ODLUKAO UTVRĐIVANJU RANOVIZANTIJSKOG UTVRĐENJA I CRKVE SV. ILIJE U SIJARINSKOJ BANJI ZA ARHEOLOŠKO NALAZIŠTE("Sl. glasnik RS", br. 50/2012) |
1. Ranovizantijsko utvrđenje i crkva Sv. Ilije u Sijarinskoj Banji utvrđuje se za arheološko nalazište.
2. Ranovizantijsko utvrđenje i crkva Sv. Ilije u Sijarinskoj Banji (u daljem tekstu: arheološko nalazište) nalazi se na teritoriji opštine Medveđa, u Sijarinskoj Banji, na katastarskoj parceli broj 141 KO Sijarinska Banja, u privatnoj svojini.
Granica arheološkog nalazišta ide spoljnim ivicama katastarske parcele broj 141 KO Sijarinska Banja, u privatnoj svojini.
Arheološko nalazište nalazi se na uzvišenom platou pored koga protiče Banjska reka. Arheološko nalazište čine ostaci utvrđenja sa bedemom, jednom kulom i crkvom. Pokretni arheološki nalazi su retki, a građevinski nanos i šut sadrže brojne delove opeka ranovizantijskog perioda. Utvrđenje i stariji sakralni objekat podignuti su u VI veku. Na temeljima starijeg sakralnog objekata u XIV veku podignuta je crkva koja je bila živopisana. Oko crkve se nalazi groblje sa grobnim ukopima pokrivenim horizontalnim nadgrobnim pločama i južno od crkve utvrđen je deo zida širine 1,5 m.
Manja arheološka sondažna iskopavanja izvedena su 1986-1988. godine. Na ostacima crkve započeta je 1930. godine izgradnja nove crkve, koja nije završena. Današnja crkva je sagrađena 1988. godine prema novom projektu.
Arheološko nalazište je značajno zbog fortifikacionog, sakralnog, kulturnog i istorijskog kontinuiteta na široj teritoriji Justinijane Prime (Caričin grad).
3. Zaštićena okolina arheološkog nalazišta obuhvata sledeće katastarske parcele broj: 38, 144/1, 145, 146, 143/2 i 142/2 KO Sijarinska Banja, u privatnoj svojini i katastarske parcele broj: 43/1, 140 i 511 KO Sijarinska Banja, u državnoj svojini.
Granica zaštićene okoline arheološkog nalazišta ide spoljnim ivicama katastarskih parcela broj: 38, 144/1, 145, 146, 143/2 i 142/2 KO Sijarinska Banja, u privatnoj svojini i katastarskih parcela broj: 43/1, 140 i 511 KO Sijarinska Banja, u državnoj svojini.
4. Utvrđuju se sledeće mere zaštite arheološkog nalazišta:
1) izgradnja infrastrukture dozvoljava se samo uz prethodna zaštitna arheološka iskopavanja i adekvatnu prezentaciju nalaza;
2) zabrana eksploatacija kamena i širenje kamenoloma ka uzvišenju na kome se nalazi arheološko nalazište;
3) zabrana sahranjivanja na platou u neposrednoj okolini arheološkog nalazišta;
4) zabrana prosipanja, odlaganja i privremenog ili trajnog deponovanja otpadnih i štetnih materija - hemijski agresivnih, eksplozivnih, otrovnih i radioaktivnih;
5) zabrana neovlašćenog prikupljanja pokretnih arheoloških površinskih nalaza.
5. Utvrđuju se sledeće mere zaštite zaštićene okoline arheološkog nalazišta:
1) zabrana promene oblika terena i ostalih zemljanih radova;
2) zabrana nekontrolisanog sečenja šume;
3) zabrana prosipanja, odlaganja i privremenog ili trajnog deponovanja otpadnih ili štetnih materija - hemijski agresivnih, eksplozivnih, otrovnih i radioaktivnih;
4) postavljanje podzemnih elektro i TT vodova preko zaštićenih parcela dozvoljava se samo uz prethodna arheološka istraživanja i adekvatnu prezentaciju nalaza;
5) očuvanje i zaštita prirodnih vrednosti arheološkog nalazišta.
6. Ova odluka stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".