ZAKONO POTVRĐIVANJU PROTOKOLA IZ 1992. GODINE O IZMENAMA I DOPUNAMA MEĐUNARODNE KONVENCIJE O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETU PROUZROKOVANU ZAGAĐENJEM NAFTOM, USVOJENE 29. NOVEMBRA 1969. GODINE("Sl. glasnik RS - Međunarodni ugovori", br. 12/2010) |
ČLAN 1
Potvrđuje se Protokol iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojene 29. novembra 1969. godine, sačinjen 27. novembra 1992. godine u Londonu, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
ČLAN 2
Tekst Protokola iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
O IZMENAMA I DOPUNAMA MEĐUNARODNE KONVENCIJE O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETU PROUZROKOVANU ZAGAĐENJEM NAFTOM, USVOJENE 29. NOVEMBRA 1969. GODINE
DRŽAVE ČLANICE ovog Protokola,
UZIMAJUĆI U OBZIR Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojenu 1969. godine kao i Protokol iz 1984. godine o izmenama i dopunama koje se na nju odnose,
PRIMAJUĆI K ZNANJU da Protokol iz 1984. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, koji propisuje proširenje domašaja Konvencije i povišenje naknade, nije stupio na snagu,
PREPOZNAJUĆI značaj održavanja međunarodnog sistema odgovornosti i naknade štete prouzrokovane zagađenjem naftom,
SVESNI potrebe za hitnim obezbeđenjem stupanja na snagu odredbi Protokola iz 1984. godine,
PREPOZNAJUĆI da su neophodne posebne odredbe u cilju unošenja odgovarajućih izmenama i dopuna na Međunarodnu konvenciju o osnivanju međunarodnog fonda za naknadu štete prouzrokovane zagađenjem naftom, usvojenu 1971. godine,
DOGOVORILE SU SE na sledeći način:
Konvencija čije se odredbe menjaju ovim Protokolom je Međunarodna konvencija o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojena 1969. godine, u daljem tekstu: Konvencija o odgovornosti iz 1969. godine. Za države stranke Protokola iz 1976. godine o izmenama i dopunama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine smatraće se da ovaj Protokol uključuje Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenu i dopunjenu tim Protokolom.
Član 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjen je kako sledi:
1. Stav 1. zamenjen je sledećim tekstom:
"1. "Brod" označava svaki pomorski brod ili plovilo bilo koje vrste, konstruisano ili prilagođeno za prevoz nafte u rasutom stanju kao teret, s tim da se brod sposoban za prevoz nafte ili drugih tereta smatra brodom samo ako stvarno prevozi naftu u rasutom stanju kao teret i za vreme bilo kojeg putovanja koje usledi nakon takvog prevoza, osim u slučaju ako se dokaže da na njemu nema ostatka od takvog prevoza nafte kao rasutog tereta."
2. Stav 5. zamenjen je sledećim tekstom:
"5. "Nafta" označava sva postojana ugljovodonična mineralna ulja, kao što su sirova nafta, ulje za loženje, teško dizel ulje i ulje za podmazivanje, bez obzira na to da li se prevozi na brodu kao teret ili kao njegovo pogonsko gorivo."
3. Stav 6. zamenjen je sledećim tekstom:
"6. "Šteta zbog zagađenja" označava:
a) svaki gubitak ili štetu zbog zagađenja nastalog izvan broda usled isticanja ili ispuštanja nafte sa broda, gde god da se to isticanje ili ispuštanje dogodilo, pod uslovom da je iznos naknade za zagađenje životne sredine ograničen na troškove stvarno preduzetih, razumnih mera ili mera koje će se preduzeti za ponovno uspostavljanje stanja pre nastale štete, izuzev gubitka dobiti zbog takvog oštećenja;
b) troškove zaštitnih mera kao i gubitke ili štete prouzrokovane tim merama."
4. Stav 8. zamenjen je sledećim tekstom:
"8. "Nezgoda" označava svaki događaj ili skup događaja istog porekla koji prouzrokuju štetu od zagađenja ili stvaraju ozbiljnu i neposrednu pretnju od prouzrokovanja takve štete."
5. Stav 9. zamenjen je sledećim tekstom:
"9. "Organizacija" označava Međunarodnu pomorsku organizaciju."
6. Nakon stava 9. dodat je novi stav kako sledi:
"10. "Konvencija o građanskoj odgovornosti" označava Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štete porouzrokovane zagađenjem naftom, usvojene 1969. godine. Za države stranke Protokola iz 1976. godine o izmenama i dopunama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine smatraće se da ovaj izraz uključuje Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenu i dopunjenu tim Protokolom."
Član 2. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
"Ova Konvencija primenjuje se isključivo na:
a) štetu zbog zagađenja koja je prouzrokovana:
(i) na području države ugovornice, uključujući njeno teritorijalno more;
(ii) u isključivoj ekonomskoj zoni države ugovornice uspostavljenoj u skladu sa međunarodnim pravom ili, ako država ugovornica nije uspostavila takvu zonu, u prostoru koji se graniči sa njenim teritorijalnim morem, a koji je ta država odredila u skladu sa međunarodnim pravom, ali ne šire od 200 nautičkih milja od polaznih crta od kojih se meri širina teritorijalnog mora.
b) zaštitne mere koje su bilo gde preduzete u cilju sprečavanja ili umanjenja takve štete.
Član 3. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
1. Stav 1. zamenjen je sledećim stavom:
"1. Osim u slučajevima predviđenim u st. 2. i 3. vlasnik broda, u trenutku nastanka nezgode ili, ako se nezgoda sastoji od skupa događaja u trenutku nastanka prve činjenice, odgovara za svaku štetu zbog zagađenja koja je prouzrokovana pogonskom naftom koja se nalazi na brodu ili koja potiče sa broda."
2. Stav 4. zamenjen je sledećim stavom:
"4. Nikakav zahtev za naknadu štete zbog zagađenja ne može biti podnet protiv vlasnika broda osim na osnovu ove Konvencije. Sa izuzetkom stava 5. ovog člana, nikakav zahtev za naknadu štete zbog zagađenja, bilo da se zasniva na ovoj konvenciji ili ne, ne može se podneti protiv:
a) lica u službi vlasnika ili njegovih punomoćnika ili članova posade;
b) pilota ili bilo kojeg drugog lica koje je, bez svojstva člana posade, obavljao usluge za brod;
c) svakog čarterera (bilo kako opisanog uključujući i bareboat čarterera), menadžera ili operatera broda (brodara);
d) svakog lica koji vrši radnju spasavanja uz pristanak vlasnika ili po uputstvima nadležnog organa uprave;
e) svakog lica koji preduzima zaštitne mere;
f) svih lica u službi vlasnika ili njegovih punomoćnika navedenih u tač. c), d) i e);
osim ako je šteta nastala kao rezultat njihovog ličnog rada ili propusta izvršenog u nameri da se prouzrokuje takva šteta ili iz nehata i sa znanjem da bi takva šteta verovatno mogla nastupiti."
Član 4. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
"Ako šteta zbog zagađenja nastane iz nezgode u kojoj su učestvovala dva ili više brodova, vlasnici tih brodova solidarno odgovaraju za celokupnu štetu koja se razumno ne može podeliti, ako se ne mogu osloboditi odgovornosti prema članu 3."
Član 5. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
1. Stav 1. zamenjen je sledećim stavom:
"1. Vlasnik broda ima pravo da na osnovu ove Konvencije ograniči svoju odgovornost po svakoj nezgodi na ukupan iznos koji se obračunava na sledeći način:
a) tri miliona obračunskih jedinica za brod koji ne prelazi 5.000 jedinica tonaže;
b) za brodove iznad naznačene tonaže, za svaku dodatnu jedinicu tonaže 420 obračunskih jedinica kao dodatak iznosu iz tač. a);
vodeći računa, međutim, da ukupan iznos ni u kom slučaju ne pređe 59,7 miliona obračunskih jedinica."
2. Stav 2. zamenjen je sledećim stavom:
"2. Vlasnik ne može ograničiti svoju odgovornost po ovoj konvenciji ako je dokazano da je šteta zbog zagađenja posledica njegovog ličnog delovanja ili propusta učinjenog u nameri da se takva šteta izazove, ili iz nehata i sa znanjem da bi takva šteta verovatno mogla nastupiti."
3. Stav 3. zamenjen je sledećim stavom:
"3. Vlasnik mora, ako želi da se koristi ograničenjem predviđenim u stavu 1. ovog člana, osnovati fond u visini svoje ukupne odgovornosti kod suda ili drugog nadležnog organa jedne od država ugovornica u kojoj je podignuta tužba na osnovu člana 9. ili, ako tužba nije podignuta, kod bilo kog suda ili drugog nadležnog organa jedne od država ugovornica u kojoj se tužba na osnovu člana 9. može podneti. Ovaj fond može se osnovati polaganjem iznosa ili podnošenjem bankarskog ili drugog jemstva koje priznaje zakonodavstvo države ugovornice u kojoj se osniva fond, a koje sud ili drugi nadležni organ smatra prihvatljivim."
4. Stav 9. zamenjen je sledećim stavom:
"9. a) "Obračunska jedinica" navedena u stavu 1. ovog člana je specijalno pravo vučenja kako je definisano od stane Međunarodnog monetarnog fonda. Iznosi navedeni u stavu 1. ovog člana pretvaraju se u domaću valutu države u skladu sa vrednošću te valute prema specijalnom pravu vučenja na dan osnivanja fonda navedenog u stavu 3. Vrednost domaće valute, u okvirima specijalnog prava vučenja, strane ugovornice koja je članica Međunarodnog monetarnog fonda obračunava se u skladu sa metodom određivanja vrednosti koju tog dana primenjuje Međunarodni monetarni fond za svoje operacije i transakcije. Vrednost domaće valute, u okvirima specijalnog prava vučenja, strane ugovornice koja nije članica Međunarodnog monetarnog fonda obračunava se na način koji odredi ta država.
9. b) Međutim, država ugovornica koja nije članica Međunarodnog monetarnog fonda i čije pravo ne dopušta primenu odredbe stava 9. tačke a) može, prilikom potvrđivanja, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja konvenciji ili u bilo koje vreme nakon toga, izjaviti da je obračunska jedinica navedena u stavu 9. tački a) jednaka iznosu od 15 zlatnih franaka. Jedan zlatni franak o kome je reč u ovom stavu odgovara vrednosti od šezdeset pet i po miligrama zlata čistoće devetstotina. Obračunavanje zlatnog franka u domaću valutu izvršiće se u skladu sa pravom.
9. c) Računanje navedeno u poslednjoj rečenici i obračunavanje navedeno u stavu 9. tački b) treba da se izvrše tako da, koliko je to moguće, u domaćoj valuti države ugovornice izraze istu vrednost za iznose navedene u stavu 1. kako bi to proizašlo iz primene prve tri rečenice stava 9. tačke a). Države ugovornice saopštiće depozitaru prihvaćeni način izražavanja prema stavu 9. tački a) ili rezultat obračunavanja iz stava 9. tačke b), već prema konkretnom slučaju, prilikom polaganja instrumenta o ratifikaciji ili prihvatanju, odobrenju ili pristupanju konvenciji i kadgod dođe do promene u jednom ili drugom slučaju.
5. Stav 10. zamenjen je sledećim stavom:
"10. Za svrhu ovog člana tonaža broda je bruto tonaža izračunata u skladu sa pravilima o baždarenju sadržanim u Prilogu 1. Međunarodne konvencije o baždarenju brodova iz 1969. godine."
6. Stav 11. zamenjen je sledećim stavom:
"Takav fond može biti osnovan i onda ako, na osnovu odredbe stava 2. vlasnik nije ovlašćen na ograničenje odgovornosti, ali u tom slučaju njegovo osnivanje ne dira u prava oštećenih lica prema vlasniku broda."
Član 7. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
1. Prve dve rečenice stava 2. zamenjene su sledećim tekstom:
"Nakon što odgovarajući nadležni organ države ugovornice utvrdi da je udovoljeno zahtevima iz stava 1. svakom brodu se izdaje sertifikat kojim se potvrđuje da su osiguranje ili drugo finansijsko jemstvo na snazi prema odredbama ove Konvencije. U pogledu broda upisanog u državi ugovornici takav sertifikat će izdati ili overiti odgovarajući nadležni organ države upisnika broda; kada se radi o brodu koji nije upisan u državi ugovornici, sertifikat će izdati ili overiti odgovarajući nadležni organ bilo koje države ugovornice."
2. Stav 4. zamenjen je sledećim tekstom:
"4. Sertifikati se moraju nalaziti na brodu, a kopija se polaže kod organa koji vodi upisnik u koji je brod upisan, ili, ako brod nije upisan u državi ugovornici kod organa države koja je izdala ili overila sertifikat."
3. Prva rečenica stava 7. zamenjena je sledećim tekstom:
"Druge države ugovornice priznaće sertifikate izdate ili overene u nekoj državi ugovornici u skladu sa stavom 2. i smatraće da imaju vrednost kao i sertifikati koje same izdaju ili overavaju, čak i onda kada su izdate ili overene brodu koji nije upisan u državi ugovornici."
4. U drugoj rečenici stava 7. reči "države upisnika" zamenjuje se rečima "države izdavanja ili overe".
5. Druga rečenica stava 8. zamenjena je sledećim tekstom:
"U takvom slučaju tuženi, i onda kada vlasnik nije ovlašćen na ograničenje svoje odgovornosti prema članu 5. stavu 2. može da se pozove na granice odgovornosti predviđene u članu 5. stavu 1."
Član 9. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
Stav 1. zamenjen je sledećim tekstom:
"1. Ako neka nezgoda prouzrokuje štetu zbog zagađenja na području, uključujući teritorijalno more ili prostor naveden u članu 2. jedne ili više država ugovornica ili ako su preduzete zaštitne mere da se spreči ili umanji svaka šteta zbog zagađenja na ovim područjima, uključujući teritorijalno more ili prostor, zahtev za naknadu štete može se podneti samo pred sudovima ove ili ovih država. Tuženi mora biti obavešten u razumnom roku o takvom zahtevu (tužbi)."
Posle člana 12. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine dodata su sledeća dva člana:
"Član 12.2.
Prelazne odredbe
Sledeće prelazne odredbe primenjuju se na onu državu koja je u vreme kada je događaj nastupio bila stranka ove konvencije i Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine:
a) kada je nezgoda prouzrokovala štetu zbog zagađenja obuhvaćenu ovom konvencijom, odgovornost se neće urediti ovom konvencijom ako se i u meri u kojoj se ta odgovornost takođe uređuje Konvencijom o odgovornosti iz 1969. godine;
b) kada je nezgoda prouzrokovala štetu zbog zagađenja obuhvaćenu ovom konvencijom, a država je stranka ove konvencije i Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1971. godine, odgovornost koje inače nema nakon primene tačke a) ovog člana postojaće po ovoj konvenciji samo u onom obimu u kojem je šteta prouzrokovana zagađenjem ostala nepokrivena nakon primene navedene konvencije iz 1971. godine;
c) kod primene člana 3. stava 4. ove konvencije, izraz "ova konvencija" tumačiće se kao da se odnosi na ovu konvenciju ili na Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine, kako je prikladnije;
d) u primeni člana 5. stav 3. ove konvencije ukupan iznos fonda koji se osniva umanjiće se za iznos za koji se smatra da neće odgovarati u skladu sa tačkom a) ovog člana.
Završne odredbe
Završne odredbe ove konvencije biće članovi 12. do 19. Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine. Upućivanja u ovoj konvenciji koja se odnose na države ugovornice značiće upućivanje na države ugovornice ovog Protokola."
Obrazac sertifikata priložen uz Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine zamenjuje se obrascem priloženim uz ovaj Protokol.
1. Među strankama ovog Protokola, Konvencija o odgovornosti iz 1969. godine i ovaj Protokol smatraće se i tumačiti zajedno kao jedinstven instrument.
2. Članovi od 1. do 12.3. uključujući i obrazac sertifikata, Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine kako je izmenjena ovim Protokolom nazivaće se Međunarodna konvencija o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom iz 1992. godine (Konvencija o odgovornosti, 1992).
ZAVRŠNE ODREDBE
Potpisivanje, ratifikacija, prihvatanje, odobrenje i pristup
1. Ovaj Protokol će biti otvoren za potpisivanje u Londonu od 15. januara 1993. godine do 14. januara 1994. godine za sve države.
2. U skladu sa stavom 4. svaka država može postati stranka Protokola:
a) potpisivanjem uslovljenim ratifikacijom, prihvatanjem ili odobrenjem, nakon kog će uslediti ratifikacija, prihvatanje ili odobrenje; ili
b) pristupanjem.
3. Ratifikacija, prihvatanje, odobrenje ili pristupanje izvršiće se deponovanjem instrumenta u tu svrhu kod Generalnog sekretara Organizacije.
4. Svaka država ugovornica Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1971. godine (u daljem tekstu: Konvencija o fondu iz 1971. godine) može ratifikovati, prihvatiti ili odobriti ovaj Protokol ili mu pristupiti samo ako je istovremeno ratifikovala, prihvatila, odobrila ili pristupila Protokolu 1992. godine na ovu konvenciju, osim ako otkazivanje Konvencije o fondu iz 1971. godine deluje od istog dana kada i stupanje na snagu ovog Protokola za takvu državu.
5. Država koja je stranka ovog Protokola, ali nije stranka Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine biće vezana odredbama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom samo prema drugim državama strankama Protokola, ali ne i prema državama strankama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine
6. Ako je instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja deponovan nakon datuma stupanja na snagu izmene Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine kako je izmenjena ovim Protokolom, smatra se da se taj instrument primenjuje na Konvenciju izmenjenu takvom izmenom.
Stupanje na snagu
1. Ovaj Protokol stupa na snagu dvanaest meseci od dana kada deset država, od kojih šest predstavljaju države koje imaju svaka najmanje milion jedinica tankerske tonaže, deponuju instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja kod Generalnog sekretara Organizacije.
2. Međutim, svaka država ugovornica Konvencije o fondu iz 1971. godine može, prilikom deponovanja instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja ovom Protokolu, izjaviti da takva isprava neće proizvesti dejstvo u svrhu ovog člana, pre isteka perioda od šest meseci predviđenog u članu 31. Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine. Država koja nije država ugovornica Konvencije o fondu iz 1971. godine ali je deponovala instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja Protokolu iz iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine, takođe može u isto vreme dati izjavu u skladu sa ovim stavom.
3. Svaka država koja je dala izjavu u skladu sa prethodnim stavom može je povući u bilo koje vreme saopštenjem Generalnom sekretaru Organizacije. Svako takvo povlačenje proizvešće dejstvo od dana prijema saopštenja, s tim da se smatra da je ta država položila svoj instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja ovom Protokolu na taj dan.
4. Za svaku državu koja ratifikuje, prihvati, odobri ili pristupi Konvenciji nakon ispunjenja uslova za stupanje na snagu iz stava 1. ova Konvencija stupa na snagu tri meseca nakon deponovanja odgovarajućeg instrumenta te države.
Izmene i dopune
1. Organizacija može sazvati konferenciju u svrhe revidiranja ili dopunjavanja ovog Protokola.
2. Organizacija će sazvati konferenciju država ugovornica ove Konvencije radi izmena ili dopuna Konvencije, na zahtev najmanje jedne trećine država ugovornica.
Promene iznosa ograničenja
1. Na zahtev najmanje jedne četvrtine država ugovornica svaki predlog za izmenu ograničenja odgovornosti utvrđenih u članu 5. stav 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom, Generalni sekretar Organizacije će dostaviti svim članicama Organizacije i svim državama ugovornicama.
2. Svaka izmena predložena u skladu sa stavom 1. podneće se Pravnom komitetu Organizacije na razmatranje najkasnije šest meseci nakon njegovog dostavljanja.
3. Sve države stranke Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom, bez obzira na članstvo u Organizaciji, ovlašćene su da učestvuju u postupku razmatranja i usvajanja izmena pred Pravnim komitetom.
4. Izmene će se usvojiti dvotrećinskom većinom država ugovornica koje su prisutne i glasaju u Pravnom komitetu proširenom kako je predviđeno stavom 3. uz uslov da barem jedna polovina država ugovornica bude prisutna u vreme glasanja.
5. Kada se radi o predlogu za izmenu ograničenja, Pravni komitet će uzeti u obzir iskustvo s nezgodama, posebno iznos štete koja potiče od njih, promene u novčanim vrednostima i učinak predložene izmene na troškove osiguranja. Takođe, uzeće u obzir odnos između ograničenja u članu 5. stav 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom i ograničenja u članu 4. stav 4. Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1992. godine.
6. a) Nijedna izmena po ovom članu u odnosu na granice odgovornosti neće se razmatrati pre nego što protekne pet godina od dana kada je ovaj Protokol otvoren za potpisivanje, niti pre isteka pet godina od stupanja na snagu prethodne izmene usvojene na osnovu ovog člana. Nijedna izmena prema ovom članu neće se uzeti u razmatranje pre nego što ovaj Protokol stupi na snagu.
b) Ograničenje se ne može povisiti tako da pređe iznos koji odgovara ograničenju utvrđenom u Konvenciji o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom, povećan za šest posto godišnje izračunato na jedinstvenoj osnovi, od dana otvaranja ovog Protokola za potpis.
c) Ograničenje se ne može povisiti tako da pređe iznos koji odgovara ograničenju utvrđenom u Konvenciji o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom, pomnožen sa tri.
7. Organizacija će o svakoj izmeni usvojenoj u skladu sa stavom 4. obavestiti sve države ugovornice. Smatraće se da je izmena usvojena nakon što protekne period od osamnaest meseci od dana obaveštenja, osim u slučaju ako u tom periodu najmanje jedna četvrtina država koje su bile države ugovornice u trenutku prihvatanja izmene u Pravnom komitetu, obavesti Organizaciju da ne prihvata izmenu, i u tom slučaju je izmena odbijena i ne proizvodi dejstvo.
8. Izmena za koju se smatra da je prihvaćena u skladu sa stavom 7. stupiće na snagu osamnaest meseci nakon njenog prihvatanja.
9. Izmena obavezuje sve države ugovornice, osim ako otkažu ovaj Protokol u skladu sa članom 16. st. 1. i 2. najkasnije šest meseci pre stupanja na snagu takve izmene. Ovakvo otkazivanje proizvešće dejstvo kada izmena stupi na snagu.
10. Kada je izmena usvojena u Pravnom komitetu, ali rok od osamnaest meseci za njeno prihvatanje još nije istekao, država koja u tom periodu postane država ugovornica biće vezana izmenom ako ona stupi na snagu. Država koja postane država ugovornica posle tog perioda, biće vezana izmenom usvojenom na osnovu člana 7. U slučajevima naznačenim u ovom stavu izmena će obavezivati državu kada stupi na snagu ili kada ovaj Protokol stupi na snagu za tu državu, ako je to kasnije.
Otkazivanje
1. Ovaj Protokol može biti otkazan od strane bilo koje države ugovornice u bilo kom trenutku nakon datuma na koji ovaj Protokol stupi na snagu za tu državu.
2. Otkazivanje će biti izvršeno deponovanjem instrumenta o otkazivanju kod Generalnog sekretara.
3. Otkazivanje će stupiti na snagu dvanaest meseci, ili onaj duži period koji je preciziran u instrumentu o otkazivanju, nakon deponovanja instrumenta kod Generalnog sekretara Organizacije.
4. Među strankama ovog Protokola otkazivanje Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine od bilo koje stranke na osnovu člana 16. Konvencije, neće se nikako smatrati otkazom Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom.
5. Otkazivanje Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine od strane države koja ostaje stranka Konvencije o fondu iz 1971. godine smatraće se otkazivanjem ovog Protokola. Takvo otkazivanje stupiće na snagu isti dan kada i otkazivanje Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine prema članu 34. tog protokola.
Depozitar
1. Ovaj Protokol kao i svaka izmena usvojena na osnovu člana 15. deponuje se kod Generalnog sekretara Organizacije.
2. Generalni sekretar će:
a) obavestiti sve države koje su potpisale ovu Konvenciju ili pristupile ovoj Konvenciji o:
(i) svakom novom potpisivanju ili deponovanju instrumenta zajedno sa datumom istog;
(ii) svakoj izjavi i saopštenju u skladu sa članom 13. i svakoj izjavi i saopštenju u skladu sa članom 5. stav 9. Konvencije o odgovornosti iz 1992. godine;
(iii) datumu stupanja na snagu ovog Protokola;
(iv) svakom predlogu za izmenu iznosa ograničenja odgovornosti koji je podnet u skladu sa članom 15. stav 1;
(v) svakoj izmeni koja je prihvaćena u skladu sa članom 15. stav 4;
(vi) svakoj izmeni za koju se smatra da je prihvaćena u skladu sa članom 15. stav 7. zajedno sa datumom stupanja na snagu te izmene u skladu sa st. 8. i 9. tog člana;
(vii) deponovanju svakog instrumenta o otkazivanju ovog Protokola zajedno sa datumom njegovog prijema i datumom na koji otkazivanje stupa na snagu;
(viii) svakom otkazivanju za koje se smatra da je učinjeno u skladu sa članom 16. stav 5;
(ix) svakom saopštenju i obaveštenju koje iziskuje bilo koji član ove Konvencije;
b) proslediti overene verodostojne kopije ove Konvencije svim državama koje su potpisale ili su pristupile ovom Protokolu.
Odmah nakon stupanja na snagu ove Konvencije, Generalni sekretar dostavlja tekst Konvencije Sekretarijatu Ujedinjenih nacija radi registracije i objavljivanja u skladu sa članom 102. Povelje Ujedinjenih nacija.
Jezici
Ovaj Protokol je sačinjen u jednom originalnom primerku na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku, od kojih je svaki tekst jednako autentičan.
DONET U LONDONU na dan dvadesetsedmog novembra hiljadudevetstodevedest druge godine.
SERTIFIKAT O OSIGURANJU ILI DRUGOM FINANSIJSKOM JEMSTVU O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETE PROUZROKOVANE ZAGAĐENJEM NAFTOM
Izdato u skladu sa odredbama člana 7. Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štete prouzrokovane zagađenjem naftom iz 1992. godine.
Ime broda |
Slova ili brojevi |
IMO brodski |
Luka upisa |
Ime i adresa glavnog |
|
|
|
|
|
Ovim se potvrđuje da je gore imenovani brod pokriven polisom osiguranja ili drugim finansijskim jemstvom u skladu sa odredbama člana 7. Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štete prouzrokovane zagađenjem naftom iz 1992. godine.
Vrsta jemstva: |
|
|
|
Trajanje jemstva: |
|
|
|
Ime i adresa osiguratelja (ili više osiguratelja) i (ili) lica (ili više lica) koja su dala finansijsko jemstvo
Ime: |
|
Adresa: |
|
Ovaj sertifikat važi do: |
|
Izdat ili overen od Vlade |
|
(puno ime države) |
|
Sastavljeno u |
|
|
dana |
|
|
|
________________________________ |
Objašnjenje:
1. |
Uz oznaku države može se, po volji, upisati nadležna javna vlast zemlje u kojoj je izdat sertifikat. |
2. |
Ukoliko ukupan iznos jemstva potiče iz više izvora, potrebno je naznačiti iznos koji je dao svako od njih. |
3. |
Ako je jemstvo dato u nekoliko oblika, potrebno ih je nabrojiti. |
4. |
U rubrici "Trajanje jemstva" - potrebno je naznačiti tačan podatak kada jemstvo stupa na snagu. |
ČLAN 3
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije - Međunarodni ugovori".