ZAKONO POTVRĐIVANJU KONVENCIJE SAVETA EVROPE O MANIPULISANJU SPORTSKIM TAKMIČENJIMA("Sl. glasnik RS - Međunarodni ugovori", br. 9/2024) |
ČLAN 1
Potvrđuje se Konvencija Saveta Evrope o manipulisanju sportskim takmičenjima, koja je potpisana u Maglingenu/Makolinu 18. septembra 2014. godine, u originalu na engleskom i francuskom jeziku.
ČLAN 2
Tekst Konvencije Saveta Evrope o manipulisanju sportskim takmičenjima, u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
KONVENCIJA SAVETA EVROPE
O MANIPULISANJU SPORTSKIM TAKMIČENJIMA
Preambula
Države članice Saveta Evrope i druge potpisnice ove Konvencije,
Uzimajući u obzir činjenicu da je cilj Saveta Evrope da se postigne veće jedinstvo između njegovih članica;
Uzimajući u obzir Akcioni plan Trećeg samita šefova država i vlada Saveta Evrope (Varšava, 16-17. maja 2005) kojim se preporučuje nastavak aktivnosti Saveta Evrope koje služe kao reference u oblasti sporta;
Uzimajući u obzir potrebu da se dalje razvije zajednički evropski i globalni okvir za razvoj sporta, na osnovu pojma pluralističke demokratije, vladavine prava, ljudskih prava i sportske etike;
Svesne da svaka država i svaka vrsta sporta u svetu može biti pogođena manipulisanjem sportskim takmičenjima i ističući da ova pojava, kao globalna pretnja integritetu sporta, iziskuje globalni odgovor kojem podršku moraju pružiti i države koje nisu članice Saveta Evrope;
Izražavajući svoju zabrinutost zbog uključenosti kriminalnih aktivnosti, a posebno organizovanog kriminala, u manipulisanje sportskim takmičenjima i njegovu transnacionalnu prirodu;
Pozivajući se na Konvenciju o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda (1950, ETS br. 5) i njene protokole, Evropsku konvenciju o nasilju i nedoličnom ponašanju gledalaca na sportskim priredbama, posebno na fudbalskim utakmicama (1985, ETS br. 120), Evropsku konvenciju protiv dopingovanja u sportu (1989, ETS br. 135), Krivičnopravnu konvenciju o korupciji (1999, ETS br. 173) i Konvenciju Saveta Evrope o pranju, traženju, zapleni i oduzimanju prihoda stečenih kriminalom i o finansiranju terorizma (2005, CETS, br. 198);
Podsećajući na Konvenciju Ujedinjenih nacija o borbi protiv transnacionalnog organizovanog kriminala (2000) i njen Protokol;
Podsećajući takođe na Konvenciju Ujedinjenih nacija protiv korupcije (2003);
Podsećajući na značaj efikasne istrage krivičnih dela bez neopravdanih odlaganja u okviru svojih nadležnosti;
Podsećajući na ključnu ulogu Međunarodne kriminalističke policijske organizacije (Interpol) u olakšavanju efikasne saradnje između organa za sprovođenje zakona pored saradnje u pravosuđu;
Ističući da sportske organizacije imaju odgovornost da otkriju i sankcionišu manipulisanja sportskim takmičenjima koja izvrše lica pod njihovom nadležnošću;
Uvažavajući rezultate koji su već postignuti u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima;
Uverene da efikasna borba protiv manipulisanja sportskim takmičenjima iziskuje povećanu, brzu, održivu i funkcionalnu nacionalnu i međunarodnu saradnju;
Uzimajući u obzir Preporuke Komiteta ministara državama članicama REC(92)13 rev. o revidiranoj Evropskoj povelji sporta; CM/REC(2010)9 o revidiranom Kodeksu sportske etike; Rec(2005)8 o načelima dobre uprave u sportu i CM/Rec(2011)10 o promovisanju integriteta sporta u borbi protiv manipulisanja rezultatima, konkretno nameštanju utakmica;
U skladu sa radom i zaključcima sledećih konferencija:
- 11. Konferencija ministara sporta Saveta Evrope održana u Atini 11. i 12. decembra 2008. godine;
- 18. Neformalna konferencija ministara sporta Saveta Evrope (Baku, 22. septembar 2010.) o promovisanju integriteta sporta u borbi protiv manipulisanja rezultatima (nameštanje utakmica);
- 12. Konferencija ministara sporta Saveta Evrope (Beograd, 15. mart 2012.) posebno u smislu izrade nacrta novog međunarodnog pravnog instrumenta za borbu protiv manipulisanja sportskim rezultatima;
- 5. Međunarodna konferencija UNESKO-a za ministre i visoke zvaničnike nadležne za fizičko obrazovanje i sport (MINEPS 5);
Uverene da dijalog i saradnja među državnim organima, sportskim organizacijama, organizatorima takmičenja i operaterima sportskog klađenja na nacionalnom i međunarodnom nivou na osnovu uzajamnog poštovanja i poverenja predstavljaju suštinu u nalaženju efikasnih zajedničkih odgovora na izazove koje nameće problem manipulisanja sportskim takmičenjima;
Prepoznajući da je sport, zasnovan na fer i ravnopravnom takmičenju, po svojoj prirodi nepredvidiv i da zahteva snažno i efikasno suprotstavljanje neetičkim praksama i ponašanju u sportu;
Ističući svoje uverenje da je dosledna primena načela dobrog upravljanja i etike u sportu značajan činilac u pružanju pomoći u iskorenjivanju korupcije, manipulisanja sportskim takmičenjima i drugim oblicima zloupotrebe u sportu;
Uvažavajući da su sportske organizacije, u skladu sa načelom autonomije sporta, odgovorne za sport i da imaju samoregulatornu i disciplinsku nadležnost u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima, ali da državni organi štite integritet sporta, gde je to svrsishodno;
Prihvatajući to da razvoj aktivnosti sportskog klađenja, naročito nelegalnog sportskog klađenja, povećava rizik od ovih manipulisanja;
Uzimajući u obzir da manipulisanja sportskim takmičenjima mogu, ali i ne moraju biti povezana sa sportskim klađenjem, kao i sa krivičnim delima, ali da se manipulisanja moraju rešavati u svakom slučaju;
Uzimajući u obzir diskreciona prava država potpisnica, u okviru važećeg zakona, kod donošenja odluka o politikama sportskog klađenja,
Dogovorile su sledeće:
SVRHA, VODEĆA NAČELA, DEFINICIJE
1. Svrha ove konvencije je borba protiv manipulisanja sportskim takmičenjima kako bi se zaštitio integritet sporta i sportska etika u skladu sa načelom autonomije sporta.
2. S tim u vezi, glavni ciljevi ove konvencije su:
a. sprečavanje, otkrivanje i sankcionisanje nacionalnih i transnacionalnih manipulisanja nacionalnim i međunarodnim sportskim takmičenjima;
b. promovisanje nacionalne i međunarodne saradnje u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima nadležnih državnih organa, kao i organizacija uključenih u sport i sportsko klađenje.
1. Borba protiv manipulisanja sportskim takmičenjima obezbeđuje poštovanje, između ostalog, sledećih načela:
a. ljudskih prava;
b. zakonitosti;
v. proporcionalnosti;
g. zaštite privatnog života i podataka o ličnosti.
U svrhu ove konvencije:
1. "Sportsko takmičenje" predstavlja svaki sportski događaj organizovan u skladu sa pravilima koje je utvrdila sportska organizacija koja se nalazi na listi Komiteta za praćenje konvencije u skladu sa članom 31.2 i koji je priznala međunarodna sportska organizacija odnosno, tamo gde je to adekvatno, druga nadležna sportska organizacija.
2. "Sportska organizacija" je svaka organizacija koja upravlja sportom ili jednim određenim sportom i koja se nalazi na listi koju je usvojio Komitet za praćenje konvencije u skladu sa članom 31.2 kao i njene kontinentalne i nacionalne povezane organizacije, ukoliko postoje.
3. "Organizator takmičenja" znači svaku sportsku organizaciju ili drugo lice, bez obzira na njegovu pravnu formu, koja organizuje sportska takmičenja.
4. "Manipulisanje sportskim takmičenjima" je nameran čin, radnja ili propust koje ima za cilj nepropisno menjanje rezultata ili toka sportskog takmičenja kako bi se uklonile celokupna ili delimična nepredvidljivost sportskih takmičenja radi sticanja nepravične prednosti za sebe ili za druge.
5. "Sportsko klađenje" podrazumeva bilo koje klađenje uz ulaganje novčane vrednosti u iščekivanju nagrade novčane vrednosti, koje zavisi od budućeg neizvesnog ishoda koji se dovodi u vezu sa sportskim takmičenjem. Konkretno:
a. "Nelegalno sportsko klađenje" predstavlja bilo koju aktivnost sportskog klađenja čija vrsta ili operater nisu dozvoljeni prema važećem zakonu koji se odnosi na prostor na kome se nalazi korisnik;
b. "Neregularno sportsko klađenje" predstavlja bilo koju aktivnost sportskog klađenja koja nije u skladu sa uobičajenim ili očekivanim tržišnim obrascima ili se tiče sportskog takmičenja čiji tok ima neuobičajene karakteristike;
v. "Sumnjivo sportsko klađenje" predstavlja bilo koju aktivnost sportskog klađenja koja, prema pouzdanim i doslednim dokazima, deluje povezana sa manipulisanjem sportskim takmičenjem na koje se odnosi.
6. "Akter takmičenja" predstavlja svako fizičko ili pravno lice koje pripada jednoj od sledećih kategorija:
a. "sportista" znači svako lice ili grupu lica koji učestvuju u sportskom takmičenju;
b. "prateće osoblje sportista" su treneri, menadžeri, agenti, osoblje tima, timski zvaničnici, medicinsko ili paramedicinsko osoblje, koji rade sa ili tretira sportiste koji učestvuju u takmičenju ili se pripremaju za sportsko takmičenje, kao i sva ostala lica koja rade sa sportistima;
v. "zvaničnik" je bilo koje lice koje je vlasnik, akcionar ili vlasnik udela, rukovodilac ili član osoblja entiteta koji organizuju i promovišu sportska takmičenja, kao i sudije, članovi žirija i druga akreditovana lica. Ovaj pojam obuhvata rukovodioce i osoblje međunarodne sportske organizacije ili, gde je adekvatno, drugu nadležnu sportsku organizaciju koja podržava takmičenje.
7. "Insajderska informacija" predstavlja informaciju koja se odnosi na bilo koje takmičenje koju lice poseduje zbog položaja koji ima u odnosu na sportsko takmičenje, ne računajući informacije koje su već objavljene ili su poznate, lako dostupne zainteresovanim članovima javnosti ili obelodanjene u skladu sa pravilima i uredbama koje regulišu relevantno takmičenje.
PREVENCIJA, SARADNJA I DRUGE MERE
1. Svaka Strana vrši koordinaciju politika i aktivnosti svih državnih organa zaduženih za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima.
2. Svaka Strana, u okviru svoje nadležnosti, podstiče sportske organizacije, organizatore takmičenja i operatere sportskog klađenja da sarađuju u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima i, po potrebi, poverava im sprovođenje relevantnih odredbi ove konvencije.
Procena rizika i upravljanje rizikom
1. Svaka Strana - po potrebi u saradnji sa sportskim organizacijama, operaterima sportskog klađenja, organizatorima takmičenja i drugim relevantnim organizacijama - utvrđuje, analizira i procenjuje rizike u vezi sa manipulisanjem sportskim takmičenjima.
2. Svaka Strana podstiče sportske organizacije, operatere sportskog klađenja, organizatore takmičenja i sve ostale relevantne organizacije da utvrde postupke i pravila za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima i usvoje, gde je to potrebno, zakone i druge mere potrebne za ovu svrhu.
1. Svaka Strana podstiče podizanje svesti, edukaciju, obuku i istraživanje kako bi se osnažila borba protiv manipulisanja sportskim takmičenjima.
Sportske organizacije i organizatori takmičenja
1. Svaka Strana podstiče sportske organizacije i organizatore takmičenja da usvoje i sprovedu pravila za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima kao i načela dobre uprave, koja se, između ostalog, odnose na:
a. Sprečavanje sukoba interesa, uključujući:
- zabranu akterima takmičenja da se klade na sportska takmičenja u koja su uključeni;
- zabranu zloupotrebe ili širenja unutrašnjih informacija;
b. Ispunjavanje ugovornih ili drugih obaveza od strane sportskih organizacija i njihovih pridruženih članica;
v. Zahtevom akterima na takmičenjima da odmah prijave svaku sumnjivu aktivnost, slučaj, podsticaj ili pristup koji se može smatrati kršenjem pravila protiv manipulisanja sportskim takmičenjima.
2. Svaka Strana podstiče sportske organizacije da usvoje i sprovedu odgovarajuće mere kako bi obezbedile:
a. Unapređeno i efikasno praćenje toka sportskih takmičenja koji su izloženi riziku od manipulisanja;
b. Način prijavljivanja, bez odlaganja, bilo kojih sumnjivih aktivnosti povezanih sa manipulisanjem sportskim takmičenjima relevantnim državnim organima ili nacionalnoj platformi;
v. Efikasne mehanizme za lakše obelodanjivanje svih informacija koje se tiču potencijalnih ili stvarnih slučajeva manipulisanja sportskim takmičenjima, uključujući adekvatnu zaštitu za uzbunjivače;
g. Postojanje svesti među akterima takmičenja, uključujući mlade sportiste, o riziku od manipulisanja sportskim takmičenjima i naporima u borbi protiv istih, kroz edukaciju, obuku i širenja informacija;
d. Imenovanje relevantnih zvaničnika za sportska takmičenja, naročito sudija, u poslednjoj mogućoj fazi.
3. Svaka Strana podstiče svoje sportske organizacije i preko njih i međunarodne sportske organizacije da primenjuju posebne, efikasne, proporcionalne i odvraćajuće disciplinske sankcije i mere za kršenje njenih unutrašnjih pravila protiv manipulisanja sportskim takmičenjima, posebno one iz stava 1. ovog člana, kao i da obezbede uzajamno priznanje i sprovođenje sankcija koje su izrekle druge sportske organizacije, naročito u drugim zemljama.
4. Disciplinska odgovornost koju su uspostavile sportske organizacije ne isključuje krivičnu, građansku ili administrativnu odgovornost.
Mere koje se tiču finansiranja sportskih organizacija
1. Svaka Strana usvaja zakone ili druge mere koji su potrebni kako bi se obezbedila odgovarajuća transparentnost finansiranja sportskih organizacija koje Strane finansijski podržavaju.
2. Svaka Strana razmatra mogućnost pružanja pomoći sportskim organizacijama u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima, uključujući finansiranje odgovarajućih mehanizama.
3. Svaka Strana, gde je to potrebno, razmatra uskraćivanje finansijske podrške ili poziva sportske organizacije da uskrate finansijsku pomoć akterima takmičenja koji su sankcionisani zbog manipulisanja sportskim takmičenjima, tokom trajanja sankcije.
4. Gde je to izvodljivo, svaka Strana će preduzeti korake ka uskraćivanju dela ili celokupne finansijske ili druge podrške povezane sa sportom svim sportskim organizacijama koje efikasno ne primenjuju propise za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima.
Mere koje se odnose na regulatorno telo za klađenje ili drugi nadležni organ ili drugi organ
1. Svaka Strana određuje jedno ili više odgovornih organa, kojima je prema pravnom uređenju Strane povereno sprovođenje propisa o sportskom klađenju i primena relevantnih mera za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima u vezi sa sportskim klađenjem, uključujući, gde je to adekvatno:
a. Blagovremenu razmenu informacija sa drugim nadležnim organima ili nacionalnom platformom u vezi sa nelegalnim, neregularnim ili sumnjivim sportskim klađenjem kao i kršenjem pravila iz ove Konvencije ili uspostavljenih u skladu sa ovom Konvencijom;
b. Ograničavanje ponude za sportsko klađenje, u skladu sa konsultacijama sa nacionalnim sportskim organizacijama i operaterima sportskog klađenja, naročito isključivanje sportskih takmičenja:
- koja su osmišljena za one mlađe od 18 godina; ili
- kod kojih organizacioni uslovi i/ili ulozi u sportskom smislu nisu adekvatni;
v. Pružanje informacija o vrstama i predmetima proizvoda sportskog klađenja organizatorima takmičenja unapred kao podrška njihovim naporima da identifikuju i upravljaju rizikom od sportskih manipulisanja u okviru svog takmičenja;
g. Sistemsku upotrebu sredstava plaćanja u sportskom klađenju, koja omogućava da finansijski tokovi iznad iznosa koji odredi svaka Strana individualno, budu praćeni, posebno po pitanju pošiljalaca, primalaca i iznosa;
d. Mehanizme, u saradnji sa ili između sportskih organizacija i, gde je to izvodljivo, operaterima sportskog klađenja, za sprečavanje aktera takmičenja da se klade na sportskim takmičenjima kada to predstavlja kršenje relevantnih sportskih pravila ili primenjivog zakona;
đ. Suspendovanje klađenja, u skladu sa domaćim zakonom, na takmičenjima za koja su izdata odgovarajuća upozorenja.
2. Svaka Strana saopštava Generalnom sekretaru Saveta Evrope naziv i adresu nadležnog organa ili nadležnih organa identifikovanih u skladu sa stavom 1. ovog člana.
1. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere koje su potrebne za sprečavanje sukoba interesa i zloupotrebe insajderskih informacija od strane fizičkog ili pravnog lica uključenog u pružanje usluga sportskog klađenja, posebno kroz ograničenja za:
a. Fizička i pravna lica koja pružaju usluge sportskog klađenja da se klade na sopstvene usluge;
b. Zloupotrebu položaja sponzora ili suvlasnika sportske organizacije sa ciljem lakšeg manipulisanja sportskim takmičenjem ili zloupotrebe insajderskih informacija;
v. Aktere takmičenja koji su uključeni u sastavljanje kvota za klađenje za takmičenje u kome učestvuju;
g. Bilo kojeg operatera sportskog klađenja koji kontroliše organizatora ili aktera takmičenja, kao i bilo kojeg operatera sportskog klađenja kojeg kontroliše organizator ili akter takmičenja, da nudi opklade za takmičenje u koje je uključen ovaj organizator odnosno akter takmičenja.
2. Svaka Strana podstiče svoje operatere sportskog klađenja, i preko njih, međunarodne organizacije operatera sportskog klađenja da podižu svest među svojim vlasnicima i zaposlenima o posledicama i borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima, kroz edukaciju, obuke i širenja informacija.
3. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere potrebne za obavezivanje operatera sportskog klađenja da bez odlaganja prijave neregularno ili sumnjivo klađenje regulatornom organu za klađenje, drugom odgovornom organu ili organima, ili nacionalnoj platformi.
Borba protiv nelegalnog sportskog klađenja
1. Kako bi se izborila sa manipulisanjem sportskim takmičenjima, svaka Strana istražuje najprikladnije mere za borbu protiv operatera nelegalnog sportskog klađenja i razmatra usvajanje mera, u skladu sa primenjivim zakonom relevantne nadležnosti, kao što su:
a. Zatvaranje ili direktno i indirektno ograničenje pristupa nelegalnim operaterima za sportsko klađenje na daljinu i zatvaranje nelegalnih operatera sportskog klađenja u zemlji koji su pod nadležnošću Strane;
b. Blokiranje finansijskih tokova između nelegalnih operatera sportskih klađenja i korisnika;
v. Zabrana reklamiranja nelegalnih operatera sportskog klađenja;
g. Podizanje svesti potrošača o rizicima koji se dovode u vezu sa nelegalnim sportskim klađenjem.
RAZMENA INFORMACIJA
Razmena informacija između nadležnih državnih organa, sportskih organizacija i operatera sportskog klađenja
1. Bez prejudiciranja člana 14. svaka Strana omogućava, na nacionalnom i međunarodnom nivou i u skladu sa svojim domaćim zakonom, razmenu informacija između relevantnih državnih organa, sportskih organizacija, organizatora takmičenja, operatera sportskog klađenja i nacionalnih platformi. Konkretno, svaka Strana se obavezuje da uspostavi mehanizme za razmenu relevantnih informacija kada takve informacije mogu da pomognu u sprovođenju procene rizika iz člana 5. posebno kroz blagovremeno obezbeđivanje informacija organizatorima takmičenja o vrstama i predmetu proizvoda klađenja, ili u pokretanju i sprovođenju istraga ili postupaka koji se tiču manipulisanja sportskim takmičenjima.
2. Na zahtev, primalac ovih informacija će u skladu sa domaćim zakonom i bez odlaganja obavestiti organizaciju ili nadležni organ koji razmenjuje informacije o nastavku ove komunikacije.
3. Svaka Strana istražuje moguće načine za razvoj i unapređenje saradnje i razmene informacija u kontekstu borbe protiv nelegalnog sportskog klađenja iz člana 11. ove Konvencije.
1. Svaka Strana određuje nacionalnu platformu za rešavanje problema manipulisanja sportskim takmičenjima. Nacionalna platforma, u skladu sa domaćim zakonom, između ostalog:
a. Služi kao informativni centar, koji prikuplja i prosleđuje informacije koje su relevantne za borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima relevantnim organizacijama i nadležnim organima;
b. Koordinira borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima;
v. Prima, centralizuje i analizira informacije o neregularnim i sumnjivim opkladama koji se daju za sportska takmičenja koja se odigravaju na teritoriji Strane i, gde je to adekvatno, izdaje upozorenja;
g. Prenosi informacije o mogućim kršenjima zakona ili sportskih pravila iz ove Konvencije državnim organima ili sportskim organizacijama i/ili operaterima sportskog klađenja;
d. Sarađuje sa svim organizacijama i nadležnim organima na nacionalnom i međunarodnom nivou, uključujući nacionalne platforme drugih država.
2. Svaka Strana saopštava Generalnom sekretaru Saveta Evrope naziv i adrese nacionalne platforme.
1. Svaka Strana usvaja zakonske i druge mere koje su potrebne da se obezbedi da sve aktivnosti usmerene protiv manipulisanja sportskim takmičenjima budu usklađene sa relevantnim nacionalnim i međunarodnim zakonima i standardima za zaštitu podataka o ličnosti, naročito pri razmeni informacija pokrivenih ovom Konvencijom.
2. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere neophodne da garantuju da će državni organi i organizacije obuhvaćene ovom Konvencijom preduzeti potrebne mere kako bi osigurale da se, kada se lični podaci skupljaju, obrađuju i razmenjuju, bez obzira na prirodu ovih razmena, vodi računa o principima zakonitosti, adekvatnosti, relevantnosti i tačnosti, kao i o bezbednosti podataka i pravima subjekata podataka.
3. Svaka Strana obezbeđuje u svojim zakonima da državni organi i organizacije obuhvaćeni ovom Konvencijom razmenjuju podatke u svrhu ove Konvencije tako da to ne prevazilazi neophodni minimum za ostvarivanje potreba razmene.
4. Svaka Strana poziva različite državne organe i organizacije obuhvaćene ovom konvencijom da pruže potrebna tehnička sredstva kako bi se osigurala bezbednost razmenjenih podataka i garantovala njihova pouzdanost i integritet, kao i dostupnost i integritet sistema za razmenu podataka i identifikacija njihovih korisnika.
MATERIJALNO KRIVIČNO ZAKONODAVSTVO I SARADNJA NA SPROVOĐENJU
Krivična dela koja su povezana sa manipulisanjem sportskim takmičenjima
1. Svaka Strana se stara da njeni zakoni omogućavaju krivične sankcije za manipulisanje sportskim takmičenjima kada isto uključuje prisilu, korupciju ili prevaru, na način koji je definisan domaćim zakonodavstvom.
Pranje novca od prihoda stečenog krivičnim delima koja se odnose na manipulisanje sportskim takmičenjima
1. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere koje su potrebne za propisivanje kao krivičnog dela u domaćem zakonu vršenje dela iz člana 9. st. 1. i 2. Konvencije o pranju, traženju, zapleni i konfiskaciji prihoda stečenih kriminalom i o finansiranju terorizma (2005, CETS br. 198), u članu 6. stavu 1. Konvencije Ujedinjenih nacija protiv transnacionalnog organizovanog kriminala (2000), ili u članu 23. stavu 1. Konvencije Ujedinjenih nacija protiv korupcije (2003), pod uslovima pomenutim u njima, kada je predikatno krivično delo koje je dovelo do prihoda jedno od onih pomenutih u čl. 15. i 17. ove konvencije, a svakako u slučaju prinude, korupcije i prevare.
2. Pri određivanju dela koja predstavljaju predikatno krivično delo navedeno u stavu 1. svaka Strana može da odlučuje, u skladu sa domaćim zakonom, na koji način će odrediti ta dela i prirodu svih pojedinih elemenata koji ih čine težim.
3. Svaka Strana razmatra uključivanje manipulisanja sportskim takmičenjima u svoj preventivni okvir za sprečavanje pranja novca tako što traži od operatera sportskog klađenja da sa pažnjom ispunjavaju obavezu provere korisnika, vode evidenciju i poštuju obavezu izveštavanja.
1. Svaka Strana usvaja zakonske i druge mere koje su neophodne da se pomaganje i podstrekivanje na izvršenja bilo kog krivičnog dela iz člana 15. ove konvencije propišu kao krivična dela prema domaćem zakonu, kada se počine namerno.
1. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere koje su neophodne kako bi se pravna lica mogla smatrati odgovornim za dela iz čl. 15-17. ove Konvencije, počinjena u njihovu korist od strane nekog fizičkog lica, koje deluje bilo samostalno ili kao član organa pravnog lica, koje ima vodeću poziciju u pravnom licu, na osnovu:
a. zastupanja pravnog lica;
b. ovlašćenja da donosi odluke u ime pravnog lica;
v. ovlašćenja da vrši kontrolu u pravnom licu.
2. Shodno pravnim načelima Strane, odgovornost pravnog lica može biti krivična, građanska ili administrativna.
3. Osim u već pomenutim slučajevima u stavu 1. svaka Strana preduzima potrebne mere kako bi se obezbedilo da se pravno lice može smatrati odgovornim kada je nedostatak nadzora ili kontrole od strane fizičkog lica iz stava 1. učinio mogućim izvršenja krivičnog dela iz čl. 15-17. ove konvencije, a u korist tog pravnog lica, od strane fizičkog lica koje deluje u okviru istog.
4. Ova odgovornost ne prejudicira krivičnu odgovornost fizičkih lica koja su počinila prekršaj.
NADLEŽNOST, KRIVIČNI POSTUPAK I MERE SPROVOĐENJA
1. Svaka Strana usvaja zakonske i druge mere koja su neophodne za uspostavljanje nadležnosti nad krivičnim delima iz članova 15-17. ove konvencije, kada su izvršena:
a. na njenoj teritoriji; ili
b. na brodu koji nosi njenu zastavu; ili
v. na vazduhoplovu koji je registrovan po njenom zakonu; ili
g. od strane njenog državljanina ili lica koje ima boravište na njenoj teritoriji.
2. Svaka država ili Evropska unija može, u bilo kojem trenutku potpisivanja ili deponovanja instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja, izjavom koju pošalje Generalnom sekretaru Saveta Evrope, da zadrži pravo da ne primenjuje, ili da primenjuje samo u određenim slučajevima ili pod određenim okolnostima, pravila nadležnosti određena u stavu 1. tačka g. ovog člana.
3. Svaka Strana preduzima neophodne zakonske ili druge mere kako bi uspostavila nadležnost nad krivičnim delima iz čl. 15-17. ove konvencije u slučaju kada je navodni počinilac prisutan na njenoj teritoriji i ne može biti izručen drugoj Strani po osnovu državljanstva.
4. Kada više Strana polažu nadležnost nad navodnim krivičnim delima iz čl. 15-17. ove konvencije, te Strane će, gde je to adekvatno, konsultovati jedna drugu kako bi ustanovile najadekvatniju nadležnost za svrhu krivičnog gonjenja.
5. Bez prejudiciranja opštih pravila međunarodnog prava, ova konvencija ne isključuje bilo koju drugu krivičnu, građansku i administrativnu nadležnost koju Strana ostvaruje u skladu sa domaćim pravom.
Mere za obezbeđivanje elektronskih dokaza
1. Svaka Strana usvaja zakonske ili druge mere kako bi obezbedila elektronske dokaze, između ostalog, putem brzog preuzimanja i čuvanja uskladištenih kompjuterskih podataka, brzog preuzimanja, čuvanja i obelodanjivanja podataka o saobraćaju, proizvodnim nalozima, traženja i zaplene skladištenih kompjuterskih podataka, prikupljanja podataka o saobraćaju u realnom vremenu i presretanja sadržaja podataka, u skladu sa domaćim zakonom, kada vrši istragu krivičnih dela iz čl. 15-17. ove konvencije.
1. Svaka Strana razmatra usvajanje zakonskih mera potrebnih za pružanje efikasne zaštite za:
a. lica koja, u dobroj veri i na osnovu razumnih osnova, pružaju informacije o krivičnim delima iz čl. 15-17. ove konvencije ili na drugi način sarađuju sa istražnim organima ili organima krivičnog gonjenja;
b. svedoke koji svedoče o ovim krivičnim delima;
v. po potrebi, članove porodica lica navedenih u tačkama a i b.
SANKCIJE I MERE
Krivične sankcije protiv fizičkih lica
1. Svaka Strana usvaja neophodne zakonske ili druge mere kako bi osigurala da se krivična dela iz čl. 15-17. ove konvencije, kada ih počini fizičko lice, budu kažnjivi efikasnim, proporcionalnim i odvraćajućim sankcijama, uključujući novčane sankcije, uzimajući u obzir ozbiljnost prekršaja. Ove sankcije podrazumevaju kazne koje uključuju lišavanje slobode koje mogu dovesti do ekstradicije, na način koji određuje domaći zakon.
1. Svaka Strana usvaja potrebne zakonske ili druge mere kako bi osigurala da pravna lica koja se smatraju odgovorna u skladu sa članom 18. budu sankcionisana efikasnim, proporcionalnim i odvraćajućim sankcijama, uključujući novčane sankcije i druge odgovarajuće mere kao što su:
a. privremena ili trajna zabrana obavljanja privredne delatnosti;
b. stavljanje pod sudski nadzor;
v. sudski nalog za likvidaciju.
1. Svaka Strana po potrebi usvaja zakonske ili druge mere u odnosu na dela koja su kažnjiva u okviru domaćeg prava i koje su potrebne za kažnjavanje za dela utvrđena u skladu sa ovom Konvencijom efikasnim, proporcionalnim i odvraćajućim sankcijama i merama u postupku pred upravnim organima, u slučaju gde može doći do odluke da se pokrene postupak pred nadležnim sudom.
2. Svaka Strana osigurava da se administrativne mere primenjuju. Ovo može izvršiti regulatorni organ nadležan za klađenje ili drugi nadležni organ ili organi, u skladu sa domaćim zakonom.
1. Svaka Strana preduzima potrebne zakonske ili druge mere, u skladu sa domaćim pravom, kako bi dozvolila zaplenu i konfiskaciju:
a. stvari, dokumenata i drugih instrumenata koji su korišćeni ili su planirani za korišćenje, u izvršenju krivičnog dela iz čl. 15-17. ove konvencije;
b. prihoda stečenih tim delima, ili imovine u vrednosti tih prihoda.
MEĐUNARODNA SARADNJA U SUDSKIM I DRUGIM PITANJIMA
Mere u cilju međunarodne saradnje u krivičnim pitanjima
1. Strane sarađuju u skladu sa odredbama ove konvencije i u skladu sa relevantnim važećim međunarodnim i regionalnim instrumentima i aranžmanima dogovorenim na bazi jedinstvenog ili recipročnog zakonodavstva i u skladu sa domaćim zakonom, u najširem mogućem obimu u svrhu istrage, krivičnog gonjenja i sudskih postupaka u vezi sa prekršajima čl. 15-17. ove konvencije, uključujući zaplenu i konfiskaciju.
2. Strane sarađuju u najširem mogućem obimu, u skladu sa relevantnim važećim međunarodnim, regionalnim i bilateralnim sporazumima o izručenju i uzajamnoj pomoći u krivičnim pitanjima i u skladu sa domaćim zakonom, u vezi sa krivičnim delima iz čl. 15-17. ove konvencije.
3. U pitanjima međunarodne saradnje, kada je uslov dvostruka krivična odgovornost, smatraće se da je uslov ispunjen bez obzira na to da li zakoni države kojoj je upućen zahtev stavlja to krivično delo u istu kategoriju krivičnih dela ili koristi isti termin za to krivično delo kao i država koja upućuje zahtev, ukoliko ponašanje koje je u osnovi krivičnog dela za koji se traži uzajamna pravna pomoć ili izručenje predstavlja krivično delo po zakonima obe države.
4. Ukoliko Strana koja izručuje ili pruža pravnu pomoć u krivičnim pitanjima koji kao uslov imaju postojanje ugovora, primi zahtev za izručenje ili pravnu pomoć u krivičnim pitanjima od Strane sa kojom nema zaključen takav ugovor, ona može, postupajući u potpunosti u skladu sa svojim obavezama prema međunarodnom pravu i uslovima iz domaćeg prava, smatrati ovu konvenciju pravnom osnovom za izručenje ili pružanje uzajamne pravne pomoći u krivičnim pitanjima u vezi sa kažnjivim delima iz čl. 15-17. ove konvencije.
Član 27
Ostale mere međunarodne saradnje u oblasti prevencije
1. Svaka Strana će nastojati da integriše, gde je to prikladno, prevenciju i borbu protiv manipulisanja sportskim takmičenjima u programe pomoći u korist trećih država.
Međunarodna saradnja sa međunarodnim sportskim organizacijama
1. Svaka Strana, u skladu sa svojim domaćim pravom, sarađuje sa međunarodnim sportskim organizacijama u borbi protiv manipulisanja sportskim takmičenjima.
PRAĆENJE
1. Svaka Strana će dostavljati Generalnom sekretaru Saveta Evrope na jednom od zvaničnih jezika Saveta Evrope, sve relevantne informacije koje se tiču zakonskih i drugih mera koje je preduzela radi ispunjenja odredbi ove Konvencije.
Komitet za praćenje konvencije
1. Za potrebe ove konvencije, uspostavlja se Komitet za praćenje Konvencije.
2. Svaka Strana može biti zastupljena u Komitetu za praćenje Konvencije sa jednim ili više delegata, uključujući predstavnike državnih organa zaduženih za sport, predstavnike organa za sprovođenje zakona ili predstavnika regulatornih tela za klađenje. Svaka Strana potpisnica ima jedan glas.
3. Parlamentarna skupština Saveta Evrope kao i druge međuvladine komisije Saveta Evrope, imenovaće predstavnika Komiteta za praćenje Konvencije kako bi doprinele multisektorskom i multidisciplinarnom pristupu. Komitet za praćenje Konvencije može, po potrebi, da pozove, jednoglasnom odlukom, svaku državu koja nije potpisnica Konvencije, međunarodnu organizaciju ili organ, kao posmatrača na sastancima. Tako određeni predstavnici učestvuju na sastancima Komiteta za praćenje Konvencije bez prava glasa.
4. Sastanke Komiteta za praćenje Konvencije saziva Generalni sekretar Saveta Evrope. Prvi sastanak se održava čim bude moguće, a u svakom slučaju u roku od jedne godine nakon stupanja na snagu Konvencije. Ostali sastanci se organizuju kad god to zatraži najmanje jedna trećina Strana ili Generalni sekretar.
5. U skladu sa odredbama ove konvencije, Komitet za praćenje Konvencije sačinjava i konsenzusom usvaja poslovnik o radu.
6. Generalni sekretar Saveta Evrope pomaže Komitetu za praćenje Konvencije u vršenju njegovih funkcija.
Funkcije Komiteta za praćenje Konvencije
1. Komitet za praćenje Konvencije odgovoran je za praćenje sprovođenja ove Konvencije.
2. Komitet za praćenje Konvencije usvaja i menja listu sportskih organizacija iz člana 3.2 i ujedno obezbeđujući da ista bude objavljena na odgovarajući način.
3. Komitet za praćenje Konvencije, konkretno:
a. daje preporuke Stranama u vezi sa merama koje treba preduzeti u svrhu ove konvencije, naročito u vezi sa međunarodnom saradnjom;
b. gde je to prikladno, daje preporuke Stranama, nakon objavljivanja eksplanatorne dokumentacije i nakon prethodnog konsultovanja sa predstavnicima sportskih organizacija i operaterima sportskog klađenja, posebno u vezi sa:
- kriterijumima koje sportske organizacije i operateri sportskog klađenja treba da ispune kako bi imali koristi od razmene informacija iz člana 12.1. ove konvencije;
- drugim načinima za unapređenje operativne saradnje između relevantnih državnih organa, sportskih organizacija i operatera klađenja, kao što je navedeno u Konvenciji;
v. redovno obaveštava relevantne međunarodne organizacije i javnost o aktivnostima koje se sprovode u okviru ove Konvencije;
g. priprema mišljenje za Komitet ministara o zahtevu bilo koje države koja nije članica Saveta Evrope da bude pozvana od strane Komiteta ministara da potpiše Konvenciju u skladu sa članom 32.2.
4. Kako bi obavljao svoje funkcije, Komitet za praćenje Konvencije može, na sopstvenu inicijativu, da organizuje sastanak eksperata.
5. Komitet za praćenje Konvencije, uz prethodnu saglasnost uključenih Strana, organizuje posete Stranama.
ZAVRŠNE ODREDBE
Potpisivanje i stupanje na snagu
1. Ova konvencija je otvorena za potpisivanje državama članicama Saveta Evrope, drugim državama potpisnicama Evropske konvencije o kulturi, članicama Evropske unije i državama koje nisu članice, a koje su učestvovale u njenoj izradi ili imaju status posmatrača u Savetu Evrope.
2. Ova konvencija je takođe otvorena za potpisivanje i drugim državama koje nisu članice Saveta Evrope na poziv Komiteta ministara. Odluka da se pozove država koja nije članica da potpiše Konvenciju donosi se većinom u skladu sa članom 20. d Statuta Saveta Evrope, i jednoglasnom odlukom predstavnika država potpisnica koje imaju pravo članstva u Komitetu ministara, nakon konsultovanja sa Komitetom za praćenje Konvencije, kada bude formiran.
3. Ova konvencija je predmet ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja. Instrumenti ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja deponovaće se kod Generalnog sekretara Saveta Evrope.
4. Ova konvencija stupa na snagu prvog dana u mesecu koji sledi nakon isteka perioda od tri meseca od datuma kada pet potpisnica, uključujući najmanje tri države Saveta Evrope, izraze svoj pristanak da se obavežu Konvencijom u skladu sa odredbama st. 1, 2. i 3.
5. U pogledu bilo koje države potpisnice ili članice Evropske unije koja naknadno izrazi svoj pristanak da se obaveže ovom konvencijom, Konvencija će stupiti na snagu prvog dana u mesecu koji sledi nakon isteka perioda od tri meseca nakon datuma izražavanja svog pristanka da se obavezuje Konvencijom u skladu sa odredbama st. 1, 2. i 3.
6. Ugovorna strana koja nije članica Saveta Evrope doprinosi finansiranju Komiteta za praćenje Konvencije na način koji će odrediti Komitet ministara nakon konsultacije sa tom stranom.
Efekti konvencije i odnos sa drugim međunarodnim instrumentima
1. Ova konvencija ne utiče na prava i obaveze Strana koje proističu iz međunarodnih multilateralnih konvencija koje se tiču posebnih tema. Konkretno, ova konvencija ne menja prava i obaveze Strana koje proističu iz drugih sporazuma koji su prethodno zaključeni u vezi sa borbom protiv dopinga ili u skladu sa ciljem i svrhom ove Konvencije.
2. Ova konvencija dopunjuje, gde je to adekvatno, važeće multilateralne ili bilateralne ugovore između Strana, uključujući odredbe:
a. Evropske konvencije o ekstradiciji (1957, ETS br. 24);
b. Evropske konvencije o međusobnom pružanju pravne pomoći u krivičnim stvarima (1959, ETS, br. 30);
v. Konvencije o pranju, traženju, zapleni i konfiskaciji prihoda stečenih kriminalom (1990, ETS br. 141);
g. Konvenciju Saveta Evrope o pranju, traženju, zapleni i oduzimanju prihoda stečenih kriminalom i o finansiranju terorizma (2005, CETS br. 198).
3. Potpisnice Konvencije mogu međusobno zaključivati bilateralne ili multilateralne sporazume o pitanjima iz delokruga Konvencije kako bi dopunile ili ojačale odredbe Konvencije ili olakšale primenu principa iz iste.
4. Ukoliko su dve ili više Strana već zaključile sporazum o pitanjima koja se tiču ove Konvencije ili su na drugi način uspostavile odnos u vezi sa tim pitanjima, one i dalje imaju pravo da primenjuju taj sporazum ili da shodno tome uređuju odnose. Međutim, kada Strane uspostave odnos u vezi sa pitanjima iz delokruga Konvencije na drugačiji način nego što je to definisano Konvencijom, to treba da bude na način koji je dosledan ciljevima i principima Konvencije.
5. Ništa u ovoj konvenciji neće uticati na druga prava, ograničenja, obaveze i odgovornosti Strana.
1. Svaka Strana će obezbediti da uspostavljanje, sprovođenje i primena nadležnosti i postupaka iz Poglavlja II-VII budu predmet uslova i mera zaštite sadržanih u njenom domaćem zakonu, koji omogućavaju adekvatnu zaštitu ljudskih prava i sloboda, uključujući prava koja proističu iz obaveza preuzetih na osnovu Konvencije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda, Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima Ujedinjenih nacija iz 1966. i drugih važećih međunarodnih instrumenata iz oblasti ljudskih prava, koji inkorporiraju princip proporcionalnosti u domaće pravo.
2. Ovi uslovi i zaštitne mere, prema potrebi s obzirom na prirodu postupka ili ovlašćenja, između ostalog uključuju sudski ili drugi nezavisni nadzor, razloge koji opravdavaju primenu i ograničenje obima i trajanja takvog postupka ili ovlašćenja.
3. U meri u kojoj je to u skladu sa javnim interesom, posebno poštenim suđenjem, svaka Strana razmatra uticaj nadležnosti i ovlašćenja iz ovih poglavlja na prava, odgovornosti i legitimne interese trećih lica.
1. Svaka država ili Evropska unija može, prilikom potpisivanja ili deponovanja svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja, da odredi teritoriju ili teritorije na kojima se ova Konvencija primenjuje.
2. Svaka Strana može, naknadno, izjavom upućenom Generalnom sekretaru Saveta Evrope, da proširi primenu ove Konvencije na bilo koju drugu teritoriju navedenu u izjavi, a za čije međunarodne odnose je odgovorna ili u čije ime je ovlašćena da preduzima aktivnosti. U pogledu te teritorije Konvencija stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od tri meseca nakon datum prijema izjave od strane Generalnog sekretara.
3. Svaka izjava data na osnovu dva prethodna stava može, po pitanju teritorije naznačene u toj izjavi, biti povučena obaveštenjem upućenim Generalnom sekretaru Saveta Evrope. Povlačenje stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od tri meseca od datuma prijema tog obaveštenja od strane Generalnog sekretara.
1. Federalna država može zadržati pravo da izvršava obaveze iz Poglavlja II, IV, V i VI ove konvencije u skladu sa svojim osnovnim načelima kojima se uređuju odnosi između centralne vlade i konstitutivnih država ili drugim sličnim teritorijalnim jedinicama, obezbeđujući da saradnja bude moguća i u okviru Poglavlja III i VII.
2. Prilikom izražavanja rezerve u skladu sa stavom 1, federalna država ne može primenjivati odredbe takve rezerve da isključi ili znatno umanji svoje obaveze za sprovođenje mera iz Poglavlja III i VII. U celini, ona obezbeđuje široku i efikasnu mogućnost sprovođenja kada se radi o ovim merama.
3. Po pitanju odredbi ove konvencije, čija primena spada u nadležnost svake konstitutivne države ili druge slične teritorijalne jedinice koje ustavni sistem federacije ne obavezuje da preduzima zakonodavne mere, federalna vlada obaveštava nadležne organe te države o pomenutim odredbama sa svojim pozitivnim mišljenjem, podstičući ih da preduzmu odgovarajuće aktivnosti kako bi ih primenile.
1. Svaka država ili Evropska unija može, u trenutku potpisivanja ili pri deponovanju svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja, pisanim obaveštenjem upućenim Generalnom sekretaru Saveta Evrope, izraziti rezerve u skladu sa članom 19. stav 2. i članom 36. stav 1. Nikakve druge rezerve nisu moguće.
2. Strana koja je izrazila rezervu u skladu sa stavom 1. može u celosti ili delimično da je povuče putem obaveštenja upućenog Generalnom sekretaru Saveta Evrope. Ovo povlačenje stupa na snagu na dan prijema datog obaveštenja od strane Generalnog sekretara. Ako se u obaveštenju navodi da povlačenje rezerve stupa na snagu određenog datuma, a taj datum je kasniji od datuma kada je Generalni sekretar primio obaveštenje, onda će povlačenje rezerve stupiti na snagu tog kasnijeg datuma.
3. Strana koja je izrazila rezervu može da povuče tu rezervu, u celosti ili delimično, čim joj to okolnosti dozvole.
4. Generalni sekretar Saveta Evrope može povremeno zatražiti od strana koje su izrazile jednu ili više rezervi detalje o izgledima za povlačenje tih rezervi.
1. Izmene i dopune članova ove konvencije može predložiti bilo koja Strana, Komitet za praćenje Konvencije ili Komitet ministara Saveta Evrope.
2. Svaki predlog izmena i dopuna se dostavlja Generalnom sekretaru Saveta Evrope koji ih prosleđuje stranama, državama članicama Saveta Evrope, državama koje nisu članice a učestvovale su u izradi Konvencije ili uživaju status posmatrača u Savetu Evrope, članicama Evropske unije, svim državama koje su pozvane da potpišu ovu konvenciju i Komitetu za praćenje Konvencije, najmanje dva meseca pre sastanka na kojem će se razmatrati. Komitet za praćenje Konvencije dostavlja Komitetu ministara svoje mišljenje o predloženim izmenama i dopunama.
3. Komitet ministara razmatra predložene izmene i dopune i sva mišljenja Komiteta za praćenje Konvencije i može usvojiti izmene i dopune većinom iz člana 20. d Statuta Saveta Evrope.
4. Tekst izmena i dopuna koji usvoji Komitet ministara u skladu sa stavom 3. ovog člana dostavlja se Stranama na usvajanje.
5. Sve izmene i dopune usvojene u skladu sa stavom 3. ovog člana stupaju na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od mesec dana nakon što sve Strane obaveste Generalnog sekretara da prihvataju iste nakon sprovođenja sopstvenih internih procedura.
6. Ukoliko je Komitet ministara usvojio izmene i dopune ali iste nisu još uvek stupile na snagu u skladu sa stavom 5, država ili Evropska unija ne može da da pristanak da bude obavezana Konvencijom bez istovremenog prihvatanja izmena i dopuna.
1. Komitet za praćenje Konvencije, u bliskoj saradnji sa relevantnim međuvladinim komisijama Saveta Evrope obaveštavaće se o svim poteškoćama u vezi sa tumačenjem i primenom ove Konvencije.
2. U slučaju spora između Strana u vezi sa tumačenjem ili primenom ove konvencije, Strane razrešenje spora treba da traže kroz pregovore, mirenje ili arbitražu, ili na bilo koji drugi miroljubivi način koji odaberu.
3. Komitet ministara Saveta Evrope može uspostaviti procedure za rešavanje sporova koje Strane mogu koristiti u slučaju spora, ukoliko su saglasne sa istima.
1. Svaka Strana može, u bilo koje vreme, otkazati ovu konvenciju putem obaveštenja upućenog Generalnom sekretaru Saveta Evrope.
2. Ovo otkazivanje stupa na snagu prvog dana u meseca nakon isteka perioda od tri meseca od prijema datog obaveštenja od strane Generalnog sekretara.
1. Generalni sekretar Saveta Evrope obaveštava Strane, države članice Saveta Evrope, druge države potpisnice Evropske konvencije o kulturi, države koje nisu članice a učestvovale su u izradi ove Konvencije ili uživaju status posmatrača u Savetu Evrope, Evropsku uniju i sve države koje su pozvane da potpišu ovu Konvenciju u skladu sa odredbama člana 32. o:
a. svakom potpisivanju;
b. deponovanju svakog instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili odobrenja;
v. svakom datumu stupanja na snagu ove konvencije u skladu sa članom 32;
g. svim rezervama i svakom povlačenju rezervi u skladu sa članom 37;
d. svakoj izjavi datoj u skladu sa čl. 9. i 13;
đ. svakom drugom aktu, obaveštenju ili komunikaciji u vezi sa ovom Konvencijom.
Potvrđujući navedeno, dole potpisani, kao propisno ovlašćena lica, potpisali su ovu konvenciju.
U Maglingenu/Makolinu, 18. septembra 2014. godine na engleskom i francuskom jeziku, pri čemu su oba teksta podjednako autentična, po jedan primerak koji se deponuje u arhivi Saveta Evrope. Generalni sekretar Saveta Evrope će proslediti overene primerke svakoj državi članici Saveta Evrope, državi koja nije članica a koja je učestvovala u izradi ove konvencije ili uživa status posmatrača u Savetu Evrope, Evropskoj uniji i državi pozvanoj da potpiše ovu Konvenciju.
Overeni istovetni primerak originalnog dokumenta, na engleskom i francuskom jeziku, deponovan je u arhivi Saveta Evrope.
ČLAN 3
Prilikom potvrđivanja Konvencije Republika Srbija daje sledeću izjavu u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik:
"The Republic of Serbia ratifies the Council of Europe Convention on the manipulation of sports competitions with the following declaration:
Pursuant to paragraph 1 of Article 35 of the Convention, the Republic of Serbia will not apply the Convention on the territory of Kosovo and Metohija, part of the Republic of Serbia, until further notice."
"Republika Srbija ratifikuje Konvenciju Saveta Evrope o manipulisanju sportskim takmičenjima uz sledeću izjavu:
U skladu sa članom 35. stav 1. Konvencije, Republika Srbija neće primenjivati Konvenciju na teritoriji Kosova i Metohije, delu Republike Srbije, do daljeg obaveštenja."
ČLAN 4
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije - Međunarodni ugovori".