ODLUKA O UTVRĐIVANJU ZGRADE SA SLIKARSKIM ATELJEIMA I GALERIJOM SALONA MUZEJA SAVREMENE UMETNOSTI U BEOGRADU ZA SPOMENIK KULTURE ("Sl. glasnik RS", br. 50/2018)

1. Zgrada sa slikarskim ateljeima i galerijom Salona Muzeja savremene umetnosti u Beogradu utvrđuje se za spomenik kulture.

2. Zgrada sa slikarskim ateljeima i galerijom Salona Muzeja savremene umetnosti u Beogradu (u daljem tekstu: spomenik kulture) nalazi se na teritoriji opštine Stari grad u Beogradu, Ulica pariska broj 14, u mešovitoj svojini, na katastarskoj parceli broj 1913 KO Stari grad, u državnoj svojini.

Spomenik kulture podignut je u periodu 1956-1960. godine, prema projektu Miroslava Jovanovića, jednog od vodećih srpskih arhitekata druge polovine prošlog veka. Arhitektonskim programom predviđeno je da u spomeniku kulture, pored stanova sa slikarskim ateljeima, bude projektovan i prostor namenjen izlaganju dela savremene umetnosti. Po izgradnji objekta u njega su se uselila četiri renomirana jugoslovenska umetnika: Stojan Aralica, Ivan Tabaković, Milenko Šerban i Peđa Milosavljević, a od 1961. godine u prizemlju objekta počela je sa radom Moderna galerija, danas Salon Muzeja savremene umetnosti, koji u ovom prostoru u kontinuitetu od preko pedeset godina, izlaže dela najznačajnijih jugoslovenskih i svetskih savremenih stvaralaca.

Specifičnost namene odredila je i karakterističnu lokaciju spomenika kulture u centralnoj gradskoj zoni, naspram prostranog zelenog pojasa Kalemegdanskog parka. Rešenje složenog projektnog zadatka Jovanović je izvanredno ostvario kroz strukturu sa šest etaža stanova i četiri etaže slikarskih ateljea, ukomponovanu tako da vertikalni četvorospratni trakt sa neophodnom povećanom visinom prostora ateljea odgovara ukupnoj visini vertikale sa šest etaža stanova. Glavni arhitektonski i oblikovni elementi - prostorno rešenje uslovljeno namenom i funkcionalnim zahtevima arhitektonskog programa, geometrizovanost i polihromija fasadnog platna, materijalizacija u vidu obloge od opeke prirodnih nijansi, brižljiva obrada prizemne zone i humanistički pristup u odnosu objekta i njegovog neposrednog okruženja - postaće glavni nosioci Jovanovićevog autorskog izraza kojim je ostvario značajan doprinos u graditeljstvu Beograda šeste i sedme decenije prošlog veka.

Zbog svojih arhitektonskih i konstruktivnih vrednosti spomenik kulture predstavlja značajno ostvarenje posleratne arhitekture Beograda i zauzima istaknuto mesto u autorskom opusu arhitekte Miroslava Jovanovića. Uspostavljanjem kvalitetnog odnosa između arhitektonskog rešenja objekta i njegovog neposrednog prirodnog i graditeljskog okruženja, poseduje i urbanističke vrednosti. Kao objekat namenjen stanovanju vodećih jugoslovenskih likovnih umetnika i smeštanju prve beogradske moderne galerije čiji je cilj izlaganje i promovisanje savremenih umetničkih tendencija, spomenik kulture poseduje visoke istorijske, kulturne i obrazovne vrednosti.

3. Zaštićena okolina spomenika kulture obuhvata zemljište pod zgradom i drugim objektom na katastarskoj parceli broj 1913 KO Stari grad, u državnoj svojini.

4. Utvrđuju se sledeće mere zaštite spomenika kulture:

1) očuvanje izvornog izgleda spoljašnje arhitekture i enterijera, horizontalnog i vertikalnog gabarita, oblika i nagiba krova, konstruktivnog sklopa, originalnih materijala i funkcionalnih karakteristika;

2) očuvanje izvorne kompozicione celine fasadnog platna, kolorističko-likovnog izraza i materijalizacije (horizontalni serklaži; oblik, veličina i kolorit prozorskih otvora: plavo i belo; oblik, veličina i kolorit parapetnih polja i njihove obloge: smeđe-crvena opeka i beli cement);

3) zadržavanje namene i osnovnog autorskog koncepta funkcionalne organizacije prostora: izložbeni prostor u prizemlju, stanovi sa ateljeima i stanovi na gornjim etažama;

4) ažurno praćenje stanja i održavanje konstruktivno-statičkog sistema, krovnog pokrivača, svih fasada, enterijera i ispravnosti instalacija;

5) zabrana radova koji mogu ugroziti statičku stabilnost spomenika kulture;

6) zabrana prepravki, dogradnje, pregradnje, nadgradnje, zatvaranja ulaznog trema i kolonade u prizemlju;

7) zabrana zamene stolarije i bravarije drugom vrstom i sa drugačijom obradom na fasadama;

8) zabrana postavljanja sredstva za oglašavanje na fasadi i krovu spomenika kulture, osim onih u funkciji izložbenog prostora - dozvoljeno postavljanje isključivo u zoni prizemlja u sklopu izloga salona;

9) vođenje elektro i TT vodova podzemnim putem;

10) zabrana postavljanja priključnih kutija, ormara i rashladnih uređaja na fasadama.

5. Utvrđuju se sledeće mere zaštite zaštićene okoline spomenika kulture:

1) zabrana gradnje i postavljanja trajnih ili privremenih objekata koji svojom namenom, volumenom gabarita po visini i obliku mogu ugroziti ili degradirati spomenik kulture i njegovu zaštićenu okolinu;

2) zabrana postavljanja pokretnih tezgi, kioska i drugih privremenih objekata unutar zaštićene okoline;

3) zabrana radova koji mogu ugroziti statičku bezbednost spomenika kulture;

4) zabrana izvođenja radova kojima se vrši promena oblika ili namene terena;

5) zabrana postavljanja vazdušnih elektro i TT vodova preko zaštićene parcele; njihovo vođenje izvršiti podzemnim kanalima, uz vraćanje terena u prvobitno stanje;

6) urbanističko i komunalno uređenje i redovno održavanje prostora zaštićene okoline u funkciji spomenika kulture.

6. Ova odluka stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".