ODLUKAO UTVRĐIVANJU NAZIVA ULICA I DRUGIH DELOVA NASELJENIH MESTA NA TERITORIJI GRADSKE OPŠTINE PALILULA("Sl. list grada Beograda", br. 13/2019) |
Ovom odlukom utvrđuju se nazivi ulica i drugih delova naseljenih mesta kojima nije određen naziv u skladu sa Elaboratima uličnog sistema Republičkog geodetskog zavoda na teritoriji gradske opštine Palilula.
U naseljenom mestu Palilula; Beograd - deo (matični broj naselja: 791075), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica 16. aprila - kreće od kp 4567 (Ulica Maksima Gorkog), ide duž kp 5175/1, završava kod kp 4098/4, u KO Ovča.
Obrazloženje: Prvi put pomenuto ime Beograd u pisanim dokumentima 16. aprila 878. godine, kada je papa Jovan VIII uputio pismo bugarskom knezu Borisu, u kome ga obaveštava da se Sergije evnuh opoziva sa dužnosti beogradskog episkopa. Original ovog dokumenta nalazi se u vatikanskom arhivu, a tek devedesetih godina ovog veka postao je dostupan i našoj javnosti.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
2. Ulica Milice Hrebeljanović - kreće od kp 5167/1, duž kp 5173, završava kod kp 5172, u KO Ovča.
Obrazloženje: Milica Hrebeljanović bila je vladarka Srbije, žena srpskog kneza Lazara, srednjovekovna spisateljica i pravoslavna svetiteljka.
3. Ulica jablanska - kreće od kp 5170/1, ide duž kp 4790, završava kod kp 5173, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po drvetu jablan.
4. Ulica jasenska - kreće od kp 5170/1, ide duž kp 4800, završava kod kp 5173, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po drvetu jasen.
5. Ulica tiška - kreće od kp 5170/1, ide duž kp 4811, završava kod kp 5173, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po reci Tisi.
6. Ulica orahovska - kreće od kp 5170/1, ide granicom između kp 4785 i 4786, završava kod kp 5173, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po drvetu orah.
7. Ulica Ljudevita Štura - kreće od kp 5173, ide duž kp 4760, završava kod kp 5174/1 (Ulica Crkvište) u KO Ovča.
Obrazloženje: Ljudevit Štur (1815-1856) bio je jedan od vodećih predstavnika i najvažnijih ličnosti slovačkog narodnog preporoda u XIX veku, organizator narodnooslobodilačkog pokreta, političar i ideolog, kodifikator modernog slovačkog jezika, pedagog, istoričar, filozof, pisac, pesnik i publicista. Razne sociološke ankete su više puta potvrdile da većina Slovaka smatra Štura jednom od najvažnijih ličnosti slovačke istorije. U mnogim slovačkim gradovima postoje njegovi spomenici, ulice, trgovi, škole i dr, a mnogi literalni događaji nose njegovo ime. Kao profesor na Evangelističkom liceju u Bratislavi, Štur je okupio i u slovenskom duhu edukovao i uzdizao srpske studente koji su se školovali u ovoj značajnoj obrazovnoj ustanovi, a koji su se organizovali u srpskoj čitaonici. Njihove sastanke je u više navrata posetio Vuk Stefanović Karadžić iz Beča. Jedan od najtalentovanijih i najobrazovanijih srpskih studenata Ljudevita Štura i njegov mlađi prijatelj u to vreme bio je Svetozar Miletić, koji se između ostalog zalagao za rešavanje slovenskog pitanja. 50-tih godina devetnaestog veka uspostavio prisne odnose sa knezom Mihailom Obrenovićem koji se sa svojom suprugom, Julijom Hunjadi, u to vreme boravio u dvorcu Ivanka pri Dunaji, gde su se njih dvojica viđali. Knez Mihailo je finansijski pomogao Lj. Štura nakon što je ova vodeća ličnost slovačkog preporoda ostala bez materijalnih sredstava nakon otpuštanja sa pozicije profesora Liceja, zbog neophodnosti. Zahvalan po tome, Ljudevita Štur je nekoliko svojih naučnih radova posvetio upravo knezu Mihailu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Ambasada Republike Srbije u Slovačkoj.
8. Ulica Krešimira Ćosića - kreće od kp 5173, ide duž kp 4757, završava kod kp 5174/1 (Ulica Crkvište) u KO Ovča.
Obrazloženje: Krešimir Ćosić (1948-1995) košarkaš. Kao igrač je osvojio tri zlata na evropskim prvenstvima 1973/75/77, dva zlata na svetskim prvenstvima 1970. i 1978. i jedno zlato na OI u Moskvi 1980. Primljen je u Košarkašku kuću slavnih 1997. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
9. Ulica povlenska - kreće od kp 5174/1 (Ulica Crkvište), preko kp 4595, završava kod kp 5175/1 (predložena ulica br. 1), u KO Ovča.
Obrazloženje: Po planini Povlen.
10. Ulica Vajfertova - kreće od kp 5167/3 (Ulica Maksima Gorkog), ide duž kp 5168, završava kod kp 4891/1, u KO Ovča.
Obrazloženje: Đorđe Vajfert (1850-1937) bio je srpski industrijalac nemačkog porekla i guverner Narodne banke.
11. Ulica Dragutina Đorđevića - od kp 5168, preko kp 4898/1, završava u kp 4898/2, u KO Ovča.
Obrazloženje: Dragutin Đorđević (1866-1933) bio je srpski arhitekta. Autor je nekih od najznačajnijih beogradskih i nacionalnih naučnih, prosvetnih i vojnih zdanja - Zgrade Srpske akademije nauka i umetnosti, Univerzitetske biblioteke "Svetozar Marković", Druge i Treće beogradske gimnazije, Kasarne VII puka od kojih su svi utvrđeni za trajnu vrednost nacionalne kulturne baštine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
12. Ulica Ružice Radovanović - kreće od kp 5120, ide duž kp 4501/2, završava kod kp 4501/13, u KO Ovča.
Obrazloženje: Ružica Radovanović (1919-) je bivša srpska reprezentativka u košarci i atletici. Članica Sokola od 1933.do 1941. Bivša je funkcionerka Košarkaškog saveza Srbije i sekretar Jugoslovneskog olimpijskog komiteta. Za KK Crvena zvezda je osvojila šest puta prvenstvo Jugoslavije od 1946. do 1951. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
13. Ulica jelička - kreće od kp 5173, ide duž kp 4718, završava kod kp 5174/1 (Ulica Crkvište) u KO Ovča.
Obrazloženje: Po drvetu jela.
14. Ulica Deli Jovanova - kreće od kp 5167/1 (Ulica Maksima Gorkog), preko kp 4587, završava kod kp 5175/1 (novopredložena Ulica 16. aprila), u KO Ovča.
Obrazloženje: Po planini u istočnom delu Srbije.
15. Ulica bukuljska - kreće od kp 5174/1 (Ulica Crkvište), preko kp 4616 i kp 4617, završava kod kp 5175/1 (novopredložena Ulica 16. aprila), u KO Ovča.
Obrazloženje: po planini Bukulji.
16. Ulica Dimitrija Bačevića - kreće od kp 1425 (raskrsnica sa Ulicom Igora Vasiljeva), ide preko kp 1416, kp 1417, kp 1418, kp 1419, kp 1420, kp 1421, kp 1422, završava u kp 1034/5, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dimitrije Bačević (1735-1770) bio je slikar, jedan od najznačajnijih baroknih crkvenih ikonopisaca kod Srba.
17. Ulica Uroša Kneževića - kreće od kp 1425, ide preko kp 1411/3, kp 1411/2, kp 1411/4, kp 1411/1, kp 1411/7, kp 1411/8, kp, završava u kp 1034/5, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Uroš Knežević (1811-1876) bio je srpski slikar, pripada plejadi srpskih slikara koji su postavili temelj slikarstvu u Srbiji. Njegova ličnost i delo tesno su povezani sa kulturnom istorijom Srbije u 19. veku. Po povratku u Beograd oktobra 1847. godine vrlo brzo se nametnuo kao slikar portretista i njegov uspon traje do pada kneza Aleksandra Karađorđevića. Akademiju je završio u Beču.
18. Ulica Olje Ivanjicki - kreće od kp 1425, ide preko kp 1410, završava u kp 1034/5, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Olja Ivanjicki, pravo ime Olga, je rođena u Pančevu 10. maja 1931. godine u ruskoj bolnici. Njeni roditelji, otac Vasilij Vasiljenko Ivanjicki i majka Veronika Mihajlovna Pjotrovska su u Srbiju došli kao prognanici iz Rusije nakon Oktobarske revolucije. Živeli su u Kragujevcu gde je Olja Ivanjicki živela sve do dolaska u Beograd, da studira vajarstvo na Akademiji za likovne umetnosti u Beogradu. Mada je upisala vajarstvo, ona se od samog početka uglavnom bavila slikarstvom. 1957. godine je završila akademiju likovnih umetnosti u klasi profesora Sretena Stojanovića. Po završetku postdiplomskih studija, 1962. godine dobila je posebno priznanje i stipendiju Fordove fondacije za nastavak studija u SAD, a godine 1978. i mogućnost da učestvuje u programu Fulbrajtove fondacije "Artist in Residence - Rhode Island School of Design". Jedan je od osnivača Niš Art Fondacije i Salona Muzeja Mediale a 2007. osnovala je i Fond Olge Olje Ivanjicki sa krajnjim ciljem da Fond radi na osnivanju Muzeja Olje Ivanjicki. Umrla je u Beogradu 24. juna 2009. posle operacije srca. Sahranjena je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju 27. juna 2009. godini.
Inicijativu je, pored građana opštine Palilula, podnela i Biblioteka grada Beograda.
19. Ulica Svetislava Vučenovića - kreće od kp 1604/3, preko kp 1400, završava u kp 1401, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Svetislav Vučenović (1928-2013, Beograd), arhitekta. Istaknuti stvaralac koji je dao bitan teorijski i praktični doprinos zaštiti graditeljskog nasleđa Srbije i Jugoslavije. Dao je bitan doprinos metodologiji zaštite kulturnog nasleđa proučavanjem i publikovanjem naučne građe objavljene u vodećim domaćim i svetskim časopisima kao i nizom rekonstrukcija na teritoriji Grada Beograda (hotel Srpska kruna i Biblioteka grada Beograda. Konak knjeginje Ljubice. Konak kneza Miloša u Topčideru, crkva brvnara u Vraniću i mnogi drugi na teritoriji grada Beograda).
20. Ulica Milana Konjovića - kreće od kp 1604/3, preko kp 1398, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Milan Konjović (1898-1993) bio je istaknuti srpski slikar 20. veka. Svojim opusom od 6.000 radova pripada vrhu srpske likovne umetnosti.
21. Ulica Stevana Tomića - kreće od kp 1604/3, preko kp 1397, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Stevan Tomić () bio je istaknuti pravnik koji je afirmisao delovanje posleratnog resornog sektora iz nadležnosti kulture i obrazovanja Narodne Republike Srbije i saveznih organa Jugoslavije, utemeljivanjem projekata i delatnosti rada Narodne biblioteke Srbije i Arhiva Srbije. Tomić je dao bitan doprinos teoriji vrednosti i svojstva iz oblasti zaštite kulturnih dobara i zaštite nasleđa kao i pravne filozofije i filozofije prava iz oblasti zaštite kulturnog nasleđa.
22. Ulica Zore Petrović - kreće iz kp 1604/3, ide graničnom linijom između kp 1390/2 i kp 1389, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Zora Petrović (1894-1962) bila je srpska slikarka koja se ubraja u najznačajnije predstavnike ekspresionizma u slikarstvu Srbije između dva rata. Dobitnica je Oktobarske nagrade grada Beograda.
23. Ulica Milorada Bate Mihailovića - kreće iz kp 1604/4, preko kp 1383, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Milorad Bata Mihailović (Pančevo, 8. februar 1923 - Pariz, 23. april 2011) je bio srpski slikar. Od 1947. kada prvi put izlaže u Beogradu, imao je stotinak grupnih izložbi na svim kontinentima. Prvu samostalnu izložbu priredio je 1951. godine u Beogradu a retrospektivnu u Umetničkom paviljonu "Cvijeta Zuzorić" 1981. godine. Godine 1985. izabran je za člana van radnog sastava SANU, u odeljenju likovnih i muzičkih umetnosti.
24. Ulica Svetlane Popović Mojsilović - kreće iz kp 1604/4, preko kp 1382, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Svetlana Popović Mojsilović (2012, Beograd), arhitekta. Istaknuti stvaralac koji je dao bitan teorijski praktični doprinos zaštiti graditeljskog nasleđa Srbije, Jugoslavije kao i zaštiti kulturnih dobara Srbije u inostranstvu. Dala je bitan doprinos metodologiji zaštite kulturnog nasleđa proučavanjem i publikovanjem naučne građe (knjiga "Krst u krugu"). Profesurom u Sjedinjenim Američkim Državama (izložba "Moć slika u vizantiji" 2007. godine u Vašingtonu i drugim događajima). Kao i nizom objavljenih članaka u vodećim domaćim i svetskim časopisima kao i nizom rekonstrukcija na teritoriji Grada Beograda i Republici Srbiji (manastiri Pavlovac, Tronoša, Mileševa, Kalenić, Banja Pribojska, crkva brvnara u Vraniču i mnogi drugi spomenici u zemlji i inostranstvu. Kuća Milutina u Gornjoj Toplici. Srpsko vojničko groblje u Bitolju)
25. Ulica Aleksandra Sandića - kreće od kp 1670/28 (Pančevački put), ide preko kp 792, kp 1663/4, kp 1030/1, kp 1667/3, kp 2442/5, kp 2443/3, kp 2442/3, kp 2442/2, završava u kp 2845/1 (Pančevački put), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Aleksandar Sandić (1836-1908) istoričar, filozof. Bio je srpski filozof, filolog, istoričar, književnik, kulturni radnik, političar, autop himne Svetom Sava i dopicni član mnogih akademija u inostranstvu. Doktorirao je filozofiju i filologiju na Univerzitetu u Beču kod profesora Franca Miklošiča.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
26. Ulica Nikole Miloševića - kreće od kp 783/3, ide preko kp 783/1, završava u kp 784/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Nikola Milošević (1929-2007) bio je srpski filozof, teoretičar književnosti, pisac i političar, akademik SANU. Bio je predsednik zadužbine "Miloš Crnjanski". Autor je više knjiga, književno istorijskih i književno teorijskih studija, kao i velikog broja eseja, predgovora, recenzija i književnih kritika. Učestvovao je u mnogim književnim i političkim javnim tribinama. Napisao je preko dvadeset knjiga filozofske i književno-teorijske prirode.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
27. Ulica Divne Đurić-Zamolo - kreće od kp 1030/1, preko kp 785/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Divna Đurić-Zamolo (1922-1995), istoričarka beogradske arhitekture i urbanizma. Doktorirala je 1975. godine sa tezom: Beograd kao orijentalna varoš pod Turcima 1521-1867. Teza je objavljena kao monografija 1977. godine. Pored već pomenute monografije, objavila je čitav niz kapitalnih dela posvećenih Beogradu: Graditelji Beograda 1815-1914; Beograd sa starih fotografija; Hoteli i kafane XIX veka u Beogradu; Beograd 1930. na fotografijama Jeremije Stanojevića; Beograd 1898-1914 iz arhive Građevinskog odbora, kao i čitav niz dragocenih radova u stručnoj periodici. Bila je član Italijanske akademije za umetnost u Parmi.
28. Ulica alpskih ruža - kreće od kp 1662/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 130/1 i kp 130/19, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po vrsti ruže.
29. Ulica crnog bora - kreće od kp 1662/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 130/12, završava u kp 130/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po drvetu.
30. Ulica Pita Maravića - kreće od kp 1662/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 130/11, završava u kp 130/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Pit Maravić (1947-1987) poznatiji kao "Pistol Pit" je legendarni NBA košarkaš srpskog porekla. U deset sezona koliko je proveo u NBA, Maravić je pet puta bio član Ol Star tima, postigao je 15.948 poena u 658 utakmica - u proseku 24,2 poena po utakmici (15. mesto svih vremena). Bio je najbolji strelac NBA lige 1977. sa prosekom od 31,1 poen. Primljen je u "Kuću slavnih" 1987. godine kao najmlađi član ove prestižne košarkaške institucije. Uticajna sportska mreža ESPN je Pistol Pita 2005. godine proglasila najboljim američkim univerzitetskim košarkašem svih vremena.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
31. Ulica Milana Galića - kreće od kp 1657/1 (Save Kovačevića ulica 2), ide preko kp 155, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Milan Galić Gale (fudbaler "Proletera", "Partizana", "Standarda" i "Remsa" i član Fudbalske reprezentacije Jugoslavije (1938-2014). Igrajući za jugoslovensku reprezentaciju na 51 utakmici, postigao je 37 golova.[1] Učestvovao je na Letnjim olimpijskim igrama 1960. godine, kada je reprezentacija Jugoslavije osvojila zlatnu medalju, na Evropskom fudbalskom prvenstvu 1960. godine, kada je Jugoslavija bila druga, i na Svetskom prvenstvu 1962. godine, kada je Jugoslavija zauzela četvrto mesto. Iste godine dobio je Zlatnu značku sporta, nagradu za najboljeg sportistu u Jugoslaviji. U ligaškim takmičenjima igrao je za "Partizan" i "Standard Lijež" i "Rems".
32. Ulica Borivoja Vukova - kreće od kp 1657/1 (Save Kovačevića ulica 2), ide preko kp 150, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Borivoj Vukov (potpukovnik JNA, profesor Vojne gimnazije i Vojne akademije, sportista-trkač i član Rvačke reprezentacije Jugoslavije. Osvajač 14 titula državnog prvaka i nekoliko medalja na svetskim takmičenjima (1929-2010). U Beogradu u 81. godini preminuo je Borivoj Vukov, nekadašnji svetski prvak u rvanju i trostruki olimpijac. Borivoj Vukov rođen je 8. jula 1929. godine u Senti, rvanjem je počeo da se bavi u mladosti, bio je član novosadske Vojvodine, a od 1950. član "Partizana" kojem je ostao veran do kraja života. Četrnaest puta bio je prvak Jugoslavije u po broju šampionskih titula uvršten je u Ginisovu knjigu rekorda, a najveći uspeh u karijeri ostvario je na Svetskom prvenstvu u Helsinborgu 1963. Bio je vicešampion sveta 1958, osvajao je medalje na mediteranskim i balkanskim igrama i spartakijadama, a tri puta učestvovao je na Letnjim olimpijskim igrama - u Helsinkiju 1952, Melburnu 1956. i Rimu 1960. Na igrama je imao ukupno 11 borbi i zabeležio šest pobeda, jedan nerešen meč i četiri poraza. Nije osvojio olimpijsku medalju, jer je imao peh da se prerano sretne sa najvećim asovima svog doba kakvi su bili olimpijski šampioni sovjetski rvač Boris Gurevič i Rumun Dumitru Parvulesku. Dva puta je bio sedmi i jednom šesti, a Parvuleskuu, olimpijskom šampionu iz Rima revanširao se na Svetskom prvenstvu u Helsinborgu 1963. Po završetku takmičarske karijere (bio je potpukovnik, profesor na Vojnoj akademiji) posvetio se trenerskom pozivu i stvorio mnogo rvačkih šampiona. Za dostignuća u sportu nagrađen je velikim brojem odlikovanja i priznanja.
33. Ulica Aleksandra Velikog - kreće od kp 171, ide preko kp 178, završava kod kp 196, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Aleksandar Veliki bio je kralj antičke grčke kraljevine Makedonije i član dinastije Argijada. Rođen je u Peli 356. godine pre n.e. I nasledio je svog oca kralja Filipa Drugog na prestolu kada je imao 20 godina.
34. Ulica žada - kreće od kp 1624/1 (Save Kovačevića ulica 3), ide preko kp 4 završava kod kp 20/5, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po poludragom kamenu.
35. Ulica jaspisa - ide preko kp 20/5 i kp 20/4, počinje i završava kod novopredložene Ulice ćilibara u KO Krnjača.
Obrazloženje: po poludragom kamenu.
36. Ulica ćilibara - ide preko kp 20/5, kp 20/4, kp 20/3, kp 20/2, završava u kp 20/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po poludragom kamenu.
37. Ulica sunčevog kamena - ide preko kp 20/1, završava u kp 20/11, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po poludragom kamenu.
38. Ulica lapisa - ide preko kp 20/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po poludragom kamenu.
39. Ulica Amelije Erhart - kreće od kp 1662/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 203, kp 202, kp 201/1, 200 (...) kp 220, kp 221, kp 224, završava u kp 229, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Amelija Meri Erhart (1897-1937) je bila američki pilot, prva žena koja je avionom preletela Atlantski okean.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
40. Ulica Selene Dukić - kreće od kp 6066/8, ide preko kp 6066/9, kp 10437/4, kp 10405/3, kp 10406, kp 10407/1, završava u kp 10410, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Selena Dukić (1910-1935), književnica, novinarka "Politike". Sarađuje u beogradskim listovima "Srpski kinjiževni glasnik", "Vreme", "Letopis Matice srpske", "Žena danas". Kao novinar boravi u Jerusalimu, objavljuje putopisne priče koje se odlikuju lakoćom pripovedanja i neposrednošću. Posthumno je objavljena njena zbirka priča za decu: Veliki i mali. Veoma mlada umire od tuberkuloze.
41. Ulica Rozalin Frenklin - kreće od novopredložene Ulice Amelije Erhart, ide granicom između kp 214 i kp 198/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Rozalin Frenklin (1920-1958), britanska biofizičarka. Njen rad sadrži ključni doprinos razumevanju fine molekulske strukture DNK, RNK, virusa, uglja i grafita.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
42. Ulica Marije Kalas - kreće od kp 1662/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 204/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Marija Kalas (1923-1977) grčka operska diva rođena u SAD. Uprkos svojoj relativno kratkoj karijeri, Marija Kalas važi za jedan od najvećih soprana u istoriji opere.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
43. Ulica Ljubice Đorđević - kreće od novopredložene ulice Amelije Erhart, ide preko kp 202, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Ljubica Đorđević (1922-1999) vanredni profesor Filološkog fakulteta u Beogradu u penziji, dugogodišnji bibliotekar Biblioteke Odseka za jugoslovenske književnosti, osnivač Seminara za bibliotekarstvo, pedagog, bibliograf i pesnikinja.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
44. Ulica Ivana Gubijana - kreće od kp 285/1, ide preko kp 282/1, završava se kod kp 1644/3, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Ivan Gubijan (1923-2009) bio je srpski i jugoslovenski atletski reprezentativac. Osvajač je srebrne medalje na Olimpijskim igrama u Londonu 1948. (prva medalja u atletici za Jugoslaviju). Prvak Jugoslavije u bacanju kugle (1948, 1949, 1950, 1952 i 1953). Prvak na Balkanskim igrama u Tirani 1946, Atini 1953, Istanbulu 1956. Dobitnik je "Zlatne medalje časti" 1955.od francuskog Ministarstva nauke i sporta. Bio je i atletski sutdija i organizator atletskih događaja.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
45. Ulica Andreja Mitrovića - kreće od raskrsnice sa Azanjskom ulicom, ide granicom između kp 281 i kp 282/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Andrej Mitrović (1937-2013) istoričar; Bio je profesor na Filozofskom fakultetu u Beogradu i dopisani član SANU. Godine 1987. osnovao je Katedru za Opštu savremenu istoriju. Bavio je izučavanjem Balkanskog prostor u evropskoj politici između dva svetska rata sa posebnim osvrtom na mesto Jugoslavije u evropskoj politici. Pisao i o istoriji Srbije u Prvom svetskom ratu i brojnim aspektima evropske istorije između dva svetska rata. Bio je autor više televizijskih emisija, poput serije "Vreme netrpeljivih", a jedno vreme i voditelj emisije "Kino oko". Oktobarsku nagradu Grada Beograda za nauku je dobio 1975. godine, prestižnu Herderovu nagradu za doprinos istoriografiji 2001. godine, medalju "Konstantin Jireček" Društva za Jugoistočnu Evropu iz Minhena 2004. godine, a nagrađen je i medaljom Srpske književne zadruge (1992), plaketom Kolarčevog narodnog univerziteta (1974).
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
46. Ulica Vinka Arnerija - kreće od kp 285/1, ide granicom između kp 280 i kp 281, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Vinko Vice Arneri (Zadar, 1907 - Beograd, 1989), lekar hirurg-plastičar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, sanitetski pukovnik JNA i profesor Vojnomedicinske akademije, je završio u Zagrebu i pred Drugog svetskog rata je radio kao lekar. Godine 1944. je stupio u Nardonooslobodilačku borbu. Nakon oslobođenja Jugoslavije, nastavio je lekarsku službu u Jugoslovenskoj narodnoj armiji. Bio je zaslužan za razvoj plastične hirurgije u Jugoslavije. Bio je osnivač i prvi načelnik Odeljenja za plastičnu hirurgiju prvi Glavnoj vojnoj bolnici u Beogradu, koja je kasnije prerasla u Kliniku za plastičnu hirurgiju Vojnomedicinske akademije (VMA). Bio je i profesor na Vojnomedicinskoj akademiji. Udario je temelje razvoju plastične i rekonstruktivne hirurgije i savremenog lečenja opekotina u JNA. Uveo je više originalnih metoda u rekonstruktivoj hirurgiji. Publikovao je preko 70 stručnih radova. Aktivna služba u JNA mu je prestala 1977. godine.
47. Ulica aleksandrovačka - kreće od kp 1644/1 (Azanjska ulica), ide preko kp 257, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po gradu Aleksandrovac.
48. Ulica bujanovačka - kreće od kp 1644/1 (Azanjska ulica), ide granicom između kp 247 i kp 248, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po gradu Bujanovac.
49. Ulica gospođe Tasti - ide od novopredložene Ulice atlanska, preko kp 318, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Amable Tasti (Amable Tastu, 1795-1885), francuska književnica. Pripadala je književnom krugu Šarla Nodijea. Viktor Igo joj posvećuje svoju pesmu Mojsije na Nilu; Šatobrijan govori o njoj u svojim Memoarima. Njene zbirke pesama savremeni kritičari, među kojima i sam Sent Bev, dočekuju sa pohvalama. U zrelim godinama piše niz poučnih novela i popularnih knjiga za omladinu. U Beograd dolazi početkom 1862. godine, kod svog sina, francuskog konzula u Srbiji. Stanovali su u hotelu "Srpska kruna", na Velikom trgu danas Studentski trg). Srpska istorija i, posebno, narodna poezija nisu joj bili nepoznati. Njena maćeha, Eliza Vojar bila je poznati prevodilac srpskih pesama na francuski jezik. U svojim uspomenama, gospođa Tasti će zapisati da joj je bilo prijatno što živi "u sredini jednog ratničkog i pesničkog naroda". Prve turske granate ispaljene na Beograd sa tvrđave pogodile su hotel Srpska kruna, tačnije, prozore francuskog konzulata. Značajan deo svojih uspomena, čiji su delovi objavljeni u Nansiju 1887. godine, francuska književnica posvećuje burnim događajima u Beogradu, u kojima je, sticajem okolnosti, i sama učestvovala.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
50. Ulica milanovačka - ide od novopredložene Ulice atlanska, preko kp 332/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po gradu Milanovac.
51. Ulica Zorana Mišića - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom kučajska, ide preko kp 317, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Zoran Mišić (1921-1976) oštar kritičar starih shvatanja i tumač nove poezije, imao je značajnu ulogu u sukobu modernista i realista, podržavajući moderniste. Njegove kritike, polemike, eseji "Reč i vreme" (1953), "Reč i vreme" I-II (1963), pokazuju da nisu bile posredi samo razlike u mišljenju nego i razlike uopšte u razumevanju pesništva.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo i Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
52. Ulica Topličina - počinje i završava u kp 369/6, na raskrsnici sa novopredloženom Ulicom Krešimira Baranovića, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po oblasti u Južnoj Srbiji i istoimenoj reci.
53. Ulica pocerinska - kreće iz kp 374/3, ide preko kp 374/4, završava na raskrsnici sa novopredloženom Ulicom Krešimira Baranovića, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po oblasti u Zapadnoj Srbiji na severnoj strani planine Cer.
54. Ulica Krešimira Baranovića - kreće od kp 359/4 (raskrsnica sa Ulicom Veletinskom, ide duž kp 1629, do granice sa naseljenim mestom Borča, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Krešimir Baranović (1894-1975) bio je dirigent i muzički scenarista, direktor Beogradske i Zagrebačke opere, dobitnik Oktobarske nagrade Grada Beograda 1960. i Sedmojulske nagrade 1962) U Zagrebu uči teoretske predmete, klavir i obou, da bi, nakon mature, upisao kompoziciju na Muzičkoj akademiji u Beču (1912-1914). Godine 1915. postaje dirigent u Zagrebačkoj operi, gde ostaje sve do 1927, kada prelazi na istu dužnost u Beograd, da bi tokom 1927. i 1928. gostovao s baletskom trupom Ane Pavlovne u Nemačkoj, Holandiji, Švajcarskoj i Italiji. U Zagreb se vraća 1928. godine na staro mesto, gde ostaje sve do 1943. godine, kada preuzima vođenje Radio-orkestra u Bratislavi (Slovačka), gde je imenovan i za direktora Opere (1945-1946). Nakon toga postaje profesor Muzičke akademije, dirigent Opere i direktor Filharmonije u Beogradu do 1964. godine. Kao stvaralac, Baranović je jedna od najmarkantnijih ličnosti nacionalnog smera druge polovine 20. veka hrvatske i jugoslovenske muzike. S posebnim afinitetom prema ruskoj muzici, što se ogledalo i u njegovim kompozicijama. Nadovezuje se na ranog Stravinskog (Petruška) oslanjajući se i na narodni melos, stvara vlastiti muzički jezik, čije bogatstvo crpi i iz svog majstorskog poznavanja orkestra. Kao prvenstveno operski dirigent, on daje svoje najbolje stranice u scenskim i vokalno-instrumentalnim delima, a svojim delom "Licitarsko srce" otpočinje novu epohu u razvoju savremenog baleta u Jugoslaviji.
55. Ulica kučajska - kreće od kp 341/8 (raskrsnica sa Ulicom Veletinskom), ide preko kp 1629, skreće udesno - granicom kp 320, završava u kp 317, na raskrsnici sa Ulicom boljetinskom, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planini Kučaj.
56. Ulica bezdanska - kreće od kp 331 (Ulica Veletinska), ide preko kp 325, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po mestu Bezdan i Bezdanskoj banji.
57. Ulica kotlenička - kreće od kp 331 (Ulica Veletinska), ide preko kp 328, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planini Kotlenik u Srbiji.
58. Ulica beljanička - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Kučajska, ide preko kp 322, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planini Beljanici.
59. Ulica juhorova - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Kučajska, ide granicom između kp 321 i kp 322, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planini Juhor.
60. Ulica jelašnička - kreće od kp 331 (Ulica Veletinska), ide preko kp 340/1, kp 340/6, završava u kp 339/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po klisuri Jelašnici.
61. Ulica posavinska - kreće od raskrsnice sa Ulicom Veletinskom, ide preko kp 343/8, kp 343/7, završava u kp 343/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po Posavini-područje uz reku Savu.
62. Ulica deževska - kreće od raskrsnice sa Ulicom Veletinskom, ide preko kp 342/9, kp 342/8, završava u kp 342/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po reci i geografskoj oblasti. Deževa kotlina i mesto Deževa su kolevka srpske dinastije Nemanjića. U Deževi su donesene mnoge važne odluke za srpsku srednjevekovinu državu - Deževski sabor 1282. godine. U jednom od sela u Deževskoj kotlini rođen je najveći srpski prosvetitelj Sveti Sava (Rastko Nemanjić).
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
63. Ulica Dragutina Anastasijevića - kreće od kp 351/3 (raskrsnica sa Sutjeska ulica 8), ide preko 1672/1, završava kod 605/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dragutin Anastasijević (1877-1950) bio je klasični filolog i vizantolog rođen 1877. godine. Bio je prvi vizantolog u Beogradu. Godine 1906. je postavljen za privremenog, 1908. godine za stalnog docenta. Godine 1919. za vanrednog profesora Vizantologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Bio je član SANU.
64. Ulica podunavska - kreće od kp 378 (raskrsnica sa Ulicom Hrvatskom), ide preko kp 376/3, završava između kp 376/1 i kp 379/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: područje uz reku Dunav.
65. Ulica vrapčebrdska - kreće od kp 1629 (novopredložena ulica Krešimira Baranovića), ide duž kp 381/3, završava u kp 381/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po Vrapče brdu gde se odbranila Kolubarska bitka i poginuo Dimitrije Tucović.
66. Ulica studenička - kreće od kp 1629 (novopredložena ulica Krešimira Baranovića), ide duž kp 383/1, završava u kp 383/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po manastiru Studenica.
67. Ulica Čedomira Mirkovića - kreće od kp 1629 (novopredložena ulice Krešimira Baranovića), ide duž kp 385/4, završava u kp 365/2 (raskrsnica sa ulicom Tjentište), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Čedomir Mirković (Nevade kod Gornjeg Milanovca, 18. januar 1944 - Beograd, 25. april 2005) je bio srpski književni kritičar, esejista i pripovedač. Mirković je diplomirao 1966. na Filološkom fakultetu u Beogradu, na Odseku za jugoslovenske književnosti. Počeo je karijeru kao član redakcije "Književnih novina". Takođe je bio glavni urednik Školskog programa i Kulturno-obrazovnog programa Televizije Beograd. U periodu od 1994-2000. bio je direktor "NIP Prosveta". Jedno vreme bio je poslanik u Skupštini Jugoslavije i potpredsednik Udruženja književnika Srbije. Objavio je desetak knjiga eseja, pripovedaka, književnih kritika i jedan roman. Godinama je bio stalni književni kritičar lista Politika, a takođe je objavljivao kratke tekstove i crtice iz kulturnog života u listovima i časopisima ("Jedinstvo", "Letopis Matice srpske" i dr.). Postoji i "Nagrada Čedomir Mirković".
68. Ulica radaljska - kreće od kp 1631/1 (novopredložena ulica Dobrodolska), ide preko kp 402/3 i kp 402/1, do kp 385/4 (raskrsnica sa predloženom ulicom br. 67), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Radaljsko jezero i Radaljska banja.
69. Ulica mataruška - kreće od kp 1631/1 (novopredložena ulica Dobrodolska), ide preko kp 401/1 i kp 400/2, do kp 385/4 (raskrsnica sa predloženom ulicom br. 67), u KO Krnjača.
Obrazloženje: po Mataruškoj banji.
70. Ulica Obedska bara - kreće od kp 385/4 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Čedomira Mirkovića), ide preko kp 399/1 i kp 398/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Po Obedskoj bari.
71. Ulica Andreje Pregera - kreće od kp 1631/1 (novopredložena ulica Dobrodolska), ide granicom između kp 397/4 i kp 396/4, završava na granici između kp 396/1 i kp 397/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Andrej Preger (1912-2015) posle završene realne gimnazije i srednje muzičke škole, upisao je Pravni fakultet u Beogradu i konzervatorijum u Lajpcigu. Tokom 1931. godine prešao je na Pravni fakultet u Zagrebu i upisao Muzičku akademiju u istom gradu. Mobilisan je 2. aprila 1941. godine, poslat je na Sinj, kod Splita. Rat je proveo u Splitu dok je njegova porodica izvesno vreme ostala u Zagrebu. Početkom 1946. godine formirao je klavirski trio, iz ove saradnje nastao je Beogradski trio. Radio je od 1951. godine kao honorarni predavač sviranja orkestarskih partitura na Muzičkoj akademiji. Tokom svoje karijere, Preger je nastupao sa više od šezdeset solista iz zemlje i inostranstva, sa dvadeset orkestara i više od dvadeset dirigenata.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Jevrejska opština Beograda.
72. Ulica bešanovačka - kreće od kp 1631/1 (novopredložena ulica Dobrodolska), ide granicom između kp 394/3 i kp 395/3, završava na granici između kp 395/1 i kp 394/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po jezeru Bešanovačko jezero.
73. Ulica dobrodolska - kreće od kp 405/3 (raskrsnica sa Ulicom Partizanski blok ulica 2), ide preko kp 1631/1, kp 404/5, kp 401/1, kp 400/3, kp 399/3, kp 398/2, kp 397/4, kp 396/4, kp 395/3, kp 394/3, kp 393/3, kp 392/1, završava se kod kp 392/3 i nastavlja na Ulicu Kalovita, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po jezeru Bešenovačko jezero.
74. Ulica braće Bajagić - kreće od kp 492 (raskrsnica sa Ulicom partizanski blok ulica 2), preko kp 505, završava u kp 472/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Devetorica braće, dobrovoljci iz Amerike u Prvom svetskom ratu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
75. Ulica Josipa Novaka - kreće od kp 1622 (raskrsnica sa Ulicom Branka Momirova), ide preko kp 485/1, kp 485/2, završava u kp 1674 (raskrsnica sa Ulicom Partizanski blok ulica 2), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Josip Novak (1902-1970) bio je filmski snimatelj i reditelj. Završio je mehaničarski zanat, igrao u amaterskom pozorištu, od 1924. godine član beogradskog Kluba filmofila. Opredeljuje se za profesionalni rad na filmu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Arhiv jugoslovenske kinoteke.
76. Ulica Berlinskog kongresa - kreće od kp 478/1 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Jakova Šarčevića) ide preko kp 484/1, kp 484/2, završava u kp 1674, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Na Berlinskom kongresu 1878. godine, Srbija je primljena u red nezavisnih država Evrope.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli su i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
77. Ulica Jakova Šarčevića - kreće iz kp 1622 (Ulica Branka Momirova), ide preko kp 478/1, završava u kp 478/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Lazar Čokić i Jakov Šarčević - Ostali poslednji na opsluži topa 23.11.1914. godine, ne želeći da se povuku i samostalno su odbranili svoje selo Kovačevac na Kosmaju. Zaustavivši napredovanje neprijatelja i nateravši čitavu austrijsku jedinicu da se povuče ka Savi i Dunavu. Čokić je odlikovan sa Karađorđevom zvezdom.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
78. Ulica Pavla Jurišića Šturma - kreće iz kp 1622 (Ulica Branka Momirova), ide preko kp 477/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Pavle Jurišić Šturm (1848-1922) bio je srpski i jugoslovenski general. Imenovan je prvim ađutantom Petra Prvog. Odlikovan Ordenom Karađorđeve zvezde, Ordenom belog orla i savezničkim odlikovanjima među kojima se ističu Orden italijanske krune, Orden Svetog Đorđa itd.
79. Ulica Marinka Benzona - kreće od kp 492 (raskrsnica sa Ulicom Partizanski blok ulica 2), preko kp 506, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Marinko Benzon (1920-1978) bio je akademski slikar čija dela krase mnoga velelepna zdanja u Srbiji.
80. Ulica Zagorke Berović - kreće od kp 492 (raskrsnica sa Ulicom partizanski blok ulica 2), preko kp 506, završava kod kp 1674 u KO Krnjača.
Obrazloženje: Zagorka Berović (lekar - reumatolog, dobitnica Oktobarske nagrade Grada Beograda 1967)
Rođena je 5. juna 1900. godine u selu Vina, kod Knjaževca. Medicinski fakultet je završila u Zagrebu, a specijalizaciju interne medicine u Beogradu. Prva znanja iz reumatologije stekla je u Engleskoj. Na njenu inicijativu izgrađen je Treći dom zdravlja u Beogradu u kome je bila otvorena reumatološka ambulanta, a zatim i Zavod, koji je kasnije prerastao u Institut za reumatologiju. Od osnivanja Instituta 1. aprila 1965. pa do odlaska u penziju 1977. godine Zagorka je bila direktorka instituta. Institut je opremila i organizovala po uzoru na slične institucije u svetu i uvela modernu reumatologiju u Srbiji. Na njenu inicijativu u Institutu je stvoren visoko stručni kadar, koji je svoja znanja iz reumatologije sticao u zemlji i inostranstvu. Zagorka je sarađivala sa svim reumatološkim centrima u Jugoslaviji i sa mnogim u svetu u Engleskoj, Francuskoj, Sovjetskom Savezu, Rumuniji, Bugarskoj, Čehoslovačkoj, SAD, Mađarskoj i dr. Dugi niz godina je bila predsednik Reumatološke sekcije Srpskog lekarskog društva, od 1961. do 1980. i predsednik Udruženja reumatologa Jugoslavije, od 1964. do 1980. godine. Nakon toga je bila njihov doživotni počasni predsednik, kao i predsednik Republičke stručne komisije za reumatsku groznicu i reumatizam, od 1974. do 1977. godine. Bila je inicijator brojnih naučnih i stručnih sastanaka u Srbiji i Jugoslaviji. Bila je član Srpskog lekarskog društva, član Udruženja reumatologa Jugoslavije i Evropskog reumatološkog udruženja za borbu protiv reumatizma (EULAR), počasni član Američkog, Francuskog i Čehoslovačkog reumatološkog udruženja i član Upravnih odbora EULAR-a i Internacionalnog udruženja za borbu protiv reumatizma (ILAR). Umrla je 25. septembra 1988. godine u Beogradu i sahranjena je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju. Odlikovana je Orednom rada sa crvenom zastavom, 1966. i Ordenom zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, 1973. godine, a dobitnica je i Oktobarske nagrade grada Beograda, 1967. godine. Od stručnih priznanja dobila je - Zlatnu plaketu Srpskog lekarskog društva, 1972. godine; diplomu Saveza lekarskih društava Jugoslavije, zlatnu plaketu Doma zdravlja "Boris Kidrič" i Reumatološkog instituta, 1975. godine; Zlatnu plaketu Dvanaestog internacionalnog kongresa reumatologa u Pragu, 1969. godine i dr.
81. Ulica Dragana Tankosića - kreće od kp 492 (raskrsnica sa Ulicom Partizanski blok ulica 2), preko kp 507, završava u kp 1674, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dragan Tankosić bio je vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli su i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
82. Ulica Zorana Bogavca - kreće od kp 492 (raskrsnica sa Ulicom partizanski blok ulica 2), preko kp 508, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Zoran Bogavac (1947-2006) bio je veliki majstor žurnalistike i publicistike, urednik, reporter, kolumnista, briljntan pisac, satiričar, rođen je 25. aprila 1947. godine u Beogradu. U rodnom gradu završio je gimnaziju i apsolvirao medecinu. Nemiran duh i uverenje da će istinom više doprineti izlečenju svog naroda odvelo ga je u novinarstvo. Počeo je u "Studentu", a nastavio u "Ježu". U svojoj bogatoj karijeri bio je glavni i odgovorni urednik Reportera (najmlađi u novoj bivšoj Jugoslaviji) i "Magazina DEM". Uređivao je "Aš", "Dugu", "Politikin Svet", "Puls", "Glas Nedelje", "Glas Crnogoraca", "Ekspres", "Princip", "Turistički informator Srbije". Autor je na desetine knjiga, publicističkih dela i feljtona
83. Ulica Koste Bogdanovića - kreće od kp 2831/2, ide preko kp 2132/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Kosta Bogdanović (Ilidža, 3. jun 1930 - Beograd, 9. oktobar 2012) bio je srpski vajar, istoričar umetnosti, likovni kritičar i teoretičar vizuelnih umetnosti. Diplomirao je Istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1962. godine. Vajarstvo je učio kod Sretena Stojanovića između 1958. i 1961. Od 1959. godine učestvuje na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu, a prvu samostalnu izložbu održao je 1964. u Beogradu. Radio je u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu od 1967. do 1994. godine gde je bio i v.d. direktor 1985 - 1987. U Muzeju je osnovao 1974. Centar za vizuelnu kulturu i informacije. Predmet Vizuelna kultura predavao je na Akademiji likovnh umetnosti u Sarajevu 1982 - 1991, a zatim na Akademiji u Banja Luci od 1992. Na Akademiji u Novom Sadu predaje Teoriju vizuelne kulture od 1992. godine. Član je Međunarodnog udruženja umetničkih kritičara (AICA) i ULUS-a od 1962
84. Ulica Oskara Danona - kreće od kp 2831/2, ide preko kp 2136, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Oskar Danon (1913-2009) u Sarajevu je završio osnovnu školu i Prvu mušku gimnaziju. Tokom gimnazijskih dana, učestvovao je u radu socijalističke omladine i leterarnog kružoka. U gimnaziji je osnovao džez orkestar "Bobi džez". Na Državnom konzervatorijumu u Pragu, studirao je kompoziciju kod Jaroslava Kričke i dirigovanje kod Pavela Dedečeka. Početkom Drugog svetskog rata, mobilisan je u Vojsku Kraljevine Jugoslavije sa činom potporučnika. Partizanskom pokretu priključio se jula 1941. godine. Do kraja rata vršio je i dužnost komandanta Prvog bataljona 6.proleterske istočnobosanske brigade. Po završetku rata postavljen je za direktora i dirigenta Beogradske opere i Baleta Narodnog pozorišta posle čega je do 1963. godine bio stalni gost dirigent i umetnički direktor. Obnovio je delatnost Beogradske filharmonije. Za doprinos razvoju muzike i kulture uopšte, dobio je Oktobarsku nagradu Grada Beograda.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Jevrejska opština Beograda.
85. Ulica vojvode Stojkovića - kreće od kp 1631/2, ide granicom između kp 552/1 i kp 2138/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Milenko Stojković (1769-1831) bio je srpski komandant i vojvoda tokom Prvog srpskog ustanka. Poveo je bunu na dahije. Veliki vojnički uspeh Milenko Stojković je doživeo u bici na Ivankovcu.
86. Ulica Avrama Vinavera - kreće od kp 1631/2 (Partizanski blok ulica 2), ide preko kp 527, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Avram Vinaver (1862-1915) bio je srpski lekar, prvi doneo rendgen aparat u Srbiju.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
87. Ulica Dragana Stojnića - kreće iz kp 492 (raskrsnica sa Ulicom Partizanski blok ulica 2), ide preko kp 496, završava kod kp 1647, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dragan Stojnić (1931-2003), jedan od najznačajnijih šansonjera Jugoslavije a kasnije i Srbije. Njegovi počeci se vezuju za tada čuveni sarajevski ansambl "Prijatelji", a prvi veliki uspjeh postigao je 1964. godine pobedom na festivalu u Kraljevu "Mikrofon je vaš" sa pesmom "Bila je tako lepa". Sledeće godine takođe dobija prvu nagradu na festivalu u Opatiji sa pesmom "Zašto dolaziš samo sa kišom". 1966. godine gostuje pariskoj Olmpiji, ploče se prodaju u ogromnim tiražima. 1984. godine počeo je sa serijom tradicionalnih solističkih koncerata povodom 8. marta u Beogradu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
88. Ulica kneza Ive od Semberije - kreće od kp 2843/15, ide preko kp 2325/3, kp 2338/1, kp 2341/2, kp 2811/1, završava kod kp 1621 (Branka Momirova ulica 1), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Ivan Knežević (1760-1840), poznatiji kao knez Ivo od Semberije, bio je knez nad svim selima tadašnje Bijeljinske nahije. Bio je obor knez, učestvovao je u otkupljivanju srpskog roblja od Turaka. Sa svojim ustanicima 1809. godine Knez Ivo se naselio u Mačvi i selima duž Save gde je dobio titulu vojvode izbeglih Srba.
89. Ulica Cvijete Zuzorić - kreće iz kp 2841/1 (Zrenjaninski put), ide preko kp 2796/2, kp 2809/3, kp 2339/2, završava u kp 2336/17, kod kp 2824, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Cvijeta Zuzorić (1552-1648), plemkinja, pesnikinja, mecena. Rođena je u Dubrovniku, ali je zbog trgovačkih poslova svog oca mladost provela u Ankoni. Udaje se za trgovca Bartolomea Pešoni koji ubrzo postaje konzul u Dubrovniku. Vrativši se u svoj rodni grad, Cvijeta, kao supruga diplomate, u svom domu okuplja brojne umetnike. Zbog svoje lepote i otmenosti bila je predmet obožavanja u krugu pesnika okupljenih u "akademiji složnih" lat. Accademia degli Concordi. Svoja dela i stihove posvećuju joj Dinko Zlatarić, Ivan Bunić, Maroš Bogito ali i Italijani, posebno Torkvato Taso (tri soneta i pet madrigala). U Beogradu, posle Prvog svetskog rata, Branislav Nušić pokreće inicijativu za osnivanjem Udruženja prijatelja umetnosti Cvijeta Zuzorić, koje podiže istoimeni paviljon na Kalemegdanu, koji se i danas koristi u iste svrhe.
90. Ulica Malvine Hofman - kreće od kp 2272, ide duž kp 2262, završava kod kp 1621, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Malvina Hofman (Malvina Hoffman) (1885-1966), američka vajarka, pomagala Srbiju u Velikom Ratu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
91. Ulica Slavoljuba Bogojevića - kreće od kp 2665/1 (Ulica Koste Josipovića), ide preko kp 2667/1, kp 2667/12, kp 2667/11, kp 2667/2, završava kod kp 2667/8, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Slavoljub Slava Bogojević (Niš, 31. mart 1922 - Beograd, 15. decembar 1978) je bio srpski slikar čije je delo nedovoljno istraženo i proučeno. Završio je Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, 1951. godine, kod prof. Nedeljka Gvozdenovića i specijalizaciju kod prof. Zore Petrović. Vrlo nemirnog duha: bio je pilot i padobranac, pesnik, radio u slikarskoj radionici Narodnog pozorišta u Beogradu kod Jovana Bijelića, slikao freske i zidne kompozicije, ali i na kutijama od šibica. Boravio na Korčuli, u Parizu, živeo u Atini. Izlagao je sa grupom "Jedanaestorica" (Vozarević, Bata Mihailović, Omčikus, Bokšan...), u Parizu sa Bifeom i Difijem, bio član "Lade". Imao niz samostalnih izložbi u Jugoslaviji, Veneciji, Amsterdamu, Rimu, Atini. Njegovo stilsko opredeljenje je raznoliko. Okušao se u različitim temama - od urbanih pejzaža, portereta i cveća, preko mrtvih priroda, do mitoloških scena. Kretao se od simbolističke asocijativne vizije, bliske domenu lirske apstrakcije, do nadrealizma i enformela i geometrijski stilizovanih oblika.
92. Ulica Miroslava Čangalovića - kreće od kp 2850/1 (Ulica Igora Vasiljeva), preko kp 2559, završava kod kp 2560, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Miroslav Čangalović (Glamoč, 18. februar/3. mart 1921 - Beograd, 1. oktobar 1999) bio je srpski operski i koncertni pevač, bas, jedno je od najvećih imena u istoriji srpske i šire, jugoslovenske, muzičke umetnosti. Nosilac je brojnih jugoslovenskih i međunarodnih priznanja i odlikovanja među kojima su: Oktobarska nagrada (1955), Vukova nagrada (1966), Sedmojulska nagrada (1966), AVNOJ-eva nagrada (1973), Nagrada Međunarodnog žirija kritike kao najbolji pevač sezone na festivalu Teatar nacija u Parizu za ulogu Mefista (1959), Nagrada Međunarodnog žirija za ulogu Borisa Godunova (1961), Orden Viteza reda umetnosti i literature francuske vlade, u znak priznanja za njegov doprinos afirmaciji dela francuske muzike van granica Francuske.
93. Ulica Kriste Đorđević - ide preko kp 2356, završava u kp 2364, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Kristina Krista Đorđević, rođena Šumanović (1892-1981), dobrotvorka, pokrovitelj umetnosti, dvorska dama, saradnik NOP-a, predstavnica Jugoslavije u Ujedinjenim nacijama posle Drugog svetskog rata. Ćerka Svetislava Šumanovića, podbana Kraljevine Hrvatske i Slavonije, sestra od strica slikara Save Šumanovića, supruga Đurice Đorđevića, jednog od osnivača Medicinskog fakulteta u Beogradu. Kao članica Udruženja prijatelja umetnosti Cvijeta Zuzorić (1922-1941), zajedno sa Olgom Stanojević, predsednicom, doprinela stvaranju uslova za razvoj umetničkog života Beograda, neumornim radom na prikupljanju sredstava za izgradnju paviljona na Kalemegdanu, ali na organizaciji velikog broja izložbi domaćih i stranih likovnih umetnika.
94. Ulica Milivoja Nenadovića - kreće od kp 342/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 8), ide preko kp 340/7, kp 346/1, završava kod kp 1672/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Milivoj Nenadović (1824-?). Drugi srpski litograf, posle Anastasa Jovanovića. Danas se o njegovom životu malo zna. Jedini njegov poznati rad je štampala Srpska državna štamparija (Knjaževsko-srbska knjigopečatnja) 1849. godine. reč je o panorami Beograda Beograd u Srbiji, kao prvi takav rad izdat u samom Beogradu.
95. Ulica učenička - kreće iz kp 340/7 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Milivoja Nenadovića), preko kp 307/24, završava kod kp 307/18, u KO Krnjača.
Obraloženje: Prostire se od Bulevara JNA do osnovne škole u Jajincima i najviše je koriste đaci kada peške idu u školu.
96. Ulica Doris Lesing - kreće od kp 347/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 8), preko kp 347/1, završava kod kp 1672/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Doris Lesing, pravo ime Doris Mej Tajler (1919-2013) bila je britanska književnica. Dobitnica Nobelove nagrade za književnost 2007. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
97. Ulica Mihajla Švrake - kreće od kp 1672/1, ide preko kp 599/2 i kp 599/1, završava kod kp 1662/1 (Zrenjaninski put), u KO Krnjača.
Obrazloženje: Mihajlo Švraka rođen je 28. maja 1955. godine u Beogradu - umro 2012. godine). Diplomirao je na Fakultetu za fizičku kulturu u Beogradu, započeo je rad u SD "Crvena zvezda", a trenersku afirmaciju stekao je u AK Crvena zvezda početkom saradnje sa jednim od najboljih srpskih atletičara svih vremena Dragutinom Topićem, sa kojim je kao trener četiri puta učestvovao na Olimpijskim igrama, osvojio titule svetskog juniorskog prvaka i titulu šampiona Evrope u seniorskoj konkurenciji. Radio je kao kondicioni trener u FMP "Železniku", bio je direktor Zavoda za sport Republike Srbije i kondicioni trener "Albe" iz Berlina, koju je tada vodio sadašnji selektor reprezentacije Crne Gore Luka Pavićević. Jedan od najuspešnijih srpskih atletskih trenera i tvorac Svetskog juniorskog rekorda Dragutina Topića u skoku uvis.
98. Ulica Dušana Matića - kreće od kp 351/2, ide duž kp 1672/1, završava u kp 597/1, na raskrsnici sa novopredloženom Ulicom kapetana Džona Piplfoksa, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dušan Matić (1898-1980) bio je pesnik, mislilac, prevodilac, romansijer, esejista i prozaista, jedan od pokretača nadrealizma u srpskoj književnosti. Bio je pesnik i s intelektualnim i filozofskim težnjama. Radio je kao profesor gimnazije pre rata i profesor Akademije za pozorište, film i televiziju Beograd posle rata. Kratko vreme, odmah posle rata, radio je u redakciji izdavačkog preduzeća "Prosveta".
99. Ulica avijatičara - ide od raskrsnice sa Ulicom Sutjeska 8, preko kp 684, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po avijatičarima.
100. Ulica Novice Tadića - kreće od kp 1672/1 (novopredložena ulica Dušana Matića), ide preko kp 354/1, završava u kp 354/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Novica Tadić (1949-2011), istaknuti srpski pesnik, potvrđen značajnim nagradama, zastupljen u mnogim antologijama srpske i svetske poezije. Bio je urednik časopisa "Književna reč", "Vidici" i "Književna kritika" i glavni i odgovorni urednik u izdavačkom preduzeću Rad.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Biblioteka grada Beograda i Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
101. Ulica Branislava Borozana - ide iz kp 370/2, preko kp 357, kp 344/6, kp 344/5 završava u kp 344/1, kod raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Agate Kristi, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Branislav Borozan (Split, 1. januar 1917 - Beograd, 26. februar 1988) bio je jugoslovenski filmski i pozorišni glumac, pozorišni reditelj, dramski i prozni pisac, prevodilac i scenograf. Pisao je pozorišne i književne kritike i članke. U Splitu je završio osnovnu školu, niže razrede gimnazije i tehničku školu. Studirao je u arhitekturu u Zagrebu i Pragu. U partizanima od 1942. godine. Vodio je, režirao i glumio u kulturno-umjetničkoj grupi za Dalmaciju 1943. godine, poslije čega je član je Kazališta narodnog oslobođenja pri Vrhovnom štabu. Nagradu Vlade NR Srbije dobio je 1950. godine za predstavu Sirano de Beržerak Edmona Rostana. U pozorištu je bio aktivan četiri decenije, od čega trideset i tri godine u Narodnom pozorištu u Beogradu, najviše kao reditelj, počevši 1944. godine. U penziju je otišao 1978. godine. O tom razdoblju napisao je knjigu "Kreativni trenutak".
102. Ulica Bogdana Kosanovića - ide iz kp 370/2, preko kp 361/4, kp 361/1, završava u kp 358/4, kod raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Agate Kristi, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Bogdan Kosanović (Kunić, 2. jul 1892. - Tuzla, 19. septembar 1964) bio je srpski lekar-hirurg, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, profesor Medicinskog fakulteta i dopisni član SANU. Rođen je 2. jula 1892. godine u selu Kuniću, opština Plaški. Osnovnu školu završio je u Plaškom, a gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Medicinski fakultet je završio u Beču gde je i doktorirao 1919. godine. Za vreme studija bio je proganjan kao Srbin. Specijalizaciju iz hirurgije završio je 1922. godine. Bio je asistent na Medicinskom fakultetu u Beogradu, šef hirurškog odseka i šef odeljenja za grudnu hirurgiju. U martu 1941. godine mobilisan je kao rezervni sanitetski potpukovnik i raspoređen u Niš, gde je posle bombardovanja Niša obradio i lečio preko 2.000 ranjenika. Za vreme okupacije i Nedićeve vladavine bio je otpušten iz državne službe, kao nacionalno nepodoban. Prvih dana septembra 1944. godine stupio je u Narodnooslobodilačku vojsku kao šef hirurške ekipe Prvog proleterskog korpusa i učestvovao u spasavanju i lečenju ranjenika u borbama po Srbiji i u oslobođenju Beograda. Kada je formirana Prva armija Narodnooslobodilačke vojske postavljen za upravnika i glavnog hirurga armijske hirurške poljske pokretne bolnice u kojoj je sa velikim naporima obrađivano hiljade ranjenika na Sremskom frontu i u završnim operacija preko Slavonije i dalje prema zapadu. Od jula do decembra 1945. godine bio je glavni hirurg bolničkih centara Treće armije, i sa te je dužnosti demobilisan i preveden u rezervu u činu sanitetskog pukovnika JA. Posle demobilizacije, od decembra 1945. do februara 1965. godine bio je šef hirurškog odeljenja Gradske bolnice u Beogradu i vanredni profesor hirurgije na Medicinskom fakultetu u Beogradu. U decembru 1955. godine izabran je za redovnog profesora hirurgije na Medicinskom fakultetu i postavljen za upravnika Prve hirurške klinike odakle je penzionisan 31. decembra 1963. godine. Dugogodišnjim radom stekao je zavidnu hiruršku tehniku i postigao izuzetan uspeh ne samo u stručnom nego i u naučnom i nastavnom pogledu. Profesor dr. Kosanović bio je jedan od vrhunskih hirurga, obdaren virtuoznom manuelnom tehnikom i vrstan poznavalac savremene hirurške nauke i čovek visoke savesti. Negovao je izuzetno human odnos prema pacijentima i saradnicima.
103. Ulica Laze Lazarevića - kreće od kp 1672/1 (novopredložena Ulica Dušana Matića), ide preko kp 364/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Lazar Laza Lazarević je rođen u Šapcu 13. maj (1. maja po julijanskom kalendaru) 1851. godine. Otac Kuzman, poreklom iz Hercegovine, držao je sa bratom Mihailom trgovačku radnju. Majka Jelka, kći šabačkog kujundžije, ostavši siroče udaje se za petnaest godina starijeg Kuzmana u svojoj petnaestoj godini. U porodici Lazarević vladao je primeran patrijarhalan red. Kada je Laza imao devet godina iznenada mu umre otac a godinu dana kasnije i stric Mihailo. Teške prilike u koje je zapala porodica nametale su Lazarevićevoj majci veliku odgovornost. Ona je trebalo da vodi računa i izvede na pravi put četvoro dece, Lazu i njegove tri sestre: Evica (1842), Milka (1844) i Katica (1857). Njegova sestra Milka bila je udata za Milorada Popovića Šapčanina. Lazina privrženost porodici odrazila se na njegov književni rad. Kult porodice i žrtvovanje njenim interesima je stalno bio prisutan kako u životu tako i u delima ovog pisca. Osnovnu školu i četiri razreda gimnazije Lazarević je završio u Šapcu. Njegov otac je bio prenumerant na mnoge knjige koje su tada izlazile pa je Lazarević već u ranom detinjstvu imao priliku da se upozna i zavoli književnost. U jesen 1867. kada mu je bilo šesnaest godina, Lazarević upisuje Pravni fakultet Velike škole. Postao je sekretar velikoškolskog udruženja "Pobratimstvo". Tokom studija prava u Beogradu Lazarević je bio pod uticajem Svetozara Markovića i oduševljenje za ruski jezik i književnost zahvata i Lazarevića, koji je učio ruski jezik i čitao dela ruskih revolucionarnih demokrata Černiševskog, Pisareva i Dobroljubova. Pre nego što je završio prava 15. januara 1871. godine izabran je za državnog pitomca da studira medicinu u Berlinu ali mu je stipendija oduzeta zbog prilika koje su nastale usled Pariske komune. Nakon toga, Lazarević završava prava i postaje praktikant Ministarstva prosvete. Početkom naredne godine ponovo mu je potvrđena stipendija i on odlazi u Berlin. Za vreme Srpsko-turskog rata 1876 - 1877. Lazarević prekida studije pošto je pozvan na vojnu dužnost. Služio je kao lekarski pomoćnik i bio odlikovan srebrnom medaljom za revnosnu službu. Vrativši se u Berlin završava studije medicine 8. marta 1879. Po povratku u Beograd postavljen je za lekara beogradskog okruga a 1881. godine postao je prvi lekar Opšte državne bolnice u Beogradu. Iste godine Lazarević se oženio Poleksijom, sestrom svog druga Koste Hristića, sa kojom je imao tri sina: Milorada, Kuzmana i Vladana i ćerku Anđeliju (videti Vučić-Perišići). Kuzman je preminuo nakon godinu dana a Vladan dve godine po rođenju. Uporedo sa napornom praksom radio je i na književnosti. Za deset godina napisao je svega devet pripovedaka dok je osam ostalo nedovršeno. Početkom 1888. izabran je za člana Srpske akademije nauka za zasluge na književnom polju. Februara 1889. postaje lični lekar kralja Milana i biva unapređen u čin sanitetskog potpukovnika. Srpska akademija nauka je 8. jula 1890. nagradila Lazarevićevu poslednju pripovetku "On zna sve", a 10. januara 1891. (29. decembra 1890. po julijanskom kalendaru) Laza Lazarević je preminuo.
104. Ulica kapetana Džona Piplfoksa - kreće od kp 592/2, ide preko kp 597/1, u KO Krnjača.
Obraloženje: Dušan Duško Radović (Niš, 29. novembar 1922 - Beograd, 16. avgust 1984) je bio srpski pesnik, pisac, novinar, aforističar i TV urednik. Bio je glavni urednik "Pionirskih novina", urednik Programa za decu Radio Beograda, urednik Programa za decu Televizije Beograd, urednik lista "Poletarac", novinar "Borbe" i (od 1975. godine) urednik Studija B. U Beogradu se dugi niz godina održava atletska trka "Sećanje na Duška Radovića. Najširoj publici je poznat po aforizmima kojima je budio Beograđane na talasima Radija "Studio B", koji su kasnije objavljeni u tri knjige "Beograde dobro jutro". Bio je veliki ljubitelj fudbala i navijač FK "Partizan". Neke od njegovih pesama su postale hitovi za decu u izvođenju Dečjeg hora "Kolibri": Mrak, Plavi zec, Strašan lav, Šta je na kraju, Pesma o mleku, Tatin muzičar, Zdravica (Sve što raste htelo bi da raste...). Novopredložena ulica ponela bi naziv po poznatom junaku njegove istoimene radio drame za decu napisane 1953. godine.
105. Ulica Pjera de Kubertena - kreće od kp 579/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 1), ide preko kp 573/1, završava u kp 573/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Osnivač Međunarodnog olimpijskog komiteta (MOK) 1894. i predsednik Međunarodnog olimpijskog komiteta od 1896.do 1925.Obnovitelj je Olimpijskih igara, kao i doživotni počasni predsednik MOK-a. Osnivač je modernog pentatlona. Bio je istaknuti pedagog i teoretičar obrazovanja. Rođen je 1863. godine, a umro 1937. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
106. Ulica Huana Antonia Samarana - kreće od kp 579/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 1), ide granicom između kp 571/1 i 572, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Huan Antonio Samaran (1920-2010) bio je potpredsednik Međunarodnog olimpijskog komiteta od 1974. do 1978. Predsednik Međunarodnog olimpijskog komiteta bio u periodu od 1980. do 2001. Važi za reformatora olimpijskog pokreta. Počasni je predsednik MOK-a. Zaslužan je za nastup jugoslovenskih sportista u Barseloni 1992. godine u vreme sankcija.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
107. Ulica Džordža Orvela - kreće od kp 579/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 1), ide preko kp 570/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Džordž Orvel (1903 - 1950) britanski pisac i novinar najpoznatiji po alegorijskim političkim romanima "Životinjska farma" i 1984.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
108. Ulica jasenovačkih žrtava - kreće od kp 598/3, ide preko kp 598/2, završava u kp 1805, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Logor Jasenovac je bio najveći koncentracioni i logor smrti u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj na prostoru okupirane Jugoslavije za vreme Drugog svetskog rata. Formiran je u avgustu 1941. godine u okolini istoimenog gradića, a uništile su ga ustaše aprila 1945. godine da bi sakrile svoje zločine. "Radni logor Jasenovac", kako ga naziva hrvatska državna administracija, bio je stratište za Srbe, Rome i Jevreje, svih uzrasta, polova, starosnih dobi, socijalnih, obrazovnih i drugih profila, kao i za komuniste, partizane, pomagače i simpatizere Srba, Roma i Jevreja. Sistem logora Jasenovac je bio zloglasan po varvarskim metodama i velikom broju žrtava. Logor Jasenovac je bio prvi sistematski izgrađivani logorski kompleks na teritoriji Nezavisne Države Hrvatske, jedini koji je neprekidno delovao sve do kraja njenog postojanja, najveći po prostoru koji je zauzimao, po broju logoraša koji su kroz njega prošli i po broju žrtava koje su u njemu stradale. U njega su se upućivali ne samo muškarci, nego i žene i deca.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane RS.
109. Ulica narcisa - kreće od kp 307/27 (raskrsnica sa Pakračkom ulicom), ide preko kp 307/12, završava u kp 307/7, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po biljci narcis.
110. Ulica midžorska - kreće od kp 285/4 (Pakračka ulica), ide preko kp 307/4, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planinskom vrhu Midžor.
111. Ulica šarplaninska - kreće od kp 286/21 (Ulica Laze Simića), ide duž kp 286/25, završava u kp 286/20, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po planini Šar planina.
112. Ulica Virdžinije Vulf - kreće od kp 613/1, ide duž kp 1672/1, završava kod kp 604, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Virdžinija Vulf (1882-1941) engleska književnica, jedan od ključnih autora narativnog modernizma i feminističke književne kritike. Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Biblioteka grada Beograda i Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
113. Ulica medačka - kreće iz kp 1622 (Ulica Jovice Vasiljevića), ide duž kp 2255/1, završava kod kp 2235/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Medak se smatra najvećim srpskim naseljem u jugoistočnom delu Ličkog polja.
114. Ulica gradašnička - kreće od kp 5186/1 (Pančevački put), ide preko kp 5015/2, kp 5014/2, kp 5013/2, kp 5012/2, kp 5011/2, kp 5010/2, kp 5058/1, kp 5058/3, kp 5040/2, kp 5050/2, kp 5027/1, kp 5032, kp 5031, kp 1173 u KO Krnjača, kp 5031, završava u kp 5033/1, u KO Ovča.
Obrazloženje: po reci Gradašnici u istočnoj Srbiji.
115. Ulica Dejana Medakovića - kreće od kp 2842/2, ide duž kp 2145, završava u kp 2130/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Dejan Medaković (1922-2008), istoričar umetnosti, akademik, predsednik SANU 1998-2003. Studirao je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je i doktorirao 1954. godine. Prvu monografiju Beograd u starim gravirama, objavljuje još kao student na praksi u Muzeju grada Beograda (1950), doktorsku disertaciju Grafika srpskih štampanih knjiga XV-XVIII veka objavljuje 1958. godine. Slede monografije: Slikari XVIII-XX veka. Likovi i dela, Putevi srpskog baroka, monografija Uroš Predić, Srpska umetnost u XIX veku... Poseban doprinos istoriji srpske kulture predstavljaju njegove monografije Srbi u Beču i Srbi u Zagrebu. Svoje uspomene, Efemeris, Dejan Medaković objavljuje u pet knjiga, od 1990. do 1994. godine.
116. Ulica Čedomira Simića - kreće od kp 2842/2, ide preko kp 550/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Čedomir Simić (Čumić kraj Kragujevca, 28. jun 1896. - 5. januar 1969) bio je srpski naučnik, lekar, profesor i dekan Veterinarskog fakulteta u Beogradu, redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti. Gimnaziju je završio u Kragujevcu i Nišu, maturirao je tokom Prvog svetskog rata u Solunu. Upisao je 1919. Medicinski fakultet u Rimu, doktorirao u Strazburu 1924. Završio je specijalizaciju iz tropske medicine u Parizu 1925. godine. Svoj stručni i naučni rad posvećuje parazitologiji i socijalnoj medicini. Postaje redovni profesor fakulteta veterinarske medicine u Beogradu 1937, a postaje član SANU 1948. godine. Bavio se malarijom, kao i mnogim drugim bolestima. Posebno su ga zanimali paraziti kao prenosioci bolesti sa životinja na ljude. Nagrade i priznanja: Albanska spomenica, Legija časti 1932., Orden Svetog Save 5. reda, Orden Svetog Save 4. Reda 1930., Sedmojulska nagrada 1954, Nagrada AVNOJ 1967., Orden rada sa zlatnim vencem.
117. Ulica Mladena Milovanovića - kreće od kp 2842/2, ide duž kp 2110, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Mladen Milovanović (1760-1823) bio je Vojvoda iz Prvog srpskog ustanka, Karađorđev saradnik, član Praviteljstvujuščeg sovjeta.
118. Ulica tašmajdanska - kreće od kp 1881/2, ide preko kp 1881/1, završava u kp 1881/3, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po delu Beograda - Tašmajdan.
119. Ulica Janka Katića - kreće od kp 2842/2, ide preko kp 2042, kp 2047/11, kp 2047/2, završava u kp 2047/6, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Janko Katić je rođen u Rogači ispod Kosmaja, 70-ih godina 18. veka. Obavljao je dužnost kneza Turijske kneževine. U ustanku je učestvovao od prvih dana i bio je jedan od najhrabrijih vojvoda. Memoaristi kažu da je bio jedan od najvećih junaka svoga vremena i da je bio veoma rečit i pametan, jedan od retkih pismenih ustanika i vojvoda. Isticao se kao pregovarač (perfektno je govorio turski jezik) i bio je jedan od najboljih govornika. Poginuo je uoči Mišarske bitke, nedaleko od Šapca, u selu Krnić, danas opština Vladimirci. Iz njegove porodice potiče i još nekoliko ustaničkih prvaka.
120. Ulica Stojana Čupića - kreće iz kp 2205/1, ide duž kp 2243, završava kod kp 2246, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Stojan Čupić (1765-1815) bio je jedan od najznačajnijih vojvoda Prvog srpskog ustanka, poznat i pod imenom Zmaj od Noćaja. Istakao se u bojevima na Mišaru i na Salašu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
121. Ulica Andreja Vitruka - kreće od kp 579/1, ide preko kp 568/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Andrej Nikiforovič Vitruk (1902-1946) bio je sovjetski general-major vazduhoplovstva, heroj Sovjetskog saveza i Narodni heroj Jugoslavije.
122. Ulica Vojina Dajovića - kreće od kp 5631, ide preko kp 565/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Vojin Dajović (Nikšić, 1914-Beograd, 1993), bio je akademik, matematičar, doktor nauka, šef Katedre za matematiku Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu i nosilac projekta za osnivanje Matematičke gimnazije u Beogradu. Veoma značajna oblast delovanja je njegova aktivnost u Društvu matematičara Srbije i Savezu društava matematičara, fizičara i astronoma Jugoslavije. Bio je jedan od inicijatora osnivanja Društva matematičara i fizičara Srbije, koje je osnovano u januaru 1948. godine, a on je u njemu bio pokretač i nosilac brojnih i raznovrsnih aktivnosti. Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 1981. godine, a za redovnog člana 1989. godine. Pod njegovim neposrednim rukovodstvom odbranjeno je 13 magistarskih i 10 doktorskih disertacija. Inicirao je formiranje Naučne sekcije Društva matematičara Srbije i održavanje internacionalnih simpozijuma iz kompleksne analize i njenih primena. Svojim aktivnostima značajno je doprineo da se u Beogradu formira i afirmiše veliki broj istraživača u oblasti teorije funkcija, tako da se danas može govoriti o beogradskoj školi teorije funkcija. Preveo je sa nemačkog značajno dvotomno delo (udžbenik) R. Kouranta Kurs diferencijalnog i integralnog računa I, Naučna knjiga, Beograd 1951, Umro je u Beogradu 5. jula 1993. godine.
123. Ulica heroja odbrane Beograda - kreće od kp 5631, ide granicom između kp 560 i kp 561 u KO Krnjača.
Obrazloženje: U čast svim herojima koji su branili Beograd.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
124. Ulica Julije Vitgens - kreće od kp 556/1, ide duž kp 1631/1, završava kod kp 566, u KO Krnjača.
Obrazloženje Julija Vitgens bila je bečka slikarka koja je boravila u Srbiji 1861. godine. Naslikala je zasedanje Preobraženske narodne skupštine u Kragujevcu, kao i nekoliko scena i panorama Beograda. Vitgensova je od srpskog Ministarstva unutrašnjih dela tražila materijalnu pomoć radi objavljivanja svojih radova, ali je odbijena. Njena panorama Beograda je 1864. godine izdata u Beču. Julija Vitgens se smatra prvom likovnom umetnicom čija je tema Beograd.
125. Ulica Aleksandra Dime - kreće od kp 2837, ide duž kp 1701, završava kod kp 2831/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Aleksandar Dima (1802-1870) bio je francuski književnik. Jedan je od začetnika takozvanog romana - feljtona. Najpoznatiji je po romanima "Tri musketara" i "Grof Monte Kristo".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
126. Ulica Balzakova - kreće od kp 886/1 (novopredložena Ulica Uroša Marovića), ide duž kp 888, završava u kp 1590/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Onore de Balzak (1799-1850) bio je jedan od najznamenitijih francuskih romanopisaca. Onorede Balzak je sin malograđanskih roditelja. Otac, Bernar Fransoa, rođen u Tarnu, regionu južne Francuske, bio je čuven po svojoj originalnosti. Majka mu je Parižanka, iz porodice koja je držala trgovinu gajtana i čoje. Imala je osamnaest godina kada se udala za supruga koji je imao pedeset. Svom prezimenu je dodao plemićko de 1830. godine. Od tada se potpisivao kao Onore de Balzak. Bio je predsednik Društva književnika. Dva puta se kandidovao za Francusku akademiju. Prvi put (1839) je povukao kandidaturu u korist Viktora Igoa, a drugom prilikom (1849) je dobio samo dva glasa.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
127. Ulica Sartrova - ide preko kp 356/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Žan Pol Sartr (1905-1980) je bio francuski filozof, romansijer, esejist i dramski pisac. Posle gimnazije upisao je prestižnu Visoku školu normi (1924), u kojoj je sreo svoju buduću saputnicu Simon de Bovoar, kasnije utemeljivačicu feminizma i feminističke filozofije. Po završetku studija radio je jedno vreme u Avru kao profesor filozofije, a zatim je otišao u Berlin, gde je proučavao Huserla i Hajdegera. Kada se vratio u Avr objavio je (1936) filozofske eseje Transcendencija "Ega" i "Imaginacija", zatim (1939) "Skica" teorije emocija, kojima u Francusku donosi nemačku fenomenologiju i egzistencijalizam. Posle putovanja u Italiju (1936) ponudio "Galimaru" roman "Melanholija". Poznati izdavač ga je odbio. Ovo delo postaće 1938. "Mučnina". Od tada pa sve do kraja života Sartr će nastupati na tri fronta: filozofskom, književnom i političkom. Njegova najznačajnija filozofska dela su "Biće i ništavilo" (1943), trotomni "Putevi slobode" (1945-1949; "Zrelo doba", "Odlaganje i Ubijene duše") i "Kritika dijalektičkog uma" (1960). Sartrovi pozorišni komadi "Iza zatvorenih vrata" (1945), "Prljave ruke" (1948) i "Đavo i Gospod Bog" (1951) stekli su svetsku slavu. Sem "Mučnine" od proznih dela na glasu je njegova zbirka pripovetaka "Zid" (1939) i autobiografska proza "Reči" (1964). Najbolji eseji su mu "Bodler" (1947), "Sveti Žene", glumac i mučenik (o pesniku "Žanu Ženeu", 1952), a poslednje Sartrovo delo je monumentalna studija o Floberu "Porodični idiot" (1971). "Za svoj rad koji je, bogat u idejama i pun duha slobode i traganja za istinom, izvršio širok uticaj na naše vreme", Žan-Pol Sartr je 1964. godine dobio Nobelovu nagradu za književnost, koju je odbio da primi, uz obrazloženje da je uvek odbijao zvanične počasti, i da ne želi da se ravna sa institucijama.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
128. Ulica Albera Kamija - kreće iz kp 579/2, ide duž kp 593, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Alber Kami (1913-1960) bio je francuski pisac, filozof i novinar. Kao esejist, kritičar i urednik lista "Borba", koji je 1940. pokrenuo u Parizu, Kami je bio istaknuta ličnost u francuskom pokretu otpora protiv nacizma. Najznačajniji romani su Stranac (1942), Kuga (1947) i Pad (1956). Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1957. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
129. Ulica palilulska - kreće iz kp 586/4, ide preko kp 586/1, kp 586/5, kp 591, kp, završava kod kp 579/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po nazivu opštine Palilula.
130. Ulica Branislava Petronijevića - ide preko kp 351/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Branislav Petronijević (1875-1954) bio je srpski filozof i akademik. Godine 1903. postavljen je za redovnog profesora Velike škole. Proglašen je za najvažniju ličnost valjevskog kraja svih vremena.
131. Ulica Zapadnomoravska - kreće iz kp 1655/4, preko kp 1653, završava u kp 1484/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po reci Zapadna Morava.
132. Ulica Mihaila Vujića - kreće od kp 1008/8, ide preko kp 932, kp 934, završava u kp 963, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Mihailo Vujić (1853-1913) završio je filozofiju na Velikoj školi, a zatim studirao filozofiju i ekonomiju u Nemačkoj, gde je i doktorirao folozofiju 1879. godine. Ubrzo po povratku sa studija u Srbiju pristupa Radikalnoj stranci, i to njenom umerenom krilu. Od 1879. do 1887. godine predavao je ekonomiju na Velikoj školi, kao treći veliki profesor, posle Koste Cukića i Čedomilja Mijatovića. Prvi put postaje ministar finansija u liberalno-radikalnoj vladi Jovana Ristića sredinom 1887. godine, a krajem iste godine prelazi u radikalnu vladu Save Grujića, koja pada aprila 1888. godine. Potom je ministar finansija u vladama Save Grujića (1889-1891), Nikole Pašića (1891), Lazara Dokića (1893), Save Grujića (1893-1894) i Đorđa Simića (1896-1897). Ostao je zapamćen po tome što je kao ministar finansija preuzeo u državne ruke monopole duvana i soli i eksploataciju železnica, koji su do tada bili u rukama stranih društava. Donekle je sredio državne finansije, dovodeći budžet iz velikih deficita u ravnotežu 1891. godine. Pokušao je da izvede konverziju svih spoljnih zajmova Srbije kako bi smanjio teret njihove otplate, ali nije uspeo. Kada se, po svojoj ženidbi sa Dragom Mašin, kralj Aleksandar približio radikalima 1900. godine, Vujić je postao poslanik u Parizu. Već februara 1901. Vujić je ministar inostranih poslova u vladi Alekse Jovanovića, a uskoro zatim (20. marta 1901) sastavlja sopstveni vladu, u kojoj zadržava portfelj ministra inostranih poslova. Ova je vlada bila koaliciona naprednjačko-radikalska, tzv. fuzionaška, a po kraljevoj želji da se radikali umere uz pomoć dvoru naklonjenih naprednjaka. Pomirljivost Vujića i drugih umerenih radikala prema dvoru izazvala je rascep u Radikalnoj stranci, iz koje se izdvajaju mlađi i borbeniji elementi i formiraju Samostalnu radikalnu stranku. Vujić ipak nije dovoljno popustljiv, prema proceni kralja Aleksandra, i Vujićeva vlada pada 7. novembra 1902. godine. Sledećih godina Vujić je poslanik u Beču (1903), Berlinu (1906) i Rimu (1909). Izabran je za redovnog člana Srpske kraljevske akademije 5. februara 1901.
133. Ulica Miloja Vasića - kreće iz kp 934 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Mihaila Vujića) ide preko kp 960, kp 959, završava u kp 952/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Miloje Vasić (1869-1956) bio je srpski arheolog, profesor na Beogradskom univerzitetu i član SANU. Od 1896. do 1899. godine je studirao arheologiju u Berlinu i Minhenu. Diplomirao je kod profesora Furtvenglera. Iste godine se vratio u Srbiju gdje je predavao u Velikoj školi i na Filozofskom fakultetu od 1899. do 1941. godine, a potom, po završetku Drugog svjetskog rata opet od 1947. do 1955. godine. Arheološka istraživanja u Vinči je započeo 1908. godine. Neka svoja arheološka istraživanja je radio uz sponzorstva Ruskog carskog arheološkog instituta u Carigradu i Engleza ser Čarlsa Hajda. U periodu od 1932. do 1936. godine je objavio rezultate svojih obimnih istraživanja u monografiji "Preistoriska Vinča" u četiri toma. Za života je objavio preko 200 naučnih radova i smatra se ocem moderne srpske arheologije. U mladosti se bavio likovnom kritikom. Smatra se jednim od najistaknutijih srpskih predstavnika humanističkih nauka. Na osnovu iskopavanja praistorijskog lokaliteta u Vinči došao je do zaključka da podunavska kultura potiče iz Sredozemlja (Egejska kultura) i prednje Azije, a ne iz nordijskih zemalja. Dopisni član SANU postao je 18. marta 1948, a redovni 27. maja 1952. Miloje Vasić je ubrojen u 100 najznamenitijih Srba u istoimenoj knjizi iz 1993. godine. Dana 20. aprila 2007. u Velikom Gradištu, rodnom mestu poznatog profesora, postavljena je spomen bista, ispred Velikogradištanske gimnazije.
134. Ulica Zore Drempetić - kreće od kp 1008/8, ide preko kp 927, kp 937, završava u kp 938, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Zora Drempetić (1927-2013) bila je srpska pevačica narodne muzike i glumica sa statusom istaknutog umetnika. Po završetku gimnazije, najpre nastupa u beogradskom Narodom pozorištu, naročito u pozorišnim komadima sa pevanjem, "Koštani" i "Zoni Zamfirovoj". Ubrzo polaže audiciju Radio Beograda, 1952. godine, gde ubrzo stiče status pevača prve A klase. Tonski zapisi njenih vokalnih interpretacija vranjanskih pesama trajno se čuvaju u radio Beogradu. Već sedamdesetih godina, Zora Drempetić se povlači sa scene, učestvujući samo povremeno u odabranim TV emisijama beogradskog studija.
135. Ulica Jovana Karamate - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Mihaila Vujića), preko kp 959, kp 958, završava u kp 957, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Jovan Karamata (1902-1967) bio je jedan od najvećih srpskih matematičara 20. veka. U znak sećanja otkrivena je spomen ploča u bronzi u Njegoševoj ulici u Zemunu. Fakultet je završio u Beogradu 1925. godine, a samo tri meseca kasnije iste godine je doktorirao kod Mihaila Petrovića. Bio je univerzitetski profesor u Beogradu od 1930. do 1950. godine sa kraćim prekidom tokom rata. Prešao je 1950. godine, po pozivu, na Ženevski univerzitet gde je ostao do smrti. Tvorac je škole teorije realnih funkcija. Autor je teorije pravilno promenljivih funkcija, koja je značajna u savremenoj teoriji verovatnoće. Napisao je i niz radova koji i danas, posle nekoliko decenija od njihovog objavljivanja služe kao polazišta u matematičkim istraživanjima. Dopisni član Srpske kraljevske akademije postao je 1939, a redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti 1948. godine. U znak sećanja na Jovana Karamatu otkrivena je spomen-ploča u bronzi u Njegoševoj 18 u Zemunu, 23. aprila 2008. Ovaj događaj bio je u organizaciji SANU, na otkrivanju ploče su govorili akademik Zoran Maksimović, sekretar Odeljenja za fiziku, matematiku i geo-nauke SANU i prof. dr Miodrag Mateljević, dekan Matematičkog fakulteta.
136. Ulica Nedeljka Košanina - kreće od kp 1008/8, ide duž kp 2110, završava kod kp 972/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Nedeljko Košanin (1874-1934) bio je naučnik biolog, univerzitetski profesor i akademik Srpske kraljevske akademije. Bio je upravnik Botaničkog zavoda i Botaničke bašte "Jevremovac".
137. Ulica kolubarskih ratnika - kreće od kp 1008/8, ide preko kp 2007, završava u kp 2006, u KO Višnjica.
Obrazloženje: U znak sećanja na sve ratnike koji su časno branili Kraljevinu Srbiju u Kolubarskoj bitci. Kolubarska bitka ili Suvoborska bitka je najznačajnija bitka između vojske Kraljevine Srbije i Austrougarske u Prvom svetskom ratu. Vođena je u novembru i decembru 1914. godine na frontu od preko 200 km.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
138. Ulica Jovana Tomića - kreće od kp 2110 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Nedeljka Košanina), ide preko kp 2013, kp 2015/104, završava u kp 2015/112, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Jovan Tomić (1869-1932) bio je srpski istoričar. Gimnaziju je završio u Kragujevcu, filološko-istorijski odsek na Velikoj školi 1890. Bio je srednjoškolski profesor u Kruševcu, Kragujevcu, Aleksincu i Beogradu, a u periodu 1903-27, upravnik Narodne biblioteke u Beogradu. Za dopisnog člana SAN-a izabran je 30. januara 1903, a 3. februara 1906. postao je redovni član. Tomić je udario osnove kritičke istoriografije turskog perioda srpske istorije (XV-XIX veka). Novim arhivskim dokumentima osvetlio je mnoge mračne momente iz prošlosti. To ga je dovelo u sukoba sa stariim romantičarskim shvatanjima o prošlosti srpskog naroda, naročito o istoriji Crne Gore. Objavio je 60 knjiga i brošura, preko 40 članaka i rasprava, veliki broj kritika, referata i polemika. Bavio se i objavljivanjem arhivske građe.
139. Ulica Emira Dragulja - kreće od kp 2241/8, ide preko kp 2211/3, kp 2211/1, završava u kp 2211/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje Emir Dragulj (slikar-grafičar i profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu) je jedan od najznačajnijih bosanskohercegovačkih grafičara. Rođen je 2. februara 1939. godine u Mravinjcu kod Goražda, preminuo je 2002. u Beogradu, gde je i sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju. Gimnaziju je završio u Sarajevu, a potom studije slikarstva na Akademiji likovnih umjetnosti u Beogradu 1963. godine. Nakon redovnog studija slikarstva, specijalizirao je i grafiku u Briselu, na L’Ecole Nationale Supérieure des Arts Visuelles "La Cambre" 1966/67. Po okončanju studija nastavio je živjeti u Beogradu gdje je radio kao profesor na Fakultetu likovnih umjetnosti na Odsjeku za grafiku. Za svoga života Emir Dragulj je pokazao izuzetno bogatu stvaralačku aktivnost, imao je oko 40 samostalnih izložbi i preko 100 kolektivnih i dobitnik je mnogobrojnih nagrada u zemlji i inostranstvu.
140. Ulica Mirka Milojkovića - kreće od kp 2241/9, ide preko kp 2161/6, kp 2161/7, kp 2161/8, kp 2161/14, kp 2165/4, kp 2165/8, kp 2166/2, kp 977/9, završava u kp 977/10, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Mirko Milojković bio je književnik i novinar, urednik "Politike" i predsednik Udruženja novinara Srbije.
141. Ulica grdelička - kreće od kp 1020/2 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Staroplaninska), ide preko kp 1171/2, završava u kp 1170/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po Grdeličkoj klisuri.
142. Ulica crvenih dudova - kreće od kp 2313/1, ide graničnom linijom između kp 2292 i kp 2293, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po vrsti biljke.
143. Ulica batočinska - kreće od kp 2241/6, ide preko kp 1007/8, kp 1007/1, kp 1159/2, kp 1158/1 i kp 1158/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po gradu Batočina.
144. Ulica novovaroška - kreće od kp 1007/1, ide duž 1164/8, završava kod kp 1164/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po gradu Nova Varoš.
145. Ulica divljih kestena - kreće od kp 13551/7, ide preko kp 10144/5, kp 10186/2, kp 10186/3, kp 1045/1, kp 1049/2, kp 1049/3, kp 1052/1, kp 1053, kp 1059/2, kp 1060/1, kp 10135, završava u kp 10134/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po vrsti biljke.
146. Ulica rajskih ptica - kreće iz kp 871/1 (raskrsnica sa Ulicom 4 Flavijeve legije), ide preko kp 1/6, duž kp 4, duž 869, duž kp 432/1, preko kp 1/5, duž kp 4, završava kod kp 5/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po pticama.
147. Ulica lučanska - kreće iz kp 10132, ide preko kp 10145, završava u kp 10146/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po opštini Lučani.
148. Ulica dunavskih alasa - kreće od novopredložene Ulice Gradašnička, preko kp 1173 u KO Krnjača.
Obrazloženje: po alasima sa Dunava.
149. Ulica nevena - kreće iz kp 13551/1 (novopredložena Ulica Đoke Bogdanovića), ide preko kp 10147/2, završava u kp 10147/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po cvetu neven.
150. Ulica ždralova - kreće od kp 874/1, ide duž kp 879, preko kp 778/1 i kp 778/2, završava kod 778/8, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po ptici ždral.
151. Ulica Petra Krstića - kreće od kp 886/1 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Uroša Marovića), ide duž kp 1581, završava kod kp 1553, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Petar Krstić (1899-1991) diplomirao je na Tehničkom fakultetu u Beogradu. Bio je redovni profesor na predmetu arhitektonske konstrukcije. Braća Krstić (Petar, Beograd, 24. decembar 1899 - Beograd, 1991; Branko, Beograd, 15. decembar 1902 - Beograd, 1978), bili su srpski arhitekti. Pripadali su tzv. "srpskom nacionalnom stilu". Braća Krstić su bili i profesori na Arhitektonskom fakultetu Beogradskog univerziteta. Petar Krstić je diplomirao na Tehničkom fakultetu u Beogradu 1924. Bio je redovni profesor na predmetu Arhitektonske konstrukcije, a Branko, diplomirao 1927. na istom fakultetu, docent na predmetu Arhitektonsko crtanje u periodu od 1949 do 1959. godine. Petar Krstić je napisao jedan od najvažnijih udžbenika na tom fakultetu: "Arhitektonske konstrukcije" (u dva toma), a Branko Krstić udžbenik "Arhitektonsko crtanje".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
152. Ulica Andre Đorđevića - počinje i završava u kp 1949, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Andra Đorđević (1854-1914) bio je srpski pravnik i političar i profesor Velike škole u Beogradu. Bio je ministar pravde i ministar prosvete.
153. Ulica Petra Ubavkića - počinje i završava u kp 2180, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Petar Ubavkić (1850-1910) bio je vajar i slikar. Smatra se začetnikom akademske skulptorske umetnosti u novijoj srpskoj istoriji.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda i Biblioteka grada Beograda.
154. Ulica Ljubomira Jovanovića - počinje i završava u kp 2179, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Ljubomir Jovanović (1865-1928) bio je srpski istoričar i političar, akademik SANU, ministar prosvete i ministar unutrašnjih dela. Rođen je 1865. godine u Kotoru. Posle učestvovanja u Krivošijskom ustanku (1881-1882) prešao je sa Danilom Živaljevićem i drugim omladincima u Srbiju, gde su kasnije bili među osnivačima časopisa "Kolo". Prvih osam redovnih profesora Beogradskog univerziteta, 1905. godine: Jovan Žujović, Sima Lozanić, Jovan Cvijić, Mihailo Petrović Alas, Andra Stevanović, Dragoljub Pavlović, Milić Radovanović i Ljubomir Jovanović. Prilikom osnivanja Srpske književne zadruge 1892. godine izabran je za sekretara, Stojan Novaković za predsednika, a Jovan Jovanović Zmaj za potpredsednika. Za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1890, a za redovnog 1900. godine. U periodu 1901-1903 bio je upravnik Narodne biblioteke Srbije. Prilikom osnivanja Univerziteta u Beogradu 1905. godine bio je među prvih osam redovnih profesora koji su birali ceo ostali nastavni kadar. Zajedno sa profesorom Ljubomirom Kovačevićem napisao je "Istoriju srpskog naroda" (u dve knjige, 1893. i 1894) za period do 1020. godine.
155. Ulica Jovana Turomana - počinje u kp 1965, ide preko kp 1950, završava u kp 1966, na graničnoj liniji sa kp 1943, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Jovan Turoman (1840-1915) bio je član akademije SANU, bio je profesor novosadske gimnazije i Velike škole u Beogradu.
156. Ulica Roda - kreće iz kp 10410 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Selene Dukić), završava u kp 10408, u KO Višnjica.
Obrazloženje: vrsta ptice.
157. Ulica korijandera - kreće iz kp 10401/5, ide preko kp 10153/1, završava u kp 10153/4, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po biljci korijander.
158. Ulica Milorada Dimitrijevića - kreće od kp 6120/2, ide preko kp 10459, duž kp 13549/1, završava kod kp 10405/3, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Milorad Dimitrijević (1924-2008) bio je profesor Arhitektonskog fakulteta na grupi predmeta statičko-konstruktivne grupe, konzervator. Bavio se izučavanjem starih istorijskih konstrukcija, ispitivao njihove poremećaje i analizirao mogućnosti sanacije (Hilandar, Ravanica, Gračanica, manastir Fenek). Najduže se bavio Beogradskom tvrđavom, izvršio osiguranje i sanaciju temelja Nebojšine kule. Doprineo je konsolidaciji zgrada kao što su kafana "?", Muzej Vuka i Dositeja, Manakova kuća, Konak kneza Miloša. Učestvovao je u projektu premeštanja Terazijske česme kao i izmeštanju Trajanove table izvan domašaja Đerdapskog jezera.
159. Ulica divljih jabuka - kreće od kp 13551/1, ide preko kp 10147/1, završava u kp 10402, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po voću.
160. Ulica šafranova - kreće od kp 10147/4, ide preko kp 10148/2, kp 10149/3, kp 10149/2, kp 10150/3, kp 10401/5, kp 10400/6, završava u kp 10399/4, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po cvetu šafran.
161. Ulica vrbska - kreće od kp 13551/3, ide preko kp 10151, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po drvetu vrbi.
162. Ulica planinskih borova - kreće od kp 13551/3, ide preko kp 10154, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po drvetu.
163. Ulica badema - kreće od kp 13551/3, ide preko kp 10155/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po biljci badem.
164. Ulica Đoke Bogdanovića - kreće od kp 10130/6, ide duž kp 13551/1, duž 13551/8, duž kp 13551/3, kp 13551/4, završava u kp 10170/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Đoka Bogdanović (1860-1914) bio je vlasnik bioskopa i filmski producent. Vlasnik hotela "Kasina" u kome je 1911. godine otvorio stalan bioskop. Početkom 1913. godine podneo je zahtev za podizanje "fabrike za izradu kinematografskih filmova".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Arhiv jugoslovenske kinoteke.
165. Ulica Branka Krstića - kreće od kp 2241/9, ide graničnom linijom između kp 2197/2 i kp 2195/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Branko Krstić (1902-1970) bio je redovan profesor na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu.
Crkva Svetog Marka na Tašmajdanu građena je prema planovima arhitekata Petra i Branka Krstića. Braća Krstić (Petar, Beograd, 24. decembar 1899 - Beograd, 1991; Branko, Beograd, 15. decembar 1902 - Beograd, 1978), bili su srpski arhitekti. Pripadali su tzv. "srpskom nacionalnom stilu". Braća Krstić su bili i profesori na Arhitektonskom fakultetu Beogradskog univerziteta. Petar Krstić je diplomirao na Tehničkom fakultetu u Beogradu 1924. Bio je redovni profesor na predmetu Arhitektonske konstrukcije, a Branko, diplomirao 1927. na istom fakultetu, docent na predmetu Arhitektonsko crtanje u periodu od 1949-1959. godine. Petar Krstić je napisao jedan od najvažnijih udžbenika na tom fakultetu: "Arhitektonske konstrukcije" (u dva toma), a Branko Krstić udžbenik "Arhitektonsko crtanje".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Beograda.
166. Ulica Uroša Marovića - kreće od kp 886/11, ide preko kp 886/9, kp 886/3, kp 886/10, kp 886/25, kp 886/1, završava kod kp 1588, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Uroš Marović (1946-2014) bio je srpski i jugoslovenski vaterpolista. Bio je predsednik vaterpolo saveza Srbije i Crne Gore, a potom i presednik vaterpolo saveza Srbije. Dobitnik je zlatne medalje na Olimpijskim igrama igrama u Meksiku 1968, bronzane medalje na Evropskom prvenstvu u Barseloni 1070,bronzane medalje na Evropskom prvenstvu u Beču 1974. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
167. Ulica breze - kreće od kp 888, preko kp 1589/1, završava u kp 1589/2, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po vrsti drveta breza.
168. Ulica čajetinska - kreće od kp 1404 (Ulica Kornatska), ide preko kp 1186/1, kp 10131/2, završava u kp 10131/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po opštini u Srbiji.
169. Ulica pašnjačka - kreće od kp 1351/3, ide preko kp 10138, kp 10139/1, kp 1050/3, završava u kp 1050/1, kod raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Divljih kestena, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po pašnjacima.
170. Ulica staroplaninska - kreće od kp 1404 (raskrsnica sa Ulicom kornatskom), ide preko kp 1019/4, kp 1020/2, kp 1021/2, završava u 1021/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po planini Stara planina.
171. Ulica ktitorska - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Rajskih ptica, ide preko kp 1/6, seče kp 4, završava u kp 1/1, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po ktitorstvu.
172. Ulica četinarska - kreće iz kp 869 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Rajskih ptica), ide preko kp 1/5, završava u kp 4, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po četinarima.
173. Ulica rujanska - kreće od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom staroplaninska, ide preko kp 1020/2, kp 1020/3, kp 1020/7, kp 1020/8, kp 1020/1, završava u kp 1020/5, u KO Višnjica.
Obrazloženje: po planini u Srbiji.
174. Ulica Enrika Josifa - ulica kreće i završava se u kp 10410, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Eneriko Josif (1924-2003) pre Drugog svetskog rata, bio je aktivan omladinski član cionističke organizacije Hašomer hacair. Nekoliko dana pre bombardovanja Beograda 1941. godine prebegao sa porodicom u Sarajevo. Zbog organizovanja omladinskih demonstracija protiv Musolinija, osuđen na smrt, posle čega se ilegalno prebacio na Korčulu. Diplomirao je 1954. godine na Muzičkoj akademiji. Kao redovni profesor predavao je na Katedri za kompoziciju od 1976. godine do penzionisanja 1989. godine. Njegov stvaralački opus obuhvata orkestarska, kamerna, solistička, vokalno-instrumentalna, muzičko-scenska i dela za klavir. Dobitnik je Sedmojulske nagrade, Oktobarske nagrade Grada Beograda itd.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Jevrejska opština Beograd.
175. Ulica Petra Pavlovića - počinje u kp 1965, ide preko kp 1950, završava u kp 1952, u KO Višnjica.
Obrazloženje: Petar Pavlović (1864-1938) bio je geolog, upravnik Muzeja srpske zemlje, današnjeg Prirodnjačkog muzeja. Rođen je 28. juna/10. jula 1864. godine u Požarevcu, od majke Jelene (1832-1913), ćerke vojvode Nikole Milićevića i oca Stojka (1823-1906), konjičkog oficira. Porodica je imala desetoro dece, ali samo šestoro je doživelo punoletstvo. Petar je imao tri brata i dve sestre. Najstariji je bio Pavle, koji je postao biolog i profesor u Drugoj beogradskoj gimnaziji, zatim mlađi Ivan, koji je bio oficir i nastavio oficirsku karijeru i najmlađi Milan je takođe bio biolog i profesor u Drugoj beogradskoj gimnaziji. Najstarija sestra je bila Jelica (1859-1937) i mlađa Katarina (1872-1952), koja je postala nastavnik u Višoj ženskoj školi i profesor u Učiteljskoj školi u Beogradu.
176. Ulica grabovska - kreće od kp 5170/1, ide duž kp 4835 i 4836, završava kod kp 5173, u KO Ovča.
Obrazloženje: po drvetu grab.
177. Ulica Milana Kurepe - kreće od kp 5173, ide duž kp 4751, završava kod kp 5174/1 (Ulica Crkvište) u KO Ovča.
Obrazloženje: Milan Kurepa (Bačka Palanka, 11. maj 1933 - Beograd, 16. oktobar 2000) je bio srpski atomski fizičar, profesor univerziteta i dopisni član SANU. Bio je redovni profesor Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu od 1981. godine, zatim Fizičkog fakulteta. Za dopisnog člana SANU izabran je 1994. godine.
178. Ulica atlantska - ide od Uzdinske ulice, preko kp 307/11, završava kod 252/2, na vrhu Ulice ljevoške, u KO Krnjača.
Obrazloženje: po Atlantskom okeanu.
179. Ulica Franca Kafke - kreće iz kp 370/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska 7), ide preko kp 592/1, završava u kp 592/2, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Franc Kafka (1883-1924) bio je književnik. jedan je od najznačajnijih čeških pisaca jevrejskog porekla, kojeg kritika danas smatra jednim od najvećih autora XX veka. Kafka je govorio i svoja dela pisao na nemačkom jeziku. Dobro je znao i češki jezik. Stilom pisanja, Kafka je pripadao avangardi, pravcu iz srednje faze modernizma, ali je svojim delovanjem uveliko uticao na brojne stilove kasnog modernizma, uključujući i egzistencijalizam. Njegova najznačajnija dela, pripovetka "Preobražaj", te romani "Proces" i "Dvorac" prepuni su tematike koja predstavlja arhetipove alijenacije, psihofizičke brutalnosti, sukoba na relaciji roditelji-deca, likova na zastrašujućim putovanjima i mističnih transformacija. Kafka je rođen u jevrejskoj porodici srednje klase u Pragu, tada u Austrougarskoj monarhiji, koja je govorila nemački jezik, a školovao se za pravnika. Tokom njegovog života, samo je mali broj Kafkinih dela izašao iz štampe: zbirke kraktih priča "Razmatranje" i "Seoski lekar", te neke individualne pripovetke ("Preobražaj") izdavane u časopisima. Iako je zbirku "Umetnik gladovanja" pripremio za štampu, ona nije odšampana do nakon njegove smrti. Kafkina nedovršena dela, uključujući i romane "Proces", "Dvorac" i "Amerika", nisu štampana do nakon njegove smrti, a većinu ih je izdao njegov prijatelj Maks Brod, ignorirajući tako Kafiknu želju da mu se dela unište nakon smrti. Alber Kami i Žan Pol Sartr predvode listu pisaca na koje je uticalo Kafkino delo, a termin "Kafkijanska atmosfera" ušao je u teoriju književnosti kako bi se opisale nadrealne situacije kao u Kafkinim delima.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
180. Ulica Bogdana Nestorovića - kreće iz 2854/4 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 7), ide preko kp 2854/4, kp 366/6, preko kp 367/4, završava u kp 367/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Bogdan Nestorović (1901-1971), profesor Arhitektonskog fakulteta, predsednik Društva arhitekata Srbije, dobitnik Sedmojulske nagrade za životno delo. Godine 1927, zajedno sa Aleksandrom Derokom, dobija prvu nagradu za projekat Hrama Svetog Save čija je izgradnja započeta pred Drugi svetski rat. Po njegovim projektima sagrađene su: 1931. zgrada Zanatskog doma (danas Radio Beograd) i 1939. Zgrada "Prizad" (danas TANJUG) kao i brojni objekti različite namene, kako u Beogradu tako i širom nekadašnje Jugoslavije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
181. Ulica Agate Kristi - kreće od kp 345/3 (raskrsnica sa Ulicom Sutjeska ulica 8), ide preko kp 344/1, kp 364/8, završava u kp 364/7, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Agata Kristi (1890-1976) bila je britanska književnica, autorka brojnih kriminalističkih romana. Kao najpoznatijeg svetskog pisca misterija, nazivaju je i "kraljicom zločina". Tokom svoje književne karijere, koja je trajala više od pola veka, napisala je 79 knjiga (od čega 66 kriminalističkih romana) i više zbirki kratkih priča i drugih dela, koja su prodata do sada u više od dve milijarde primeraka širom sveta i prevedena na više od 50 jezika. Prema Ginisovoj knjizi rekorda, najprodavaniji je autor svih vremena. Zabeleženo je da su jedino Biblija i Šekspirova dela doživela veću prodaju od romana Agate Kristi. Njena drama "Mišolovka" je premijerno izvedena u Londonu 25. novembra 1952. godine; ovo delo je do sada najduže neprestano igran komad u istoriji pozorišta koje je imalo više od 25.000 izvođenja. Proglašena je 2013. godine za najboljeg pisca detektivskih priča, a njen roman "Ubistvo" Rodžera Akrojda za najbolji krimi roman svih vremena Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
182. Ulica Anke Stojilović - kreće od kp 1677/2, ide preko kp 1677/1, završava u kp 1030/1, u KO Krnjača.
Obrazloženje: Anka Stojilović (sredina 19. veka) bila je babica iz Beograda, humanista i dobrotvor. Kao trgovačka kći, u ono vreme je završila jedinu školu za školovanje devojčica, Višu žensku školu u Beogradu i bila osposobljena za učiteljicu osnovnih škola. Kao pitomica Opštine beogradske, u Zagrebu je završila babički kurs, nakon čega se vratila u Beograd da vrši svoj težak i vrlo human posao sa najvećom savesnošću i retkim požrtvovanjem. Stekavši veliko poverenje i poštovanje beogradskih porodica koje su njenu pomoć, u potrebnim trenucima, najradije tražile i primale, bila je dobro materijalno nagrađivana. Promišljajući da je "od beogradskih gospođa stekla, pa neka i njima ostane", svoje imanje ostavila je "Beogradskom ženskom društvu", sa željom da se iz njegovog prihoda plaća stanovanje u tom Domu za siromašne činovničke samohrane žene.
U naseljenom mestu Borča (matični broj naselja: 704865), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica Milomira Mladenovića - kreće od kp 10969, ide preko kp 10547, u KO Borča.
Obrazloženje: Uprava protivpožarne policije - Bio je zaposlen u Vatrogasno-spasilačkoj brigadi Beograd od 1967. godine na poslovima komandira Vatrogasno-spasilačkog voda. U svom dugogodišnjem radu obavljao je poslove komandira Vatrogasno-spasilačkog odeljenja i vatrogasno spasilačgog voda u vatrogasno-spasilačkom bataljonu "Zvezdara". Tokom radnog angažovanja važio je za požrtvovanog i odgovornog radnika i pravednog starešinu koje je svoje znanje nesebično mlađim kolegama. Rukovodio je složenim intervencijama gašenja požara, spasavanja i evakuacije lica i imovine na teritoriji grada Beograda, kao i intervencije tehničkog karaktera. Preminuo je usled povreda zadobijenih na intervenciji gašenja požara 9. februara 1999. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
2. Ulica Fridriha Popsa - kreće od kp 10971 (raskrsnica sa postojećom Ulicom Živojina Pavlovića), ide granicom između kp 2417/3 i kp 2416, do kp 4330/1 (raskrsnica sa Putem za Ovču), u KO Borča.
Obrazloženje: Fridrih Pops (1874-1948) završio je studije prava na Univerzitetu u Beogradu. Posle je radio kraće vreme u sudu, otvorio je Advokatsku kancelariju 1901. godine. Kao rezervni oficir učestvovao je u Prvom svetskom ratu, za ratne zasluge odlikovan je Zlatnom medaljom za hrabrost. Na čelu Jevrejske aškenske opštine nalazio se od 1910. godine do 1941. godine. Bio je jedan od osnivača Saveza jevrejskih opština, njegov prvi potpredsednik i predsednik Izvršnog odbora sa sedištem u Beogradu. Zaslužan je za prihvatanje, zbrinjavanje i pružanje pomoći jevrejskim izbeglicama iz Nemačke pred Drugi sveti rat. Posle bombardovanja krenuo do Neretve sa porodicom, vratio se u Beograd i bio uhapšen i sproveden u logor u Gracu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Jevrejska opština Beograda.
3. Ulica Ilije Stanojevića - kreće od kp 10971 (raskrsnica sa postojećom Ulicom Živojina Pavlovića), ide preko kp 2420/1, u kojoj i završava, u KO Borča.
Obrazloženje: Ilija Stanojević (1859-1930) bio je glumac, prvi reditelj i pisac. Celu svoju umetničku karijeru, ostvario je u Srpskom narodnom pozorištu u Beogradu. U mladosti je popularnost stekao u operama.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo je Arhiv jugoslovenske kinoteke.
4. Ulica braće Cvetković - kreće od kp 4330/1 (raskrsnica sa Putem za Ovču), ide preko kp 2433, u kojoj i završava, u KO Borča.
Obrazloženje: Đoka Cvetković, Krsta Cvetković, Dragutin Cvetković bili su ugostitelji iz Beograda. U svojoj gostionici "Kolarac" otvorili su bioskop krajem 1910. godine koji je radio i posle Prvog svetskog rata.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo je Arhiv jugoslovenske kinoteke.
5. Ulica Đorđa Obradovića Ćurčije - kreće od kp 10975, ide duž kp 10718, u kojoj i završava, u KO Borča.
Obrazloženje: Đorđe Obradović Ćurčija (?-1804) bio je jedan od vođa u Prvom srpskom ustanku. Jedno vreme je bio Ćurčija u Krupnju, a zatim je postao hajduk i bio čuven u Podrinju kao harambaša.
6. Ulica Lojde Maheka - kreće od kp 10975, duž kp 10715, u kojoj i završava, u KO Borča. Obrazloženje: Po pozivu Danila Stojanovića u Beograd je 1913. godine došao mladi Čeh Alojz Lojda Mahek. Imao je samo 18 godina, a bio je već i u Češkoj poznat kao darovit fudbaler, prvo u Hradec Kralove, klubu iz mesta gde je rođen, zatim u plezenskom klubu "Češki lav". Mahek je igrom, elegantnim pokretima i trčanjem vrlo preciznim dodavanjem lopte, poigravanjem i šutevima na gol iz svake pozicije izazivao senzaciju. Bez preterivanja se može reći da je bio uzor mladih fudbalera, koji su njegovu igru pratili s divljenjem, pa su ga oni talentovaniji i kopirali. Pored toga što je igrač, bio je istaknut i kao trener ekipe. Sportski novinar Srbislav Todorović smatra da je Mahek jedino odgovorno lice za postavljanje temelja modernog fudbala u Srbiji. Bio je odgovoran za uvođenje češke fudbalske škole u Srbiji, koja je u to vreme bila najnaprednija. Mahek je bio u sastavu prvog tima SK "Velika Srbija" na prvoj utakmici ovog tima protiv BSK-a u septembru 1913. godine, što je bio trener "Velike Srbije", preuzeo je ulogu trenera još jednog beogradskog kluba, SK "Srpski mač", koji je te godine postao nezvanični šampion Srbije. Iste godine igrao je sa "Velikom Srbijom" za "Olimpijski kup Srbije". Finale je odigrano između "Velike Srbije" i "Šumadije", a "Velika Srbija" je pobedila sa 3 : 1, a Mahek je postigao dva od tri gola za svoj tim. Mahekova je velika zasluga što je njegov klub, Jugoslavija, dostigla visok čak međunarodni nivo, takođe, što je beogradski fudbal kvalitetno brzo napredovao.
7. Ulica Stevana Boškovića - kreće i zvaršava u kp 4336/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Stevan Bošković (1868-1957) bio je akademik, geodetski general. Bio je ličnost koja se može smatrati osnivačem Vojno-geografskog instituta. Period kojim je on rukovodio Vojno-geodetskom službom, obeležen je fundamentalnim radovima u oblasti grafičkog, topografskog premera i kartografske delatnosti, koji su krunisani izradom Đeneralštabne karte Kraljevine Srbije.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane RS.
8. Ulica Čedomilja Mijatovića - kreće od kp 4349 (Ulica Mirgorodska), ide između kp 2535/1 i kp 2535/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Čedomilj Mijatović (1842-1932) bio je srpski ekonomista, književnik, istoričar, političar i diplomata, jedan od najznačajnijih liberala. Čedomilj je rođen 17. oktobra 1842. godine u Beogradu. Otac Milan, rodom iz Jaska u Sremu, bio je profesor zemljopisa i istorije u Kragujevcu i Prvoj beogradskoj gimnaziji Beogradu, do smrti 1853. godine. Majka Kristina - Rahela iz Velikog Bečkereka je bila španskog porekla. Završio je Licej 1862. i zatim proveo tri godine na studijama u Minhenu, Lajpcigu, Cirihu i Beču. Tada se oženio Engleskinjom Elodijom Loton. Od 1865. do 1869. je predavao političku ekonomiju (prvo kao suplent, pa od 1866. godine redovni profesor) na Velikoj školi. Potom se zaposlio u državnoj upravi, na mesta viših činovnika: bio je sekretar beogradskog trgovačkog suda, član Ustavnog odbora 1869. (zalagao se za opšte pravo glasa i dvodomni parlament) i načelnik u Ministarstu finansija. Bio je blizak Jovanu Ristiću i liberalima. Prvi put je postao ministar finansija 1873. godine, drugi put 1875. godine, a u međuvremenu bio je sekretar mladog kneza Milana, za koga se tada jako vezao. Iz liberalne stranke prešao je tzv. mladokonzervativcima, posle kojeg ga je vlada, u kojoj je Jovan Ristić bio predsednik, penzionisala 1880. godine. U srpsko-turskom ratu 1876-1877. bio je intendant Ibarske vojske i odlikovan. Zlatno Mijatovićevo vreme su 1880-te godine. Sa prijateljima je osnovao Naprednu stranku kojoj je knez Milan poverio formiranje vlade oktobra 1880. godine u kojoj je Mijatović izabran za ministra finansija i inostranih dela. Program vlade je bila modernizacija Srbije u svakom pogledu, uz odbacivanje celog političkog nasleđa i izgradnju liberalno-demokratskih institucija po zapadnom uzoru. Mijatović je u te tri godine postavio temelje modernizacije tadašnje Srbije time što je organizovao sledeće važne poslove: sklapanje trgovinskih ugovora, izgradnja prvih železnica, pomoć knezu Milanu kod sklapanja srpsko-austrijske konvencije, uvođenje novih posrednih poreza, uzimanje zajmova u inostranstvu i osnivanje Narodne banke.
9. Ulica pepeljevačka - kreće iz kp 4330/1 (Put za Ovču), ide preko kp 2557/2, završava kod kp 2557/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Po naselju Pepeljevac kod Lajkovca.
10. Ulica kosovskog venca - kreće od kp 4330/1 (Put za Ovču), ide duž kp 2571/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Po geografskom pojmu.
11. Ulica Petra Gojnikovića - kreće od kp 4330/1 (Put za Ovču), ide duž kp 2571/2, završava kod kp 2580/9, u KO Borča.
Obrazloženje: Petar Gojniković bio je knez Srbije od 892. do 918. godine. Bio je jedan od najznačajnijih pripadnika srpske dinastije Vlastimirovića.
12. Ulica srpskih knezova - kreće od kp 4349 (Ulica Mirgorodska), ide preko kp 2580/4, kp 2572/4, završava u kp 2572/3, u KO Borča.
Obrazloženje: po srpskim knezovima.
13. Ulica Časlava Klonimirovića - kreće od kp 4349 (Ulica Mirgorodska), ide duž kp 2610/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Časlav Klonimirović (896-960) srpski vladar, vladao Srbijom tokom druge polovine 10. veka. On je poslednji poznati vladar iz dinastije Vlastimirovića, koja je dovela Srbe na Balkansko poluostrvo.
14. Ulica Dušana Simovića - kreće od kp 4349, ide duž kp 2615/1, završava kod kp 4344, u KO Borča.
Obrazloženje: Dušan Simović (1882-1962) bio je armijski general vojske Kraljevine Jugoslavije, načelnik Glavnog generalštaba a posle državnog udara postao je predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije. Nosilac je više odlikovanja.
15. Ulica Nikole Uzunovića - kreće od kp 4349, duž kp 2617/1, završava kod kp 4344, u KO Borča.
Obrazloženje: Nikola Uzunović (1873-1954) bio je srpski političar, u dva navrata bio je predsednik Vlade Kraljevine Jugoslavije, kao i predsednik Opštine Niš, sudija, predsednik Prvostepenog suda i načelnik Okruga. Bio je i odbornik Niške opštine kao i Narodni poslanik kao kandidat Radikalne stranke.
16. Ulica Sava Mihailovića - kreće od kp 4349, duž kp 2618/1, završava kod kp 4344, u KO Borča.
Obrazloženje: Savo Mihailović (?-1928) bio je prvi čuvar groblja na Zejtinliku. Bio zadužen za eshumaciju srpskih vojnika i premeštanje na područje budućeg vojnog groblja. Bio je solunski dobrovoljac, Srbin iz Grblja kod Boke Kotorske. Savo je sakupio svoje mrtve drugove i saborce, a potom ih je čuvao do svoje smrti 1928. godine. Posle smrti i sam se pridružio svojim saborcima, sahranjen je na Zejtinliku.
17. Ulica 63. padobranske brigade - kreće od kp 4349, duž kp 2630, završava kod kp 4344, u KO Borča.
Obrazloženje: Istorijat čuvene 63. padobranske brigade seže do 1944. kada je u Bariju formiran Prvi padobranski bataljon koji je rasformiran već sredinom jula 1945. godine. U posleratnom periodu bilo je mnogo "eksperimentisanja" u organizaciji ovakvih trupa, jer razni padobranski bataljoni i brigade su u veoma kratkom periodu osnivani, raspuštani ili premeštani. Tada je preovladavao stav da JNA nisu potrebne veće padobranske jedinice, jer kako se konstatovalo u uslovima upotrebe nuklearnog oružja, modernog PVO-a i masovnih oklopnih snaga u eventualnom ratu i vazdušni desanti na bojištu nisu imali mnogo izgleda za uspeh. Posle ponovnog formiranja decembra 1967. godine, 63. padobranska brigada postaje "legendarna", jer je bila i ostala udarna pesnica naše vojske. Pripadnici elitne 63. padobranske brigade poštuju se širom sveta, a posle NATO bombardovanja naše zemlje niške "crvene beretke" dobile su Orden narodnog heroja.
18. Ulica Maksa Kalmića - kreće od kp 4349 (ulica Mirgorodska), ide preko kp 2641/1, završava kod kp 2640, u KO Borča.
Obrazloženje: Maks Kalmić (1905-1941) bio je reditelj. Diplomirao je prava u Parizu. Za vreme studija se zainteresovao za film, pa je radio u nekim francuskim filmskim preduzećima kao asistent režije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Arhiv jugoslovenske kinoteke.
19. Ulica Milosava Resavca - kreće od kp 4349 (ulica Mirgorodska), ide duž kp 2642/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Milosav Resavac (1780-1854) bio je resavski vojvoda, učesnik Prvog i Drugog srpskog ustanka. Zvanje vojvode stekao je nakon učestvovanja u bici na Čegru.
20. Ulica Dragutina Matića - kreće od kp 4349 (ulica Mirgorodska), ide duž kp 2645/1, završava kod kp 2646, u KO Borča.
Obrazloženje: Dragutin Matić (1888-1970) bio je srpski izviđač, poznat kao "oko sokolovo", najčuveniji ratni izviđač u istoriji srpske vojske. Učestvovao je u Prvom i Drugom Balkanskom ratu i Prvom svetskom ratu. Zbog izuzetne hrabrosti tokom Cerske i Kolubarske bitke poveren mu je zadatak izviđača srpske vojske. Prikazan je na čuvenoj fotografiji, a 1998. godine je u Gadžinom Hanu mu je otkriven spomenik uz najviše vojne počasti.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
21. Ulica Srđana Milića - kreće od kp 4345 (Ulica Popova bara nova 3), ide duž kp 2750/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Srđan Milić bio je potporučnik, (16. februara 1974. - 4. aprila 1999), VP 8365 Kosovska Mitrovica, stradao u borbenim dejstvima.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
22. Ulica kozaračka - kreće od kp 4344, preko kp 2756/8, završava kod kp 2764, u KO Borča.
Obrazloženje: Po Kozari.
23. Ulica Lazara Čokića - kreće od kp 2757 (Ulica Popova bara nova 4), ide duž kp 2760, završava kod kp 2757, u KO Borča.
Obrazloženje: Lazar Čokić i Jakov Šarčević - Ostali poslednji na opsluži topa 23.11.1914. godine, ne želeći da se povuku i samostalno su odbranili svoje selo Kovačevac na Kosmaju. Zaustavivši napredovanje neprijatelja i nateravši čitavu austrijsku jedinicu da se povuče ka Savi i Dunavu. Čokić je odlikovan Karađorđevom zvezdom.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
24. Ulica sljezove boje - kreće od kp 4345 (Ulica Popova bara nova 3), ide preko kp 2766/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Po romanu Branka Ćopića.
25. Ulica Rihterova - kreće od kp 4345 (Ulica Popova bara nova 3), ide preko kp 2791, u KO Borča.
Obrazloženje: Čarls Rihter bio je američki seizmolog i fizičar, poznat po tome što je napravio Rihterovu skalu, koja određuje jačinu zemljotresa u hipo centru.
26. Ulica Rake Levajca - kreće od kp 4330 (Put za Ovču), ide granicom između kp 2787/1 i kp 2786/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Raka Levajac (1777-1833) bio je srpski vojvoda koji je ratovao u Prvom i Drugom srpskom ustanku. Bio je učesnik Ostružničke Skupštine i Karađorđeve delegacije na pregovorima u Zemunu 1804. godine.
27. Ulica Koste Kostića - kreće od kp 4330 (Put za Ovču), ide duž kp 4349, preko kp 2595/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Kosta Kostić (1875-1915) bio je istoričar i pionir srpske istorijske geografije, profesor realke u Beogradu i komesar vojne bolnice.
28. Ulica Nikole Drenovca - kreće od kp 2793/3 (Ulica Luke Zore), ide duž kp 2800/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Nikola Drenovac, sveštenik, književnik i prevodilac, rođen je u Rumi 17. decembra 1907. godine, od oca Vasilija Drenovca, rumskog ćurčije i majke Jelene, rođene Petrović. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završio je u Rumi, a Bogosloviju u Sremskim Karlovcima 1929. godine. Bio je sveštenik do 1938. godine kada je emigrirao u SAD gde je uređivao srpski list u Pittsburgu sve do povratka u domovinu 1947. Zbog aktivnog učešća u naprednom pokretu Srba u SAD, isključen je iz crkve. Po završetku Drugog svetskog rata radio je kao urednik "Slobodne reči", "Prosvete" i Literarne redakcije Radio Beograda, na kom položaju je 1964. godine i penzionisan. Književnim radom bavio se od 1924. sarađujući u "Književnom jugu" i "Stožeru" u kojima su objavljivali srpski avangardisti. Sa prvim pesmama javio se još kao đak Realne gimnazije u Rumi, a prve pesme je objavio kao đak Karlovačke bogoslovije u beogradskom "Vencu", zagrebačkoj "Mladosti" i subotičkom "Književnom severu". Sarađivao je sa brojnim časopisima i listovima. Pored pisanja za odrasle "s velikim interesovanjem je pratio dečji život i pisao za decu s puno ljubavi i poštovanja". Umro je 12. juna 1996. godine u Beogradu.
29. Ulica Branivoja Đorđevića - kreće od kp 10975, ide duž kp 10747, završava kod kp 10791, u KO Borča.
Obrazloženje: Branivoj Đorđević (glumac i profesor FDU), Šabac, 21. januar 1924 - Beograd, 19. maj 1991, bio je srpski lektor, scenarista i glumac.
30. Ulica Lazara Brankovića - kreće od kp 10975, ide duž kp 10771, u KO Borča.
Obrazloženje: Lazar Branković (1421-1458) bio je srpski despot i vladar od 1456-1458. godine, sin Đurđa Brankovića. Nosio je tituli despota još od svoje ženidbe sa Jelenom Paleolog. Lazar Branković preuzeo je vlast posle smrti Đurđa Brankovića.
31. Ulica Stoleta Jankovića - kreće od kp 10975, ide duž kp 10774, u KO Borča.
Obrazloženje: Stoiljko Stole Janković (Beograd, 6. april 1925 - Beograd, 19. april 1987) je bio jugoslovenski i srpski reditelj i scenarista. Dobitnik je Sedmojulske nagrade 1979. godine.
32. Ulica narednice Bjelajac - kreće od kp 4330/1 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 1944, u KO Borča.
Obrazloženje: Srpska heroina, bolničarka i narednik srpske vojske u Balkanskim i Prvom svetskom ratu. U borbama je ranjena 12 puta i odlikovana 12 puta. Zbog iskazane hrabrosti u borbama dobila je i prvo odlikovanje medalju Miloš Obilić. Odlikovana je i Karađorđevom zvezdom sa mačevima posle proboja Solunskog fronta i oslobađanja Bitolja.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Biblioteka grada Beograda i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
33. Ulica Saše Pantelića - kreće od kp 4330/1 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 1942/3, kp 1942/2, kp 1942/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Saša Pantelić bio je rezervni vojnik, 13. januara 1966 - Novi Beograd - 13. oktobra 1991. Vukovar. Stradao je u rejonu Mitnice odbivši da se preda neprijatelju.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
34. Ulica Mihaila Ristića - kreće od kp 4330/1 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 1938/2, kp 1938/3, kp 1938/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Mihailo Ristić (1854-1916) poznat i kao Uča i Džervinac, bio je srpski oficir i zaverenik u Majskom prevratu. Šef Gorskog štaba Istočnog Povardarja za vreme akcije u staroj Srbiji i Makedoniji.
35. Ulica Gorana Trifunovića - kreće izmeću kp 1885 i kp 1922, ide duž kp 4341, preko kp 10892, do kp 10974, u KO Borča.
Obrazloženje: Goran Trifunović bio je vodnik prve klase. Obavljao je dužnost komandira odeljenja u vodu VP (specijalne namene). Poginuo je 6. maja 1999. godine, pogođen je iz snajpera u žestokom okršaju sa albanskim teroristima u rejonu karaule Košare, a sahranjen je u selu Prevešt kod Rekovca.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
36. Ulica Milice Prodanović - kreće od kp 10977, ide preko kp 10871, završava kod kp 10976, u KO Borča.
Obrazloženje: Milica Prodanović (1894-1992), bibliotekar i društevno-politički radnik. Nakon uvođenja Šestojanuarske diktature 1929. godine, kada je njen suprug, Bora Prodanović, kao član KP Jugoslavije proteran iz Zagreba, dotadašnjnja uposlenica Sveučilišne knjižnice u Zagrebu se sa porodicom vraća u Beograd, a od januara 1931. godine počinje da radi u Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu. Svega nekoliko dana nakon oslobođenja Beograda, iako privremeno penzionisana u doba okupacije, vraća se u službu i od tada je, do penzionisanja, 1961. godine, na čelu Univerzitetske biblioteke "Svetozar Marković". Od osnivanja je bila član Društva jugoslovenskih bibliotekara, jedan od osnivača Društva Bibliotekara Srbije i do 1956. godine njegov predsednik, a potom i doživotni počasni predsednik. Učestvuje i u organizovanju Saveza bibliotekara Jugoslavije, prvi predsednik u periodu od 1949-1953, a od 1953. do 1962. potpredsednik. Pokretač je stručnog časopisa Bibliotekar, i do 1960. godine njegov urednik. Dobitnica je nagrade Milorad Panić - Surep, i specijalne povelje Univerzitetske biblioteke "Svetozar Marković". Nakon Miličine smrti, njena porodica je Narodnoj biblioteci Srbije predala porodičnu biblioteku Prodanovića, koja je sadržala 3.776 publikacija. Ova obimna porodična biblioteka sadrži knjige Milice i Bore Prodanović, njegovog oca Jaše Prodanovića, kao i njihove ćerke Borjane. Pošto najviše publikacija pripada Milici i Borjani, ovaj bibliotekarski legat nosi naziv Legat Milice i Borjane Prodanović.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
37. Ulica Slađana Stojadinovića - kreće od kp 4341 (raskrsnica sa Davidovačkom), ide preko kp 1902/7, duž kp 10974, završava pored kp 10888, u KO Borča.
Obrazloženje: Duško Damnjanović i Slađan Stojadinović i Dragan Krajić - Stradali su u borbenim dejstvima u rejonu Vukovara 20.11.1991. godine na putu ka Mitnici kada je borbeno vozilo u kome su se nalazili naišlo na minu. Njihov zadatak bio je izvlačenje tenka i borbenog vozila pešadije u koji su nalazili u Mitnici.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
38. Ulica mohačka - kreće od kp 4341 (raskrsnica sa Davidovačkom), ide duž kp 1863/17, završava kod kp 1863/18, u KO Borča.
Obrazloženje: Po gradu Mohaču u Mađarskoj u kojem su se odigrale dve značajne bitke pod nazivom "Mohačke bitke".
39. Ulica Predraga Ignjatovića - kreće od kp 10979 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Miloja Vujanca), ide duž granice između kp 10906 i kp 10907, završava kod kp 10977, u KO Borča.
Obrazloženje: Predrag Ignjatović bio je vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
40. Ulica Predraga Krivokuće - kreće od kp 10979 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Miloja Vujanca), ide duž kp 10917, završava kod kp 10977, u KO Borča.
Obrazloženje: Predrag Krivokuća bio je pripadnik Gardijske brigade stradao u borbenim dejstvima. Iako je bio ranjen, napustio je bolovanje i nije hteo da čeka da mu rane zarastu. Nije prihvatio ni da ostane u pozadini jedinice dok s ene oporavi već je insistirao da se pridruži prvim borbenim redovima. Stradao je pri izvršenju borbenog zadatka.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
41. Ulica Branimira Krnjajića - kreće od kp 10979 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Miloja Vujanca), ide duž kp 10919, završava kod kp 10977, u KO Borča.
Obrazloženje: Branimir Krnjajić bio je vojnik gardijske brigade. Stradao je u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
42. Ulica Milana Simovića - kreće od kp 10979 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Miloja Vujanca), ide duž granice između kp 10920 i kp 10921, završava kod kp 10977, u KO Borča.
Obrazloženje: Milan Simović (Šip, kod Pala, 12. jul 1909 - Ilovača, kod Goražda, 21. januar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije. Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije i formiranja ustaške Nezavisne Države Hrvatske, Milan je napustio službu i vratio se u rodno mesto, gde je aktivno učestvovao u pripremama oružanog ustanka. Bio je izabran za komandria prve ustaničke čete formirane u njegovom kraju, a koja je kasnije ušla u sastav Romanijskog partizanskog odreda, pod komandom Slaviše Vajnera "Čiče romanijskog". Prvu akciju, Milan je sa svojom četom izveo u selu Dovlićima, gde je najpre razoružao stražu, koja je čuvala prugu, a zatim razrušio železničku prugu.
43. Ulica Miloja Vujanca - kreće od kp 10973, ide duž kp 1847/1, završava u kp 1847/8, u KO Borča.
Obrazloženje: Miloje Vujanac bio je potporučnik, 8. maja 1968. - 7. novembra 1999. godine. VP 9754 Petrinja, stradao je u borbenim dejstvima.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
44. Ulica Stefana Stratimirovića - kreće od kp 1842 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića), ide duž kp 10979, završava kod kp1842, u KO Borča.
Obrazloženje: Bio je srpski pravoslavni mitropolit Karlovački od 1790-1836. godine. Uredio je i upotpunio mitropolijsku biblioteku, zaveo je red i disciplinu u crkvi i među sveštenstvom.
45. Ulica Vukomana Aračića - kreće od kp 10973, ide duž kp 10928, u KO Borča.
Obrazloženje: Vukoman Aračić bio je srpski general. Od 1890 do 1903. godine bio je komandant dunavske divizijske oblasti, od marta 1895. godine komandat 9. pešadijskog puka i načelnik operativnog odeljenja Glavnog generalštaba i komandant Šumadijske divizijske oblasti. Od aprila 1902. godine bio je komandant Timočke divizijske oblati i počasni ađutant kralja Aleksandra Obrenovića.
46. Ulica Ljubivoja Barjaktarevića - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10451, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Ljubivoje Barjkatarević (1866-1944) bio je divizijski general u Vojsci Kraljevine Jugoslavije. Od 1887-1901. godine bio je vodnik i komandir eskadrona. Učestvovao je u svim ratovima od 1885-1918. godine. Odlikovan je srebrnom medaljom za hrabrost i spomenicom za rat 1885-1886. godine.
47. Ulica Dragomira Krančevića - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp, završava kod kp 10466 (raskrsnica sa sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Dragomir Kranjčević (1847-1929) bio je jedan od prvih srpskih virtuoza na violini koga su slušali Beč, nemački gradovi i Pešta. Kasnije postaje koncertni majstor Peštanske opere.
48. Ulica Prve srpske dobrovoljačke divizije - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10831, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Prva srpska dobrovoljačka divizija formirana je u Odesi 1916. godine, sastavljena mahom od Srba iz Vojvodine, Bosne i Hrvatske, kao i manjeg broja drugih naroda, bivših podanika Habzburške monarhije. Da bi se olakšao pritisak centralnih sila na Solunski front, Rusija i Rumunija su u leto 1916. godine napale bugarske i turske trupe kod Dobrudže, a rame uz rame sa njima bila Prva srpska dobrovoljačka divizija. Brojno stanje u avgustu 1916. godine je bilo oko 16.000 ljudi. Jedinica je upućena na dobrudžki front, a u septembru je stupila u prvu borbu, razbivši Turke i Bugare nanoseći im velike gubitke. imala je oko 800 poginulih i 7.000 ranjenih.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
49. Ulica Dušana Stefanovića - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10836, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Dušan Stefanović (1870-1951) bio je srpski general i ministar vojni Kraljevine Srbije na početku Prvog svetskog rata.
50. Ulica Miloša Vasića - kreće od kp 10937/1(raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide granicom između kp 10845 i kp 10846, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Miloš Vasić (1859-1935) bio je general srpske vojske i divizijski general jugoslovenske vojske. Idejni je tvorac Zakona o ustrojstvu Vojske Kraljevine Srbije iz 1901. godine kojim je uveden novi čin bojnog vojvode. Takođe je ostao upamćen kao konstruktor ručne bombe četvrtastog oblika koja je po njemu nazvana "Vasićka".
51. Ulica Božidara Terzića - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10847, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Božidar Terzić (1867-1939) bio je srpski general i ministar vojni Kraljevine Srbije na početku Prvog svetskog rata. U Vojsci Kraljevine Jugoslavije bio je armijski general i komandant armijskih oblasti
52. Ulica Miljka Tanasijevića - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10850, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Miljko Tanasijević (1888-1969) bio je najodlikovaniji oficir u rezervi. Za zasluge u Prvom svetskom ratu odlikovan Karađorđevom zvezdom sa mačevima, dva ordena Svetog Save, dva ordena Belog orla sa mačevima, ordenom Jugoslovenske krune, Francuskim ratnim krstom sa palmom, zlatnom i srebrnom medaljom za hrabrost. Po završetku rata bio je učitelj i školski upravitelj.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane i odbor grupe građana "Miljko Tanasijević".
54. Ulica Dobrudžkog fronta - kreće od kp 10937/1 (raskrsnica sa Ulicom Mihaila Petrovića), ide duž kp 10455, završava kod kp 10973 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom generala Stevana Hadžića).
Obrazloženje: Dobrudža je istorijsko-geografski region koji dele Rumunija i Bugarska, sa izlazom na Crno more. Dobrudžki fron je formiran u leto 1916. godine između ruskih, rumunskih i srpskih dobrovoljačkih jedinica sa jedne i bugarskih i turskih sa druge strane. Cilj je bio da se rastereti Solunski front.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i ministarstvo odbrane.
55. Ulica Zorana Milanovića - kreće od kp 4354 (raskrsnica sa Ulicom Popovom Bara Nova 14), duž kp 3026/2, završava kod kp 4353 (Put za Ovču), u KO Borča.
Obrazloženje: Zoran Milanović bio je kapetan prve klase. Sa svojom jedinicom pošao je u Vukovarsku operaciju po naređenju pretpostavljene komande, 16. oktobra 1991. godine. Teško je ranjen pri pokušaju da iz dejstva neprijateljske vatre izvuče ranjenog vojnika. Sa još dva oficira organizovao je tročlanu grupu za izvlačenje. Niko od pripadnika brigade nije uspeo da odredi položaj snajperiste, koji ga je ranio i potporučnika Nikitovića.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podnelo i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
56. Ulica Mihajla Popovića - kreće od kp 4354, ide preko kp 3018/2, kp 3018/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Mihajlo Popović (1908-1990) bio je filmski snimatelj i reditelj. Završio je trgovačku akademiju. U filmu "Kroz buru i oganj" tumačio je epizodnu ulogu austrougarskog vojnika i zainteresovao se rad na filmu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Arhiv Jugoslovenske kinoteke.
57. Ulica Jakova Ignjatovića - kreće od kp 4353 (Put za Ovču), ide preko kp 3019/1, završava kod kp 3016/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Jakov Ignjatović (1822-1889) bio je srpski romanopisac i prozni pisac iz 19. veka. Kada je narodna stranka Svetozara Miletića povela zajedničku političku borbu sa Mađarima protiv Beča, aktivno je učestvovao u toj borbi i dva puta je biran za poslanika. Bio je pobornik Srpsko-mađarskog sporazuma.
58. Ulica Viktora Kina - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide preko kp 3011/1, završava kod kp 3009, u KO Borča
Obrazloženje: Švajcarski lekar i humanista nemačkog porekla Viktor Kin (1887-1919), koji je manje poznat javnosti je takođe tokom Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata lečio je naše ranjenike. Njegova povezanost sa Srbijom počela je prijateljstvom sa prinčevima Aleksandrom i Đorđem Karađorđević. Kao hirurg i specijalista za zarazne bolesti spasio je živote mnogih srpskih vojnika tokom Balkanskih ratova, a za vreme Prvog svetskog rata je sa suprugom koja je bila bolničarka i još deset švajcarskih lekara koje je poveo sa sobom prešao skoro sva srpska ratišta. Sa srpskim ranjenicima je išao i do Albanije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Ambasada Republike Srbije u Švajcarskoj.
59. Ulica Petra Kostića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide preko kp 3001, završava kod kp 3005, u KO Borča.
Obrazloženje: Petar Kostić (Prizren, 12. jun 1852 - Skoplje, 12. jul 1934) bio je srpski književnik, senator i rektor. Osnovao je Srpsku gimnaziju u Solunu i bio njen direktor od 1894. do 1897. godine. U Prizrensku bogosloviju vratio se 1897. Ubrzo je došao u sukob sa raško-prizrenskim mitropolitom Dionisijem, pa su ga premestili 1898. u Skoplje. Zatim je, po potrebi službe, radio u Mitropoliji u Skoplju i vršio niz važnih poverljivih nacionalnih poslova za vreme Turske. Bio je nezadovoljan premeštanjem u Skoplje, pa mu je 1901. odobren povratak u Prizren, gde je od 1901. do 1920. bio sekretar Raško-prizrenske mitropolije. Penzionisan je kao profesor Prizrenske bogoslovije 1922. godine. Jedan je od najistaknutijih srpskih prvaka u Staroj Srbiji. Učesnik je Prve srpske konferencije (1908) Srba u Osmanskom carstvu i jedan od osnivača Srpske demokratske lige. Tokom 1909. bio je predsednik skupštine Srba u Osmanskom carstvu. Tokom Prvoga svetskoga rata interniran je 1916. u Bugarsku, a okupatori su uništili njegovu biblioteku i arhivu. Objavio je četiri knjige i na desetine radova u periodici, uglavnom iz istorije kulture Prizrena i Stare Srbije. Zapisivao je srpske narodne običaje i obrede u Staroj Srbiji. Pisao je i o narodnom, prosvetnom i crkvenom životu Srba u Prizrenu. Spasio je mnoge srpske dragocenosti, kojima je zapuštanjem pretila sigurna propast.
60. Ulica Žorža Skrigina - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide preko kp 2834/1, duž kp 2835/1, završava u kp 2839/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Georgije-Žorž Vladimirovič Skrigin (Odesa, 4. avgust 1910 - Beograd, Srbija, 30. oktobar 1997), filmski režiser, scenarista i fotograf-umetnik. Godine 1941. je otišao u partizane, gde je bio član Kazališta narodnog oslobođenja pri Vrhovnom štabu NOV i POJ. Posle završetka rata, doselio se u Beograd, a od 1947. do 1967. bavio se profesionalno filmom, najpre kao snimatelj i scenarista dokumentarnih filmova, zatim kao reditelj igranih. Autor je 22 filma, od čega osam igranih. Bio je i generalni direktor Saveza filmskih radnika Jugoslavije. Do početka Drugog svetskog rata, dobio je mnogobrojne nagrade za fotografije (Njujork, San Francisko, London, Buenos Ajres, Torino i dr). U posleratnom razdoblju se malo bavio izložbenom fotografijom. Nagradu AVNOJ-a dobio je za ukupan umetnički rad, fotografski; nagradu Foto-saveza Jugoslavije za životno delo; Pulsku arenu za životno delo, i dr. Prvi je nosilac zvanja Majstor fotografije u Srbiji (1951). Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Godine 1968. objavio je ilustrovanu monografiju sa umetničkim fotografijama iz Narodnooslobodilačke borbe pod nazivom "Rat i pozornica". Fotografije je samostalno izlagao u Zagrebu, Budimpešti (1939) i Torinu (1940), a posle rata u Beogradu (1951, 1983, 1995), i Parizu (1986).
61. Ulica Marije Trandafil - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova1), ide granicom između kp 2925 i kp 2926, u KO Borča.
Obrazloženje: Marija Trandafil (1816-1883) bila je novosadska veleposednica i poznata srpska dobrotvorka. Odlikovana je ordenom Crvenog krsta, podigla je zgradu za sirotište u kojoj se danas nalazi sedište Matice srpske.
62. Ulica župska - kreće od kp 4352 (Ulica Ravničarska), ide duž kp 2840, završava kod kp 2839/6 (Ulica Popova Bara Nova 2), u KO Borča.
Obrazloženje: Župa je slovenska reč koja označava neku administrativna oblast, obično neku skupinu sela, "vezanu nekom dolinom, predelom, ograničenim brdima". Kao i selo i župa je reč starijeg slovenskog porekla. U Srbiji, primer ovakvih administrativnih oblasti su župe u okolini Prizrena: Sredačka Župa, Sirinićka Župa, Gora, Opolje i Prizrenski Podgor. U srednjem veku su župan i Veliki župan bile vladarske titule u rangu kneza. Mađarska, Hrvatska i mnoge druge države su podeljena na županije. U Srbiji bi taj termin, danas, najviše odgovarao reči Srez.
63. Ulica Nikole Milićevića Lunjevice - kreće od kp 4352 (Ulica Ravničarska), ide duž kp 2842/2, završava kod kp 2843/2 (Ulica Popova bara nova 2), u KO Borča.
Obrazloženje: Nikola Milićević Lunjevica (1776-1842) pomagao je ustanike u začecima srpske revolucije, kako u Prvom tako i u Drugom srpskom ustanku. Vršio je dužnost predsednika okružnog suda Rudničkog. Bio je poznat kao sudija koji je mnogo praštao. Obnovio je manastir Vujen.
64. Ulica Mladena Srbinovića - kreće od kp 4352 (Ulica Ravničarska), ide duž kp 2916, završava kod kp 4391, u KO Borča.
Obrazloženje: Mladen Srbinović (Sušica kod Gostivara, 29. novembar 1925 - Beograd, 12. maj 2009) je bio srpski slikar, akademik SANU i profesor Univerziteta u Beogradu. Prvi put je izlagao 1948. na Izložbi radova studenata Akademije likovnih umetnosti, a samostalno 1952. godine u Grafičkom kolektivu. Pored mnogih samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu, predstavljao je jugoslovensku umetnost na brojnim izložbama. Bio je član Grafičkog kolektiva i grupe Samostalni (od 1952), i jedan od osnivača i članova Decembarske grupe(1955). Izdao je dve grafičke mape (1953. i 1955.), inspirisane stihovima Lorke. Uporedo sa slikarstvom i grafikom od 1960. počeo je da radi mozaike i predloške za tapiserije koje su realizovane i izlagane. Izabran je 1981. godine za dopisnog, a 1988. za redovnog člana Srpske akademije nauke i umetnosti, a 1997. godine je izabran i za člana Makedonske akademije nauka i umetnosti. Dobitnik je mnogih jugoslovenskih i međunarodnih nagrada. Oktobarska nagrada Beograda 1958; Premija za grafiku - Zagreb 1960; Nagrada za slikarstvo na Memorijalu Nadežde Petrović u Čačku 1960; Nagrada za slikarstvo na međunarodnom bijenalu u Sao Paolu, 1961; 2. nagrada za slikarstvo na bijenalu u Aleksandriji, Oktobarska nagrada Beograda, 1974, Sedmojulska nagrada, 1984.
65. Ulica Vlah-Bate Orlića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide granicom između kp 2945 i kp 2944/2, kp 2944/3, kp 2944/4, kp 2944/5, 2944/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Vlaho Orlić (1934-2010) bio je srpski i jugoslovenski vaterpololo igrač. Utemeljivač je jugoslovenske škole vaterpola. Bio je vaterpolo igrač i trener i "Crvenoj zvezdi " i "Partizanu ".Sa Partizanom je osvojio šest titula prvaka Evrope. Vodio je i vaterpolo klub "Bečej".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
66. Ulica Danila Vladisavljevića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova bara nova 1), ide preko kp 2952/1, kp 2952/2, kp 2952/3, kp 2952/4, kp 2952/5, kp 2952/6, kp 2952/7, kp 2952/8, kp 2952/9, kp 2952/10, kp 2952/11, završava u kp 2952/12, u KO Borča.
Obrazloženje: Danilo Vladisavljević (1871-1923) arhitekta; Studirao je u Minhenu i diplomirao u Ahenu (1895). Zaposlen u birou Miloša Savčića, potom u Ministarstvu vojnom. Vladisavljević se bavio industrijskom arhitekturom (Beogradska klanica), objektima projektovanim za potrebe vojske (Inženjerijska kasarna u Nišu, Kompleks Vojne bolnice u Beogradu), poslovnim i poslovno-stambenim objektima (palata Vračarske zadruge, Oficirske zadruge sa S. Jovanovićem i V. Popovićem, palata Prometne banke, Izvozne banke, hoteli "Splendid" i "Kosovo" u Beogradu). U skladu sa različitim sadržajima primenjivao je i različite stilske odlike: svedeni istoricizam u oblikovanju industrijskih objekata, romantizam u oblikovanju objekata namenjenih vojsci i secesijske inovacije u oblikovanju poslovnih i javnih objekata. U sve tri grupe objekata postigao je vrhunske rezultate i ostvario dela antologijske vrednosti. Beogradska klanica je jedan od značajnih industrijskih kompleksa u Srbiji pre Prvog svetskog rata, Inženjerijska kasarna u Nišu i Vojna bolnica u Beogradu ubrajaju se u najbolje primere vojnih objekata, dok se zgrada Prometne banke u Knez Mihailovoj ulici u Beogradu može smatrati reprezentativnim delom beogradske verzije secesije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
67. Ulica Mihovila Kapetanića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide preko kp 2956, u KO Borča.
Obrazloženje: Mihovil Kapetanić (1922-2012) bio je počasni član svetske (ITTF) i evropske (ETTU) stonoteniske federacije. Počasni je predsednik mediteranske i balkanske unije. Nekadašnji predsednik ETTU, potpredsednik ITTF i predsednik Stonoteniskog saveza Jugoslavije. Nosilac je trofeja Jugoslovenskog olimpijskog komiteta za poseban doprinos razvoju sporta i olimpijzma.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Olimpijski komitet Srbije.
71. Ulica Velibora Stojanovića - kreće od kp 4330 (Put za Ovču), ide duž kp 2603/3, završava kod kp 2603/6, u KO Borča.
Obrazloženje: Velibor Stojanović PU za grad Beograd, dežurna služba - počeo je da radi u MUP-u 1994. godine, na radom mestu milicionera u dežurnoj službi. Izgubio je život 5. jula 1998. godine na teritoriji AP KiM, vršeći svoju dužnost. Za vreme rada u MUP-u RS, bio je omiljen među kolegama, jer je uvek bio spreman da nesebično pomogne, bio je izuzetno hrabar, požrtvovan i samoprekoran, a na veoma hrabar način je izgubio život i kolegama ostao u najlepšem sećanju.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
72. Ulica Miroslava Klašnje - kreće od kp 4330 (Put za Ovču), ide duž kp 2599/1, završava kod kp 2606/5, u KO Borča.
Obrazloženje: Miroslav Klašnja PU za grad Beograd, Uprava saobraćajne policije - zasnovao radni odnos u MUP 7. juna 1993. godine, na radnom mestu saobraćajni milicioner. Izgubio je život vršeći svoju dužnost 09.08.1998. godine, na prostoru AP Kosova i Metohije. Sve postavljene poslove i zadatke izvršao krajnje profesionalno, požrtvovano i zakonito, dok je mlađim kolegama nesebično prenosio stečeno zannje i pravilno ih usmeravao u radu i postupanju.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
73. Ulica Zorana Ančića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova bara nova 1), ide granicom između kp 2831 i kp 2832, granicom između kp 2836 i kp 2837, u KO Borča.
Obrazloženje: PU za grad Beograd, OUP Palilula - počeo je da radi u MUP-u 1995. godine. Ubijen je 16.08.1998. godine, na prostoru AP KiM, prilikom vršenja služebenog zadatka. Za vreme radnog veka u sadašnjem PS-PI Palilula, kolege sa kojima je radio imaju samo reči hvale za njega. Uvek je bio požrtvovan, spreman da pomogne kolegama i građanima, odan poslu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
74. Ulica Vladimira Stanimirovića - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova 1), ide preko kp 2830, kp 2838/1, završava kod kp 2838/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Vladimir Stanimirović (1881-1956), pesnik, prevodilac, učesnik Prvog svetskog rata i autor Krfskog epitafa.
75. Ulica Josifa Milovuka - kreće od kp 4353 (Ulica Popova Bara Nova1), ide duž kp 2933, u KO Borča.
Obrazloženje: Josif Milovuk (1787-1850) bio je trgovac, izdavač knjiga, idejni tvorac i jedan od osnivača Matice srpske. Rođen je u selu Trpinja u Sremu, od oca Ilije i majke Pelagije, koja je preminula kada je Josif imao devet godina. Još kao mladić isticao se sa jakim smislom za kulturni i prosvetni napredak srpskog naroda. Osnovnu školu pohađao je u rodnom selu, a nakon završetka školovanja 1814. godine seli se u Peštu, gde počinje da se bavi trgovinom. Nakon dolaska u Peštu počeo je da se bavi trgovinom platna, a zatim počinje sa prikupljanjem knjige, uspostavlja kontakt sa srpskim piscima i otvara knjižaru. Knjige je izdavao o svom trošku, a zatim ih prodavao. Zbog slabe prodaje knjiga u to vreme, izdavao je oglase gde je obaveštavao narod o štampanju knjiga, cenu, dužinu i kratke sadržaje knjiga. Godine 1821. sakupljao je pretplatnike za Vukove Narodne pesme. Oženio se za Makarenu Božitovac, 1822. godine, sa kojim je imao troje dece - Milana, Dušana i Danicu. Svadbeni kum im je bio trgovac Georgije Stanković, a stari svat Andrija Jovanović. Tek nakon ženidbe postao je građanin Pešte, iako je u njoj živeo od 1814. godine. Bio je savremenik i prijatelj Vuka Stefanovića Karadžića, Save Mrkalja, Jovana Sterije Popovića i Joakima Vujića.
76. Ulica Miodraga Mike Đorđevića - kreće od kp 4352 (Ulica Ravničarska), ide duž kp 2935/1, završava kod kp 2833, u KO Borča.
Obrazloženje: Miodrag Mika Đorđević (1896-?) bio je filmski snimatelj i reditelj. Završio je trgovačku akademiju, bio foto-amater. 1924. godine kupuje filmsku kameru. 1928. godine se profesionalno bavio radom na filmu, jedan od prvih filmova bio je "Belje" snimljen 1929. godine.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Arhiv jugoslovenske kinoteke.
77. Ulica Mihaila Mihailovića - kreće od kp 4352 (Ulica Ravničarska), ide duž kp 2931/1, završava kod kp 2932, u KO Borča.
Obrazloženje: Mihailo Mihailović (1893-1942) zvani Mika Afrika bio je filmski snimatelj i reditelj. Rad na filmu otpočeo je na Krfu i na Solunskom frontu kao član filmske sekcije srpske vojske.
78. Ulica bizertska - kreće od kp 4354, ide preko kp 3006, u KO Borča.
Obrazloženje: Bizerta je grad na severu Tunisa. Posle povlačenja srpske vojske kroz Albanije 1915/1916. godine, pojedini kontigenti su upućeni u Bizertu, koja je bila francuska baza u Severnoj Africi. Srbi su u Bizertu dolazili u više navrata, a odatle su srpski vojnici prevoženi na Solunski front. Poseban deo iskustva srpskih vojnika u Bizerti bio je odnos francuskih vojnika, kao i građana prema njima, obeležen predusretljivošću.
79. Ulica Đorđa Roša - kreće od kp 10937/1 (Ulica Mihaila Petrovića), ide preko kp 10134, završava u kp 10949, u KO Borča.
Obrazloženje: Đorđe Roš (1896-1977) bio je naturalizovani Nemac rođen u Beogradu, heroj Prvog svetskog rata, obnovitelj Gračanice i spasilac Hilandara. Uprkos svetogorskim pravilima, iako nije bio monah, sahranjen je na Hilandarskom groblju u znak zahvalnosti od strane srpskih monaha. Bio je dobrovoljac u Drugom balkanskom ratu, a potom komandir žandarmerijske čete u odbrani Beograda 1915. godine, pod komandom majora Dragutina Gavrilovića. Teško ranjen u borbama na Dunavskom keju pao je u zarobljeništvo, odakle je razmenjen 1917. godine. Po završetku Drugog svetskog rata emigrirao je u Nemačku, gde je prikupio i sačuvao originalnu zastavu iz Prvog srpskog ustanka, unifomru i sablju Aleksandra Karađorđevića, desetak slika Paje Jovanovića i stotine drugih srpskih eksponata. Formirao je komitet za obnovu Hilandara i finansirao izgradnju Hilandarske biblioteke.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
80. Ulica ćelijska - kreće od kp 10937/1 (Ulica Mihaila Petrovića), duž kp 10951, završava kod kp 10973, u KO Borča.
Obrazloženje: Mesto kod Lajkovca i Manastir Ćelije
81. Ulica Aleksandra Bajina - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide duž kp 916/3, završava kod kp 4386, u KO Borča.
Obrazloženje: Aleksandar Bajin bio je vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
82. Ulica Duška Damnjanovića - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide duž kp 915/11 i kp 915/8, završava u kp 915/12, u KO Borča.
Obrazloženje: Duško Damnjanović i Slađan Stojadinović i Dragan Krajić - Stradali su u borbenim dejstvima u rejonu Vukovara 20. novembra 1991. godine na putu ka Mitnici kada je borbeno vozilo u kome su se nalazili naišlo na minu. Njihov zadatak bio je izvlačenje tenka i borbenog vozila pešadije u koji su nalazili u Mitnici.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
83. Ulica Jovanke Stojković - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide duž kp 915/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Jovanka Stojković (1852-1892) bila je prva srpska profesionalna pijanistkinja. Bila je učenica čuvenog pijaniste Franca Lista koji je Jovanku nazvao "najboljim pijanistom 19. veka". Nijedna njena kompozicija nije sačuvana.
84. Ulica Milivoja Stojanovića Brke - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide duž kp 915/15 i kp 915/9, u KO Borča.
Obrazloženje: Pukovnik Milivoje Stojanović Brka (1873-1914) bio je učesnik Balkanskih ratova, komandant drugog Gvozdenog puka tokom Cerske i Kolubarske bitke. Prestolonaslednik Aleksandar Prvi lično ga je odlikovao Karađorđevom zvezde sa mačevima koji je prethodno skinuo sa svojih grudi. Po njemu je Stanislav Binički komponovao Marš na Drinu. Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
85. Ulica Vojislava Bumbaširevića - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide preko kp 914/12, kp 914/11, kp 914/10, završava u kp 914/9, u KO Borča.
Obrazloženje: Vojislav Bumbaširević (1874-?) bio je oficir Vojske Kraljevine Srbije za vreme Balkanskih i Prvog svetskog rata, pukovnik Vojske Kraljevine Jugoslavije i nosilac Ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima.
86. Ulica Stevana Tucovića - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide preko kp 892/4, kp 892/1, kp 892/10, kp 892/9, kp 892/8, kp 892/2, kp 892/3, završava u kp 892/13, kod kp 4310 (Ulica Kikindska), u KO Borča.
Obrazloženje: Stevan Tucović (1882-1933) bio je jedan od braće Tucovića, oficir Vojske Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije, učesnik Balkanskih i Prvog svetskog rata i nosilac dva ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima.
87. Ulica Jovana Smiljanića - kreće od kp 4311 (Ulica Mitra Trifunovića - Uče), ide preko kp 888/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Jovan Smiljanić (1889-?) bio je činovnik i učesnik Balkanskih i Prvog svetskog rata i nosilac dva Ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima. Upravnik grada Beograda (1865-1866)
88. Ulica Mirka Milisavljevića - kreće od kp 4310 (Kikindska ulica), ide preko kp 1489, u KO Borča.
Obrazloženje: Mirko Milisavljević (1909-1988) bio je srpski i jugoslovenski general. Učesnik Srpsko-bugarskog rata, Balkanskih ratova i Prvog svetksog rata. Tokom Solunskog procesa bio je predsednik Velikog vojnog suda.
89. Ulica Aleksandra Nikolića - kreće od kp 4310 (Ulica Kikindska), preko kp 1503, u KO Borča.
Obrazloženje: Aleksandar Nikolić (Sarajevo, 28. oktobar 1924 - Beograd, 12. mart 2000) je bio poznati jugoslovenski i srpski košarkaš i trener. Zbog zasluga za razvoj košarke u bivšoj Jugoslaviji, Nikolić se često naziva "Otac jugoslovenske košarke". Igračku karijeru, Nikolić je proveo u "Partizanu" (1945-1946), "Crvenoj zvezdi" (1947-1949), "Železničaru" iz Čačka (1949-1950) i BSK-u Beograd (1950-1951). Sa Crvenom zvezdom je osvajao Prvenstvo Jugoslavije 1947, 1948. i 1949. Odigrao je 10 utakmica za reprezentaciju Jugoslavije. Nakon završetka igračke karijere, Nikolić je 1951. postao selektor reprezentacije Jugoslavije i na tom mestu je ostao do 1965. Pod Nikolićevim vođstvom, Jugoslavija je osvojila srebrne medalje na Evropskim prvenstvima 1961. i 1965, kao i bronzu 1963. Na Svetskom prvenstvu 1963. osvojeno je srebro. Takođe je bio prvi trener klubova OKK "Beograd", "Partizana" i italijanske Petrarke iz Padove. 1966. je izabran za najboljeg evropskog trenera. 1969. Nikolić je postao trener Ignisa iz Varezea. U periodu od četiri godine (1969-1973), "Ignis" je osvojio tri nacionalna prvenstva, tri evropske titule, tri italijanska kupa i dva internacionalna kupa (svetska prvenstva za klubove). Tim "Varezea" iz 1970. i 1973. je pobedio u sva četiri takmičenja u kojima je igrao, što pre nikom nije uspelo. Tim "Ignisa" iz sezone 1972/73 je često proglašavan najboljim timom u istoriji italijanske i evropske košarke. Nakon toga vraća se u domaću košarku kao prvi trener Crvene zvezde. Sa "Zvezdom" uspeva da osvoji Kup pobednika Kupova, što je tada bio prvi Evropski trofej i najveći uspeh Jugoslovenske klupske košarke. U leto 1991. godine na poziv Dragana Kićanovića vratio se u "Partizan" i preuzeo ulogu savetnika novog trenera kluba iz Humske Željka Obradovića koji je tada tek počinjao svoju trenersku karijeru. Kao plod te saradnje u sezoni 1991/92. Partizan je osvojio triplu krunu, prvenstvo i kup Jugoslavije ali i najvažniji trofej koji je neki klub iz Srbije osvojio - kup evropskih šampiona istorijskim trijumfom na finalnom turniru u Istanbulu. Nakon 11 godina odsustva iz reprezentacije Jugoslavije, Nikolić se vratio 1976. i predvodio reprezentacija na Evropskom prvenstvu 1977. i Svetskom prvenstvu 1978. Na oba prvenstva je osvojeno zlato. FIBA mu je 1995. dodelila Orden časti. U Alkobendasu predgrađu Madrida, Španija, 1. marta 2007. godine, otvorena je Kuća slavnih Međunarodne košarkaške federacije. U prvoj grupi članova kuće, zajedno sa još pet košarkaških trenera koji su zadužili svetski košarkaški sport nalazi se i ime Aleksandra Nikolića.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
90. Ulica Dalibora Radulovića - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide granicom između kp 3449 i kp 3447, u KO Borča.
Obrazloženje: Dalibor Radulović bio je razvodnik, vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 28. aprila 1999. godine na kasarnu "Dedinje".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
91. Ulica Stevana Živkovića - kreće od kp 4362 (Put za Crvenku), ide preko kp 3715/3, završava kod kp 3708, u KO Borča.
Obrazloženje: Stevan Živković bio je Karađorđev ustanik i trgovac iz Zemuna koji je nabavljao oružje za Srbe. Član delegacije koja je poslata Sultanu Selimu u Carigrad. Lukavstvom je ubedio sultana da ga pusti da se vrati u Srbiju, uspeo je da nadmudri Turke i upozori ustanike na dolazak Hafis-paše sa 45.000 Turaka pred boj na Ivankovcu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
92. Ulica Srđana Košanina - kreće od kp 4362 (Put za Crvenku), ide preko kp 3571/3, kp 3571/6, kp 3571/4, kp 3571/8, kp 3571/7, završava u kp 3571/9, u KO Borča.
Obrazloženje: Srđan Košanin bio je kapetan prve klase, VP, posthumno unapređen u majora. Nakon ratovanja u BiH odlazi na KiM gde je stradao u borbenim dejstvima na Karauli Košare u borbi sa šiptarskim teroristima.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
93. Ulica Dragana Maršićevića - kreće od kp 4362 (Put za Crvenku), ide preko kp 3575/11, završava u kp 3576/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Dragan Maršićević (1927-1984), sekretar Sportskog saveza Jugoslavije, jedan od osnivača Univerzitetskog saveza za fizičku kulturu Jugoslavije, Ragbi lige Jugoslavije 1953. i istraživač INDOK centra.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
94. Ulica Vojina Pejčinovića - kreće od kp 4362 (Put za Crvenku), ide preko kp 3577/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Vojin Pejčinović bio je vojnik Gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20.05.1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
95. Ulica Vojislava Bakića - kreće iz kp 4363/1 (Put za Crvenku), preko kp 3620/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Vojin Bakić (1847-1929) bio je srpski pedagog, profesor i direktor Učiteljske škole u Kragujevcu, redovan profesor i dva puta rektor Velike škole u Beogradu. Jedan je od najznačajnijih srpskih pedagoga.
96. Ulica Milana Ercegana - kreće od kp 4213/1 (Ulica Vučevska), ide preko kp 4214/1, završava kod kp 4374/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Milan Ercegan (1916-2011) jugoslovenski i srpski rvač. Bio je generalni sekretar FILA, kao i doživotni počasni predsednik ove organizacije. Šef misije Jugoslovenskog olimpijskog komiteta na brojnim Olimpijskim igrama. Imao je brojna dostignuća u ovoj oblasti: uvođenje redovnih omladinskih svetskih i kontinentalnih prvenstvava u takmičarski kalendar FILA, uvođenje ženskog rvanja kao stalne discipline, nosilac trofeja Jugoslovenskog olimpijskog komiteta za poseban doprinos razvoju sporta i olimpijzma.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Olimpijski komitet Srbije.
97. Ulica Luke Lazarevića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), ide preko kp 4193, završava u kp 4185, u KO Borča.
Obrazloženje: Luka Lazarević (1774-1852) bio je srpski junak, vojvoda i velikan Prvog srpskog ustanka i pravoslavni sveštenik.
98. Ulica Slobodana Stojkovića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), ide preko kp 4191, u KO Borča.
Obrazloženje: Slobodan Stojković 24. februara 1972. - 27. juna 1991. iz Mataruške banje, na odluženju vojnog roka u Vrhnici. Prvi stradali vojnik u Sloveniji.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
99. Ulica Dimitrija Parezana - kreće od kp 1448/33, duž kp 1448/135, završava kod kp 1448/17, u KO Borča.
Obrazloženje: Dimitrije Parezan (?-1813) bio je jedan od vođa u Prvom srpskom ustanku. Među prvima se pridružio Karađorđu u borbi protiv Turaka. Poginuo je u bici na Mozgovu 1813. godine.
100. Ulica Olivera Minića - kreće od kp 4357/1, duž kp 1448/158, u KO Borča.
Obrazloženje: Oliver Minić (1915-1979) bio je srpski arhitekta, urbanista, profesor Arhitektonskog fakulteta u Beogradu. Karijeru je započeo u Urbanističkom zavodu Beograd, bio je urednik "Arhitektura Urbanizam", prestižnog glasila jugoslovenskih arhitekata. Značajno polje Minićevog delovanja bilo je afirmacija struke kroz teorijske i kritičke radove iz oblasti arhitekture i urbanizma. Legat Olivera Minića smešten je u Biblioteci "Vuk Karadžić" u Prijepolju.
101. Ulica Milice Krstić - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide duž kp 1305/1, završava u kp 1452, u KO Borča.
Obrazloženje: Milica Krstić (1887-1964) arhitekta, Poreklom je iz porodice Čolak Antić. Autorka je nekoliko monumentalnih objekata koji i danas krase centar Beograda, kao što su zgrada Komande Žandarmerije u Ulici Svetog Save br.14, Druge ženske gimnazija, danas Elektrotehniča škola Nikola Tesla, u ulici kraljice Natalije 31 i Prve (muške) gimnazije u Ulici cara Dušana 65. Svojim radom i ličnim primerom razbila predrasude o ženama u arhitekturi. Kao autor čija su dela obeležila arhitektonsko-urbanističku sliku Beograda i kao uporni glasnogovornik svoje struke, Milica Krstić smatra se jednom od najznačajnijih žena arhitekti prve polovine 20. veka, koja je svojim delovanjem ostavila jasan trag u razvoju novije srpske arhitekture. Na predlog tadašnjeg Ministra građevina, 1928. godine dodeljen joj je Orden Svetog Save V reda. Godine 1935, ponovo na predlog Ministarstva, dodeljen joj je Orden Svetog Save IV reda. Godine 1939. dobila je Jugoslovensku krunu.
102. Ulica Vukana Dešića - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide preko kp 1290/2, granicom između kp 1290/1 i kp 1291/1, završava kod kp 4323 (Ulica Karlovačke Mitropolije), u KO Borča.
Obrazloženje: Vukan Dešić (Azanja, 6. mart 1900 - Beograd, 23. avgust 1975) bio je mašinski inženjer, profesor i dekan Mašinksog fakulteta u Beogradu. U Jugoslovenskoj železnici radio je 25 godina, bio njen generalni direktor i pomoćnik ministra saobraćaja DF Jugoslavije. Od 1950. je vanredni, a zatim redovni profesor na Mašinskom fakultet u Beogradu. Bio je prodekan i dekan Mašinskog fakulteta i prorektor Tehničke velike škole u Beogradu. Uveo je i razvio nastavu iz oblasti rada na Mašinskom fakultetu. Teoriju i praksu organizacije rada razrađivao je primenom originalne "kompleksne analitičke metode", za ocenu nivoa organizacije u preduzećima. Umro je u Beogradu 23. avgusta 1975. godine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
103. Ulica Slaviše Miljkovića - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), duž kp 1292/16, završava kod kp 4323 (Ulica Karlovačke Mitropolije), u KO Borča.
Obrazloženje: Slaviša Miljković bio je vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
104. Ulica Jelene Dragaš - kreće iz kp 4378 (Ulica Koceljevačka), ide preko kp 4049 i kp 4048, u KO Borča.
Obrazloženje: Jelena Dragaš, rođena Dejanović (1372-1450) ili Avgusta Helena Paleolog, bila je srpska princeza iz porodice Dragaš i supruga vizantijskog cara Manojla Drugog Paleologa i majka poslednjih vizantijskih careva Jovana Sedmog i Konstantina Devetog. Nakon smrti supruga Manojla Drugog zamonašila se pod imenom Ipomonija.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
105. Ulica Radomira Stanića - kreće od kp 4355 (Ulica Narodnog Fronta), ide duž kp 3131, u KO Borča.
Obrazloženje: Radomir Stanić (1996, Beograd), istoričar umetnosti. Direktor Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture - Beograd, istaknuti pjedinac koji je bitno unapredio praktična i teorijska stanovišta zaštite nepokretnih kulturnih dobara. Glavni doprinos dao u proučavanju srpske umetnosti i kulture iz vremena turske vladavine. Nosilac Vukove nagrade i Ordena Svetog Save 1. reda kao i drugih nagrada strukovnih udrženja kao što je Društvo konzervatora Srbije.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Republički zavod za zaštitu spomenika kulture.
106. Ulica Slavoljuba Stefanovića - kreće od kp 4356 (Ulica Lužnička), duž kp 3224, završava kod kp 3236, u KO Borča.
Obrazloženje: Slavoljub Stefanović Ravasi (Čačak, 29. jun 1927 - Beograd, 2. februar 1996) je bio srpski televizijski i pozorišni reditelj. Za Televiziju Skoplje režirao je drame: "Ludiot i kaluđerica" (1968) i "Nešto temno i teško" (1968).
Dogodilo se da je Slavoljub Stefanović Ravasi svoju poslednju pozorišnu režiju imao u prištinskom Narodnom pozorištu 21. oktobra 1994. godine; režirao je "Pokojnika" Branislava Nušića. Nakon toga, bio je angažovan u Televiziji Priština na obuci mladih reditelja.
107. Ulica Vere Dravić - kreće od kp 2839/6 (Ulica Popova Bara Nova 2), duž kp 2796/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Vera Dravić (1909-1930), studentkinja Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, ćerka Jovana Dravića, odbornika Beogradske opštine. Kao najbolji student dobija dve godine za redom nagrade za svoje radove "O pojmu nehata" i "Finansije Beogradske opštine". Nagrade su dodeljivali poznati beogradski trgovaci i industrijalaci Luka Ćelović i Milan Vapa. Posthimno je u Beogradskim opštinskim novinama, i kao posebna publikacija, objavljena njena dragocena studija: Komunalne finansije - Studije o finansiranju Beogradske opštine od 1882-1928. godine, jedinstveno delo svoje vrste i do dana današnjeg.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Bibilioteka grada Beograda.
108. Ulica Milana Piroćanca - kreće od kp 4362 (Put za Crvenku), ide preko kp 3568/3, završava u kp 3568/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Milan Piroćanac (1837-1897) bio je srpski pravnik i političar. Radio u Ministarstvu spoljnih poslova, sudija kasacionog suda, ministar inosgtranih dela i predsednik vlade Srbije do 1883. godine. Njegova vlada započela je širok program modernizacije Srbije i na političkom i na ekonomskom planu. Bio je šef Srpske napredne stranke od 1880-1886. godine.
109. Ulica Dragoslava Stojanovića Sipa - kreće iz kp 4363/1 (Put za Crvenku), preko kp 3610/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Dragoslav Stojanović Sip (1920-1976) bio je slikar i grafičar, predsednik ULUPUDS, rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu Akademiju u Beogradu završio 1949.g. u klasi prof. Mila Milunovića i Mihajla Petrova. Bio je glavni urednik časopisa "Lik", saradnik "Borbe" (52-58), a od 1962. godine profesor na Akademiji za primenjene umetnosti u Beogradu. Bavio se primenjenom umetnošću, industrijskim oblikovanjem, kao i likovnom publicistikom i esejistikom.
110. Ulica Staniše Stošića - kreće iz kp 4363/1 (Put za Crvenku), preko kp 3623/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Staniša Stošić (26. jul 1945 - 8. april 2008) je bio pevač srpske narodne muzike poznat po interpretacijama pesama vranjanskog melosa. Njegova najpoznatija pesma je "Lela Vranjanka". Staniša je prvi put zapevao 1963. godine u Radiju Beogradu, čiji je ostao dugogodišnji saradnik. Karijeru je gradio širom republika bivše Jugoslavije i svetu. Godine 1966. Staniša je pobedio na festivalu "Zlatiborski narcis" sa pesmom "Stojanke, bela Vranjanke". Legendarnu pesmu "Lela Vranjanka", Staniša je snimio 1972. godine. Godine 2007. Staniša je dobio posebno doživotno priznanje Ministarstva kulture Srbije.
111. Ulica Dragana Krajića - kreće iz kp 4363/1 (Put za Crvenku), preko kp 3612/4 i kp 3612/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Duško Damnjanović i Slađan Stojadinović i Dragan Krajić - Stradali su u borbenim dejstvima u rejonu Vukovara 20. novembra 1991. godine na putu ka Mitnici kada je borbeno vozilo u kome su se nalazili naišlo na minu. Njihov zadatak bio je izvlačenje tenka i borbenog vozila pešadije u koji su nalazili u Mitnici.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
112. Ulica Stevana Kaćanskog - kreće od kp 4378, ide preko kp 3941, završava kod kp 4377 (novopredložena ulica Petra Stojanovića), u KO Borča.
Obrazloženje: Stevan Kaćanski (1829-1890) bio je nacionalno-politički radnik, revolucionar, profesor gimnazije i najpopularniji srpski patriotski pesnik u drugoj polovini 19. veka.
113. Ulica Lazara Dokića - ide duž kp 1058 u KO Kovilovo, preko kp 4269, u KO Borča.
Obrazloženje: Lazar Dokić (1845-1893) bio je srpski lekar i političar. Predsednik vlade 1893. godine, bio je profesor anatomije, fiziologije, zoologije na Velikoj školi u Beogradu. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Beogradu. Studirao je medicinu u Beču i Pragu. Radio je kao okružni lekar u Užicu petnaest godina, a u ratu sa Turskom 1877/88. bio je vojni lekar Šumadijskog korpusa. Postavljen je za profesora anatomije, fiziologije i zoologije na Velikoj školi u Beogradu 1878. godine. Postaje vaspitač osmogodišnjeg prestolonaslednika Aleksandra Obrenovića 1883. godine. Član je Radikalne stranke i pripada njenom umerenijem krilu. 1888. postaje član Državnog saveta, a zatim i njegov predsednik. Kada maloletni Aleksandar rešava pat poziciju između liberala i radikala posle izbora februara 1893. godine državnim udarom, Lazar Dokić postaje predsednik vlade 1. aprila. Nastaje kratkotrajna idila između radikala i Aleksandra, a Dokić umire 1. decembra od gangrene pluća izazvane preteranim pušenjem. Pisao je radove iz opšte biologije i zoologije i o životinjskim vrstama u Srbiji. Njegovi sinovi su armijski general Đuro L. Dokić (Užice 21. decembar 1873 - Beograd, 17. jun 1946) i konjički brigadni general Ivan L. Dokić (Beograd, 5. mart 1882 - Teslić, 8. avgust 1938).
114. Ulica Gorana Berežana - kreće od Ulice Rit, preko kp 4269, kp 4259, završava u kp 4301, u KO Borča.
Obrazloženje: Goran Berežan bio je vojnik gardijske brigade. Stradao u vazduhoplovnom napadu snaga NATO-a na Beograd 20. maja 1999. godine na kasarnu "Dedinje" i KBC "Dragiše Mišovića".
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
115. Ulica Petra Stojanovića - kreće od kp 4376 (Ulica Borčanskih žrtava 1914), preko kp 4377, završava kod kp 3914, u KO Borča.
Obrazloženje: Petar Stojanović (1877-1957) bio je srpski violinista i kompozitor opereta, baleta i orkestarske muzike. Rođen u Budimpešti gde se i školovao, 1925. godine prelazi u Beograd gde postaje profesor violine i direktor MŠ "Stanković".
116. Ulica dr Krste Dragomirovića - ide duž kp 1057, preko kp 720, u KO Kovilovo.
Obrazloženje: Krsta Dragomirović (1874-1928) rođen u Požarevcu, bio je srpski vojni lekar, hirurg, sanitetski pukovnik, učesnik balkanskih ratova i prvog svetskog rata. U balkanske ratove otišao sa činom majora a sa fronta se vratio kao potpukovnik. 1915. godine unapređen u čin pukovnika. 1924. godine osnovao je mediko-hirurški sanatorium Ovčar sa dve hirurške sale i prvim rendgen aparatom u gradu.
117. Ulica Vladimira Stanojevića - kreće od kp 10974 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Slađana Stojadinovića), ide duž kp 10977, završava kod kp 1876, u KO Borča.
Obrazloženje: Vladimira Stanojević (1886-1978) završio je kao vojni stipendista medicinu u Petrogradu. Bio je na raznim dužnostima u srpskom sanitetu tokom ratova 1912-1918. godine. Posle Drugog svetskog rata predavao je istoriju medicine u sanitetskoj vojnoj školi u Beogradu, bio je i honorarni nastavnik istorije medicine na Medicinskom fakultetu u Sarajevu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli i Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane Republike Srbije.
118. Ulica dr Save Petrovića - kreće od kp 4309/1 (Zrenjaninski put), ide duž kp 4735, završava kod kp 5830, u KO Borča.
Obrazloženje: Sava Petrović (1839-1889) bio je srpski lekar, sanitetski pukovnik i dopisni član Srpske kraljevske akademije. Napisao je knjigu lekovito bilje u Srbiji i u okolini Niša je otkrio biljku Natalijina ramunda.
119. Ulica Nebojše Stojanovića Čarlija - kreće od kp 5829/1 (Ulica JNA), ide duž kp 4719, završava kod kp 5828 (Ulica kosovopoljska), u KO Borča.
Obrazloženje: Nebojša Stojanović je poginuo 1991. godine na području Hrvatske i bio je prvi stradali vojnik sa teritorije opštine Palilula u građanskom ratu na prostorima bivše Jugoslavije. Bio je desetar na odsluženju redovnog vojnog roka. Odrastao je u Borči.
120. Ulica kolubarskih junaka - kreće od kp 4309 (Zrenjaninski put), ide preko kp 4580, završava između kp 4410 i kp 4411/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Po junacima sa Kolubare.
122. Ulica Laze Popovića - kreće od kp 4344, preko kp 2756/7, završava kod kp 2764, u KO Borča.
Obrazloženje: Lazar Laza Popović (1839-1892), glumac, reditelj i upravnik putujućeg pozorišta, ostao je upamćen i kao glavni i gotovo jedini reditelj beogradskog Narodnog pozorišta u njegovoj prvoj sezoni. Najveće zasluge mu se pripisuju za vaspitavanje generacije mladih talenata koji su počinjali u njegovom putujućem pozorištu i kasnije zauzimali najvidnija mesta na srpskim pozornicama. Sa svojom družinom provodio je propagandu pozorišta na širokom južnoslovenskom području i podsticao osnivanje mnogobrojnih amaterskih i profesionalih teatara. Svoj vrlo naglašeni patriotizam Laza je ispoljio boreći se na barikadama tokom bombardovanja Beograda 1862. godine, a takođe i kao dobrovoljac u Srpsko-turskom ratu 1876-1877.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
123. Ulica Paulja Matejića - kreće od kp 4353 (Put za Ovču), preko kp 3030, u KO Borča.
Obrazloženje: Pavle Paulj Matejić (1770-1816) bio je ustanički zapovednik u Prvom srpskom ustanku. Rodom je iz Melnice kod Petrovca na Mlavi. Bio je vojvoda Mlavske knežine Požarevačke nahije od 1811. godine. Njegov sin Budimir Matejić oženio se kćerkom kneza Momira, a sestrom vojvode Ive Momirovića. Predvodio ustanike iz mlavskog kraja u Prvom srpskom ustanku u mnogim značajnim bitkama: na Čegru, pri opsadi Niša i drugim. U boju na Ivankovcu rešeni da se brane po svaku cenu ustanici su se ušančili na carigradskom drumu na Gilju kod Jagodine gde se nalazio Karađorđe sa oko 5.000 boraca. Drugi odbrambeni položaj se nalazio u selu Ivankovac kod Ćuprije istočno od Morave, gde je bio put za Beograd preko Požarevca. Tu su bili Milenko Stojković i Petar Dobrnjac sa Požarevljanima, Stevan Sinđelić sa Resavcima, Ilija Stošić sa Homoljcima, Milisav Đorđević sa Crnorečanima i Paulj Matejić sa borcima iz Mlave. Bilo je ukupno oko 2.500 boraca na položaju.
124. Ulica Emila Hajeka - kreće od kp 4354, ide preko kp 3013/1, kp 3013/2, kp 3013/3, kp 3013/4, kp 3013/5, kp 3013/6, završava u kp 3013/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Emil Hajek (češ. Emil Hájek, Hradec Kralove 3. mart 1886. - Beograd 17. mart 1974.) bio je pijanista i klavirski pedagog češkog porekla. Od 1928. u Beogradu je profesor a ubrzo (od 1929.) i direktor Muzičke škole "Stanković" koju je podigao na nivo konzervatorijuma. Od 1937. do 1963. je bio redovni profesor i šef klavirskog odseka na Muzičkoj akademiji u Beogradu (koja je nastala iz muzičke škole i obuhvatala i visoko obrazovanje). Bio je i prvi predsednik Srpskog udruženja muzičkih umetnika. Svojom ličnošću je obeležio razdoblje u kojem je delovao. Član šopenovog instituta u Varšavi i dobitnik Sedmojulske nagrade za životno delo 1961. godine. Njegova uloga od presudnog je značenja u postavljanju temelja modernoj beogradskoj klavirskoj školi.
125. Ulica Dušana Uroševića - kreće od kp 4348 (Ulica Atovi Nova 13), ide preko kp 2543/7, kp 2543/6, kp 2543/2, kp 2543/5, između kp 2543/4 i kp 2542/1, završava kod kp 2543/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Dušan Urošević - Jedinica za specijalne operacije, rezervni sastav - Izgubio je život 31. maja 1998. godine na teritoriji AP KiM, vršeći svoju dužnost. Prilikom obavljanja zadataka uvek je iskazivao hrabrost i patriotizam, izražen snažan osećaj pripadnosti jedinici i MUP-u, kao i svestran i odgovoran odnos prema dužnostima. Posthumno je odlikovan Ordenom jugoslovenske zastave prvog reda.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
126. Ulica Ade Kale - kreće od kp 2525/2, završava kod kp 2525/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Po ostrvu potopljenom hidroelektranom Đerdap. Na tom mestu su vođene bitke Prvog srpskog ustanka.
127. Ulica Aristotelova - kreće od kp 4347, ide preko kp 2517, u KO Borča.
Obrazloženje: Aristotel bio je grčki filozof i naučnik, Platonov učenik i jedan od najuticajnijih ličnosti u evropskoj misli.
128. Ulica Ivana Tabakovića - kreće od kp 4348 (raskrsnica sa ulicom Atovi Nova 13), ide između kp 2486 i kp 2487/1, završava kod kp 4347 (raskrsnica sa Antiohijskom), u KO Borča.
Obrazloženje: Ivan Tabaković (Arad, Ugarska, Austrougarska, 10. decembar 1898 - Beograd, SFRJ, 27. jun 1977) bio je srpski slikar. Ivan Tabaković je bio profesor Akademije primenjenih umetnosti u Beogradu i član Srpske akademije nauka i umetnosti. Njegovi studenti sa Akademije likovnih umetnosti u Beogradu su pokretači i članovi čuvene Zadarske grupe, od kojih su mnogi nastavili svoj rad u Parizu. Dobio je "gran pri" za slikarstvo na međunarodnoj izložbi u Parizu 1937. godine, i zlatnu medalju na međunarodnoj izložbi keramike u Pragu 1962. godine.
129. Ulica Velimira Valožića - kreće od kp 10744, ide duž kp 10975, završava kod kp 10776, u KO.
Obrazloženje: Velimir Valožić (Čeh, rođen kao Laurenz Wallauch, 1814-1887). Po dolasku u Beograd, u maju 1850, postaje delovoditelj u knjižari Miloša Popovića, brata Đure Daničića. Već sledeće godine se ženi Srpkinjom Persidom Lazarević iz Pančeva, prelazi u pravoslavlje i menja svoje češko ime. U srpsko podanstvo je kao Velimir Valožić primljen 1854. godine. Knjižaru Miloša Popovića, "niže Varoš-kapije u Gospodarskoj ulici..." Valožić preuzima 1853. godine. Dobivši izvesne povlastice od države, uspeva da proširi posao trgovanja knjigom i na 17 mesta u Srbiji (Užice, Ub, Kruševac, Požega...). Postaje i poverenik za prodaju knjiga Matice srpske u Srbiji. U Valožićevoj knjižari se moglo kupiti gotovo sve što je na srpskom jeziku štampano. Poslovao je sa celom Srbijom i mnogim evropskim gradovima (Budimpešta, Beč, Prag, Berlin, Nirnberg, Milano, Pariz).
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
130. Ulica Angela Šureva - ide preko kp 10884, u KO Borča.
Obrazloženje: Angel Šurev (1932 - Beograd, 2004) bio je poznati srpski dirigent. Od 1957. do 1960. godine dirigovao je u Makedoniji, posle čega se vraća u Beograd i Operu Narodnog pozorišta. Bio je dirigent Simfonijskog orkestra i hora Doma JNA od 1966. do 1974. godine, zatim Beogradske filharmonije, čiji je bio i direktor od 1978. do 1982, da bi se potom vratio Operi, gde je ostao stalni gost dirigent do poslednjih dana. Šurev je završio specijalizaciju na "Santa Ćećiliji" u Rimu, tri godine je bio stalni dirigent u Rimskoj operi. Dobitnik je brojnih priznanja, a Balet Narodnog pozorišta godinama nije mogao da se zamisli bez njegove dirigentske palice. Baletski umetnici nazivali su ga "igrajućim dirigentom".
131. Ulica Draginje Ružić - kreće od kp 10979 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Miloja Vujanca), ide duž kp 10908, u KO Borča.
Obrazloženje: Draginja Ružić (1834-1905) glumica, članica ansambla Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Smatra se prvom srpskom profesionalnom glumicom. Bila je supruga glumca Srpskog narodnog pozorišta Dimitrija- Mite Ružića. Odlikovana je za svoj rad Srebrnim lovorovim vencem, koji je dodeljivalo Društvo za Srpsko narodno pozorište na proslavi godišnjice njihovog umetničkog rada. Draginjin venac danas je deo zbirke od 13 ovakvih venaca, koju poseduje Pozorišni muzej Vojvodine. Crnogorski knjaz Nikola Petrović Njegoš poslao joj je srebrni lovorov venac. U sezoni 1872/73. glumila u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
132. Ulica Marka Nešića - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), duž kp 1293/7, završava kod kp 4323 (Ulica Karlovačke Mitropolije), u KO Borča.
Obrazloženje: Marko Nešić (1873-1938) bio je jedan od najvećih srpskih kompozitora s kraja 19. veka. Bio je berber, esperantista i tamburaš. Napisao je preko 200 kompozicija. Izdao je knjigu "Škola za tamburu", sam je pisao, komponovao i štampao svoja dela.
133. Ulica Nebojše Jevtića - kreće od kp 4323 (Ulica Karlovačke Mitropolije), duž kp 1297/1, u KO Borča.
Obrazloženje: PU za grad Beograd, OUP Obrenovac - Primljen u MUP 1991. godine. Ubijen je 28.09.1998. godine na teritoriji AP KiM, vršeći svoju dužnost. Bio je oličenje hrabrog čoveka, požrtvovanosti, kolegijalnosti, poštenja i znanja policijskog posla. Kos svih policajaca OUP-a Obrenovac uživao je ugled i poštovanje. Za vreme provedeno na radu obavljao je poslove policijaca uz pokazivanje interesovanja i samoinicijativnosti u radu, uvek je bio profesionalan u odnosu prema starešinama i građanima.
Inicijativu je podnelo i Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
134. Ulica kravička - kreće od kp 4323 (Ulica Karlovačke Mitropolije), ide preko kp 1299/1, završava kod kp 1304/1 (Ulica Tihomira Ognjanova), u KO Borča.
Obrazloženje: Po geografskom lokalitetu.
135. Ulica Saše Jovanovića - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide preko kp 1317, u KO Borča.
Obrazloženje: Saša Jovanović - Jedinica za specijalne operacije - u momentu pogibije je bio pripadnik MUP-a preko osamnaest godine. Smrtno je stradao 14.06.1998. godine, na teritoriji AP KiM, vršeći svoju službenu dužnost. Prilikom vršenja svojih zadataka uvek je iskazivao veliku ličnu hrabrost, patriotizam i savestan odnos prema poslu. Uvek je imao dobar odnos sa kolegama, bio disciplinovan i odgovoran. Posthumno je odlikovan Ordenom jugoslovenske zastave prvog reda.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnelo Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije.
136. Ulica dukljanska - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide granicom između kp 1322 i kp 1321/1, završava u kp 4317/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Po geografskom pojmu - Duklja.
137. Ulica Vojislava Garašanina - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide preko kp 1327, u KO Borča
Obrazloženje: Poručnik Vojislav M. Garašanin, rodio se u Parizu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju, da bi se u Beogradu 1910. godine upisao u Vojnu akademiju. U Prvom svetskom ratu ranjen je u obe ruke, ali nastavio je da komanduje svojom četom na Iverku, gde je poginuo 1914. godine.
138. Ulica Svetozara Botorića - kreće od kp 4319 (Dičinska ulica), ide granicom između kp 1331/1 i kp 1331/2, završava u kp 4317/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Svetozar Botorić (1857-1916) bio je ugostitelj, trgovac, vlasnik bioskopa i filmski producent. Vlasnik hotela "Pariz" u Beogradu, u kome početkom 20. veka često gostuju putujući kinematografi. U jednoj od sala tog hotela otvara krajem 1908. godine prvi stalni bioskop u Srbiji "Kinematografsko pozorište u hotelu Pariz".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Arhiv Jugoslovenske kinoteke.
139. Ulica Marka Markovića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), ide preko kp 4192/3, završava kod kp 4187, u KO Borča.
Obrazloženje: Marko Marković (Leskovac, 26. jul 1935 - Beograd, 23. decembar 2011) je bio poznati srpski sportski novinar. Najveći deo karijere proveo je u Radio-televiziji Beograd (1961-1995). Tokom radnog veka prenosio je veliki broj fudbalskih utakmica i izveštavao sa 40 šampionata Evrope i sveta i Olimpijskih igara. Učestvovao je u pokretanju emisija Sportski pregled, Sportska subota, a bio je autor više radio i TV emisija o sportu, velikog broja intervjua i šest monografija. Od 1971. do 1994. godine bio je autor i voditelj kultne sportske TV emisije "Indirekt", koja se nije bavila isključivo aktuelnim događajima već zanimljivim sportskim temama obrađenim na poseban način. Pripremali su je najpoznatiji sportski novinari, učestvovali istaknuti stručnjaci, asovi, akteri velikih sportskih događaja. Marković je bio i odgovorni urednik Sportskog programa TV Beograd, odgovorni urednik Sportskog programa RTS-a, kao i predsednik Udruženja sportskih novinara SRJ.
140. Ulica Pavla Cukića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), preko kp 4204/4, završava na granici s naseljenim mestom Beograd-deo, u KO Borča.
Obrazloženje: Pavle Cukić bio je srpski vojvoda iz vremena Prvog i Drugog srpskog ustanka. Pavle Cukić je rodom iz Krčmara, lepenička knežina kragujevačke nahije. Cukić je 1812. odlukom Praviteljstvujuščeg sovjeta, smenjen sa položaja vojvode, zbog zloupotreba u vršenju dužnosti. Pošto se odmetnuo za njim i za Petrom Nikolajevićem Molerom raspisana je državna poternica sa smrtnom presudom. Pošto se predao dobio je oproštaj, ali je došao u nesporazum sa novopostavljenim vojvodom na istoj knežini Milošem Saranovcem. Nakon nesporazuma i bune protiv kneza Miloša, vojvoda Pavle Cukić ubijen je u Rogači kod Sopota, gde je i sahranjen. Nadgrobni spomenik vojvodi Pavlu Cukiću 1987. godine je utvrđen za spomenik kulture (SK 229, CR 808), dok je u potpunosti obnovljen 2006. Vojvoda Pavle Cukić dva puta se ženio. Odnosno imao je dve žene, jednu koja je bila u emigraciji u Sremu i drugu u Srbiji. Kasnije su obe živele u njegovoj kući zajedno i posle njegove smrti. Iz prvog braka je imao kćerku Persidu, čiji je unuk Radoje Domanović, književnik. Pavle Cukić nije imao sinove od svojih zakonitih žena. Vojvoda Pavle Cukić imao je vanbračnog sina koga je usinio Petra Lazarevića Cukića, koji je sa Anom, kćerkom vojvode Petra Nikolajevića Molera imao sina Kostu Cukića, ministra finansija. Druga žena, udovica vojvode Pavla Cukića, u drugom braku sa kapetanom Stevanom Piroćancem dobila je sina Milana Piroćanca, državnika, predsednika 31. Vlade Srbije.
141. Ulica Stevana Miškovića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), preko kp 4204/1, završava u kp 4204/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Stevan Mišković bio je filmski snimatelj i reditelj. Posle Prvog svetskog rata završio filmsku politehniku u Minhenu, neko vreme je radio za preduzeća UFA i PATHE. Osnovao u Beogradu 1927. godine sopstveno preduzeće "Osvit film".
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podneo Arhiv jugoslovenske kinoteke.
142. Ulica Nikole Hristića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), preko kp 4195/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Nikola Hristić (1818-1911) bio je srpski političar, ministar unutrašnjih poslova i predsednik vlade. Zaposlio se 1840. godine u državnoj službi, kao činovnik u pravosudnoj pa u policijskoj službi. 1856. godine postao je upravnik varoši Beograda. Po zamisli kneza Mihaila Obrenovića zaveo je policijski režim i gušio liberalnu opoziciju, iskorenio je hajdučiju i čvrsto kontrolisao opštine.
143. Ulica Đorđa Cenića - kreće od kp 4382 (Ulica Vučevska), preko kp 4194/1, završava između kp 4178 i kp 4179, u KO Borča.
Obrazloženje: Đorđe Cenić (1825-1903) bio je srpski pravnik, političar, profesor Pravnog fakulteta na Velikoj školi, predsednik Državnog i Ministarskog saveta Kneževine Srbije i više puta ministar pravde. Od njegovih pisanih dela najvažnije je Objašnjenje kaznitelnog zakona za Knjaževstvo Srbiju iz 1866. Smatra se da je ovim delom udaren temelj srpskoj teoriji krivičnog prava i ono je dugo služilo kao osnova za praksu krivičnog pravosuđa u Srbiji. Bio je strog ali pravedan, vredan i tačan što je zahtevao i od svojih zaposlenih, bez samohvalisanja, predan službi i otadžbini. Zbog svojih zasluga i vrlina dobitnik je najviših državnih odlikovanja: Takovski krst I reda sa lentama, Kraljevski orden Belog Orla I reda sa lentama, Orden Miloša Velikog I reda sa lentama. Pravnom fakultetu Velike škole poklonio je svoju pravničku biblioteku sa oko 300 stručnih dela.
144. Ulica Solunskog fronta - kreće iz kp 3909, preko kp 3917, u KO Borča.
Obrazloženje: Solunski front u Prvom svetskom ratu je nastao kao pokušaj saveznika da pomognu Kraljevini Srbiji u jesen 1915. protiv združenog napada Nemačkog carstva, Austrougarske i Kraljevine Bugarske. Ekspedicija je došla prekasno i u nedovoljnom broju da spreči pad Srbije, a ekspedicija je bila otežana unutrašnjom političkom krizom u Grčkoj (Nacionalna šizma).
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
145. Ulica Borka Nikitovića - kreće od kp 4355 (Ulica Narodnog Fronta), ide preko kp 3235/1, kp 3235/9, kp 3235/10, kp 3235/6, kp 3235/7, 3235/8, završava u kp 3235/11, u KO Borča.
Obrazloženje: potporučnik Borko Nikitović - Sa svojom jedinicom pošao je u Vukovarsku operaciju po naređenju pretpostavljene komande, 16. oktobra 1991. godine. Dok je potporučnik Nikitović obilazio položaj svojih vojnika, vojnik iz sastava brigade je teško ranjen snajperskom vatrom. Zapomagao je i dozivao potporučnika Nikitovića da mu pomogne. Ovaj hrabri, mladi starešina, svestan opasnosti po sopstveni život prešao je preko brisanog prostora i pokušao da izvuče ranjenog saborca iz smrtonosne zamke. Nikitović je tom prilikom teško ranjen snajperskim hicem. Pao je nepobeđen, časno i hrabro, spasavajući drugi ljudski život.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
146. Ulica Ranka Alimpića - kreće od kp 4355 (Ulica Narodnog fronta), ide preko kp 3239/2, završava u kp 3239/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Ranko Alimpić (1826-1882) bio je general srpske vojske, ministar građevine i komandant Drinske divizije i Drinskog korpusa. Od 1846 do 1852 godine studirao je vojne nauke u Berlinu i Potsdamu. Bio je profesor 1852-1859. godine, pa načelnik 1859-1860. artiljerijske škole u Beogradu.
147. Ulica Saše Stajića - kreće od kp 4356 (ulica Lužnička) duž kp 3202 i završava u kp 3202.
Obrazloženje: Saša Stajić bio je vojnik na odsluženju vojnog roka koji je poginuo tokom dejstva NATO snaga u Danilovgradu 1999. godine kao prva žrtva NATO agresije. Rođen u Beogradu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
148. Ulica Đure Perovića - kreće od kp 10505, ide duž kp 10507, kp 10523, završava kod 10522, u KO Borča.
Obrazloženje: Đura Perović bio je učesnik Balkanskih ratova i Velikog rata. Kao jedan od najhrabrijih vojnika prebačen je avionom iza neprijateljskih linija neposredno pred proboj Solunskog fronta radi pribavljanja informacija o kretanju neprijatelja i njihovih planova - saznao o namerama bugarske vojske i izveštavao srpsku komandu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
149. Ulica pukovnika Đorđa Dunjića - kreće od kp 10968, ide duž kp 10960, završava kod kp 10525, u KO Borča.
Obrazloženje: Komandant 20. pešadijskog puka, učesnik Balkanskih ratova, Velikog rata i Aprilskog rata. Dva puta ranjavan na Ceru i kod Pirota. Nosilac Brojnih odlikovanja.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
150. Ulica Gligora Sokolovića - kreće od kp 10960, ide duž kp 10515, završava kod kp 10523, u KO Borča.
Obrazloženje: Gligor Sokolović (1870-1910) bio je srpski vojvoda i branilac srpskog naroda u okupiranim zemljama. Poginuo od strane Turaka nakon mladoturske revolucije sa ciljem da se obezglavi srpski narod na teritoriji Makedonije.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
151. Ulica Petra Marinovića - kreće od kp 10968, duž kp 10969, do kp 10958, u KO Borča.
Obrazloženje: Petar Marinović (1898-1919) bio je najmlađi "as" francuskog vazduhoplovstva, odlikovan ordenom viteza Legije časti, vojnom medaljom i Ratnim krstom sa 14 palmi.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
152. Ulica generala Stevana Hadžića - kreće od kp 4330/1 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 10973, završava kod kp 10965, u KO Borča
Obrazloženje: General Stevan Hadžić (1868-1931) - bio je general srpske vojske i armijski general jugoslovenske vojske. U Prvom svetskom ratu komanduje Šumadijskom divizijom prvog poziva u Cerskoj bici. Godine 1916. odlazi u Rusiju radi formiranja Prve srpske dobrovoljačke divizije, koju do marta 1917. godine vodi iz pobede u pobedu.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Vojska Srbije i Ministarstvo odbrane.
153. Ulica Jovana Radonića - kreće od kp 10895, duž kp 4341, završava između kp 1885 i kp 1922 (raskrsnica sa Ulicom Davidovičkom), u KO Borča
Obrazloženje: Jovan Radonić (1873-1956), srpski istoričar, akademik. Izučavao je nacionalnu srpsku istoriju i smeštao je u širi evropski kontekst. Njegovo kapitalno delo o ovoj tematici je Zapadna Evropa i balkanski narodi prema Turcima u prvoj polovini XV veka (1902). Širio je krug svog interesovanja sa proučavanja uloge Vizantije, na proučavanje uloge država koje su u pojedinim istorijskim razdobljima imale veliki politički uticaj na dešavanja u Srbiji. Drugu osobenost njegovog istoriografskog rada predstavlja pokušaj plastičnog prikazivanja pojedinih ličnosti i smeštanje njihovog delovanja u širi istorijski kontekst.
Inicijativu su pored građana gradske opštine Palilula podneli Biblioteka Grada Beograda i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
154. Ulica junaka sa Krfa - kreće od kp 4352 (Ulica ravničarska), ide duž kp 2929/1, u KO Borča.
Obrazloženje: U čast srpskim junacima koji su se iskrcali na Krf 1915. godine, gde su masovno umirali od tifusa, gladi i iscrpljenosti.
155. Ulica palanačka - kreće od kp 4376 (Ulica borčanskih žrtava 1914), preko kp 3921 i kp 3934, završava kod kp 4378, u KO Borča.
Obrazloženje: Po palanci.
156. Ulica Teodora Andrejevića - kreće od kp 4376 (Ulica Borčanskih žrtava 1914), preko kp 3922, završava kod kp 4377 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Petra Stojanovića), u KO Borča
Obrazloženje: Teodor Andrejević (1852-1931) bio je srpski muzičar, muzički pedagog, kompozitor, dirigent i osnivač prve Muzičke škole u Beogradu. Bio je virtouz na fagotu i violini, i član orkestra Johana Štrausa Mlađeg.
157. Ulica Ilije Antonovića - kreće iz kp 4378 (Ulica Koceljevačka), ide preko kp 4056, kp 4055, završava u kp 4380, u KO Borča.
Obrazloženje: Ilija Antonović (1843-1921), gvožđarski trgovac, dobrotvor. Nakon završene Trgovačke škole, stupio je u radnju najpre svog brata, pa u službu Anastasa Zaho. Godine 1875. je otpočeo samostalno da radi otvorivši gvožđarsku radnju, koju je nakon velikog truda podigao na uglednu visinu, stvorivši za sebe ugledno trgovačko ime. Svome narodu ostavio je sve svoje, dugim i časnim radom i primerenim trudom. stečeno imanje. Osim zaveštanja dela novca Beogradskoj varoškoj bolnici, Beogradskoj opštini, Sabornoj crkvi u Beogradu, Beogradskom pevačkom društvu i drugim udruženjima, najveću vrednost zaveštao je Beogradskom univerzitetu radi školovanja siromašnih studenata.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
158. Ulica Petra Aračića - kreće od kp 5845 (Ulica Devetog maja), ide preko kp 5779/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Petar Aračić (1885-1958) bio je jugoslovenski divizijski general. Nosilac najviših jugoslovenskih i srpskih i inostranih odlikovanja.
159. Ulica Savke Panić - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide duž kp 3539, u KO Borča.
Obrazloženje: Savka Panić (1844-1921), veliki dobrotvor, predsednik društva "Kneginje Ljubice", dugogodišnja upravna članica Društva za pomaganje sirote i napuštene dece i redovna članica svih humanitarnih društava. Za svoje velike zasluge u ovom poslu nagrađena je ordenom Svetog Save. Testamentom svojim zaveštala je zemljište na Zelenom Vencu Srpskom lekarskom društvu. Donirala je Društvo za podizanje Doma starica, Materinsko udruženje, Društvo Kneginje Ljubice za srpsku siročad sa Kosova, Društvo za zaštitu i pomaganje sirote dece.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela i Biblioteka grada Beograda.
160. Ulica Milana Ristića - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide duž kp 3546/1, u KO Borča.
Obrazloženje: Milan Ristić (1908-1982) pripadao je takozvanoj "praškoj grupi" kompozitora - pored njega, činili su je još i Mihovil Logar, Dragutin Čolić, Ljubica Marić, Vojislav Vučković i Stanojlo Rajičić - koja je u muzički život srpske prestonice ušla početkom tridesetih godina 20. veka, da bi nakon Drugog svetskog rata, njeni predstavnici odigrali vodeće uloge u srpskoj muzici. Ristiću među njima pripada posebno mesto, budući da se tokom školovanja u Parizu i pre dolaska u Prag, upoznao sa stremljenjima evropske savremene muzike. Ristić je prve klavirske lekcije dobio u Beogradu, od Brezovšeka. U Pariz je otišao 1927. godine (sa školskim drugom, piscem Oskarom Davičom) započinjući studije kompozicije (1927-1929) kod J. Pjersona. Po povratku u Beograd, nastavio je školovanje sa Milojem Milojevićem, a potom i sa Josipom Slavenskim u Muzičkoj školi u Beogradu. Nakon očeve smrti, dve godine je izdržavao porodicu sviranjem u beogradskom džez sastavu Džoli bojs (Jollu Bous). Godine 1929. Ristić je uništio partituru svog prvog dela - Četiri impresionistička komada - od koga je, međutim, ipak sačuvana druga klavirska minijatura, Invokacija. U toku studija u klasi Alojza Habe na Državnom konzervatorijumu u Pragu, Ristić prihvata ideje o "atematizmu", stalnom razvoju tematskog materijala bez ponavljanja i prihvata linearno mišljenje, kao značajnu karakteristiku koja će se manifestovati i u njegovom daljem radu. Rana Ristićeva dela (Sinfonijeta, jednostavačni Violinski koncert, klavirski prelidi...) pisana su u duhu međuratnog modernizma, u pojedinim slučajevima oslanjajući se na Habino učenje o četvrtstepenoj muzici (Svita za četiri trombona, Septet). Vratio se u Beograd nakon okupacije Čehoslovačke, 1939. godine. Nakon povratka, počeo je da radi u Radio Beogradu, za koji će u budućnosti vezati značajan deo svojih aktivnosti, prekidajući javno istupanje tokom okupacije. Nakon rata se vraća u Radio, gde je na poziciji zamenika glavnog urednika muzičkog sektora ostao do 1963. godine, kada je postao muzički savetnik direkcije Radio-televizije Beograd. Izabran je za dopisnog člana SANU 1961. godine, a za redovnog 1974. godine. Bio je predsednik Udruženja kompozitora Srbije od 1960. do 1962. godine. Odlikovan je Ordenom rada sa crvenom
161. Ulica Branka Pivničkog - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide duž kp 3550, u KO Borča.
Obrazloženje: Branko Pivnički- operski pevač, bas (Srbobran, 11. oktobar 1917 - Beograd, 15. januar 1983). Pevanje je studirao u Sradnjoj muzičkoj školi u Beogradu u klasi M. Jovanovića, a potom na Muzičkoj akademiji u Bgdu, na kojoj je, u klasi N. Cvejića, i diplomirao 1947. Od 1936. pa sve do penzionisanja, 1971, bio je angažovan u Operi NP Bgd, u kojoj je od 1959. do 1963. bio i vršilac dužnosti direktora. Kulturan i muzikalan pevač, zdravog i sonornog glasa, tumačio je niz značajnih uloga basovskog repertoara, kao što su: "Figaro" ("Figarova žanidba"), "Don Paskvale" u istoimenoj operi, "Ramfis" ("Aida"), "Gremin" ("Evgenije Onjegin"), "Kecal" ("Prodana nevesta"), "Pimen" ("Boris Godunov"), "Iguman Stefan" ("Hercigonja", "Gorski vijenac") i druge. Veoma je intenzivna i njegova koncertna delatnost, koja obuhvata obimni repertoar od pretklasičara do savremenih autora. Na njegovim koncertnim programima istaknuto mesto zauzimaju domaći kompozitori, od kojih su mu neki i posvećivali svoja dela (S. Rajičić, N. Hercigonja, B. Simić, D. Radić, V. Peričić i dr.). U toku dve decenije, kao docent Muzičke akademije u Beogradu, bavio se pedagoškim radom: predavao je solo-pevanje, glumu i metodiku solo-pevanja. Gostovao je, samostalno ili u sastavu Opere NP, u mnogim gradovima u našoj zemlji i inostranstvu i snimao na magnetofonske trake i gramofonske ploče. Istakao sa i kao aktivan društveno-politički radnik. Svojim radom vezan je i za operska izvođenja u Novom Sadu godine 1941. je, kao stalni gost NPDb, pevao ulogu Pandolfa na premijeri i nekoliko repriza Pergolezijeve Služavke gospodarice. Kao stalni gost SNP, 1948. u prvoj posleratnoj postavci Rigoleta tumačio je na premijeri i u nizu repriza obe basovske uloge - Sparafučila i Monterona. Gostovao je u SNP i kao Sam u Balu pod maskama.
162. Ulica Novice Petkovića - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide granicom između kp 3443/1 i kp 3442, završava kod kp 4358, u KO Borča.
Obrazloženje: Novica Petković (Donja Gušterica, Lipljan, 18. januar 1941 - Beograd, 7. avgust 2008.) bio je srpski književnik, poetski stručnjak, književni teoretičar, književni kritičar, esejista, prevodilac, univerzitetski profesor i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Nagrada Đorđe Jovanović za esejistiku, Nagrada Vukove zadužbine za životno djelo, Nagrada Milan Bogdanović za književni kritiku, Nagrada Jovan Maksimović za najbolji prevod, Nagrada Mladen Leskovac za rad iz istorije književnosti, koju dodjeljuje Matica srpska iz Novog Sada, Nagrada lista "Mladost" za esej.
163. Ulica Dragiše Nedovića - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide granicom između kp 3445 i kp 3446, u KO Borča.
Obrazloženje: Dragiša Nedović (1916-1966) bio je srpski kompozitor, muzičar i pesnik (tekstopisac). U Vrnjačkoj Banji se svake godine počev od 2006. godine održava Festival narodne muzike nazvan po njemu.
164. Ulica Luja Adamovića - kreće od kp 4360 (Put za Crvenku 5 deo), ide duž kp 3441/2, u KO Borča.
Obrazloženje: Lujo Adamović (1864-1935) bio je srpski botaničar. Studirao je medicinu u Beču i prirodne nauke u Beogradu i Berlinu. Radio je kao profesor u srednjoj školi u više mesta u Srbiji. Uveo je mnoge pojmove u savremenu geo-botaničku nauku. Njegova dela su štampana u mnogim naučnim časopisima.
165. Ulica Živka Slavnića - kreće od kp 4330/01 (Put za Ovču), ide preko kp 4353, završava kod kp 3022/3, u KO Borča.
Obrazloženje: Živko Slavnić (1910-1975) bio je jedan od najeminentnijih botaničara 20. veka u bivšoj Jugoslaviji. U užoj grupi je bio utemeljitelj katedre za biologiju Filozofskog fakulteta, koja prerasta u odsek za biologiju PMF-a Univerziteta u Sarajevu.
U naseljenom mestu Ovča (matični broj naselja: 704903), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica Mileta Lojkovića - kreće od kp 5151/1 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide preko kp 5070/1, duž kp 3674/13, preko kp 3685/4, kp 3685/3, kp 3685/2, duž kp 3676/1, do kp 3677/1, sve u KO Ovča.
Obrazloženje: Mile Lojković bio je čuveni kafedžija i boem. Njegovu su kafanu na železničkoj stanici u Ovči pedesetih godina posetili najpoznatiji jugoslovenski rukovodioci. Omiljen među Beograđanima, a najviše među svojim seljanima.
2. Ulica Bore Ljubenovića - kreće od kp 5151/5 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 3613/14, preko kp 3613/1, duž kp 3606/2, u KO Ovča.
Obrazloženje: Bora Ljubenović bio je dugogodišnji predsednik Mesne zajednice Ovča. Za vreme njegovog mandata urađen je put Borča-Ovča, put ka železničkoj stanici, uvedeni telefoni, bio je dugogodišnji odbornik u Opštini Palilula.
3. Ulica Žike Stamenkovića - kreće od kp 3606/2 (raskrsnica sa predloženom ulicom br. 2), ide duž kp 3611/1, preko kp 5101/7, kp 3554, kp 5077, duž kp 3553/1, završava u kp 3420/1 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Edvarda Rajana), u KO Ovča.
Obrazloženje: Žika Stamenković bio je nastavnik i dobrotvor. Školske 1963/64 godine dolazi u OŠ "Vasa Pelagić" Ovča/Kotež, tu radi kao učitelj razredne nastave. Uporedo radi u Crvenom krstu baveći se humanitarnim radom dok nije poginuo 1999. godine. Organizovao je za mnogu decu lošeg materijalnog stanja, za decu bez roditeljskog staranja, za izbeglice, socijalno ugrožene porodice, besplatna letovanja i zimovanja širom stare Jugoslavije. Zalagao se da se obezbede obroci, garderoba, krov nad glavom, a najviše im je pružao svoju ljubav i podršku u svakom smislu te reči.
4. Ulica Edvarda Rajana - ide duž kp 3420 (od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Kloškinom do raskrsnice sa Ovčanskim putem) u KO Ovča.
Obrazloženje: Edvard V. Rajan (1883-1923), američki lekar, dobrovoljac američkog Crvenog krsta. U Beograd je došao septembra 1914. godine zajedno sa još nekoliko lekara i dvanaest medicinskih sestara. Misija je bila smeštena u zgradi Glavne vojne bolnice. Dr Rajan je na jarbol iznad zgrade postavio američku zastavu, zgrada je noću bila neprestano osvetljena i tu su utočište našli brojni ugroženi stanovnici Beograda, ne samo ranjenici već i civili, žene sa decom. Obilazio je automobilom razrušeni grad, odvozio ranjenike u bolnicu gde ih je kasnije operisao. Zajedno sa svojim saradnicima obavio je preko 8.000 operacija. Nastupao je kao američki konzul i uzimao u zaštitu civilno stanovništvo od austrijskog terora. Sprečio je vešanje nekoliko mladića osuđenih na smrt. I sam oboleo od pegavog tifusa primio je francusko odlikovanje Viteza Legije časti u bolesničkoj sobi, 1915. godine. Tek nekoliko godina od njegove smrti posthumno mu je dodeljen orden Belog orla.
Inicijativu je pored građana gradske opštine Palilula podnela Biblioteka grada Beograda.
5. Ulica Kloškina - kreće iz kp 5077, ide duž kp 3576/1, do kp 5105/1 (raskrsnica sa Ulicom Stanka Paunovića), u KO Ovča.
Obrazloženje: Kloškin je bio jedan od šest revolucionara i osnivača naselja Ovča.
6. Ulica Živojina Tričkovića - kreće iz kp 5146/1 (raskrsnica sa Ulicom M. Emineskua), ide duž kp 3420/1, u KO Ovča.
Obrazloženje: Živojin Tričković bio je prvi Srbin nastanjen u Ovči, radio na izgradnji železničke pruge Beograd-Pančevo. Posle Drugog svetskog rata zaslužan za dalje doseljavanje srpskog stanovništva u Ovči.
7. Ulica Trajana Tomića - kreće iz kp 5147/1 (raskrsnica sa Ulicom Nušićevom), ide preko kp 895/1, duž kp 5111, do kp 877, u KO Ovča.
Obrazloženje: Trajan Tomić bio je prvi učitelj rumunskog jezika u Ovči. Jedan od osnivača KUD-a Steaua i FK Blaž.
8. Ulica Trajana Deheljana Glume - kreće iz kp 5147/1 (raskrsnica sa Ulicom Nušićevom), ide duž kp 5109/2, kp 5109/1, završava kod kp 1042, u KO Ovča.
Obrazloženje: Trajan Deheljan Gluma bio je osnivač i rukovodilac KUD-a Steua, dobitnik ordena rada sa srebrnim zracima -Josip Broz Tito. Više od 100 nagrada i diploma u kulturi.
9. Ulica Draže Marjanovića - ide preko kp 895/1 (od raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Trajana Tomića do raskrsnice sa novopredloženom Ulicom Dragana Kneževića), u KO Ovča.
Obrazloženje: Draža Marjanović posebno se zalagao za organizovanje većeg broja ljudi na izgradnji puta Borča - Ovča.
10. Ulica Dragana Kneževića - ide preko kp 895/1, do kp 5109/1 (raskrsnica sa predloženom ulicom br. 8), u KO Ovča.
Obrazloženje: Dragan Knežević bio je borac NOB-a u Ovči. Posvetio se otkrivanju banje u Ovči.
11. Ulica Jona Onča - kreće iz kp 5109/1, ide preko kp 895/1, u KO Ovča.
Obrazloženje: Jon Onč bio je pristalica kralja Petra. Ceo svoj život posvetio je razvitku prosvete i kulture ovčanskih i vojvođanskih Rumuna, kao i dobrosusedskih odnosa novopridošlih stanovnika Ovče, Srba i Rumuna starosedelaca.
12. Ulica Henrija Koanda - pruža se preko kp 1189/1 (od raskrsnice s novopredloženom Ulicom Horčinom do raskrsnice s novopredloženom Ulicom Mirče Elijade), u KO Ovča.
Obrazloženje: Henri Koand bio je rumunski pronalazač pionir u oblasti aerodinamike, graditelj prvog aviona na mlazni pogon na svetu.
13. Ulica Nikolae Pauleskua - pruža se preko kp 1184/1 (od raskrsnice s novopredloženom Ulicom Horčinom), u KO Ovča.
Obrazloženje: Nikolae Paulesku bio je poznat u svetu zahvaljujući otkrivanju osnovnog leka protiv dijabetesa.
14. Ulica Mirče Elijade - kreće od kp 5072 (raskrsnica s Ulicom Nušićevom), preko kp 1189/1, završava kod kp 1189/8 (raskrsnica s novopredloženom Ulicom Romana Gige), u KO Ovča.
Obrazloženje: Mirča Elijade (1907-1986) bio je američki kulturni istoričar rumunskog porekla i rumunski književnik. Jedan od najvažnijih svetskih stručnjaka u oblasti komparativne analize religije.
15. Ulica Romana Gige - kreće iz kp 1189/13 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Horčinom), ide duž kp 1047/2, završava kod kp 1175 u KO Ovča.
Obrazloženje: Roman Giga bio je osnivač folklora i narodnih igara sela.
16. Ulica goranska - kreće iz kp 5154/1,ide duž kp 3544/1, završava kod kp 5077, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po goranskoj etničkoj zajednici.
17. Ulica sigetska - kreće od kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide preko kp 3470/1, kp 3469/2, kp 3469/1, kp 3460, završava kod kp 3420/2, u KO Ovča.
Obraloženje: Po mađarskom gradu Siget.
18. Ulica višnjina - kreće iz kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide duž kp 3466/2, završava kod kp 3420/2, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po biljci višnji koju građani Ovče smatraju svojim zaštitnim znakom.
19. Ulica Krišanova - kreće iz kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide preko kp 3462, kp 3463, završava u kp 3464/1, u KO Ovča.
Obrazloženje: Po Krišanu jednom od šest vođa revolucije iz Transilvanije i osnivaču naselja Ovča.
20. Ulica Nikorina - kreće od kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide preko kp 3461, kp 3460, kp 3420/2, kp 5076, 3890/10, završava u kp 5152/1 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Eduarda Bazovića), u KO Ovča.
Obrazloženje: Po znamenitom stanovniku Ovče i jednom od šest revolucionara.
21. Ulica Brađanova - kreće od kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide duž kp 3455, u KO Ovča.
Obrazloženje: Jedan od osnivača naselja Ovča i jedan od šest revolucionara.
22. Ulica Ardeljanova - kreće od kp 5153 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Trajana Dimitirijevića Blaža), ide preko kp 3450, u KO Ovča.
Obrazloženje: Jedan od osnivača naselja Ovča i jedan od šest revolucionara.
23. Ulica Eduarda Bazovića - kreće od 5146/1 (raskrsnica sa Ulicom M. Emineskua), ide preko kp 5152/1, kp 3890/10, završava kod kp 3890/8, u KO Ovča.
Obrazloženje: Eduard Bazović je od 1948. godine radio kao prosvetni radnik u raznim ustanovama (zanatska škola Beograd, škola Besni Fok, Padinska Skela). Od 1956. godine živi i radi u Ovči kao nastavnik. Bio je ugledan građanin i omiljen nastavnik koga su svi voleli. Držao je časove van nastave svim pripadnicima sela Ovče i nikada nikome nije naplaćivao ni dinara.
24. Ulica Aleksandra Vitanovića - kreće od kp 5151/2 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), duž kp 5153, završava kod kp 3489, u KO Ovča.
Obrazloženje: Aleksandar Vitanović sa nepunih 18 godina rat zatiče u Beogradu gde je radio u pečalbi kao zidar. Povlačeći se ka rodnom selu, sa dvojicom drugova, uništavaju nemački tenk i jedva spašavaju glave. Krajem 1941. godine biva uhapšen i odveden u Bugarsku u zarobljeništvo. Uspeva da pobegne krajem 1943. godine i nastavlja borbu do oslobođenja. Nakon Drugog svetskog rata među prvim srpskim žiteljima, naseljava se sa porodicom u Ovči i tim činom utiče na dosta drugih familija da učine isto.
25. Ulica Ežena Joneska - kreće iz kp 5151/3 (raskrsnica sa Ovčanskim putem), ide duž kp 5107/1 i kp 3612/1, završava kod kp 3611/1 (novopredložena ulica Žike Stamenkovića), u KO Ovča.
Obrazloženje: Ežen Jonesko (1909-1994) bio je rumunski i francuski dramski pisac, jedan od utemeljivača pravca teatar apsurda.
26. Ulica Horčina - kreće iz kp 5147/15 (raskrsnica s Ulicom Nušićevom), ide preko kp 1189/1, kp 1184/1, kp 1189/1, završava u kp 1189/13 u KO Ovča.
Obrazloženje: Horča je bio jedan od šest vođa revolucije iz Transilvanije.
27. Ulica Trajana Dimitrijevića Blaža - kreće od kp 5151/5 (raskrsnica s Ovčanskim putem), ide preko kp 5154/2, duž kp 5154/1, završava kod kp 3631/2, u KO Ovča.
Obrazloženje: Trajan Dimitrijević Blaž bio je pripadnik starosedelačko stanovništva Ovče. Bio je jako dobar fudbaler i kao takav bio je glavni inicijator i osnivač fudbalskog kluba "Blaž" iz Ovče koji je po njemu i dobio ime. Njegova popularnost je tada proširena daleko van sela Ovče.
U naseljenom mestu Dunavac (matični broj naselja:704881), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica Opovačka - kreće od kp 1562, ide duž kp 1624, kp 1623, kp 1622, završava u kp 1476/1, na granici sa naseljenim mestom Opovo, u KO Besni fok.
Obrazloženje: Po opštini Opovo, ulica se nastavlja u naseljeno mesto Opovo
2. Ulica japanskog cveta - ulica ide duž kp 1634 i kp 1562, u KO Besni fok.
Obrazloženje: Nezvanično je ovaj naziv ulice u upotrebi lokalnog stanovništva, naziv je dobila po cvetu japanske trešnje.
3. Ulica ribolovačka - kreće iz kp 1623 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom opovačka), ide duž kp 1626, kp 1627, završava kod kp 1396, u KO Besni fok.
Obrazloženje: Po kanalu koji se tu nalazi, u kojem ima nekoliko vrsta riba, u kojem izletnici pecaju.
U naseljenom mestu Slanci (matični broj naselja: 704920), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica dunđerska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom Ulicom Maje Dimitrijević), ide graničnom linijom između kp 2300 i kp 2301, preko kp 2299, u kojoj završava, sve u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu - dunđeri.
2. Ulica berberska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide preko kp 2302, završava u kp 2314, sve u KO Slanci.
Obrazloženje: po zanimanju berberima.
3. Ulica draguljarska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide preko kp 2304, u kojoj i završava, sve u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu-draguljari.
4. Ulica limarska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide preko kp 2289/2, kp 2289/3, kp 2289/1, završava u kp 2284 u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu-limarstvo.
5. Ulica dimničarska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide preko kp 2290, u kojoj i završava, u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu - dimničarstvo.
6. Ulica ciglarska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide preko kp 2291, u kojoj i završava, u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu.
7. Ulica Maje Dimitrijević - predstvalja nastavak postojeće Ulice Maje Dimitrijević sa GO Zvezdara i kreće od granične linije sa opštinom Zvezdara, ide duž kp 3389, završava kod kp 2208/2 u KO Slanci.
8. Ulica kožarska - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide duž kp 3381, završava kod kp 2321 u KO Slanci.
Obrazloženje: Po starom zanatu - kožarstvo.
9. Ulica klesarska - kreće od kp 3377 (raskrsnica sa Izvorskom ulicom), ide preko kp 1682 u KO Slanci.
Obrazloženje: po starom zanatu.
10. Ulica kapetanska - kreće od kp 3377 (raskrsnica sa Izvorskom ulicom), ide graničnom linijom između kp 1680 i kp 1681 u KO Slanci.
Obrazloženje: prema činu.
11. Ulica vlasuljarska - kreće od kp 3377 (raskrsnica sa Izvorskom ulicom), ide preko kp 1679/1 u KO Slanci.
Obrazloženje: prema starom zanatu.
12. Ulica prohorska - kreće od kp 3377 (raskrsnica sa Izvorskom ulicom), ide preko kp 1678 u KO Slanci.
Obrazloženje: Po manastiru Prohor Pčinjski.
13. Ulica stari Gaj - kreće od kp 3377 (raskrsnica sa Izvorskom ulicom), ide preko kp 1678 u KO Slanci.
Obrazloženje: po Manastiru Stari Gaj.
14. Ulica ćilimarska - kreće od kp 3376, ide granicom između kp 1674 i kp 1675, završava kod kp 1678, u KO Slanci.
Obrazloženje: po zanatu - ćilimarstvo.
15. Ulica pinterska - kreće od kp 3376, ide preko kp 1599/1 i završava u kp 1599/2, u KO Slanci.
Obrazloženje: po zanimanju.
16. Ulica kačarska - ulica ide duž kp 3344/5, od raskrsnice sa Slanačkim putem (između kp 1414 i kp 1676) u KO Slanci.
Obrazloženje: po zanatu.
17. Ulica Uvačka - kreće i završava u kp 1434, u KO Slanci.
Obrazloženje: po reci Uvac.
18. Ulica đetinjska - ide preko kp 1429/4, završava u kp 1429/3, u KO Slanci.
Obrazloženje: po reci Đetinji.
19. Ulica Velikog Drima - ide preko kp 1422, završava kod kp 1427/3, u KO Slanci.
Obrazloženje: po reci Drim na jugozapadu Balkanskog poluostrva.
20. Ulica resavička - kreće od kp 3374/1 (Slanački put), ide preko kp 1413/1, u KO Slanci.
Obrazloženje: po reci Resavici.
21. Ulica terzija - kreće od kp 3389 (raskrsnica sa novopredloženom ulicom Maje Dimitrijević), ide duž kp 2297/3, preko kp 2298/1, kp 2316/2, završava kod granice naseljenog mesta, u KO Slanci.
Obrazloženje: Krojač građanske narodne odeće - narodne nošnje.
22. Ulica nerska - kreće od kp 3374 (Slanački put), ide preko kp 1422, kp 1427/5, kp 1429/4, kp 1431, kp 1434, kp 1440/3, 1440/5, 1440/6, završava kod kp 1440/8, u KO Slanci.
Obrazloženje: po reci Neri.
23. Ulica krznarska - kreće od granice sa naseljenim mestom Beograd - deo u opštini Palilula, ide preko kp 1452/3, završava kod kp 1455/5, u KO Slanci.
Obrazloženje: po zanatu - krznarstvo.
U naseljenom mestu Padinska Skela (matični broj naselja:704911), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica Preliv - predložena ulica predstavlja nastavak postojeće Ulice preliv (matični broj: 704911070511) i ide duž kp 1719, (krak se odvaja preko kp 1529 i kp 1716) duž kp 1688/1, duž kp 1698, duž kp 1699 i završava u kp 1387, u KO Besni Fok.
2. Ulica Veljka Koraća - kreće iz kp 1620 (novopredložena Ulica Jovana Ševića), ide preko kp 1119, u KO Kovilovo.
Obrazloženje: Veljko Korać, rođen je oktobra 1914. u Debelom Brdu, Korenica - 1991 u Beogradu. Bio je jugoslovenski, filozof, marksist. Radio je kao novinar u službi Ministarstva za socijalnu politiku. Posle Drugog svetskog rata bio je pomoćnik ministra savezne vlade i potpredsednik Komiteta za radio-difuziju vlade FNRJ. Od 1950. godine je bio predavač Istorije filozofije na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je 1952. odbranio doktorsku disertaciju Nauka o društvu kod klasika marksizma. Za vanrednog profesora je izabran 1957. a za redovnog 1963. godine. Predavao je Istoriju filozofije (prvenstveno nemačku klasičnu filosofiju), kao i Istoriju socijalnih teorija na grupi za sociologiju. Bio je prvi urednik Jugoslovenskog časopisa za filozofiju i sociologiju (1957-1959) i časopisa "Filozofija" (do 1962). Penzionisan je 1982.
3. Ulica Jovana Ševića - kreće iz kp 1620, ide preko kp 1119, kp 1620, graničnom linijom između kp 1100 i 1101, završava kod kp 1093, u KO Kovilovo.
Obrazloženje: Jovan Šević (? - oko 1764) bio je srpski oficir koji je polovinom 18. veka predvodio seobu Srba u Rusiju. Kolonisti koji su došli sa Ševićem naselili su se u oblasti koja će po Ševićevom predlogu biti nazvana Slavenosrbija.
4. Ulica cvetnih polja - kreće od kp 1625 (Ulica Dejana Smiljkovića), ide duž kp 1608, kp 1628, kp 1629/1, završava kod kp 1332, u KO Kovilovo.
5. Ulica Petra Zečevića - kreće od kp 1635, ide preko kp 1418, kp 1417, kp 1399, završava kod kp 1393, u KO Kovilovo.
Obrazloženje: Petar Zečević postao je 1948. godine direktor Zemaljskog poljoprivrednog dobra, ono se prostiralo na preko 17.000 hektara. Težak put izgradnje gazdinstva započeo je sa tri inženjera, pet tehničara, dva veterinara i 98 odsto nepismenih radnika, koji su se u Rit slili mahom iz zapadne i južne Srbije. Počelo se sa kursevima, a kasnije je to preraslo u obrazovni centar, današnju Poljoprivrednu školu PKB. Pored opismenjene radne snage, PKB je rešio i da osnuje sopstveni agroekonomski institut, što je i učinjeno 1961. godine, kada je osnovan Institut PKB "Agroekonomik", a kasnije "Agroinženjering". Ove dve organizacije su pored razvojnih programa u PKB-u bile i nosioci konsalting i inženjering usluge koje je PKB pružao.
6. Ulica industrijska - kreće od kp 1613, ide duž kp 1417, završava kod kp 1378, u KO Kovilovo.
7. Ulica Živojina Jurišića - kreće od kp 1417 (novopredložena ulica Industrijska), ide duž kp 1408, kp 1398, završava kod kp 1399, u KO Kovilovo.
Obrazloženje: Živojin Jurišić (1863-1921) bio je botaničar, profesor gimnazije i Velike škole.
8. Ulica gorskih jasenova - kreće od kp 1613, ide duž kp 1722, kp 1711, kp 1716, završava kod kp 1715, u KO Kovilovo.
U naseljenom mestu Veliko Selo (matični broj naselja: 704873), utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica brezovička - prostire se duž kp 3135, od kp 3260 do kp 3269/23, u KO Veliko Selo.
Obrazloženje: Brezovica je naselje u Srbiji u opštini Trstenik u Rasinskom okrugu.
Na osnovu ove odluke nadležna služba Republičkog geodetskog zavoda Republike Srbije će ažurirati Adresni registar.
Ova odluka stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu Grada Beograda".