PRAVILNIKO METODOLOGIJI I NAČINU UTVRĐIVANJA TROŠKOVA PRUŽANJA JAVNE USLUGE("Sl. glasnik RS", br. 14/2013 i 25/2013 - ispr.) |
Ovim pravilnikom uređuje se metodologija i način utvrđivanja troškova pružanja javne usluge za koju se naplaćuje taksa (u daljem tekstu: Metodologija).
Metodologija obuhvata principe na kojima se zasniva, elemente za utvrđivanje visine takse za neposredno pruženu javnu uslugu, odnosno sproveden postupak ili radnju (u daljem tekstu: taksa) koju je pružio, odnosno sproveo nadležni subjekt, formulu za utvrđivanje visine takse, evidenciju o plaćenoj taksi, kao i odstupanja od pravila utvrđivanja visine takse.
Nadležni subjekt iz stava 1. ovog člana je subjekt kome je zakonom dato pravo da utvrdi visinu takse.
Metodologija se primenjuje na utvrđivanje visine takse čija visina nije utvrđena zakonom.
U slučaju kada su zakonom neposredno uređena određena pitanja od značaja za utvrđivanje visine takse iz stava 3. ovog člana, u pogledu tih pitanja primenjivaće se odgovarajuće zakonske odredbe.
Primenom Metodologije ne može se utvrditi visina takse u iznosu višem od najvišeg iznosa utvrđenog zakonom za odgovarajuću taksu.
Metodologija se zasniva na:
1) principu stvarnih troškova, koji podrazumeva obavezu prikazivanja svih troškova nadležnog subjekta nastalih za pruženu javnu uslugu, odnosno sproveden postupak ili radnju (u daljem tekstu: javna usluga), po svim aktivnostima i procesima koji učestvuju u pružanju konkretne vrste javne usluge, kao i po svim nosiocima troškova radi obuhvatanja svih nastalih rashoda;
2) principu dostupnosti javne usluge, koji nalaže da se visina takse odredi tako da obezbedi dostupnost javne usluge korisnicima;
3) principu proverljivosti podataka, kojim se omogućava organu iz člana 17. stav 6. Zakona o budžetskom sistemu ("Službeni glasnik RS", br. 54/09, 73/10, 101/10, 101/11 i 93/12 - u daljem tekstu: Zakon) nadležnom za davanje saglasnosti na akt kojim se utvrđuje visina takse (u daljem tekstu: nadležni organ) uvid u odgovarajuće dokumente i podatke na osnovu kojih je moguće utvrditi usklađenost takse sa Metodologijom.
II METODOLOGIJA UTVRĐIVANJA VISINE TAKSE
Utvrđivanje visine takse zasniva se na stvarnim troškovima nadležnog subjekta u pružanju javne usluge, po vrsti javne usluge, koji su nastali u prethodnih 12 meseci, računajući od početka drugog polugodišta kalendarske godine koja prethodi godini u kojoj se utvrđuju takse.
Elementi za utvrđivanje visine takse su:
1) troškovi rada;
2) ostali troškovi koji direktno učestvuju u pružanju javne usluge;
3) koeficijent dostupnosti.
Troškovi rada utvrđuju se množenjem efektivnog radnog vremena utrošenog za pružanje konkretne javne usluge i cene časa rada zaposlenog/izvršioca koji pruža tu javnu uslugu.
Efektivno vreme potrebno za pružanje konkretne javne usluge predstavlja prosečno vreme koje je zaposleni/izvršilac efektivno utrošio na pružanju te javne usluge u prethodnih 12 meseci.
Cena časa rada zaposlenog/izvršioca koji pruža javnu uslugu predstavlja količnik bruto zarade tog zaposlenog/izvršioca i broja časova rada, u periodu iz člana 4. ovog pravilnika.
Ostali troškovi jesu svi troškovi koji nastaju u pružanju javne usluge, osim troškova rada iz stava 2. ovog člana.
Koeficijent dostupnosti nadležni subjekt utvrđuje na osnovu procene uticaja visine takse na dostupnost javne usluge.
Visina takse utvrđuje se prema sledećoj formuli:
gde je:
Tv - visina takse;
k - koeficijent dostupnosti;
ni - broj časova efektivnog vremena jednog zaposlenog/izvršioca potrebnog za pružanje javne usluge;
ti - cena časa rada jednog zaposlenog/izvršioca;
otr - ostali troškovi koji učestvuju u pružanju javne usluge (gorivo, izlazak na teren, angažovanje trećih lica, ako se koriste posebni materijali ili reagensi i sl.).
Koeficijent dostupnosti je broj vrednosti između 0,1 i 1 čiju konkretnu visinu u datom rasponu utvrđuje nadležni subjekt koji pruža javnu uslugu, a na osnovu procene uticaja visine takse na dostupnost javne usluge.
Ostali troškovi izračunavaju se deljenjem ukupnih ostalih troškova koji su učestvovali u pružanju javne usluge u periodu iz člana 4. ovog pravilnika sa ukupno pruženim javnim uslugama (ukupni učinak), i to po vrsti javne usluge.
Ako u pružanju javne usluge učestvuje više zaposlenih/izvršioca, troškovi rada utvrđuju se kao zbir proizvoda broja časova efektivnog rada i cene časa rada za sve zaposlene/izvršioce koji pružaju javnu uslugu, po vrsti javne usluge.
Primer:
Tv = 0,8 (n1 t1+ n2 t2 +... nm tm + otr)
Visina takse utvrđuje se u apsolutnom iznosu.
Ukoliko se aktom o utvrđivanju visine takse, čija je visina prethodno utvrđena u skladu sa Metodologijom, ne vrši povećavanje visine takse već samo njeno usklađivanje indeksom potrošačkih cena u Republici Srbiji prema podacima republičkog organa nadležnog za poslove statistike u prethodnih 12 meseci ili se vrši smanjenje visine takse, smatra se da je data saglasnost nadležnog organa.
Nadležni subjekt u svojoj evidenciji obezbeđuje podatke o pruženim javnim uslugama, po vrsti javne usluge.
Podacima iz stava 1. ovog člana smatraju se naročito podaci o troškovima pružanja javne usluge, broju pruženih javnih usluga u periodu iz člana 4. ovog pravilnika, kao i podaci o naplaćenoj taksi.
Uz akt o utvrđivanju visine taksi nadležni subjekt dostavlja i obrazloženje koje sadrži objašnjenje primene Metodologije pri utvrđivanju visine taksi, uključujući i podatke o troškovima za pružanje javnih usluga za period iz člana 4. ovog pravilnika, za svaku taksu posebno, poštujući princip proverljivosti podataka.
Nadležni organ može zahtevati od nadležnog subjekta i druge podatke u cilju provere usklađenosti visine takse sa Metodologijom.
Ako je nadležnom subjektu u toku kalendarske godine data nadležnost za vršenje nove javne usluge, visina takse za tu uslugu utvrđuje se izmenom, odnosno dopunom akta o utvrđivanju visine taksi za tu kalendarsku godinu na osnovu obrazloženih procenjenih troškova, primenom formule iz člana 6. ovog pravilnika, uz pribavljenu saglasnost nadležnog organa.
Odredba stava 1. ovog člana shodno se primenjuje i u slučaju kad ne postoji akt o visini taksi za kalendarsku godinu u kojoj se nadležnom organu daje nadležnost za vršenje javne usluge.
III ROKOVI ZA UTVRĐIVANJE I OBJAVLJIVANJE VISINE TAKSI
Visina takse utvrđuje se i dostavlja na saglasnost najkasnije do 30. septembra tekuće godine za narednu godinu.
Akt o utvrđivanju visine takse na koju je data saglasnost u smislu ovog pravilnika, objavljuje se "Službenom glasniku Republike Srbije", odnosno drugom službenom glasilu u kome se objavljuju akti o utvrđivanju visine takse, najkasnije do 31. oktobra tekuće godine za narednu godinu.
Ako se do isteka roka iz stava 2. ovog člana ne objavi visina takse za narednu godinu, u narednoj godini primenjivaće se njena visina utvrđena za tekuću godinu.
U slučajevima iz člana 10. ovog pravilnika akt o utvrđivanju visine takse objavljuje se odmah po dobijanju saglasnosti nadležnog organa.
Visina taksi za 2013. godinu, utvrdiće se u skladu sa odredbama ovog pravilnika primenom formule iz člana 6. ovog pravilnika, na osnovu obrazloženih procenjenih troškova, a po dobijanju saglasnosti nadležnog organa objaviće se u "Službenom glasniku Republike Srbije", odnosno drugom službenom glasilu u kome se objavljuju akti o utvrđivanju visine taksi, najkasnije do 30. aprila 2013. godine.
Procenu troškova iz stava 1. ovog člana vrši nadležni subjekt na osnovu podataka o troškovima za pružanje javne usluge u 2012. godini, sa kojim raspolaže, a za javne usluge za koje mu je data nadležnost od 1. januara 2013. godine - na osnovu procene troškova u smislu člana 10. ovog pravilnika.
Akt o utvrđivanju visine taksi za 2013. godinu sa obrazloženjem procenjenih troškova nadležni subjekt dostavlja na saglasnost nadležnom organu iz člana 17. stav 6. Zakona najkasnije do 1. marta 2013. godine
Ovaj pravilnik stupa na snagu narednog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".