ODLUKAO UTVRĐIVANJU STARE KAPETANIJE U ZEMUNU ZA SPOMENIK KULTURE("Sl. glasnik RS", br. 35/2013) |
1. Stara kapetanija u Zemunu utvrđuje se za spomenik kulture.
2. Stara kapetanija u Zemunu (u daljem tekstu: spomenik kulture) nalazi se na teritoriji opštine Zemun, u gradu Beogradu, Kej oslobođenja broj 8, u državnoj svojini, na katastarskoj parceli broj 2393, KO Zemun, u državnoj svojini.
Spomenik kulture sagrađen je 1908. godine za parobrodsku putničku stanicu, po planovima bečkog arhitekte Remela. Prizemna izdužena građevina, simetrično je komponovana u postsecesijskom duhu sa pojednostavljenom dekoracijom. Centralni deo spomenika kulture iz kojeg se razvijaju dugačka krila, istaknut je višim volumenom i dvostrukim lomljenim krovom. Krov je pokriven eternit pločama koje se na spomeniku kulture kao vrsta pokrivača, javljaju među prvima u Zemunu. Zgrada je koncipirana kao slobodni paviljon sa arkadama prema obali. Sadržaj agencijske i saobraćajne stanice adekvatno je odražen u arhitektonskoj kompoziciji spomenika kulture.
Vremenom je zgrada prepravljana, zatvorene su arkade na levom krilu prema reci Dunav. Od starijih zgrada nekadašnjeg brodskog ureda iz 18. i 19. veka, nijedna nije sačuvana, tako da je u spomeniku kulture sadržana značajna istorijska uloga Zemuna u rečnom saobraćaju dunavskog sliva.
Od osamdesetih godina 20. veka (1985) u zgradi se nalaze renomirana likovna galerija "Stara kapetanija", sedište Društva likovnih i primenjenih umetnika Zemuna, koje danas broji preko sto pedeset članova i redakcija uglednog časopisa za likovne i vizuelne komunikacije "Likovni život". Poslednje tri decenije spomenik kulture je postao sedište kulturnog i likovnog života grada Beograda.
Ovaj spomenik kulture poseduje arhitektonsko-stilske i kulturno-istorijske vrednosti, kao deo istorijskog građevinskog fonda Zemuna iz vremena privrednog, ekonomskog i društvenog uspona i kao svedočanstvo razvoja rečnog saobraćaja sa početka 20. veka.
3. Zaštićena okolina spomenika kulture obuhvata katastarsku parcelu broj 2393, KO Zemun, u državnoj svojini.
4. Utvrđuju se sledeće mere zaštite spomenika kulture:
1) očuvanje izvornog izgleda spoljašnje arhitekture i enterijera, horizontalnog i vertikalnog gabarita, oblika i nagiba krova, svih konstruktivnih i dekorativnih elemenata, stilskih karakteristika, originalnih materijala i funkcionalnih karakteristika;
2) ažurno praćenje stanja i održavanje konstruktivno-statičkog sistema, krovnog pokrivača, svih fasada, enterijera i ispravnosti instalacija u spomeniku kulture;
3) zabrana radova koji mogu ugroziti statičku stabilnost spomenika kulture;
4) zabrana prepravki, dogradnje, pregradnje i nadgradnje spomenika kulture;
5) vođenje elektro i TT vodova podzemnim putem;
6) zabrana postavljanja priključnih kutija, ormara i rashladnih uređaja na fasadama spomenika kulture.
5. Utvrđuju se sledeće mere zaštite zaštićene okoline spomenika kulture:
1) zabrana gradnje i postavljanja trajnih ili privremenih objekata koji svojom namenom, volumenom gabarita po visini i obliku mogu ugroziti ili degradirati spomenik kulture i njegovu zaštićenu okolinu;
2) zabrana postavljanja pokretnih tezgi, kioska i drugih privremenih objekata unutar zaštićene okoline;
3) zabrana radova koji mogu ugroziti statičku bezbednost spomenika kulture;
4) zabrana izvođenja radova kojima se vrši promena oblika ili namene terena;
5) zabrana postavljanja dalekovoda, vazdušnih elektro i TT vodova preko zaštićenih parcela; njihovo vođenje izvršiti podzemnim kanalima, uz vraćanje terena u prvobitno stanje;
6) urbanističko i komunalno uređenje i redovno održavanje zaštićene okoline spomenika kulture u funkciji spomenika kulture.
6. Ova odluka stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".