, kvalifikovana lica, i izdaju fitosanitarni sertifikat koji je overen pečatom državne ustanove (organizacije), koja je ovlašćena za tu delatnost.
3. Fitosanitarni sertifikat mora biti originalan sa tekstom na engleskom, francuskom, srpskom ili bugarskom jeziku. Svaka promena istog, odnosno brisanje, precrtavanje ili nečitak tekst ga čini nevažećim.
4. Pri reeksportu bilja ili biljnih proizvoda, fitosanitarni sertifikat za reeksport prati obavezno originalni fitosanitarni sertifikat države - proizvođača, ili kopija zvanično overena.
1. Dogovorne strane, da bi sprečile prenošenje karantinskih štetočina bilja i biljnih proizvoda, na svojim teritorijama, imaju pravo:
a) da ograniče uvoz ili postave posebne zahteve koji se tiču uvoza bilja i biljnih proizvoda;
b) da zabrane uvoz bilja ili biljnih proizvoda ako postoji realna opasnost od unošenja određene štetočine;
v) da obave fitosanitarnu kontrolu za svaku partiju bilja i biljnih proizvoda, na graničnim prelazima, bez obzira na to što poseduju fitosanitarni sertifikat;
g) da zahtevaju kada je neophodno, da delovi bilja i biljnih proizvoda budu obrađeni, uništeni ili vraćeni u zemlju izvoza.
2. Dogovorne strane u vezi sa članom 1. paragraf 1:
a) međusobno razmenjuju spiskove štetočina čije prisustvo u bilju i biljnim proizvodima pri uvozu nije dozvoljeno;
b) uzajamno dostavljaju propise iz fitosanitarnog zakonodavstva Dogovornih strana;
v) preduzimaju mere predviđene članom 5. paragraf 1. pod (a), (b) i (d) samo kada je to neophodno iz fitosanitarnih razloga;
g) obaveštavaju drugu stranu 30 dana pre uvođenja ograničenja, zabrana i zahteva koji se odnose na uvoz bilja i biljnih proizvoda;
d) preciziraju granične prelaze, preko kojih je uvoz bilja i biljnih proizvoda dozvoljen.
3. Dogovorne strane zabranjuju uvoz zemlje (izuzev treseta) i korišćenje slame, sena, pleve, mahovine, kore i drugog materijala za pakovanje.
4. Tranzitni transport partija bilja i biljnih proizvoda je dozvoljen kada oni odgovaraju fitosanitarnim zahtevima države kroz čije teritorije se oni transportuju.
1. Pri uvozu i izvozu većih količina sirovina i proizvoda iz biljne proizvodnje sa teritorija Dogovornih strana prema uzajamnoj saglasnosti može da se sprovede zajednička kontrola od organa obe države. Država koja prima fitosanitarnog inspektora osigurava službene prostorije i opremu za sprovođenje kontrole.
2. Dogovorne strane, kroz direktne kontakte se uzajamno informišu o pojavi i proširenosti štetočina, kao i o sredstvima koja se koriste za kontrolu štetočina i o njihovoj efikasnosti.
3. Dogovorne strane se uzajamno informišu o naučno-tehničkim dostignućima u oblasti zaštite bilja i granične fitosanitarne kontrole, kao i o stručnim časopisima, monografijama i važnim publikacijama.
Dogovorne strane organizuju radne susrete eksperata o tekućim problemima od značaja za biljni karantin i zaštitu bilja. Susreti će se održavati naizmenično u Saveznoj Republici Jugoslaviji i Republici Bugarskoj.
Kompetentni organi obe Dogovorne strane - za Saveznu Republiku Jugoslaviju - Savezno ministarstvo za poljoprivredu, a za Republiku Bugarsku - Nacionalna služba za zaštitu bilja, karantin i agrohemiju, mogu uspostaviti direktne odnose za rešavanje problema proisteklih iz primene sadašnje Konvencije.
U slučaju da jedna od strana ne ispunjava korektno odredbe Konvencije, problemi se mogu rešavati diplomatskim putem.
1. Ova Konvencija stupa na snagu u roku od 30 dana od dana razmene nota čime se obe Dogovorne strane uzajamno informišu diplomatskim putem da su ispunjene njihove unutrašnje zakonske procedure za stupanje Konvencije na snagu.
2. Ova Konvencija se sklapa sa rokom važenja od pet godina. Važnost Konvencije se automatski produžava za svaki naredni period od pet godina, u slučaju da nijedna od Dogovornih strana ne obavesti pismenim putem drugu Dogovornu stranu da bi želela da je poništi, najkasnije 6 meseci pre isteka dogovorenog roka.
Konvencija je sačinjena u Sofiji dana 14. decembra 1998. godine u dva originalna teksta na srpskom, bugarskom i engleskom jeziku, podjednake važnosti. U slučaju različite interpretacije, engleski tekst će biti odlučujući.
Za Saveznu vladu |
|
Za Vladu |
ČLAN 3
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu SRJ - Međunarodni ugovori".