ODLUKAO UTVRĐIVANJU NAZIVA ULICA U NASELJENIM MESTIMA NA TERITORIJI GRADSKE OPŠTINE NOVI BEOGRAD("Sl. list grada Beograda", br. 66/2019) |
Ovom odlukom utvrđuju se nazivi ulica i drugih delova naseljenih mesta kojima nije određen naziv u skladu sa elaboratima uličnog sistema Republičkog geodetskog zavoda na teritoriji gradske opštine Novi Beograd.
U naseljenom mestu Novi Beograd (matični broj naselja: 791067) utvrđuju se sledeći nazivi ulica:
1. Ulica Živorada Đukića - počinje od Surčinske, ide duž cele kp 4024/4 i završava se na kp 4024/4 kod kp 4014 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Živorad Đukić (1901-1995) je bio građevinski inženjer i univerzitetski profesor. Posle rata rukovodi Sekcijom za projektovanje autoputa Beograd - Zagreb. Odlikovan je Ordenom svetog Save I i II reda, Ordenom zasluga za narod III reda, Ordenom rada II reda, Ordenom Republike sa srebrnim vencem i Ordenom zasluga za narod sa zlatnim vencem.
2. Ulica Milenka Turudića - počinje od Vladimira Pogačića, ide duž granice kp 4409/1 i kp 4417/1 i završava se na kp 4417/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Milenko Turudić (1866-1915) bio je građevinski inženjer i univerzitetski profesor. Rođen je u Mokroj gori, kod Užica, 1866. godine. Osnovnu školu završio je u Biosci (1878), a Gimnaziju učio u Užicu i Beogradu, gde je položio maturu (1887). Diplomirao je na Tehničkom fakultetu Velike škole u Beogradu (1891). Po završetku studija postavljen je za predavača gimnazije u Požarevcu. Oktobra 1892. upisao se na studije u Berlinu, gde je 1896. dobio diplomu građevinskog inženjera. Kao inženjer radio je u Ministarstvu građevina do juna 1904. Od 1898. do 1904. godine bio je honorarrni profesor za predmet gvozdene konstrukcije na Tehničkom fakultetu Velike škole. U vreme osnivanja Beogradskog Univerziteta (1905) postavljen je za vanrednog profesora za Gvozdene konstrukcije, a iste godine osnovao je Kabinet za gvozdene konstrukcije. Poznato je da je projektovao Kameni most u Ivanjici, najduži jednolučni kameni most sa ravnim niveletom na Balkanu.
3. Ulica Petra Anagnostija - Počinje od Vladimira Pogačića, ide duž kp 4419/7 i završava se na kp 4419/7 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Petar Anagnosti (1909-1996) bio je rusko-srpski arhitekta, profesor univerziteta. Dvadesetih godina 20. veka sa roditeljima emigrirao u Srbiju, gde je proveo ostatak života. Bio je profesor na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, a napisao je i udžbenike iz nacrtne geometrije (1942.) i perspektive (1948.) koji su se na beogradskom, sarajevskom i niškom arhitektonskom fakultetu koristili sve do kraja 20. veka.
3. Sanstefanska ulica - Počinje od Vladimira Pogačića, ide duž kp 4458/1 i završava se na granici kp 4458/1 i kp 4458/6 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Sanstefanski sporazum je bio sporazum o miru između Ruskog carstva i Turske posle Rusko-turskog rata. Mirovni ugovor je potpisan 3. marta 1878. u mestu San Stefanu, malom mestu zapadno od Istanbula. Turci su, uplašeni prisustvom ruske vojske, pred zidovima prestonice prihvatili uslove mira, iako su oni Osmansko carstvo lišavali gotovo svih poseda u Evropi. Odluke ovog ugovora bile su da Srbija, Rumunija i Crna Gora, do tada vazalne kneževine, dobijaju nezavisnost.
4. Ulica Ivana Belića - počinje od Vladimira Pogačića, ide duž kp 4497/1 i završava se na kp 4497/5 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Ivan Belić (1887 - 1968) bio je srpski arhitekta, realizator brojnih arhitektonskih projekata u Kraljevini Jugoslaviji od 1921. do 1940. godine, član Udruženja jugoslovenskih inženjera i arhitekata. Nakon diplomiranja na Arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu 1912. godine, radio je u katastarskom odeljenju Beogradske opštine (u Tehničkoj upravi Sekcije za reviziju regulacije), sve do izbijanja Prvog svetskog rata. Po završetku Velikog rata od 1921. do 1940. godine, kao ovlašćeni projektant Kraljevine Jugoslavije, sa biroom u Dalmatinskoj 9, a potom i u sopstvenoj zgradi u Gospodar Jovanovoj 42a, Ivan Belić je radio na realizaciji brojnih projekata. Bio je i redovni član Udruženja jugoslovenskih inženjera i arhitekata, kao i uticajnog lokalnog Kluba arhitekata.
5. Valtrovićeva ulica - počinje od Surčinske, ide duž kp 6635/1 i završava se na kp 6635/1 između kp 1753 i kp 1754 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Mihailo Valtrović (1839-1915) je bio prvi profesor arheologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu i utemeljivač srpske arheologije. Osnivač i prvi predsednik Srpskog arheološkog društva.
6. Ulica Vita Trifunova Čuča - Počinje od Rembrantove, ide preko kp 6634/1, 3924/2, 3924/3, 1734, 1793, 1792, 1791, 1790/1, 1790/2, 1729, 1728/1, 1728/2, 1727, 1726, 1725, 1724, 1723, 1722, 1721/1, 1721/2, 1720, 1719/1, 1719/2 i završava se na kp 1719/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Majstor Vito (Vita Trifunov Čučo(lo)) je kotorski graditelj iz 14. veka. Bio je glavni majstor - graditelj Manastira Visoki Dečani sa oko tridesetak klesara iz Kotora. O majstorovoj ulozi svedoči natpis na portalu južnih vrata hrama gde se pominje da je građen osam godina, od 1327. do 1335. Doslovno se pominje: "Fra Vita, mali brat, protomajstor iz Kotora, grada kraljeva, sazida ovuzi crkv svetoga Pantokratora gospodinu kralju Stefanu Urošu 3-emu i njegovomu sinu svetlomu i prevelikomu i preslavnomu gospodinu kralju Stefanu. I sazida se za 8 godišt, i dospela je savsem crkv v leto 1335". Po skorašnjim istraživanjima istoričara, majstor Vito Kotoranin je prezviter Vita Trifunov Čučo (Čučolo), opat Crkve Svete Marije na Gurdiću i prokurator Manastira Svetog Franje. Ovaj manastir je bio zadužbina Jelene, žene Stefana Uroša I dede Stefana Dečanskog. U kotorskim spisima Vitovo ime se pominje preko 40 puta, a 20 puta i sa prezimenom. Navodi se kao izvršilac testamenta Obrada Desislavina Gambe, graditelja srebrnog oltara nad grobom Svetog Nikole u Bariju, poklona kralja Milutina. Vito Trifunov Čučo se pominje sve do 1337, a arhiva iz kasnijih godina je izgubljena.
7. Ulica Andrije Vukovića - počinje od Beračke, ide duž cele kp 3936/1 u KO Novi Beograd i završava se kod postojeće Ulice Stevana Jakovljevića u opštini Surčin.
Obrazloženje: Andrija Vuković (1812-1884) bio je srpski inženjer. Tehnički fakultet završio je u Budimpešti. Do 1852. radio u budimpeštanskoj opštini, a zatim kao okružni inženjer u Šapcu. Posle dve godine rada izvan zemlje, opet se vraća u Srbiju i radi kao državni i opštinski inženjer. Između ostalog projektovao je zgradu Etnografskog muzeja u ulici Kneza Miloša, hotela Balkan i hotela London (sve tri srušene), zgradu Uprava monopola u Knez Mihajlovoj ulici br 40 (dograđena dva sprata 1930). Arhitektura Vukovićevih zgrada bila je renesansno-barokna u skromnoj i prečišćenoj obradi. Vuković je bio prvi domaći inženjer koji je radio kao arhitekta u obnovljenoj Srbiji.
8. Ulica Siniše Vukovića - Počinje od Beračke, ide duž cele kp 3930 u KO Novi Beograd i završava se kod postojeće Ulice Stevana Jakovljevića u opštini Surčin.
Obrazloženje: Siniša Vuković (1932-2011) rođen je 7. oktobra 1932. u Kumanovu. Od svoje šeste godine živeo i radio u Beogradu. Završio je Arhitektonski fakultet u Beogradu 1957. godine, na kome je odmah po diplomiranju bio izabran za asistenta. Pedagošku karijeru nastavio je na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Slikarstvu, kojim se bavi od 1952. godine do danas, posvetio se kao svom osnovnom životnom opredeljenju. Kao stalni likovni kritičar NIN-a u periodu 1966. do 1971. godine objavio je veliki broj likovnih kritika o umetnicima koji su izlagali u beogradskim galerijama u tom periodu. Narodnom muzeju u Beogradu napravio je legat poklonivši 35 svojih slika. Objavio je knjigu "Likovni život". Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS), ULUPUDS-a, Lade i AICA (Međunarodno udruženje umetničkih kritičara). Do penzionisanja bio je redovni je profesor Fakulteta primenjenih umetnosti u Beogradu. Preminuo je 25. oktobra 2011. godine, u Beogradu, u 79. godini života.
9. Ulica Andreje Damjanovića - Počinje od Beračke, ide duž kp 3929 i završava se na kp 3929 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Andreja Damjanović (1813-1878) bio je jedan od najznačajnijih crkvenih graditelja Balkana XIX veka. Damjanov je rođen u porodici mijačkih graditelja Renzovaca koji su početkom 19. veka prebegli u Papradište iz sela Tresonča u Rekanskom kraju. Potpisivao se kao Damjanov ili Damjanović po imenu svog oca, Damjana. Imao je još tri brata, Nikolu, Kostu i Đorđa, koji su takođe bili graditelji.
11. Ulica Olge Divac - počinje od Beračke, ide duž kp 3927 preko kp 3928/1 i završava se na kp 3928/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Olga Divac (1921-1997) bila je arhitekta. U rodnom Beogradu je i studirala (1940-41 i 1946-49). Dala je značajan doprinos uobličenju sajamskog kompleksa kao generalni direktor "Beogradskog sajma" u izgradnji.
12. Ulica Aleksandra Đokića - Počinje od Beračke, na kp 6633/7, ide duž kp 6633/7, preko kp 3925/4 i završava se na kp 3925/4 kod kp 3925/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Aleksandar Đokić (1936-2002) bio je poznati srpski brutalistički, neoromantički i postmoderni arhitekta, jedan je od najznačajnijih predstavnika svoje generacije. Studirao je na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu od 1955. do 1960. Među najpoznatija Đokićeva dela spadaju Spomen-kompleks na Kadinjači u Užicu (1979) i Kuća jugoslovensko-norveškog prijateljstva (danas srpsko-norveškog prijateljstva, kolokvijalno "Norveška kuća") u Gornjem Milanovcu (1987). Nosilac je niza nagrada, društvenih priznanja i diploma, pored ostalog nagrade Majskog salona ULUPUDS-a (1973), godišnje nagrade ULUPUDS-a 1986, republičke nagrade lista "Borba" za 1987, nagrade "4. jul" za 1988. i drugih. Za ukupan stvaralački doprinos nagrađen je Velikom nagradom za arhitekturu Saveza arhitekata Srbije za 1986. godinu.
13. Ulica Dušana Živanovića - počinje od novopredložene Aleksandra Đokića, ide duž kp 1734 i završava se kod novopredložene Vita Trifunova Čuča u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dušan Živanović (1853-1937) je arhitekturu studirao u Beču na Akademiji umetnosti, kod profesora T. Hansena, kod kojeg je radio, na projektima neovizantijske arhitekture. Od 1885. do 1925. radio je kao arhitekta Ministarstva građevine u Beogradu. Glavna njegova delatnost bila je gradnja crkava (Jagodina, Trstenik, Badnjevo, Kruševac, Banjaluka i dr) koje je projektovao. Težio je da da neovizantijsku arhitekturu profesora Hansena uskladi sa koncepcijom srpske srednjovekovne arhitekture. Projektovao je i mnoge profane građevine u duhu eklektične renesanse: zgradu bivšeg Državnog saveta i Glavne kontrole u Beogradu (u Ulici kneza Miloša) i školske zgrade u Aleksincu, Valjevu, Beogradu (Treća beogradska gimnazija sa arhitektom Dragutinom Đorđevićem).
14. Ulica Ratislave Slave Zagorčić - Počinje od novopredložene Vita Trifunova Čuča, ide duž kp 3902 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Ratislava Slava Zagorčić (1914-1982) bila je srpski arhitekta.
15. Ulica Luja Daviča - počinje od predložene ulice Vita Trifunovića Čuča, ide duž cele kp 1737/5 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Lujo Davičo (1908-1942) bio je baletski igrač, pedagog i koreograf.
16. Ulica Lole Novaković - počinje od novopredložene Vita Trifunova Čuča, ide duž cele kp 1739 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Zorana Lola Novaković (1935-2016) bila je jugoslovenska i srpska pevačica izuzetno popularna tokom šezdesetih i sedamdesetih godina 20. veka. Kao predstavnik Jugoslavije, 1962. godine je osvojila četvrto mesto na takmičenju za Pesmu Evrovizije. Lola je zvanično počela svoju karijeru 1957. kada je primljena u Radio Beograd kao stalni vokalni solista i iste godine je sa zapaženim uspehom branila državne boje na sajmu u Lajpcigu. Tada je snimila prvu ploču za diskografsku kuću DEKA. Učestvuje na Opatijskom festivalu 1958, a 1959. odlazi na turneju po Bliskom istoku i zadržava se u Bejrutu do leta 1960. Na međunarodnom festivalu u Rimu u leto 1964. osvaja prvu nagradu sa pesmom Dušana Vidaka i vraća se u Beograd. Od 1963. do 1965. Lola učestvuje u dečjoj televizijskoj seriji "Na slovo, na slovo" koja je kasnije 1975. bila ponovljena.
17. Ulica Jovanke Jeftanović - počinje od novopredložene Valtrovićeve, ide duž kp 1738/1 i završava se na kp 1738/1 u KO Novi Beograd
Obrazloženje: Jovanka Jeftanović (1912-1994) je bila srpski arhitekta, te dugogodišnji saradnik arhitekata Mihajla Mitrovića i Radivoja Tomića. Arhitekta Jeftanović rođena je 7. januara 1912. godine u Beogradu, u porodici uglednog sarajevskog trgovca Dimitrija Jeftanovića. U Beogradu se školovala i diplomirala arhitekturu na Tehničkom fakultetu, marta 1937. godine. Po diplomiranju, zaposlila se u birou inženjera Đorđa Lazarevića i Vladete Maksimovića, gde je radila sve do 1941. godine. Drugi svetski rat naglo prekida njenu projektantsku karijeru. Po okončanju rata, kao Dobrovićev saradnik posvećuje se urbanizmu. U Urbanističkom zavodu bila je glavni projektant velikog broja generalnih planova, kao što su, na primer, za Kragujevac, Kruševac, Loznica, Krupanj, Aranđelovac, Zlatibor itd. Godine 1955. sa arhitektama Mitrovićem i Tomićem osniva Projektantski biro "Projektbiro", sa sedištem u Domu beogradskih arhitekata, u Kondinoj ulici 1a, namenski projektovanoj zgradi za arhitekte u posleratnom Beogradu. U tom projektnom birou projektovala je stambene objekte, javne objekte, hotele i tako dalje.
18. Kapetanovićeva ulica - počinje od novopredložene Vita Trifunova Čuča, ide duž granice između kp 1741/1 i 1741/2 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Milan Kapetanović (Beograd, 10. septembar 1854 - Beograd, 26. jun 1932) je bio srpski arhitekta u prvoj polovini 20. veka. Kapetanović je prvi počeo da uređuje Kalemegdansku tvrđavu koja je održana do Drugog svetskog rata. Sazidao je prvu sefardsku sinagogu 1908. koja se nalazila na mestu današnje Galerije fresaka i sazidana je u mavarskom stilu. Kralj Petar I položio je kamen-temeljac. Sinagoga je stradala u Drugom svetskom ratu. Meću delima Kapetanovića koja se i danas nalaze u Beogradu su: Dorćolska osnovna škola koja je podignuta 1893. i koja je, u to vreme, jedna od najmodernijih u Srbiji (zgrada se danas nalazi na spisku spomenika kulture grada Beograda), Dom Jevrema Grujića (podignut 1896.) je karakteristična za tu vrstu arhitekture i nalazi se na spisku spomenika kulture Republike Srbije, a i grada Beograda zbog arhitektonske vrednosti. Po njegovom projektu je 1901. podignuta i Kuća Bete i Riste Vukanovića (u Kapetan Mišinoj ulici broj 13) da bi služila kao rezidencija i galerija za ove slikare (ova kuća je takođe zaštićena).
19. Graditeljska ulica - počinje od novopredložene Vita Trifunova Čuča, ide preko kp 1744/2, 1744/3, 1744/10, 1744/4, 1744/11, 1744/5, 1744/12, 1744/13, 1744/6, 1744/7, 1744/1, 1744/8 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Samo u prve tri godine izgradnje Novog Beograda kroz frontovske i omladinske radne brigade je prošlo oko 200 hiljada njegovih graditelja - srednjoškolaca, studenata, radnika i inžinjera iz svih krajeva nekadašnje Jugoslavije.
20. Ulica Nikole Baloga - Počinje od novopredložene Vita Trifunova Čuča, ide duž granice između kp 1749 i kp 1748 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Nikola Balog (1913-1986) bio je rezervni oficir vojske Kraljevine Jugoslavije. Od 1941 do 1945. godine bio je u nemačkom ratnom zarobljeništvu. Bio je docent na Pravnom fakultetu u Beogradu i redovni profesor za Privredno pravo od 1956. godine. Nosilac je ordena zasluga za narod sa zlatnom zvezdom.
21. Ulica Miodraga Ilića Belog - počinje od novopredložene Vite Trifunove Čuče, ide duž kp 1751 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Miodrag Ilić Beli (Beograd, 4. oktobar 1921 - Minhen, 24. avgust 1971) bio je srpski kompozitor i pravnik. Rođen je 1921. u Mladenovcu. Završio je studije kompozicije na Muzičkoj akademiji u Beogradu (klasa prof. Stanojla Rajčića) i Pravni fakultet u Beogradu. Pred kraj rata se pridružio kulturno umetničkom društvu Ivo Lola Ribar 1944. godine u kojem je bila cela muzička i umetnička elita toga doba kao što su Radivoje Lola Đukić, Biserka Cvejić, Dušan Skovran, Mario Rijavec, Žarko Milanović, Janez Vrhovec. Komponovanjem filmske, scenske i dečije muzike počinje da se bavi ranih 60-tih godina prošlog veka. Na TV Beograd sarađuje se piscima Aleksandrom Žakom Popovićem, Duškom Radovićem, a na filmu sa poznatim rediteljima Zdravkom Šotrom, Sojom Jovanović, Purišom Đorđevićem, Vojom Nanovićem, Milanom Jelićem i drugima.
22. Ulica Dragutina Maslaća - počinje od novopredložene Vite Trifunove Čuče, ide duž kp 1753 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dragutin Maslać (1875-1937) je bio srpski arhitekta i jedan od začetnika arhitektonske kritike u Srbiji. Značajno je uticao na razvoj Srpskog nacionalnog stila u arhitekturi između dva svetska rata. Osim što je radio kao projektant, radio je i u Ministarstvu građevina i jedan je od osnivača Udruženja srpskih inžinjera i arhitekata kao i Kluba arhitekata.
23. Ulica Dušana Krstića - počinje od Belfortske, ide duž kp 3894/2 i završava se kod novopredložene Valtrovićeve u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dušan Krstić (1938-2014) je srpski arhitekta. Najveći doprinos je dao na polju stanovanja, naročito na tlu Autonomne Pokrajine Vojvodine, kao i vrednovanju kvaliteta stanovanja, svrstavajući se tako u niz autora koji su se bavili ovom dosta složenom problematikom na prostoru bivše Jugoslavije, kao što su Mihailo Čanak, Fedor Kritovac, Pauel Gestl i mnogi drugi.
24. Ulica Milana S. Minića - počinje od Belfortske, ide duž kp 1770 i završava se na kp 1771/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Milan S. Minić (1889-1961) bio je srpski arhitekta i slikar, osnivač i predsednik ULUPUDS-a. Nakon završene gimnazije u Solunu, Minić odlazi u domovinu, u Beograd, u kulturni i administrativni centar Kraljevine Srbije. Odlučan da se posveti pozivu graditelja, upisao se na Arhitektonski odsek Tehničkog fakulteta. U prve dve godine studija, Minić je pohađao predmete iz kurseva tehničkih nauka, dok je tri poslednje godine posvetio studijama na matičnom Arhitektonskom odseku. Još kao student, radio je u 1912. godine u projektantskom birou inž. Leona Talvija kao glavni, samostalni projektant za fasade, od kojih su značajne dve realizovane - na trospratnoj zgradi na uglu Ulice Zmaja od Noćaja i Knez Mihailovog venca (srušena u Drugom svetskom ratu) i stambeno-poslovnoj zgradi modne krojačnice Berte Alkalaj i Ulici kralja Petra 30 (između dva svetska rata fasadu preuredio F. Urban).
25. Ulica Danice Kojić - počinje od Surčinske, ide duž kp 4029/3 i završava se kod postojeće Ulice novobeogradskih graditelja u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Danica Kojić (1899-1975) bila je srpski arhitekta, poznata po svojim delima iz oblasti uređenja enterijera. Rođena je u Beogradu 1899. godine. Diplomirala je na arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta u Beogradu 1924. godine, nakon čega se zaposlila u Ministarstvu građevine (1924-27). U projektantskom opusu Danica je prošla kroz različite sadržaje, od Ministarstva građevina, gde je projektovala javne objekte, zatim izrade konkursnih radova, do oblikovanja enterijera koji su u većini slučajeva bili vezani za stambene objekte. Nakon Drugog svetskog rata Danica prestaje sa projektantskom aktivnošću i kao saradnica pomaže mužu radeći recenzije i na terenskim istraživanjima. Preminula je 1975. godine u Beogradu. Osamdesetih i devedesetih godina XX veka na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu postojao je fond Danica Kojić iz koga su se dodeljivale nagrade za najbolje diplomske radove u oblasti enterijera.
26. Ulica Dejana Nastića - počinje od Surčinske, ide preko kp 4029/8, 4037/1 i završava se kod Novobeogradskih graditelja u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dejan Nastić (1926-2008) bio je profesor univerziteta, poznati srpski arhitekta, karikaturista i strip-crtač. Rođen je u Bjelovaru 1926. godine. Kao ratna izbeglica je završio Desetu mušku gimnaziju u Beogradu u toku Drugog svetskog rata, a zatim i Arhitektonski fakultet u Beogradu, gde je postao asistent, a kasnije i redovni profesor.
27. Nestorovićeva ulica - počinje od Novobeogradskih graditelja, ide duž kp 5846 i završava se na kp 5846 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Bogdan Nestorović (1901-1975) bio je srpski arhitekta, autor i univerzitetski nastavnik. Posebno je uključen u izradu plana Hrama Svetog Save, spojene sa doprinosom Aleksandra Deroka, za koji je bio glavni odgovorni arhitekta od 1935. do 1941. godine. Kao dizajner dizajnirao je nekoliko poznatih beogradskih zgrada. Bogdanov otac bio je poznati arhitekta Nikola Nestorović (1868-1957).
28. Ulica Bože Petrovića - počinje od Novobeogradskih graditelja, ide duž kp 5841 i završava se na kp 5841 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Božidar Boža Petrović (1922-2012) bio je srpski arhitekta i redovni profesor Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Najznačajniji je po svom doprinosu u stvaranju tzv. "šumadijskog stila" u arhitekturi.
29. Ulica Dragutina Aleksića - počinje od Novobeogradskih graditelja, ide duž granice između kp 5838 i 5832 i završava se na kp 5838 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dragutin Aleksić (1947-2011) bio je vajar, klasik naivne umetnosti Srbije. Rođen je 1947. godine u selu Sladaja kod Despotovca, Srbija. Skulpturom se bavio od 1968. godine. Umro je 2011. godine.
30. Bulevarska ulica - počinje od Novobeogradskih graditelja, ide preko kp 5831/3, 5831/2 i završava se na kp 5831/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po širokim bulevarima po kojima je prepoznatljiv Novi Beograd.
31. Ulica Bogomira Aćimovića - počinje od Novobeogradskih graditelja, ide duž kp 5822/1 i završava se na kp 5822/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Bogomir Aćimović Dalma (1899-1963) je bio srpski i francuski akademski slikar impresionizma, vajar, učenik Kloda Monea, pesnik i publicista.
32. Ulica Ane Bešlić - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1, 5659/1, 6766/1, 5654, 5653, 6015, 6005/1, 6006/1, 6007/1, 6008/1, 6009/1, 6010/1, 6010/3, 6015, 6835, 6016/1 i završava se na kp 6021 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Ana Bešlić (1912-2008) je bila jugoslovenska vajarka. Školovala se u Zagrebu, Gracu i Beču. Prvobitno učila slikarstvo kod Prof. Jerolima Mišea u Zagrebu. Doseljava se u Beograd 1937. godine a 1939. upisuje vajarski odsek na Akademiji likovnih umetnosti kod Prof. Sretena Stojanovića. Prvi put prikazuje radove u Ljubljani 1951. na izložbi Saveza likovnih umetnika FNRJ, a samostalno u Subotici 1954. godine. Na studijskom putovanju 1952. boravi u Parizu, a sledeće godine u Grčkoj. Učestvovala je na brojnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
33. Ulica Dušana Džamonje - počinje od novopredložene Ane Bešlić, ide preko kp 6001/1, 6000/1 i završava se na kp 6000/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dušan Džamonja (1928-2009) je bio jugoslovenski vajar i član SANU.
34. Ulica Miše Popovića - počinje od novopredložene Ane Bešlić, ide duž kp 6003/1 i završava se na kp 6003/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Miodrag Miša Popović (1925-2005) je bio srpski vajar i redovni profesor na katedri vajarstva FLU. Miša Popović je bio gostujući profesor na Univerzitetu u Olbaniju (SAD) je bio autor je brojnih skulptura za koje je dobio niz domaćih i međunarodnih priznanja - između ostalih i nagradu za skulpturu Trećeg mediteranskog bijenala u Aleksandriji (1959. godine), priznanje na izložbi jugoslovenske skulpture u Hagu (1969. godine), "Zlatno dleto" za skulpturu 1985. godine.
35. Ulica Miloša Sarića - počinje od novopredložene ulice Ane Bešlić, ide duž kp 6004/1, preko kp 6004/6, 5997/1, 5996, 5997/1 i završava se na kp 5997/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Miloš Sarić (1927-2005) je bio srpski vajar. Rođen je 11. maja 1927. godine u Beogradu, gde je i završio osnovnu školu i gimnaziju. Studirao na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu i Académie Royale des Beaux-Arts u Briselu, kod profesora Jacques Moeschal. Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije od 1954. godine.
36. Ulica Pavla Radovanovića - počinje od novopredložene Ane Bešlić, ide duž kp 6009/1, preko kp 6008/1 i završava se kod novopredložene Miloša Sarića u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Pavle Radovanović (1923-1981) bio je srpski vajar. Diplomirao na Akademiji umetnosti u Beogradu. Izlagao na brojnim kolektivnim izložbama, a samostalno u Novom Sadu 1982. Radio portrete, istorijske kompozicije i memorijalnu skulpturu.
37. Koritnička ulica - počinje od novopredložene Ane Bešlić ide duž kp 6010/1 i završava se na kp 6010/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po planini Koritnik koja se nalazi na Kosovu i Metohiji, visine 2393 metra.
38. Ulica Bogoljuba Uroševića - počinje od novopredložene Ane Bešlić ide duž kp 6012/1 i završava se na kp 6012/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Bogoljub Urošević (1911-1992) bio je srpski inženjer. Rođen je u Skoplju, gde je živeo do 1915. godine kada je sa porodicom interniran u Bugarsku. Po završetku rata porodica se 1918. godine vratila u Srbiju i nastanila u Beogradu. Celokupno školovanje završio je u Beogradu, diplomirao je na Tehničkom fakultetu 1937. godine. Učestvovao je u formiranju Beogradskog elektrosaobraćajnog preduzeća - BELSAP, a od 1945. godine bio je direktor ovog preduzeća. Iz BELSAP-a nastaju Gradsko saobraćajno preduzeće u Beogradu (GSP) i Električno preduzeće Srbije (EPS). 1953. godine započeo je izgradnju fabrike kotlova u Beogradu. U Zajednici elektroprivrednih preduzeća Srbije (ZEPS), formiranoj 1956. godine, pokreće izradu investicionog projekta izgradnje termoelektrane u Obrenovcu itd.
39. Ulica Vladimira Farmakovskog - Počinje od novopredložene Ane Bešlić ide preko kp 6766/1, 5659/1, 6766/1, 5659/1, 6766/1, 5659/1 i završava se na kp 5659/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Vladimir Farmakovski (1880-1954) bio je inženjer. Rođen je u Simbirsku, u Rusiji. U Jugoslaviju dolazi 1920. godine i postaje honorarni profesor, a od 1928. godine redovni profesor na Tehničkom fakultetu u Beogradu za lokomotive i parne kotlove. Kao penzionisani profesor Univerziteta u Beogradu i redovni član SANU. 1929. godine odlikovan je Kraljevskim ordenom Svetog Save. Umro je u Beogradu 5. juna 1954. godine.
40. Peščarska ulica - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1, 5659/1, 6766/1, 5637/8, 5637/1 i završava se na kp 5637/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po nekada prisutnim peščarama širom današnjeg Novog Beograda.
41. Vardenička ulica - počinje od novopredložene Vladimira Farmakovskog, ide preko kp 5633, 5634/2, 5634/1 i završava se na kp 5634/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po planini Vardenik.
42. Ulica Dimitrija Savića - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1, 5659/1 i završava se na kp 5659/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dimitrije Savić (1898-1981) bio je srpski inženjer. Diplomirao je na Mašinsko-elektrotehničkom odseku Tehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Započeo je svoj naučnoistraživački rad u energetici, prvenstveno na sagorevanju lignita i na kvalitetu napojne vode za kotlove velikih snaga. Učestvovao je u izradi plana elektrifikacije Jugoslavije u okviru Petogodišnjeg plana FNRJ. Izabran je za dopisnog člana SANU 1968. godine i bio je i ostao jedini član SANU iz ove privredne grane. Umro je 16. aprila 1981. godine.
43. Ulica Alekse Žujovića - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1 i završava se na kp 5663/6 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Aleksa Žujović (1866-1951) veoma značajna politička ličnost u istoriji Srbije i Jugoslavije krajem 19. i prve polovine 20. veka. Ostaće upamćen po tome što je njegov glas presudio na sednici srpske skupštine na Krfu da se vojska odmori i da krene u kontraofanzivu.
44. Omorička ulica - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1, 5663/4, 5663/6 i završava se na kp 5663/6 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po Pančićevoj omorici.
45. Ulica Mome Markovića - počinje od Vinogradske, ide preko kp 5730/2, 5730/1, 5666/1, 5667/1, 5667/2 i završava se na kp 5667/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Momčilo Moma Marković (1902-1977) je bio srpski autor stripova, slikar i ilustrator koji je stvarao u tzv. "Zlatnom dobu srpskog stripa" (1935-1941). Najpoznatiji stripovi su mu "Rista Sportista" i "Stojadin".
46. Orašačka ulica - počinje od novopredložene Željka Tonšića, ide preko kp 5730/1, 5668/6 i završava se na kp br. 5668/6 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po Orašcu.
47. Glinkina ulica - počinje od novopredložene Željka Tonšića, ide preko kp 5730/1, 5673/1, 5673/3, 5672/4, 5671/2, 5670 i završava se na kp 5670 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Mihail Ivanovič Glinka (1804-1857) bio je prvi ruski kompozitor koji je zadobio široko poštovanje u svojoj zemlji i često se smatra ocem ruske klasične muzike. Glinkine kompozicije su imale veliki uticaj na buduće ruske kompozitore, posebno na rusku petorku, koji su sledeći se njegovim primerom napravili prepoznatljiv ruski stil klasične muzike. Njegova najpoznatija dela su opere "Ivan Susanjin", "Ruslan i Ljudmila", orkestarsko delo "Kamarinskaja", simfonija "Noć u Madridu", kao i solo-pesme.
48. Ulica Željka Tonšića - počinje od novopredložene Omoričke ulice, ide duž kp 5730/1 i završava se na kp 5730/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Željko Tonšić (1954-2014) bio je srpski dizajner. Završio je Srednju dizajnersku školu, smer za industrijski dizajn, potom i Akademiju umetnosti, odsek fotografija. Jednu deceniju bavio se grafičkim dizajnom, a onda se potpuno posvećuje slikanju. Prvu samostalnu izložbu imao je 1992. Izrastao je u jednog od najreprezentativnijih predstavnika srpskog simbolističkog slikarstva na prelazu vekova. Izuzetno cenjen, naročito u inostranstvu, pa stoga ne čudi što se njegova slika nalazi i u zamku-muzeju Grijer, u "najboljoj evropskoj kolekciji savremenog fantastičnog slikarstva". Posle borbe sa teškom bolešću, preminuo je 5. jula 2014. u Gornjoj varoši svoga Zemuna.
49. Ulica Zdravka Zupana - počinje od Vinogradske, ide preko kp 4565 i završava se na granici kp 4565 sa kp 4567 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Zdravko Zupan (1950-2015) bio je jugoslovenski stripski autor, istoričar, izdavač. Živeo je u Beogradu. Prvi strip objavio je u beogradskom listu Mali Jež 1965. godine. Već 1967. postao je stalni saradnik preduzeća "Dečje novine" iz Gornjeg Milanovca. Najpoznatije autorske stripske serije su mu "Zuzuko" i "Munja" koje izlaze do danas. Od 1983. do 1988. sa scenaristom Lazarom Odanovićem crtao je serijal "Tom i Džeri" za zagrebačku "Vjesnikovu pres agenciju", po licenci američkog preduzeća "Hana i Barbera". Za francusku podružnicu preduzeća Dizni crtao je od 1990. do 1994. serijale "Miki Maus", "Šilja" i "Gavran Gaša" prema scenarijima uglednog evropskog scenariste Fransoaza Korteđanija.
50. Ulica Vajara Živojina Lukića - predstavlja nastavak postojeće Ulice vajara Živojina Lukića (matični broj: 791067021189) i produžava se u delu preko kp 803, 814 i završava se na kp 814 u KO Novi Beograd.
51. Ulica bežanijskih ilegalaca - počinje od Ljubinke Bobić, ide preko kp 2000/1, 720, i završava se na kp 720 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Naziv ulice je u kolokvijalnoj upotrebi stanovnika duži vremenski period.
52. Pomoravska ulica - počinje od novopredložene Meandarske ide duž kp 720 i završava se na kp 720 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po pomoravskom okrugu Republike Srbije.
53. Meandarska ulica - počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide preko kp 721 i završava se na kp 721 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po upečatljivim meandrima Republike Srbije.
54. Ulica Slobodana Milića - Počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide preko kp 724 i završava se na kp 724 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Slobodan Milić (1938-2000) je bio srpski karikaturista, grafičar, stripar režiser i animator. Najveći deo stripskog opusa mu je vezan za Politikin dodatak za decu. Završio Zemunsku gimnaziju. Studirao arhitekturu i istoriju umetnosti, ali nije diplomirao. Prve stripske kaiše objavio u "Kekecu" 1957, a nastavio je u "Ježu", "Politikinom Zabavniku", "Malom Ježu", "Dečjim novinama", "Nasmejanim novinama", "Veseloj svesci", "Politici", "Vidicima", "Mladosti", "Maslačku". Kratki stripovi su mu objavljeni u Francuskoj, Italiji i Nemačkoj. Bio je i autor više zapaženih animiranih filmova. Nagrađivan je za karikature, uključujući i nagradu "Pjer".
55. Ulica 30. maja - počinje na kp 725 kod kp 1880, ide duž kp 725 i završava se na kp 725 kod kp 1871 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: 30. maja 1952. godine obrazovana je Opština Novi Beograd.
56. Ulica Aleksandra Borodina - počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide duž kp 724 i završava se na kp 724 kod novopredložene Lapovske ulice u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Aleksandar Porfirjevič Borodin (1833-1887) bio je ruski romantičarski kompozitor gruzinsko-ruskog porekla, kao i lekar i hemičar. Bio je jedan od istaknutih kompozitora 19. veka poznatih kao Velika petorka, grupa koja je posvećena proizvodnji jedinstvene ruske vrste klasične muzike, koja ne imitira ranije zapadnoevropske modele. Borodin je najbolje poznat po njegovim simfonijama, njegova dva gudačka kvarteta i simfonijskoj poemi "U stepama Centralne Azije" i njegovoj operi "Knez Igor".
57. Ulica Nikolaja R. Korsakova - počinje od Raška Dimitrijevića, ide preko kp 2000/1 i završava se kod postojeće Ulice bežanijskih ilegalaca u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Nikolaj Andrejevič Rimski-Korsakov (1844-1908) je bio ruski kompozitor, jedan od petorice kompozitora poznatih kao "Velika petorka" i profesor harmonije i orkestracije. Bio je poznat po naklonosti prema narodnim i bajkovitim temama i po svojoj izvanrednoj veštini orkestracije, na koju je mogla uticati njegova sinestezija.
58. Biserna ulica - počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide preko kp 723 i završava se kod novopredložene Bogovinske ulice u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Po Bisernoj pećini koja se nalazi u jugoistočnoj Srbiji na levoj obali Toponičke reke, u neposrednoj blizine banje Topilo na 25 kilometara od Niša.
59. Bogovinska ulica - počinje na kp 723 kod kp 1858, ide duž kp 723 i završava se na kp 723 kod kp 1868 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Bogovinska pećina se nalazi u istočnoj Srbiji i jedna je od najdužih pećina u ovom delu naše zemlje. Ukupna dužina pećine i kanala iznosi 5020 metara.
60. Vlaška ulica - počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide preko kp 2000/1, 720 i završava se kod novopredložene Grgurevačke ulice u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Vlaška pećina jedna je od mnogobrojnih pećina koja se nalazi u krečnjačkom grebenu planine Beljanice u istočnoj Srbiji.
61. Grgurevačka ulica - počinje kod novopredložene Vlaške ulice, ide duž kp 720 i završava se kod novopredložene Dubočke ulice u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Grgurevačka pećina se nalazi na Fruškoj gori, na Popovom čotu, na 444 metra nadmorske visine, jedino speleološko nalazište u Vojvodini i predstavlja svojevrsni geološki fenomen.
62. Degurička ulica - počinje od Marka Pola, ide preko kp 3704/1, 3680 i završava se kod postojeće Ulice Dušana Vukasovića u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Degurička pećina je izvorskog tipa čija voda iz vrela otiče u reku Gradac. Nalazi se u ataru sela Degurić u klisuri reke Gradac, na teritoriji grada Valjeva.
63. Dubočka ulica - počinje od novopredložene Bežanijskih ilegalaca, ide duž kp 720 i završava se kod novopredložene Grgurevačke ulice u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Dubočka pećina je sistem podzemnih kanala u krečnjacima sliva Ponorske reke, u srednjem delu Peka kod sela Duboke u istočnoj Srbiji. Spada u najduže pećine u državi.
64. Zlotska ulica - počinje od Surčinske, ide duž cele kp 3888 i završava se kod postojeće Ulice Surčinski put u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Lazareva pećina (Zlotska pećina) je pećina u Srbiji. Nalazi se u istočnoj podgorini Kučaja. Od Zlota je udaljena 3 km, od Brestovačke banje 14 km i od Bora 21 km.
65. Kađenička ulica - počinje od Surčinske, ide preko kp 3883/1, 3883/2, 3883/3, 3883/4, 3883/5, 3883/6, 3883/7, 3883/8 i završava se na granici između kp 3884/2 i 3883/9 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Kađenica je pećina i zbeg - crkva u Srbiji, nalazi se uz desnu obalu Zapadne Morave. U blizini brane za hidroelektranu u Ovčar Banji.
66. Balanička ulica - počinje od granice sa opštinom Zemun, ide preko kp 5000/1, 673/9, 673/6, 674/2, 675/2, 676/2, 677/2, 678/2, 679/2, 680/2, 681/2, 682/2, 683/2, 6874/2, 685/2, 687/2, 688/2, 689/2, 690/3, 691/3, 692/3, 1626/2, 1625/2, 1624/2, 1623/2, 1622/2, 1621/2, 1620/2, 1619/2, 1618/2, 1617/5, 1616/4, 1616/5, 1614/2, 1612/2, 1611/5, 1730/5, 1730/4, 1731/1, 1732/1, 1733/1, 1794/2, 1795/2, 1796/2, 1797/2, 1798/2, 1805/8, 1805/9 i završava se kod postojeće Ulice Grčke u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Pećina mala Balanica je paleoantropološko i arheološko nalazište u jugoistočnoj Srbiji u blizini Niša.
67. Petnička ulica - počinje od Marka Čelebonovića, ide preko kp 731/2, 731/3, 731/1, 700/7 i završava se na kp 673/6 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Spomenik prirode Petnička pećina se nalazi na 300 metara od istraživačke stanice u Petnici, naseljeno mesto na teritoriji grada Valjeva.
68. Megarska ulica - počinje od novopredložene Balaničke ulice, ide preko kp 500/1, 502/4 i završava se na granici kp 502/4 sa kp 492/1 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Megarska pećina nalazi se u zaseoku Mojković, u ataru sela Stapari na teritoriji grada Užice.
69. Prekonoška ulica - počinje od novopredložene Balaničke ulice, ide preko kp 500/1, 6803 i završava se na kp 6803 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Prekonoška pećina je pećina u istočnoj Srbiji. Pećina je udaljena oko pet kilometara od Svrljiga, u blizini sela Prekonoga.
70. Radavačka ulica - počinje od novopredložene Prekonoške ulice, ide preko kp 534/36, 534/24, 534/25, 534/26, 534/27, 534/28, 534/29, 534/30, 534/31, 534/32 i završava se na kp 534/32 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Radavačke pećine su praistorijski arheološki lokalitet i spomenik prirode koji se nalazi na izvoru Belog Drima, u mestu Radavac, opština Peć.
71. Rajkova ulica - počinje od Marka Čelebonovića, ide preko kp 502/2, 477/3, 785/1, 733/1, 733/2, 767/4, 767/13, 733/4 i završava se na granici sa opštinom Zemun u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Rajkova pećina je pećina u istočnoj Srbiji, udaljena 2,5 km severno od Majdanpeka. Jedna je od najdužih pećina u Srbiji.
72. Risovačka ulica - počinje od novopredložene Rajkove ulice, ide preko kp 767/4, 767/1 i završava se na kp 767/2 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Pećina Risovača nalazi se na ulazu u Aranđelovac iz pravca Topole. Predstavlja stanište čoveka iz ledenog doba i jedno od najpoznatijih nalazišta paleolita u Evropi.
73. Samarska ulica - počinje od novopredložene Rajkove ulice, ide preko kp 767/8 i završava se na kp 767/8 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Samar pećina je pećina u južnoj Srbiji koja se nalazi u ataru sela Kopajkošara, na obroncima planine Kalafat, na 15 km od Svrljiga.
74. Smolućska ulica - počinje od Partizanske avijacije, ide preko kp 793/2, 793/1, 734/1, 734/3, 800/7 i završava se na kp 800/7 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Smolućska pećina se nalazi na teritoriji opštine Tutin, u Smolući. Arheološko nalazište nalazi se na 20 m od izvora Smolućke reke, na kraju kanjona u ekološki očuvanoj oazi.
75. Stopićeva ulica - počinje od novopredložene Samarske ulice, ide preko kp 767/8, 767/6, 761/1, 739/13 i završava se na kp 739/13 u KO Novi Beograd.
Obrazloženje: Stopića pećina je jedna od najznamenitijih pećina u Srbiji. Nalazi se oko 250 km od Beograda, 30 km od Užica i 19 km od regionalnog puta Užice-Jadransko more, na području Zlatibora.
Na osnovu ove odluke nadležna služba Republičkog geodetskog zavoda Republike Srbije će ažurirati Adresni registar.
Ova odluka stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom listu Grada Beograda".