ZAKONO POTVRĐIVANJU DOPUNSKOG PROTOKOLA UZ ŽENEVSKE KONVENCIJE OD 12. AVGUSTA 1949. O USVAJANJU DODATNOG ZNAKA RASPOZNAVANJA (PROTOKOL III)("Sl. glasnik RS - Međunarodni ugovori", br. 1/2010) |
ČLAN 1
Potvrđuje se Dopunski protokol uz Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949. o usvajanju dodatnog znaka raspoznavanja (Protokol III), usvojen 8. decembra 2005. godine u Ženevi, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
ČLAN 2
Dopunski protokol potvrđuje se zakonom Republike Srbije, jer je Republika Srbija pravni sledbenik državne zajednice Srbija i Crna Gora.
ČLAN 3
Tekst Dopunskog protokola u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
DOPUNSKI PROTOKOL UZ ŽENEVSKE KONVENCIJE OD 12. AVGUSTA 1949. O USVAJANJU DODATNOG ZNAKA RASPOZNAVANJA PROTOKOL III
Visoke strane ugovornice,
(PP1) Ponovo potvrđujući odredbe Ženevskih konvencija od 12. avgusta 1949. (posebno čl. 26, 38, 42. i 44. Prve ženevske konvencije) i, u slučajevima kad su primenjivi, njihovih Dopunskih protokola od 8. juna 1977 (posebno čl. 18. i 38. Dopunskog protokola I i člana 12. Dopunskog protokola II), koji se odnose na upotrebu znaka raspoznavanja,
(PP2) U želji da dopune pomenute odredbe u cilju jačanja njihovog zaštitnog značaja i univerzalnog karaktera,
(PP3) Konstatujući da ovaj protokol ne šteti priznatom pravu Visokih strana ugovornica da i dalje koriste znakove u skladu sa svojim obavezama na osnovu Ženevskih konvencija i, kad su primenljivi, njihovih Dopunskih protokola,
(PP4) Podsećajući da obaveza poštovanja lica i objekata zaštićenih prema Ženevskim konvencijama i njihovim Dopunskim protokolima proističe iz njihovog zaštićenog statusa na osnovu međunarodnog prava i ne zavisi od upotrebe znakova raspoznavanja, oznaka ili signala,
(PP5) Ističući da znakovi raspoznavanja nemaju verski, etnički, rasni, regionalni ili politički značaj,
(PP6) Ističući važnost obezbeđivanja punog poštovanja obaveza koje se odnose na znakove raspoznavanja priznate u Ženevskim konvencijama i, kad su primenjivi, Dopunskim protokolima,
(PP7) Podsećajući da član 44. Prve ženevske konvencije pravi razliku između zaštitne upotrebe i indikativne upotrebe znakova raspoznavanja,
(PP8) Podsećajući dalje da nacionalna društva koja deluju na teritoriji druge države moraju obezbediti da se znakovi, koje nameravaju da koriste u okviru svog delovanja u zemlji gde se to delovanje obavlja, mogu koristiti u toj zemlji, kao i u zemlji ili zemljama tranzita,
(PP9) Priznajući poteškoće koje neke države i nacionalna društva imaju prilikom korišćenja postojećih znakova raspoznavanja,
(PP10) Konstatujući rešenost Međunarodnog komiteta Crvenog krsta, Međunarodne federacije društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca, kao i Međunarodnog pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca da zadrže postojeće znakove i nazive,
Saglasile su se o sledećem:
Poštovanje i područje primene protokola
1. Visoke strane ugovornice se obavezuju da poštuju i obezbede poštovanje ovog protokola u svim okolnostima.
2. Ovaj protokol ponovo potvrđuje i dopunjuje odredbe četiri Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949 (u daljem tekstu: Ženevske konvencije) i, kad su primenjivi, njihova dva dopunska protokola od 8. juna 1977 (u daljem tekstu: Dopunski protokoli od 1977) koji se odnose na znakove raspoznavanja, naime, na crveni krst, crveni polumesec i crvenog lava i sunce i koji se primenjuju u istim slučajevima koji se navode u ovim odredbama.
1. Ovaj protokol priznaje dodatni znak raspoznavanja, kao dodatak i u istu svrhu kao znakovi raspoznavanja iz Ženevskih konvencija. Znakovi raspoznavanja uživaju ravnopravan status.
2. Ovaj dodatni znak raspoznavanja se sastoji od crvenog okvira u obliku kvadrata, postavljenog na teme, na belom polju, na način koji odgovara ilustraciji u dodatku ovog protokola. Ovaj znak raspoznavanja se u ovom protokolu naziva "znak iz Trećeg protokola".
3. Uslovi za korišćenje i poštovanje znaka iz Trećeg protokola identični su sa uslovima koji važe za znake raspoznavanja utvrđene Ženevskim konvencijama i, kad su primenjivi, Dopunskim protokolima od 1977.
4. Sanitetsko i versko osoblje oružanih snaga Visokih strana ugovornica može, ne utičući na njihove postojeće znakove, privremeno koristiti znak raspoznavanja iz stava 1. ovog člana u cilju jačanja zaštite.
Indikativna upotreba znaka iz Trećeg protokola
1. Nacionalna društva onih Visokih strana ugovornica koje odluče da koriste znak iz Trećeg protokola mogu, koristeći znak u skladu sa relevantnim nacionalnim zakonodavstvom, da se opredele da u njega uključe, u indikativne svrhe:
a. znak raspoznavanja koji priznaju Ženevske konvencije ili kombinaciju ovih znakova; ili
b. drugi znak koji je bio u efektivnoj upotrebi od strane Visoke strane ugovornice, a o kome su preko depozitara obaveštene druge Visoke strane ugovornice i Međunarodni komitet Crvenog krsta, pre usvajanja ovog protokola.
2. Nacionalno društvo koje se opredeli da unutar znaka iz Trećeg protokola uključi još neki znak u skladu sa stavom 1, može, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, koristiti taj znak i isticati ga na svojoj teritoriji.
3. Nacionalna društva mogu, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom i u posebnim okolnostima, radi olakšavanja njihovog rada, privremeno koristiti znak raspoznavanja iz člana 2. ovog protokola.
4. Ovaj član ne utiče na pravni status znakova raspoznavanja koje priznaju Ženevske konvencije i ovaj protokol, niti na pravni status bilo kog znaka koji je uključen za indikativne svrhe, u skladu sa stavom 1. ovog člana.
Međunarodni komitet Crvenog krsta i Međunarodna federacija društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca
Međunarodni komitet Crvenog krsta i Međunarodna federacija društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca i njihovo ovlašćeno osoblje mogu, u izuzetnim okolnostima i radi olakšanja njihovog rada, koristiti znak raspoznavanja iz člana 2. ovog protokola.
Misije pod okriljem Ujedinjenih nacija
Sanitetsko i versko osoblje koje učestvuje u operacijama pod okriljem Ujedinjenih nacija može, na osnovu dogovora između država učesnica, koristiti jedan od znakova raspoznavanja navedenih u čl. 1. i 2.
Sprečavanje i suzbijanje zloupotreba
1. Odredbe Ženevskih konvencija i, kad su primenjivi, Dopunskih protokola od 1977, koje se odnose na sprečavanje i suzbijanje zloupotrebe znakova raspoznavanja jednako se primenjuju i na znak iz Trećeg protokola. Visoke strane ugovornice će naročito preduzimati mere neophodne za sprečavanje i suzbijanje zloupotrebe znakova raspoznavanja, navedenih u čl. 1. i 2. i njihovih naziva, uključujući i perfidnu upotrebu, kao i korišćenje svakog znaka ili naziva koji predstavlja imitaciju.
2. Bez obzira na stav 1, Visoke strane ugovornice mogu dozvoliti ranijim korisnicima znaka iz Trećeg protokola ili nekog drugog znaka koji predstavlja njegovu imitaciju, da nastave sa upotrebom, pod uslovom da ta upotreba ne bude takva da izgleda da, u vreme oružanog sukoba, ovlašćuje na zaštitu iz Ženevskih konvencija i, kad su primenljivi, Dopunskih protokola od 1977, i pod uslovom da su prava na takvu upotrebu stečena pre usvajanja ovog protokola.
Visoke strane ugovornice obavezuju se da će, u vreme mira, kao i u vreme oružanog sukoba, što je više moguće širiti znanje o ovom protokolu u svojim zemljama i, naročito, uključiti ga u programe vojne obuke i podsticati njegovo izučavanje među civilnim stanovništvom, tako da se sa ovim instrumentom upoznaju oružane snage i civilno stanovništvo.
Ovaj protokol biće otvoren za potpisivanje članicama Ženevskih konvencija na dan njegovog usvajanja i ostaće otvoren za potpisivanje za period od 12 meseci.
Ovaj protokol podleže ratifikaciji u što kraćem roku. Ratifikacioni instrumenti se deponuju kod Švajcarskog saveznog veća, depozitara Ženevskih konvencija i Dopunskih protokola od 1977.
Ovom protokolu može pristupiti svaka članica Ženevskih konvencija koja ga nije potpisala. Instrument o pristupanju se deponuje kod depozitara.
1. Ovaj protokol stupa na snagu šest meseci nakon deponovanja dva instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju.
2. Za svaku članicu Ženevskih konvencija koja ga ratifikuje ili mu pristupi, ovaj protokol stupa na snagu nakon šest meseci od dana deponovanja instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju od strane te članice.
Ugovorni odnosi nakon stupanja na snagu ovog protokola
1. U slučaju kad su članice Ženevskih konvencija i članice ovog protokola, primenjuju se konvencije dopunjene ovim protokolom.
2. U slučaju kad ovaj protokol ne obavezuje jednu od strana u sukobu, članice ovog protokola ostaju obavezane njime u svojim međusobnim odnosima. One će biti obavezane ovim protokolom i u odnosu na svaku stranu koja nije obavezana njime, ako ona prihvati da primenjuje njegove odredbe.
1. Svaka Visoka strana ugovornica može predložiti izmene i dopune ovog protokola. Tekst svake predložene izmene i dopune dostavlja se depozitaru koji, nakon konsultacija sa svim Visokim stranama ugovornicama, Međunarodnim komitetom Crvenog krsta i Međunarodnom federacijom društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca, odlučuje o održavanju konferencije radi razmatranja predloženih izmena.
2. Depozitar poziva na konferenciju sve Visoke strane ugovornice, kao i članice Ženevskih konvencija bez obzira da li su potpisnice ovog protokola.
1. U slučaju da Visoka strana ugovornica otkaže ovaj protokol, otkazivanje stupa na snagu godinu dana posle prijema instrumenta o otkazivanju. Međutim, ako je na isteku te godine članica koja otkazuje protokol angažovana u oružanom sukobu ili okupaciji, otkazivanje neće stupiti na snagu pre završetka oružanog sukoba ili okupacije.
2. O otkazivanju se pismenim putem obaveštava depozitar, koji prosleđuje obaveštenje svim Visokim stranama ugovornicama.
3. Otkazivanje važi samo za članicu koja otkazuje.
4. Bilo koje otkazivanje iz stava 1. ne utiče na obaveze koje je, po ovom protokolu, zbog oružanog sukoba ili okupacije, preuzela članica koja otkazuje, u pogledu bilo kog akta izvršenog pre nego što je otkazivanje stupilo na snagu.
Depozitar obaveštava Visoke strane ugovornice, kao i sve članice Ženevskih konvencija, bez obzira da li su potpisnice ovog protokola ili nisu, o sledećem:
a) potpisivanju ovog protokola i deponovanju instrumenata o ratifikaciji i pristupanju, prema čl. 8, 9. i 10;
b) datumu stupanja na snagu ovog protokola prema članu 11, u roku od 10 dana od dana stupanja na snagu;
s) primljenim obaveštenjima na osnovu člana 13;
d) otkazivanjima, prema članu 14.
1. Nakon stupanja na snagu, depozitar dostavlja ovaj protokol Sekretarijatu Ujedinjenih nacija, radi registrovanja i objavljivanja, u skladu sa članom 102. Povelje Ujedinjenih nacija.
2. Depozitar, takođe, obaveštava Sekretarijat Ujedinjenih nacija o svim ratifikacijama, pristupanjima i otkazivanjima koje primi u pogledu ovog protokola.
Original ovog protokola, na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom, koji su svi jednako autentični tekstovi, deponuje se kod depozitara, koji dostavlja overene primerke svim članicama Ženevskih konvencija.
ČLAN 4
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije - Međunarodni ugovori".