PRAVILNIKO OPŠTIM OSNOVAMA ŠKOLSKOG PROGRAMA("Sl. glasnik RS - Prosvetni glasnik", br. 5/2004) |
Ovim pravilnikom utvrđuju se Opšte osnove školskog programa po ciklusima u osnovnom obrazovanju i vaspitanju i vrstama i obrazovnim profilima u srednjem obrazovanju i vaspitanju.
Opšte osnove iz člana 1 ovog pravilnika odštampane su uz ovaj pravilnik i čine njegov sastavni deo.
Ovaj pravilnik stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Prosvetnom glasniku".
OPŠTE OSNOVE ŠKOLSKOG PROGRAMA
Opšte osnove školskog programa jesu osnova za: utvrđivanje osnova programa po ciklusima u osnovnom i vrstama srednjeg obrazovanja i vaspitanja; donošenje programa završnih i maturskih ispita; donošenje školskog programa i utvrđivanje kriterijuma vrednovanja kvaliteta obrazovanja i vaspitanja.
Osnovno i srednje obrazovanje i vaspitanje ostvaruje se na osnovu školskog programa koji škola donosi u skladu sa zakonom.
Pod školskim programom podrazumevaju se svi sadržaji, procesi i aktivnosti usmereni na ostvarivanje ciljeva i ishoda obrazovanja i vaspitanja, propisani na republičkom i školskom nivou.
Opšte osnove školskog programa mogu da se menjaju saglasno stečenim iskustvima u primeni školskog programa, objektivnim pokazateljima uspešnosti i kvaliteta, stvarnim i projektovanim potrebama društva i obrazovnog sistema.
Opšte osnove školskog programa predstavljaju osnovu za izradu posebnih osnova školskog programa za svaku godinu primene školskog programa.
Školski program škole sastoji se od opšteg i posebnog dela.
Zastupljenost nastave opšteg i posebnog dela školskog programa određena je Zakonom i posebnim osnovama školskog programa za svaki razred.
Obavezni broj časova na godišnjem nivou propisuje se posebnim osnovama školskog programa.
1. OPŠTI PRINCIPI, CILJEVI I ISHODI
1.1 |
Opšti principi obrazovanja i vaspitanja |
|
|
Opšti principi obrazovanja i vaspitanja su: |
|
|
- |
poštovanje nepovredivosti ljudskog života i individualne vrednosti, identiteta i integriteta svakog ljudskog bića; |
|
- |
jednaka vrednost svakog i jednakopravnost svih; |
|
- |
uvažavanje i poštovanje svih učesnika u obrazovnom procesu; |
|
- |
poštovanje i negovanje osnovnih ljudskih prava i sloboda i prava deteta; |
|
- |
uvažavanje i poštovanje ličnosti i ličnih svojstava, uzrasnih i razvojnih karakteristika učenika i individualnih razlika među učenicima u pogledu načina učenja i brzine napredovanja; |
|
- |
pravednost, pravičnost i solidarnost; |
|
- |
decentralizacija, demokratizacija i profesionalizacija; |
|
- |
dostupnost i kvalitet; |
|
- |
odgovornost učesnika u obrazovnom procesu i nosilaca interesa u obrazovanju; |
|
- |
poštovanje, negovanje i odgovornost za održanje i unapređivanje prirodne i socijalne sredine; |
|
- |
obrazovanje je doživotni proces. |
|
Principi na kojima se zasniva obrazovni proces: |
|
|
- |
obrazovanje priprema za informaciono, tehnološki napredno, globalno društvo; |
|
- |
obrazovanje se ostvaruje kombinovanjem disciplinarnog i integrisanog pristupa; |
|
- |
obrazovanje se ostvaruje aktivnim, kooperativnim i participativnim metodama nastave i učenja; |
|
- |
kvalitet i efikasnost obrazovanja i uspeh u obrazovanju određuju se stepenom ostvarenosti ishoda; |
|
- |
obrazovanje se ostvaruje u razvojno i obrazovno podsticajnom okruženju. |
1.2 Opšti ciljevi obrazovanja i vaspitanja
Obrazovanje i vaspitanje razvija znanja, veštine, stavove i vrednosti koje osposobljavaju učenika da uspešno zadovoljava sopstvene potrebe i interese, razvija sopstvenu ličnost i potencijale, uz poštovanje drugih osoba, njihovog identiteta, potreba i interesa i aktivno i odgovorno učestvuje u ekonomskom, društvenom i kulturnom životu i doprinosi demokratskom, ekonomskom i kulturnom razvoju društva.
Obrazovanje i vaspitanje se ostvaruje sa ciljem da svakom učeniku omogući:
|
- |
razvoj svih aspekata ličnosti, u skladu sa razvojnim potrebama, potencijalima i interesovanjima; |
|
- |
da upozna sebe i da samostalno, promišljeno i odgovorno donosi odluke koje se tiču sopstvenog razvoja i budućeg života, i promišljeno i odgovorno učestvuje u donošenju odluka društvenih grupa i zajednice koje pripada; |
|
- |
poznavanje i razumevanje prirodnog i društvenog okruženja, njihove međusobne povezanosti i sopstvenog mesta u njima; |
|
- |
razvoj osećanja pripadnosti socijalnim grupama i društvu kao celini, kao i osećanje pripadnosti širem evropskom prostoru. |
Obrazovanje i vaspitanje se ostvaruje sa ciljem da svakog učenika osposobi za: |
||
|
- |
kontinuirano obrazovanje, u skladu sa vlastitim potrebama, interesima, potencijalima i interesovanjima; |
|
- |
uspešno suočavanje sa izazovima savremenog sveta i života i izazovima budućnosti; |
|
- |
izbor i sticanje profesije, u skladu sa sposobnostima, interesovanjima i ekonomskim okruženjem, osiguranje zaposlenja i ostvarivanje sopstvenih prihoda; |
|
- |
izgradnju i usvajanje vrednosnih stavova; |
|
- |
aktivno učešće u očuvanju i negovanju sopstvene tradicije i kulture, kao i tradicije i kulture drugih; |
|
- |
zaštitu sopstvenih potreba i interesa, razvoj i očuvanje sopstvene autonomije i integriteta, uz poštovanje autonomije i integriteta drugih osoba; |
|
- |
uvažavanje, saradnju i solidarnost sa pripadnicima različitih socijalnih, etničkih i kulturnih grupa i aktivno učešće u razvoju i očuvanju društvene kohezije; |
|
- |
fizički aktivan i zdrav način života i kreativno korišćenje slobodnog vremena; |
|
- |
buduće partnerske odnose, bračni i porodični život i odgovorno roditeljstvo; |
|
- |
aktivno učešće u zaštiti i očuvanju prirode i prirodnih resursa. |
Opšti ciljevi muzičkog i baletskog obrazovanja i vaspitanja |
||
Muzičko i baletsko obrazovanje i vaspitanje ostvaruju se sa ciljem da svakom učeniku omoguće: |
||
|
- |
razvoj reproduktivno-kreativnih i estetskih aspekata ličnosti u skladu sa razvojnim potrebama, umetničkim potencijalima i interesovanjima; |
|
- |
da upozna sebe i da samostalno, promišljeno i odgovorno donosi odluke koje se tiču prvenstveno umetničkog razvoja i budućeg života; |
|
- |
da se opredeli i osposobi za određenu umetničku profesiju, da osigura umetničko angažovanje (zaposlenje) i ostvaruje sopstvene prihode; |
|
- |
poznavanje i razumevanje društvenog i kulturnog okruženja, njihove međusobne povezanosti i sopstvenog mesta u njima; |
|
- |
razvoj osećanja pripadnosti društvu i kulturi kao celini i osećanja pripadnosti širem evropskom društvenom i kulturnom prostoru. |
Muzičko i baletsko obrazovanje i vaspitanje ostvaruju se sa ciljem da svakog učenika osposobe za: |
||
|
- |
kontinuirano umetničko obrazovanje u skladu sa sopstvenim potrebama, interesima, potencijalima i interesovanjima; |
|
- |
izgradnju i očuvanje lične umetničke autonomije i integriteta; |
|
- |
uspešno suočavanje sa izazovima budućeg umetničkog života; |
|
- |
kreativno korišćenje slobodnog vremena i amatersko bavljenje umetnošću; |
|
- |
usvajanje i izgradnju opštekulturnih i civilizacijskih vrednosnih stavova koji proizilaze iz nacionalne, evropske i svetske kulturne baštine; |
|
- |
očuvanje i prenošenje vlastitog kulturnog nasleđa; |
|
- |
aktivan doprinos razvoju, očuvanju i negovanju vlastite tradicije i kulture; |
|
- |
uvažavanje, saradnju i solidarnost sa pripadnicima različitih etničkih i kulturnih grupa; |
|
- |
doprinos integraciji u ukupne evropske kulturne i umetničke tokove. |
1.3 |
Opšti ishodi obrazovanja i vaspitanja |
|
Nakon završetka osnovnog i srednjeg obrazovanja i vaspitanja učenik će: |
||
|
- |
biti sposoban da efikasno komunicira na srpskom jeziku, maternjem jeziku i bar jednom stranom jeziku; |
|
- |
posedovati matematičku pismenost; |
|
- |
biti sposoban da uočava, analizira i rešava probleme; |
|
- |
biti sposoban da postavlja realne i ostvarljive ciljeve i planski i odgovorno radi na njihovoj realizaciji; |
|
- |
biti sposoban da učestvuje u timskom radu; |
|
- |
biti informatički pismen i sposoban da informacione tehnologije koristi na svrsishodan, efikasan i odgovoran način; |
|
- |
posedovati sistem osnovnih znanja o prirodnom i društvenom okruženju i svom mestu u njima; |
|
- |
poznavati svoje sposobnosti i osobine, poštovati sebe i biti sposoban da upravlja sopstvenim razvojem i životom; |
|
- |
posedovati ličnu autonomiju i integritet; |
|
- |
posedovati osećanje socijalne pripadnosti i privrženosti sopstvenoj porodici, naciji i kulturi, poznavati tradiciju i učestvovati u njenom očuvanju; |
|
- |
poznavati i poštovati identitet, kulturu i tradiciju drugih socijalnih grupa i zajednica i biti sposoban i zainteresovan da komunicira i sarađuje sa njihovim pripadnicima; |
|
- |
biti sposoban da jezikom umetnosti izrazi sopstvena osećanja, vrednosti i pogled na svet; |
|
- |
biti sposoban da razume različite forme i medije umetničkog izražavanja i komunikacije; |
|
- |
biti odgovoran prema sopstvenom zdravlju i njegovom unapređivanju i sposoban za samostalno i organizovano bavljenje fizičkom aktivnošću; |
|
- |
biti odgovoran prema očuvanju i unapređivanju kvaliteta životne sredine; |
|
- |
uvažavati i poštovati druge osobe; |
|
- |
poznavati i uvažavati osnovna ljudska prava i prava deteta i biti sposoban da aktivno učestvuje u njihovom ostvarivanju. |
Opšti ishodi muzičkog i baletskog obrazovanja i vaspitanja |
||
Na kraju završenog muzičkog obrazovanja učenik će: |
||
|
- |
biti sposoban da svira odnosno peva dela određenog stepena zahtevnosti; |
|
- |
biti sposoban da solistički ili u ansamblima svira odnosno peva određena dela; |
|
- |
biti sposoban da shvati umetnost posebno muziku kao integralni deo života i kulturnog nasleđa; |
|
- |
biti sposoban da razume i vrednuje različite aspekte muzičkog delovanja i primenjuje stečena znanja u različitim životnim situacijama; |
|
- |
razvijati i koristiti smisao za lepo; |
|
- |
biti osposobljen za nastavak muzičkog školovanja. |
Na kraju završenog baletskog obrazovanja učenik će: |
||
|
- |
biti sposoban da prepoznaje i koristi različite tehnike i stilove baletskog umetničkog izražavanja kroz tradicionalnu, klasičnu i savremenu igru; |
|
- |
u potpunosti vladati tehnikama klasičnog baleta, savremene ili narodne igre; |
|
- |
biti sposoban da izražava sopstvene potencijale kroz solo igru ili igru u ansamblu; |
|
- |
biti psihofizički pripremljen za scenski nastup. |
2. OBRAZOVNE OBLASTI
Obrazovne oblasti su srodni domeni znanja koji osiguravaju integrisan obrazovni i vaspitni program sa ciljem da se:
- |
sadržaji, procesi i aktivnosti usklade sa uzrasnim, razvojnim i saznajnim karakteristikama, mogućnostima i potrebama učenika; |
- |
omogući povezivanje znanja, razvoj formativnih, generativnih i transfernih znanja i postupnost u izgradnji sistema pojmova; |
- |
nastava ostvaruje tematskim i problemskim pristupom. |
Obrazovne oblasti su: Društvene nauke i filozofija, Jezik, književnost i komunikacija, Matematika, prirodne nauke i tehnologija, Umetnosti i Fizičko i zdravstveno vaspitanje.
Obrazovna oblast Društvene nauke i filozofija doprinosi razvijanju znanja, veština, stavova i vrednosti koji su neophodni za razvoj autonomne, humane, harmonične i interkulturno usmerene ličnosti sposobne da se snalazi u složenim uslovima društva i da kao odgovoran građanin doprinosi razvoju svoje zajednice.
Obrazovna oblast Jezik, književnost i komunikacija sa podoblastima: maternji jezik, srpski jezik kao nematernji jezik, strani jezici i klasični jezici, doprinosi razvoju kompetencija u komunikaciji i podstiču opšti razvoj intelektualnih i kreativnih sposobnosti.
Obrazovna oblast Matematika, prirodne nauke i tehnologija podstiče radoznalost, sistematičnost, kreativnost, dovitljivost, samouverenost i istrajnost, istraživačku aktivnost, apstraktno mišljenje i doprinose razvijanju znanja, mnogobrojnih veština i sposobnosti (korišćenja brojeva i merenja, konstrukcije i prostorne interpretacije, uopštavanja, rešavanja složenih i praktičnih problema itd).
Obrazovna oblast Umetnosti stvara prirodan okvir za nesmetano istraživanje, izražavanje i komunikaciju kroz opažanje, imaginaciju i stvaranje, ključne aspekte obrazovanja u oblasti, i doprinos kvalitetu učenja i u drugim obrazovnim oblastima.
Obrazovna oblast Fizičko i zdravstveno vaspitanje doprinosi sticanju znanja, veština, stavova i vrednosti potrebnih za skladan psihofizički razvoj, očuvanje i unapređivanje zdravlja, zdrav način života i odgovorno ponašanje koje vodi zdravlju.
2.1 Ciljevi obrazovnih oblasti
|
Zajednički ciljevi svih obrazovnih oblasti su da učenik: |
|
|
- |
stiče i unapređuje znanja, veštine, stavove i vrednosti; |
|
- |
razvija sposobnosti za logičko, apstraktno, kritičko i kreativno mišljenje, istraživanje i rešavanje problema i kritičko promišljanje stvarnosti; |
|
- |
razvija samostalnost, istrajnost, odgovornost, znanja o sebi i pozitivnu sliku o sebi; |
|
- |
razume sličnosti i različitosti pojedinaca i grupa, uvažava drugačije od sebe i uspostavlja pozitivne socijalne interakcije; |
|
- |
unapređuje znanja o sopstvenoj kulturi i drugim savremenim i klasičnim kulturama, tradiciji i univerzalnim vrednostima humanističke baštine; |
|
- |
razvija sposobnost za usavršavanje u ličnom, obrazovnom, profesionalnom, društvenom, javnom i drugim domenima; |
|
- |
ovlada informacionim tehnologijama. |
|
Ciljevi obrazovne oblasti Društvene nauke i filozofija: |
|
|
- |
razumevanje pojava i procesa u društvu i prirodi i njihove povezanosti u prostoru i vremenu; |
|
- |
primena znanja, veština i stavova stečenih u oblasti društvenih nauka i filozofije u različitim okolnostima. |
|
Ciljevi obrazovne oblasti Jezik, književnost i komunikacija: |
|
|
- |
razvijanje i unapređivanje jezičkih sposobnosti i znanja i osposobljavanje učenika da efikasno komunicira koristeći različite forme diskursa društvene zajednice u kojoj se određeni jezik govori; |
|
- |
unapređivanje znanja o književnoj tradiciji i univerzalnim vrednostima višejezičnosti; |
|
- |
negovanje ličnog izraza i komunikativnosti. |
|
Ciljevi obrazovne oblasti Matematika, prirodne nauke i tehnologija: |
|
|
- |
razvijanje osnova naučne pismenosti; |
|
- |
razumevanje pojava na temelju naučnih znanja prirodnih nauka; |
|
- |
formiranje matematičke kulture; |
|
- |
sticanje znanja o prirodnim resursima i značaju ekološke ravnoteže. |
|
Ciljevi obrazovne oblasti Umetnosti: |
|
|
- |
prepoznavanje i korišćenje različitih formi umetničkog izražavanja (vizuelne umetnosti, muzika, drama i pokret) i razmenjivanje sopstvenih osećanja i ideja u različitim umetničkim medijima; |
|
- |
razumevanje jezika i mogućnosti različitih medija umetničkog izražavanja u tradicionalnom i savremenom kontekstu; |
|
- |
sticanje i razvijanje osetljivosti za različite umetničke vrednosti (estetske i duhovne dimenzije ljudskog iskustva) i svesti o njima kroz upoznavanje umetničke tradicije i kulture ovog i drugih naroda. |
|
Ciljevi obrazovne oblasti Fizičko i zdravstveno vaspitanje: |
|
|
- |
sticanje znanja, veština, stavova i vrednosti neophodnih za skladan psihofizički razvoj i očuvanje i unapređivanje zdravlja; |
|
- |
razvijanje motoričkih sposobnosti, umenja i navika u skladu sa uzrasnim i individualnim karakteristikama; |
|
- |
osposobljavanje za samostalno vežbanje u slobodno vreme; |
|
- |
razvijanje kreativnosti kroz pokret. |
2.2 Ciljevi i ishodi po obrazovnim oblastima
Društvene nauke i filozofija
Prvi ciklus
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik će: |
|||
|
|||
1. |
Razumevanje pojava i situacija vezanih za neposredno društveno i prirodno okruženje |
1.1. |
poznavati osnovne karakteristike neposrednog prirodnog i društvenog okruženja i njihovu povezanost (reljef, vremenske prilike, prirodna bogatstva, naselja); |
|
1.2. |
razumeti šta je to što povezuje pojedince u porodici, domu, dvorištu - zgradi, školi, naselju i zavičaju; |
|
|
|
1.3. |
razumeti uloge, prava i obaveze unutar grupa kojima pripada; |
|
|
1.4. |
razumeti značaj postojanja pravila u grupi i učestvovati u njihovom donošenju; |
|
|
1.5. |
primenjivati pravila ponašanja u grupi. |
|
|||
2. |
Razumevanje i uvažavanje sličnosti i razlika među pojedincima i grupama |
2.1. |
uvažavati razlike među pojedincima po izgledu, uzrastu, interesovanjima, polu, boji kože (rasi), jeziku, veri; |
|
2.2. |
prepoznavati i poštovati tradiciju društvenih grupa u neposrednom okruženju; |
|
|
|
2.3. |
umeti da opiše zanimanja ljudi u svom okruženju i poslove koje obavljaju; |
|
|
2.4. |
biti upoznat sa dečjim pravima i načinima njihovog ostvarivanja. |
|
|||
3. |
Korišćenje različitih socijalnih veština u neposrednom društvenom okruženju |
3.1. |
razumeti svoja osećanja i potrebe i osećanja i potrebe drugih; |
|
3.2. |
primenjivati pravila pristojnog ponašanja u komunikaciji sa vršnjacima i odraslima; |
|
|
3.3. |
sarađivati u grupi i učestvovati u rešavanju zajedničkih zadataka i problema; |
|
|
|
3.4. |
biti sposoban da u odeljenju izrazi svoje mišljenje; |
|
|
3.5. |
biti sposoban da javno istupa u odeljenju, razredu, školi, itd; |
|
|
3.6. |
pomagati i prihvatati pomoć vršnjaka i odraslih; |
|
|
3.7. |
poštovati i primenjivati saobraćajna pravila, signalizaciju (pravila kretanja ulicom i otvorenim drumom, pravila prelaženja preko ulice: semafor i pešački prelaz) i koristiti prevozna sredstva. |
|
|||
4. |
Osposobljavanje i snalaženje u prostoru i vremenu |
4.1. |
imenovati i odrediti glavne strane sveta prema Suncu; |
|
4.2. |
umeti da prikaže slikom i modelom objekte iz prirode i prepozna ih na geografskoj karti (boje za reljef, vode, granice, oznaka za naselje); |
|
|
|
4.3. |
biti sposoban da se snalazi u toku dana, sedmice, meseca i godine i imenovati deceniju; |
|
|
4.4. |
vremenski organizovati svoje aktivnosti, samostalno i uz pomoć odraslih; |
|
|
4.5. |
razumeti socijalnu potrebu za merenjem vremena (organizovanje rada i slobodnog vremena); |
|
|
4.6. |
znati da opiše različite aktivnosti ljudi u različitim godišnjim dobima. |
|
|||
5. |
Osposobljavanje za samostalno učenje i dolaženje do informacija |
5.1. |
koristiti izvore informisanja kao što su: slike, fotografije, knjige, časopisi, TV, radio, CD, internet i informacije od osoba iz neposrednog okruženja; |
|
|
5.2. |
prepoznati sopstvene teškoće u učenju i tražiti pomoć od učitelja, vršnjaka, roditelja - staratelja; |
|
|
5.3. |
postavljati pitanja i tražiti odgovore; |
|
|
5.4. |
izvoditi jednostavna istraživanja (lična prošlost, prošlost roditelja - staratelja, prošlost i sadašnjost prostora u kome živi i uči, sezonske promene - godišnja doba u mestu u kome živi); |
|
|
5.5. |
izabrati način na koji će učiti i koristiti slobodno vreme. |
|
|||
6. |
Razvijanje odgovornog odnosa prema sebi i okruženju |
6.1. |
ostvariti svoje potrebe na način koji ne ugrožava druge; |
|
6.2. |
izvršavati svoje obaveze u školi i porodici; |
|
|
|
6.3. |
prepoznavati načine na koje čovek utiče na svoje okruženje (izgradnja naselja, puteva, brana, mostova, uticaj na vegetaciju, itd.) i okruženje na njega (uticaj vremenskih prilika, kvaliteta vazduha, vode, hrane); |
|
|
6.4. |
znati da čuva i uređuje prostor u kom živi i uči; |
|
|
6.5. |
razvijati odgovoran odnos prema kulturnom nasleđu. |
|
|||
Društvene nauke i filozofija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik će: |
|||
|
|||
1. |
Razumevanje povezanosti prirodnog okruženja sa društvenim i kulturnim pojavama na određenoj teritorijalnoj celini |
1.1. |
razumeti osnovne prirodne (reljef, klima, vode, zemljište, biljni i životinjski svet) i društvene (stanovništvo, naselja, privredne delatnosti) karakteristike teritorijalne celine uz korišćenje karte; |
|
1.2. |
poznavati i razumeti prirodne i društvene karakteristike geografske regije u kojoj živi; |
|
|
|
1.3. |
razumeti prirodne i društvene karakteristike regija Srbije i Crne Gore, Balkana i Sredozemlja; |
|
|
1.4. |
znati uticaj prirodnog okruženja na način života i rada ljudi; |
|
|
1.5. |
umeti da objasni kako ljudske aktivnosti utiču na promene u prirodnom i društvenom okruženju; |
|
|
1.6. |
imenovati i razlikovati kulture i civilizacije koje su postojale u njegovoj regiji, Srbiji, Balkanu i Sredozemlju; |
|
|
1.7. |
umeti da objasni značaj zaštite, očuvanja i unapređivanja prirodne sredine. |
|
|||
2. |
Razumevanje karakteristika društvenih grupa i određivanje svoje pripadnosti različitim društvenim grupama |
2.1. |
poznavati i razlikovati etničke grupe u svojoj regiji, Srbiji, Balkanu i Sredozemlju; |
|
2.2. |
umeti da opiše osnovne karakteristike etničkih grupa kojima pripada (prostor na kome grupa živi, jezik, običaji, tradicija, konfesija, itd.); |
|
|
|
2.3. |
biti u stanju da odredi svoju nacionalnu pripadnost i imenuje druge nacije u svom okruženju; |
|
|
2.4. |
umeti da opiše osnovne karakteristike drugih društvenih grupa kojima pripada (po srodstvu, aktivnostima, interesovanjima, mestu stanovanja, itd.); |
|
|
2.5. |
uvažavati sebe, druge ljude i kulturno će se ophoditi prema njima. |
|
|||
3. |
Razumevanje i primena prostornih i vremenskih odrednica |
3.1. |
razumeti i primenjivati vremenske odrednice - datum, godina i decenija; |
|
3.2. |
umeti da definiše vek i milenijum; |
|
|
|
3.3. |
koristiti kalendarsko računanje vremena (decenija); |
|
|
3.4. |
imenovati, razlikovati i koristiti istorijske izvore (pisane, materijalne i usmena predanja); |
|
|
3.5. |
koristiti geografske i istorijske karte. |
|
|||
4. |
Osposobljavanje za samostalno učenje i istraživanje |
4.1. |
pronalaziti i koristiti različite izvore informacija - štampane, elektronske, vizuelne, zvučne, itd; |
|
4.2. |
samostalno i u grupi rešavati zadatke i istraživati, prikupljajući različite podatke (o promenama u prostoru na kome živi, u društvenim grupama kojima pripada, itd.); |
|
|
|
4.3. |
razvijati vlastite strategije uspešnog učenja (razlikovanje bitnog od nebitnog, analiziranje podataka, samostalno zaključivanje, itd.); |
|
|
4.4. |
biti u stanju da postavlja pitanja, pronalazi odgovore i identifikuje teškoće na koje nailazi pri rešavanju problema; |
|
|
4.5. |
umeti da proceni uloženi trud i postignuće. |
|
|||
5. |
Aktivno učestvovanje u životu grupa lokalne zajednice u skladu sa svojim interesovanjima i sposobnostima |
5.1. |
prepoznati svoje sposobnosti, prema njima usmeriti svoja interesovanja i ostvarivati ih na način koji ne ugrožava druge; |
|
5.2. |
sarađivati sa drugima (rad u grupi, rad u timu, itd.); |
|
|
|
5.3. |
biti u stanju da saoseća i pomaže vršnjacima i drugim ljudima; |
|
|
5.4. |
moći da rešava vršnjačke sukobe na nenasilan način; |
|
|
5.5. |
biti u stanju da izrazi svoja osećanja i ovlada načinima za prevazilaženje neprijatnih emocionalnih stanja; |
|
|
5.6. |
poštovati različita zanimanja; |
|
|
5.7. |
znati da postoje dečja prava i preuzimaće odgovarajuće obaveze u skladu sa svojim uzrastom; |
|
|
5.8. |
biti u stanju da se stara o životinjama tako što će ih hraniti, čuvati i neće ih povređivati; |
|
|
5.9. |
učestvovati u akcijama očuvanja, unapređivanja i zaštiti životne sredine (negovanje biljaka, učestvovanje u akcijama pošumljavanja, sakupljanja sekundarnih sirovina, čišćenja okoline i racionalno korišćenje vode i električne energije, itd.) |
|
|||
Društvene nauke i filozofija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik će: |
|||
|
|||
1. |
Razumevanje i snalaženje u sadašnjosti na osnovu poznavanja sličnosti, specifičnosti i povezanosti društvenih pojava i procesa u prostoru i vremenu (Srbija i Crna Gora, Evropa, svet) |
1.1. |
usvojiti osnovne pojmove društvenih nauka (kultura, društvo, narod, država, stanovništvo, privreda, razvojnost, revolucija, vek, milenijum); |
|
1.2. |
znati osnovne činioce društvenih pojava i procesa (prirodna i geografska sredina, nauka, tehnologija, kultura, politika, ličnosti); |
|
|
1.3. |
znati događaje i ličnosti koji su obeležili istorijske periode u opštoj i nacionalnoj istoriji (stari vek, srednji vek, novi vek, savremeno društvo); |
|
|
|
1.4. |
znati da smesti ličnosti, pojave i procese u istorijske periode; |
|
|
1.5. |
biti u stanju da uoči povezanost pojava i procesa na svetskom i nacionalnom nivou u prošlosti i sadašnjosti; |
|
|
1.6. |
znati da poveže pojave i procese na lokalnom i nacionalnom nivou; |
|
|
1.7. |
biti sposoban da uoči da su pojave i procesi na lokalnom i nacionalnom nivou povezani sa pojavama i procesima na regionalnom i svetskom nivou; |
|
|
1.8. |
znati da uočava vezu društvenih i kulturnih vrednosti u prošlosti i sadašnjosti; |
|
|
1.9. |
prepoznavati fizičke karakteristike uslovljene geografskom sredinom; |
|
|
1.10. |
poštovati posebnosti svojih i drugih društvenih i kulturnih zajednica. |
|
|||
2. |
Razumevanje međuzavisnosti pojedinca, društva i kulture |
2.1. |
poznavati načine na koje društvo i kultura utiču na formiranje ličnosti i ponašanja pojedinca; |
|
2.2. |
shvatiti ulogu pojedinca u formiranju društva; |
|
|
|
2.3. |
prihvatiti i uvažavati drugog i druge bez obzira na rasne, nacionalne, verske, rodne (polne) i ostale razlike; |
|
|
2.4. |
odabrati načine svog učestvovanja u životu zajednice. |
|
|||
3. |
Razumevanje povezanosti različitih naučnih disciplina |
3.1. |
biti sposoban da analizira istorijske izvore, istorijske i geografske karte; |
|
3.2. |
biti u stanju da razlikuje naučnu istorijsku i geografsku literaturu od naučno-popularne i umetničke literature; |
|
|
|
3.3. |
uočiti povezanost između društvenih i kulturnih promena i razvoja nauke; |
|
|
3.4. |
povezivati i koristiti znanja iz različitih naučnih oblasti u razumevanju društvenih pojava i procesa. |
|
|||
4. |
Snalaženje u institucijama posredstvom kojih ljudi zadovoljavaju lične i zajedničke potrebe |
4.1. |
poznavati društvene ustanove kojima se zadovoljavaju lične i zajedničke potrebe (škola, bolnica, opština, sud, pošta, banka, pozorište, muzej, biblioteka, bioskop, itd.); |
|
4.2. |
poznavati načine na koje društvene i institucije kulture služe zadovoljenju ličnih i zajedničkih potreba; |
|
|
|
4.3. |
koristiti društveno i kulturno prihvatljive načine zadovoljavanja ličnih i zajedničkih potreba; |
|
|
4.4. |
ostvarivati dečja prava, poznavati osnovna ljudska prava i zalagati se za njihovo poštovanje; |
|
|
4.5. |
poznavati značaj i ulogu međunarodnih organizacija (Crveni krst, Crveni polumesec, OUN, Unesko, Unicef, itd.); |
|
|||
5. |
Osposobljavanje za samostalno učenje i istraživanje |
5.1. |
biti u stanju da razlikuje predrasude od naučnih znanja o društvenim i kulturnim pojavama i procesima; |
|
5.2. |
biti u stanju da razlikuje mitsku od naučne interpretacije društvenih i kulturnih pojava i procesa; |
|
|
|
5.3. |
umeti da iskaže svoje stavove i argumentovano vodi dijalog; |
|
|
5.4. |
pratiti i usmeravati procese sopstvenog učenja; |
|
|
5.5. |
učestvovati u grupnom radu i istraživačkim projektima; |
|
|
5.6. |
umeti da koristi i prikaže podatke tabelarno, grafički i shematski; |
|
|
5.7. |
kritički koristiti informacije (razlikuje bitno od nebitnog, povezuje, organizuje, procenjuje sa stanovišta verodostojnosti). |
|
|||
6. |
Odgovorno ophođenje prema sebi i aktivan odnos prema prirodnom i društvenom okruženju |
6.1. |
biti u stanju da doživi sebe kao ličnost, sa svim svojim osobenostima i u različitim društvenim ulogama; |
|
6.2. |
razviti samopoštovanje i odgovorno se odnositi prema sebi; |
|
|
6.3. |
razlikovati korisne od štetnih pojava po sopstvenu ličnost i svoje okruženje; |
|
|
|
6.4. |
konstruktivno rešavati sukobe sa vršnjacima i odraslima; |
|
|
6.5. |
poznavati važnost racionalnog korišćenja prirodnih i kulturnih resursa i ponašati se u skladu s tim; |
|
|
6.6. |
razviti odgovorno ophođenje prema kulturnom nasleđu; |
|
|
6.7. |
uspostaviti odgovoran odnos prema životinjama i biljkama kao jedinkama i kao vrstama. |
|
|||
7. |
Identifikovanje sopstvenih sposobnosti, veština, talenata i interesovanja u svrhe profesionalne orijentacije |
7.1. |
razumeti važnost profesionalnog opredeljenja; |
|
7.2. |
prepoznati sopstvene sposobnosti, veštine, talente i interesovanja; |
|
|
7.3. |
postaviti realne ciljeve u izboru budućeg zanimanja. |
|
|
|||
Društvene nauke i filozofija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik će: |
|||
|
|||
1. |
Poznavanje i razumevanje teorijskih osnova društvenih nauka i filozofije radi razumevanja društvenih i kulturnih pojava i procesa |
1.1. |
znati da navede i objasni osnovne pojmove društvenih nauka i filozofije (npr. društvo, država, kultura, ličnost, vrednosti, norme, kontinuitet i razvojnost, struktura, procesi, stanovništvo, itd.); |
|
1.2. |
umeti da koristi na odgovarajući način osnovne pojmove društvenih nauka i filozofije u razumevanju i objašnjavanju društvenih i kulturnih pojava i procesa; |
|
|
|
1.3. |
povezivati i koristiti znanja iz različitih društvenih nauka i humanističkih disciplina u razumevanju društvenih pojava i procesa; |
|
|
1.4. |
razumeti teorijske i metodološke specifičnosti društvenih nauka i filozofije; |
|
|
1.5. |
umeti da razlikuje vrednosne, analitičke i činjeničke iskaze; |
|
|
1.6. |
uvideti potrebu za neprekidnim preispitivanjem naučnih saznanja; |
|
|
1.7. |
umeti da napravi razliku između naučnih i paranaučnih teorija; |
|
|
1.8. |
umeti da objasni odnos nauke i tehnologije. |
|
|||
2. |
Poznavanje i razumevanje kontinuiteta, promenljivosti i razvojnosti društvenih i kulturnih pojava |
2.1. |
razumeti evolutivnu prošlost čoveka; |
|
2.2. |
znati da objasni dejstvo različitih društvenih i kulturnih činilaca i njihove međusobne odnose u istorijskim procesima (npr. tehnološki, demografski, psihički, ekonomski, vojni, politički, religijski); |
|
|
|
2.3. |
razumeti i moći da objasni razvojnost društvenih i kulturnih pojava; |
|
|
2.4. |
razumeti činioce kontinuiteta i promena društvenih i kulturnih pojava i umeti da ih objasni primerima (lokalna zajednica, države, regioni, kontinenti, planete); |
|
|
2.5. |
znati da objasni veze između prirodnih i kulturnih pojava i procesa, između društva i prirode, u prostoru i vremenu. |
|
|||
3. |
Poznavanje savremenih političkih, pravnih, ekonomskih, društvenih i ustanova kulture |
3.1. |
razumeti ustrojstvo i funkciju savremenih: |
|
|
- političkih ustanova (država, parlament, izborni sistemi, političke stranke); |
|
|
|
|
- pravnih ustanova (ustav, zakonodavstvo i pravosuđe); |
|
|
|
- ekonomskih ustanova (novac, profit, tržište kapitala, roba i usluga, radne snage, berza, preduzeće); |
|
|
|
- društvenih ustanova (vaspitno- obrazovne, zdravstvene, ustanove civilnog društva); |
|
|
|
- ustanova kulture (pozorišta, muzeji, galerije, itd.); |
|
|
3.2. |
biti osposobljen da koristi mogućnost ostvarivanja svojih prava i potreba putem savremenih pravnih, društvenih, političkih i ekonomskih ustanova; |
|
|
3.3. |
izgrađivati i iznositi stavove o lokalnim, regionalnim, nacionalnim i svetskim problemima. |
|
|||
4. |
Razvijanje sposobnosti učenja, istraživanja i kritičnog mišljenja |
4.1. |
koristiti pisane izvore informacija (knjige, časopisi, intervjui, novinski izveštaji, statistički podaci iz popisnih anketa); |
|
|
4.2. |
koristiti grafičke i likovne izvore informacija (tabele, geografske i istorijske karte, grafički prikazi, slike, video i digitalni zapisi); |
|
|
4.3. |
koristiti računar kao sredstvo za pisanje, računanje, pronalaženje, obradu i prikazivanje podataka (vladati najvažnijim aktuelnim programima i umeti da se kreće po informatičkim mrežama); |
|
|
4.4. |
koristiti usluge biblioteka, arhiva, muzeja; |
|
|
4.5. |
umeti da razlikuje bitne od nebitnih informacija i da procenjuje njihovu vrednost; |
|
|
4.6. |
analizirati i obrazlagati svoje stavove; |
|
|
4.7. |
argumentovano voditi dijalog; |
|
|
4.8. |
primenjivati stečena znanja pri formulisanju hipoteza za istraživanje; |
|
|
4.9. |
poznavati i koristiti logičke procedure u proveravanju hipoteza; |
|
|
4.10. |
moći samostalno i kao član tima da učestvuje u istraživačkim projektima; |
|
|
4.11. |
umeti da koristi elementarne istraživačke metode društvenih nauka; |
|
|
4.12. |
umeti da prati, procenjuje i upravlja procesom sopstvenog učenja. |
|
|||
5. |
Negovanje nacionalnog i kulturnog identiteta i uključivanje u različite društvene i kulturne grupe |
5.1. |
razumeti pojam nacionalnog, etničkog i kulturnog identiteta; |
|
5.2. |
razumeti i uvažavati raznolikost grupa koje postoje u društvu i kulturi u kojoj živi; |
|
|
5.3. |
komunicirati na društveno i kulturno prihvatljive načine; |
|
|
|
5.4. |
uvažavati druge i učestvovati u životu različitih društvenih i kulturnih grupa; |
|
|
5.5. |
poštovati rodnu ravnopravnost (ravnopravnost polova); |
|
|
5.6. |
izgraditi odgovoran odnos prema kulturnom nasleđu. |
|
|||
6. |
Razvijanje samosvesti, odgovorno ophođenje prema sebi i okruženju |
6.1. |
poštovati sebe i druge; |
|
6.2. |
graditi ličnu autonomiju, integritet, samokritičnost i upravljati sopstvenim životom; |
|
|
|
6.3. |
štititi svoje telesno i mentalno zdravlje; |
|
|
6.4. |
razumeti društvene i kulturne vrednosti i norme (etičke, pravne, estetske); |
|
|
6.5. |
znati da postoje društvene i kulturne vrednosti i norme drugačije od onih koje vladaju u njegovom okruženju i razvijati odnos tolerancije prema njihovim nosiocima; |
|
|
6.6. |
umeti da konstruktivno razrešava sukobe; |
|
|
6.7. |
izgraditi odgovoran odnos prema radu i uvažavati ljude svih profesija koje su u skladu sa društvenim i kulturnim vrednostima i normama; |
|
|
6.8. |
razumeti značaj porodice i poznavati njene funkcije u društvu; |
|
|
6.9. |
prepoznavati pojave štetne po prirodno i društveno okruženje i angažovati se u borbi protiv njih; |
|
|
6.10. |
znati da se odgovorno ophodi prema biljkama i životinjama kao jedinkama i kao vrstama. |
|
|||
7. |
Odlučivanje o profesionalnoj orijentaciji u uslovima društvene i profesionalne pokretljivosti |
7.1. |
razumeti pojmove tržišta i tržišta rada, društvene i profesionalne pokretljivosti; |
|
7.2. |
prepoznavati činioce društvene i profesionalne pokretljivosti; |
|
|
7.3. |
uzimati u obzir sopstvene sposobnosti, interesovanja, iskustva i podatke o društvenoj i profesionalnoj pokretljivosti pri odlučivanju o vlastitoj profesionalnoj orijentaciji. |
|
|
|||
Društvene nauke i filozofija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik će: |
|||
|
|||
1. |
Poznavanje i razumevanje teorijskih osnova društvenih nauka i filozofije radi razumevanja društvenih i kulturnih pojava i procesa |
1.1. |
znati da navede i objasni osnovne pojmove društvenih nauka i filozofije (npr. društvo, država, kultura, ličnost, vrednosti, norme, kontinuitet i razvojnost, struktura, procesi, stanovništvo, itd.); |
|
1.2. |
umeti da koristi na odgovarajući način osnovne pojmove društvenih nauka i filozofije u razumevanju i objašnjavanju društvenih i kulturnih pojava i procesa; |
|
|
|
1.3. |
umeti da razlikuje vrednosne, analitičke i činjeničke iskaze; |
|
|
1.4. |
umeti da razlikuje naučne i paranaučne teorije, literaturu i informacije; |
|
|
1.5. |
razumeti odnos nauke i tehnologije. |
|
|||
2. |
Poznavanje i razumevanje kontinuiteta, promenljivosti i razvojnosti društvenih i kulturnih pojava |
2.1. |
razumeti evolutivnu prošlost čoveka; |
|
2.2. |
razumeti dejstvo različitih društvenih i kulturnih činilaca i njihove međusobne odnose u istorijskim procesima (npr. tehnološki, demografski, psihički, ekonomski, vojni, politički, religijski); |
|
|
|
2.3. |
razumeti razvojnost društvenih i kulturnih pojava; |
|
|
2.4. |
umeti da uoči činioce kontinuiteta i promena društvenih i kulturnih pojava; |
|
|
2.5. |
razumeti veze između prirodnih i kulturnih pojava i procesa, između društva i prirode, u prostoru i vremenu. |
|
|||
3. |
Poznavanje savremenih političkih, pravnih, ekonomskih, društvenih i ustanova kulture |
3.1. |
poznavati ustrojstvo i funkciju savremenih: |
|
|
- političkih ustanova (država, parlament, izborni sistemi, političke stranke); |
|
|
|
|
- pravnih ustanova (ustav, zakonodavstvo i pravosuđe); |
|
|
|
- ekonomskih ustanova, (novac, profit, tržište kapitala, roba i usluga, radne snage, berza, preduzeće); |
|
|
|
- društvenih ustanova (vaspitno- obrazovne, zdravstvene, ustanove civilnog društva); |
|
|
|
- ustanova kulture (pozorišta, muzeji, galerije, itd.); |
|
|
3.2. |
biti osposobljen da koristi mogućnost ostvarivanja svojih prava i potreba putem savremenih pravnih, društvenih, političkih i ekonomskih ustanova; |
|
|
3.3. |
izgrađivati i iznositi stavove o lokalnim, regionalnim, nacionalnim i svetskim problemima. |
|
|||
4. |
Razvijanje sposobnosti učenja, istraživanja i kritičkog mišljenja |
4.2. |
koristiti pisane izvore informacija (knjige, časopisi, intervjui, novinski izveštaji, statistički podaci iz popisnih anketa); |
|
|
4.3. |
koristiti grafičke i likovne izvore informacija (tabele, geografske i istorijske karte, grafički prikazi, slike, video i digitalni zapisi); |
|
|
4.4. |
koristiti računar kao sredstvo za pisanje, računanje, pronalaženje, obradu i prikazivanje podataka (vladati najvažnijim aktuelnim programima i umeti da se kreće po informatičkim mrežama); |
|
|
4.5. |
koristiti usluge biblioteka i muzeja; |
|
|
4.6. |
umeti da razlikuje bitne od nebitnih informacija; |
|
|
4.7. |
analizirati i obrazlagati svoje stavove; |
|
|
4.8. |
argumentovano voditi dijalog; |
|
|
4.9. |
moći samostalno i kao član tima da učestvuje u jednostavnim istraživačkim projektima; |
|
|
4.10. |
umeti da prati, procenjuje i upravlja procesom sopstvenog učenja. |
|
|||
5. |
Negovanje nacionalnog i kulturnog identiteta i uključivanje u različite društvene i kulturne grupe |
5.2. |
razumeti pojam nacionalnog, etničkog i kulturnog identiteta; |
|
5.3. |
razumeti i uvažavati raznolikost grupa koje postoje u društvu i kulturi u kojoj živi; |
|
|
|
5.4. |
komunicirati na društveno i kulturno prihvatljive načine; |
|
|
5.5. |
uvažavati druge i učestvovati u životu različitih društvenih i kulturnih grupa; |
|
|
5.6. |
poštovati rodnu ravnopravnost (ravnopravnost polova); |
|
|
5.7. |
izgraditi odgovoran odnos prema kulturnom nasleđu. |
|
|||
6. |
Razvijanje samosvesti, odgovorno ophođenje prema sebi i okruženju |
6.2. poštovati sebe i druge; |
|
|
|
|
|
|
|
6.4. |
štititi svoje telesno i mentalno zdravlje; |
|
|
6.5. |
razumeti društvene i kulturne vrednosti i norme (etičke, pravne, estetske); |
|
|
6.6. |
znati da postoje društvene i kulturne vrednosti i norme drugačije od onih koje vladaju u njegovom okruženju i razvijati odnos tolerancije prema njihovim nosiocima; |
|
|
6.7. |
umeti da konstruktivno razrešava sukobe; |
|
|
6.8. |
izgraditi odgovoran odnos prema radu i uvažavati ljude svih profesija koje su u skladu sa društvenim i kulturnim vrednostima i normama; |
|
|
6.9. |
razumeti značaj porodice i poznavati njene funkcije u društvu; |
|
|
6.10. |
prepoznavati pojave štetne po prirodno i društveno okruženje i angažovati se u borbi protiv njih; |
|
|
6.11. |
znati da se odgovorno ophodi prema biljkama i životinjama kao jedinkama i kao vrstama. |
|
|||
7. |
Odlučivanje o profesionalnoj orijentaciji u uslovima društvene i profesionalne pokretljivosti |
7.2. |
razumeti pojmove tržišta i tržišta rada, društvene i profesionalne pokretljivosti; |
|
7.3. |
prepoznati činioce društvene i profesionalne pokretljivosti; |
|
|
7.4. |
uzimati u obzir sopstvene sposobnosti, interesovanja, iskustva i podatke o društvenoj i profesionalnoj pokretljivosti pri odlučivanju o vlastitoj profesionalnoj orijentaciji. |
|
|
|||
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik: |
|||
|
|||
1. |
Razvijanje jezičkih sposobnosti i osposobljavanje učenika da komunicira u svakodnevnim situacijama iz neposrednog okruženja |
1. |
Koristi receptivne jezičke veštine (slušanje, čitanje) u komunikativnim situacijama u vezi sa neposrednim okruženjem i ličnim potrebama. |
|
2. |
Koristi veštine jezičke produkcije (govorenje, pisanje) u komunikativnim situacijama u vezi sa neposrednim okruženjem i ličnim potrebama. |
|
|
|||
2. |
Podsticanje razvoja mišljenja i izgrađivanje svesti o sebi i o okruženju |
3. |
Aktivno učestvuje u interakciji sa sagovornicima iz neposrednog okruženja. |
|
4. |
Ume da prenese sadržaj kratke poruke/teksta. |
|
|
|||
3. |
Razvijanje svesti o sopstvenoj kulturi i tradiciji, kao i o postojanju drugih kultura |
5. |
Prepoznaje osnovne elemente jezičkog sistema. |
|
6. |
Čita i razume tekstove iz nacionalne i opšte književnosti za decu, razume njihove osnovne poruke i počinje da razvija sopstveni čitalački ukus. |
|
|
|||
4. |
Bogaćenje mašte i razvijanje kreativnosti |
7. |
Prati i koristi medijske tekstove koji odgovaraju njegovom uzrastu. |
|
|||
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik: |
|||
|
|||
1. |
Razvijanje jezičkih sposobnosti i osposobljavanje učenika da komunicira u najčešćim formama diskursa društvene zajednice u kojoj se određeni jezik govori. |
1. |
Uspešno koristi receptivne jezičke veštine (slušanje, čitanje) u različitim svakodnevnim komunikativnim situacijama. |
|
2. |
Uspešno koristi veštine jezičke produkcije (govorenje, pisanje) u različitim svakodnevnim komunikativnim situacijama. |
|
|
3. |
Aktivno učestvuje u interakciji koristeći formu obraćanja primerenu sagovorniku i komunikativnoj situaciji. |
|
|
|||
2. |
Podsticanje razvoja mišljenja i ovladavanja sopstvenim misaonim procesima; razvijanje sposobnosti za uočavanje veza i odnosa u širem okruženju i za objektivno sagledavanje stvarnosti. |
4. |
Ume da prenese osnovna značenja poruke/teksta. |
|
5. |
Poseduje osnovna funkcionalna znanja o jezičkoj strukturi, funkcijama i normi. |
|
|
6. |
Čita i razume tekstove iz nacionalne i opšte književne i kulturne baštine, prepoznaje njihove osnovne vrednosti i razvija sopstveni čitalački ukus. |
|
|
7. |
Prati i koristi medijske tekstove koji odgovaraju njegovom uzrastu, tumači ih i zauzima stav o njima. |
|
|
|||
3. |
Sticanje osnovnog uvida u sopstvenu kulturu i tradiciju i druge savremene kulture. |
|
|
|
|||
4. |
Bogaćenje mašte i razvijanje kreativnosti i ličnog izraza. |
|
|
|
|||
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik: |
|||
|
|||
1. |
Razvijanje jezičkih sposobnosti i osposobljavanje učenika da efikasno komunicira u osnovnim formama diskursa društvene zajednice u kojoj se određeni jezik govori. |
1. |
Vlada receptivnim jezičkim veštinama (slušanje, čitanje) u različitim komunikativnim situacijama. |
|
2. |
Vlada veštinama jezičke produkcije (govorenje, pisanje) u različitim komunikativnim situacijama. |
|
|
3. |
Učestvuje u različitim oblicima interakcije koristeći stil i formu obraćanja primerenu sagovorniku i komunikativnoj situaciji. |
|
|
|||
2. |
Razvijanje sposobnosti mišljenja i kritičkog stava prema stvarnosti. |
4. |
Može da preoblikuje jezičku poruku/tekst, ne menjajući joj značenje, u skladu sa različitim komunikativnim potrebama. |
|
5. |
Poseduje funkcionalna znanja o jeziku, jezičkoj strukturi, funkcijama, i normi. |
|
|
|||
3. |
Upoznavanje sa sopstvenom kulturom, književnom tradicijom, drugim savremenim kulturama, kao i univerzalnim vrednostima humanističke baštine i višejezičnosti. |
6. |
Čita i razume tekstove iz nacionalne i opšte književne i kulturne baštine, uočavajući njihove estetske, moralne, emocionalne, jezičke i kulturne vrednosti; razvija sopstveni čitalački ukus i samostalnost u recepciji književnog dela. |
|
|||
4. |
Oplemenjivanje i bogaćenje mašte, upućivanje u simboličke forme, i negovanje ličnog izraza i komunikativnosti učenika. |
7. |
Prati i koristi medije, interpretira i preispituje medijske tekstove različitih vrsta. |
|
|||
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik: |
|||
|
|||
1. |
Unapređenje jezičkih sposobnosti i znanja stečenih u obaveznom obrazovanju i osposobljavanje učenika da efikasno komunicira koristeći različite forme diskursa društvene zajednice u kojoj se određeni jezik govori. |
1. |
Vlada receptivnim jezičkim veštinama (slušanje i čitanje) u širokom spektru komunikativnih situacija. |
|
2. |
Vlada veštinama jezičke produkcije (govorenje, pisanje) u širokom spektru komunikativnih situacija. |
|
|
3. |
Učestvuje u različitim oblicima interakcije prilagođavajući jezički izraz sagovorniku i komunikativnoj situaciji. Samostalno osmišljava različite strategije za rešavanje problema i konflikata u komunikaciji. |
|
|
4. |
Može da, bez izmene značenja, preoblikuje najraznovrsnije jezičke sadržaje/tekstove u skladu sa različitim komunikativnim potrebama. |
|
|
|||
2. |
Razvijanje sposobnosti apstraktnog i kreativnog mišljenja i kritičkog promišljanja stvarnosti. |
5. |
Poseduje funkcionalna i analitička znanja o jeziku, jezičkoj strukturi, funkcijama i normi. |
|
6. |
Selektivno i kritički prati, preispituje i vrednuje medijske tekstove različitih vrsta. |
|
|
|||
3. |
Unapređenje znanja o sopstvenoj kulturi i drugim savremenim i klasičnim kulturama, književnoj tradiciji, kao i o univerzalnim vrednostima humanističke baštine i višejezičnosti. |
|
|
|
|||
4. |
Razvijanje kreativnih sposobnosti i negovanje ličnog izraza i komunikativnosti učenika. |
|
|
|
|||
5. |
Razvijanje sposobnosti za dalje usavršavanje u profesionalnom, društvenom, javnom i drugim domenima. |
|
|
|
|||
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
|
|||
CILJEVI |
ISHODI |
||
Učenik: |
|||
|
|||
1. |
Unapređenje jezičkih sposobnosti i znanja stečenih u obaveznom obrazovanju i osposobljavanje učenika da efikasno komunicira koristeći različite forme diskursa društvene zajednice u kojoj se određeni jezik govori. |
1. |
Vlada receptivnim jezičkim veštinama (slušanje i čitanje) u širokom spektru komunikativnih situacija. |
|
2. |
Vlada veštinama jezičke produkcije (govorenje, pisanje) u širokom spektru komunikativnih situacija. |
|
|
3. |
Učestvuje u različitim oblicima interakcije prilagođavajući jezički izraz sagovorniku i komunikativnoj situaciji. Samostalno osmišljava različite strategije za rešavanje problema i konflikata u komunikaciji. |
|
|
|||
2. |
Razvijanje sposobnosti apstraktnog i kreativnog mišljenja i kritičkog promišljanja stvarnosti. |
4. |
Može da, bez izmene značenja, preoblikuje najraznovrsnije jezičke sadržaje/tekstove u skladu sa različitim komunikativnim potrebama. |
|
5. |
Poseduje funkcionalna znanja o jeziku, jezičkoj strukturi, funkcijama i normi. |
|
|
|
6. |
Selektivno i kritički prati, preispituje i vrednuje medijske tekstove različitih vrsta. |
|
|||
3. |
Unapređenje znanja o sopstvenoj kulturi i drugim savremenim i klasičnim kulturama, književnoj tradiciji, kao i o univerzalnim vrednostima humanističke baštine i višejezičnosti. |
|
|
|
|||
4. |
Razvijanje kreativnih sposobnosti i negovanje ličnog izraza i komunikativnosti učenika. |
|
|
|
|||
5. |
Razvijanje sposobnosti za dalje usavršavanje u profesionalnom, društvenom, javnom i drugim domenima. |
|
|
|
Jezik, književnost i komunikacija
Maternji jezik - prvi ciklus
Cilj nastave maternjeg jezika u prvom ciklusu jeste da učenik koristi osnovne tehnike čitanja i pisanja na pismu (pismima) maternjeg jezika, kao i druge jezičke kompetencije radi uspešnog komuniciranja, čitanja i razumevanja različitih vrsta tekstova, proširivanja sopstvenih znanja i razmene iskustava.
Ishodi:
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku prvog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prati i razume kratke tekstove različitih vrsta (izlaganja, saopštenja, didaktička uputstva, književne tekstove) na standardnom jeziku, prikupljajući informacije i bogateći znanja i rečnik |
|
|
- |
uočava da se u građenju poruka povezuju govor i drugi oblici izražavanja (pokret, slika, muzika, itd.) |
|
|||
|
Čitanje |
- |
tečno čita pismo (pisma) maternjeg jezika |
|
|
- |
primenjuje osnovne veštine i strategije čitanja |
|
|
- |
čita kratke tekstove različitih vrsta, prikupljajući informacije, bogateći znanja i rečnik, razvijajući iskustvo i maštu |
|
|
- |
čita i razume nelinearne elemente teksta (ilustracije, legende, tabele, jednostavne dijagrame) |
|
|
- |
koristi sadržaj knjige da bi pronašao traženi deo |
|
|
- |
uočava delove teksta (naslovi, podnaslovi, ime autora, odeljci, pasusi) |
|
|
- |
koristi slikovni rečnik ili rečnik na kraju knjige da bi otkrio značenje nepoznate reči |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
pravilno izgovara glasove, reči i izraze, i pravilno intonira rečenicu |
|
|
- |
govori tečno, odgovarajućim tempom |
|
|
- |
koristi plan da bi pripremio kraće saopštenje o poznatoj temi |
|
|
- |
jasno formuliše iskaze, primereno govornoj situaciji |
|
|
- |
izražava misli, ideje, osećanja i stavove o raznim temama iz svog neposrednog okruženja, na osnovu iskustva i mašte |
|
|
- |
napamet govori kratke tekstove (recituje, govori po ulogama) |
|
|||
|
Pisanje |
- |
koristi pismo (pisma) maternjeg jezika poštujući pravopis |
|
|
- |
vlada osnovnim veštinama i strategijama pisanja |
|
|
- |
piše kraće tekstove različitih formi i namena izražavajući misli, ideje, osećanja i stavove o raznim temama iz neposrednog okruženja, na osnovu iskustva ili mašte |
|
Interakcija |
- |
tolerantno i bez ustručavanja učestvuje u razgovoru držeći se teme i koristeći jezička sredstva primerena uzrastu i komunikativnoj situaciji |
|
- |
ume da saopšti i obrazloži svoj stav o nekom spornom pitanju (npr. prilikom igre sa vršnjacima) |
|
- |
ume da obavi telefonski razgovor |
|
- |
postavlja pitanja i daje odgovore, i u usmenom i u pisanom obliku, pridržavajući se konverzacijskih uzusa |
|
- |
koristi osnovne forme pisane komunikacije, tj. ume da napiše: pismo, poruku, spisak, obaveštenje, oglas, razglednicu, pozivnicu |
|
||
Medijacija |
- |
formira i preoblikuje iskaze i kraće tekstove uz pomoć verbalnih i neverbalnih sredstava radi prenošenja osnovnih značenja |
|
- |
izdvaja ključne reči iz kratkog teksta |
|
- |
daje naslov tekstu, slici, stripu; daje podnaslove delovima teksta |
|
||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
koristi sopstveno znanje i iskustvo, kao i druge tekstove/ materijale da bi razumeo ono što čita |
- |
razlikuje stvarno od imaginarnog |
|
- |
prepoznaje i izdvaja osnovne ideje u tekstu |
|
- |
izdvaja i opisuje: zaplet, mesto i vreme događaja, sled događaja, glavne aktere i njihove osobine |
|
|
- |
prepoznaje figurativni jezik u književnom i neknjiževnom tekstu |
|
- |
izražava sopstveni utisak/mišljenje/stav o pročitanom potkrepljujući ga tekstom |
|
||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje glasove/slova, reči i rečenice |
- |
prepoznaje i razlikuje vrste reči (zajedničke i vlastite imenice, glagole, opisne prideve i lične zamenice) |
|
|
- |
razlikuje obaveštajnu, upitnu i zapovednu rečenicu |
|
- |
ume da podeli reč na slogove (jednostavniji slučajevi) |
|
- |
razlikuje osnovne glagolske oblike za iskazivanje prošlosti, sadašnjosti i budućnosti |
|
- |
identifikuje osnovne oblike promenljivih reči (npr. nominativ imenskih reči, odn. infinitiv glagola) kako bi mogao da upotrebljava rečnik |
|
- |
razlikuje reči istog i suprotnog značenja; reči koje označavaju nešto umanjeno/uvećano |
|
- |
razlikuje doslovno od prenesenog značenja |
|
- |
zna napamet alfabet (alfabete) maternjeg jezika |
|
- |
poseduje aktivan i pasivan rečnik koji odgovara njegovom uzrastu |
|
||
Znanja o književnosti |
- |
razlikuje književni tekst od ostalih vrsta tekstova |
- |
razlikuje osnovne vrste književnog izražavanja (stih i prozu, pesmu i priču) |
|
|
- |
poznaje jednostavne književnojezičke forme (bajka, basna, mit, anegdota, šaljiva priča, priča o životinjama, vic ili dosetka, poslovica, zagonetka, razbrajalica) |
|
||
Medijska pismenost |
- |
poznaje i koristi različite medije (npr. novine i časopise, filmove, TV-emisije, kompakt-diskove, i sl. namenjene deci) radi informisanja, obrazovanja, zabave |
|
- |
na elementarnom nivou tumači značenje medijskih poruka (saopštava šta je uočio, šta je naučio; šta mu se dopada i zašto, i sl.) |
|
- |
izražava ideje, iskustva, stavove i maštu kroz grupno i samostalno oblikovanje jednostavnih medijskih tekstova (strip, novine, plakat, karikatura, itd.) |
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave maternjeg jezika u drugom ciklusu jeste dalji razvoj jezičkih i komunikativnih kompetencija proširivanjem znanja o jeziku, književnosti i kulturi, kao i podsticanje upotrebe stečenih znanja i umenja za razvijanje individualnih potencijala, ličnog izraza i socijalnih sposobnosti učenika. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku drugog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prati i razume tekstove različitih vrsta (izlaganja, saopštenja, obaveštenja, književne tekstove) na standardnom jeziku, prikupljajući informacije i bogateći znanja i rečnik |
|
|
- |
razlikuje standardni jezik od nestandardnih varijeteta |
|
|
- |
prepoznaje i razume implicitno u govoru |
|
|||
|
Čitanje |
- |
čita različite vrste tekstova u različite svrhe (prikupljanje informacija, bogaćenje znanja i rečnika, razvijanje iskustva i mašte), koristeći odgovarajuće strategije čitanja |
|
|
- |
povezuje podatke iz teksta; upoređuje ih sa prethodno pročitanim ili sa onim što već zna |
|
|
- |
čita i razume nelinearne elemente teksta (ilustracija, legenda, tabela, dijagram, fusnota) |
|
|
- |
ume da otkrije značenje nepoznatih reči i izraza na osnovu konteksta i/ili pomoću rečnika |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
jasno izražava misli, ideje, osećanja, stavove i maštu koristeći strategije za organizaciju govora i prilagođavajući jezički izraz temi i komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
koristi različite forme usmenog diskursa - deskripcija, naracija |
|
|
- |
napamet govori kraće tekstove (recituje, govori po ulogama) |
|
|||
|
Pisanje |
- |
ume jasno i koherentno da izrazi misli, ideje, osećanja, stavove i maštu koristeći različite strategije pisanja |
|
|
- |
piše tekstove različitih formi i namena, poštujući pravopis |
|
|
- |
oslanja se na različite izvore informacija, kao i na sopstvena znanja i iskustva prilikom pisanja |
|
|
- |
navodi/citira izvore informacija |
|
|
- |
pregleda i rediguje sopstveni tekst |
|
|
- |
koristi nelinearne elemente teksta (npr. ilustracija, tabela, jednostavan dijagram) da bi tekst učinio jasnijim za čitaoca |
|
Interakcija |
- |
ume da inicira, podrži, vodi i okonča razgovor držeći se teme i koristeći jezička sredstva primerena komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
uvažava sagovornika, prepoznaje, razume i poštuje specifičnosti drugog i drugih |
|
|
- |
daje svoj doprinos u diskusiji iznoseći relevantne argumente |
|
|
- |
koristi različite forme pisane komunikacije |
|
|
|||
Medijacija |
- |
prepričava, sažima i rezimira sadržaj interakcije/teksta |
|
|
- |
izdvaja ključne reči iz teksta |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
razume i može da objasni kako se razvijaju radnja, kompozicija i motivi |
|
- |
razume figurativnu upotrebu jezika u književnom i neknjiževnom tekstu |
||
|
- |
razume i može da objasni razliku između autora i lika, pesnika i lirskog subjekta |
|
|
- |
prepoznaje različite uglove gledanja, mišljenja i stavove u tekstu |
|
|
- |
zauzima stav o tekstu i obrazlaže ga pozivajući se na sam tekst, kao i na druga iskustva i znanja |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje i razlikuje vrste reči |
|
- |
prepoznaje i razlikuje tipične rečenične konstituente |
||
|
- |
poznaje tipične morfološke paradigme (flektivne i derivacione) |
|
|
- |
poseduje aktivan i pasivan rečnik koji odgovara njegovom uzrastu |
|
|
|||
Znanja o književnosti |
- |
razlikuje tri osnovna književna roda (lirika, epika, drama) |
|
- |
razlikuje književni rod od književne vrste |
||
|
- |
razlikuje osnovne epske vrste (roman, pripovetka, basna, bajka, epska pesma), lirske vrste (opisna, misaona, ljubavna, rodoljubiva pesma, itd.), dramske vrste (komedija, drama za decu, radio-drama, itd.) |
|
|
- |
razlikuje narodnu (usmenu) i autorsku književnost |
|
|
- |
prepoznaje najčešća stilska sredstva |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
selektivno koristi medije za informisanje, obrazovanje i zabavu |
|
|
- |
izražava i obrazlaže stav o medijskim sadržajima iz domena svog interesovanja |
|
|
- |
izražava stavove, ideje, osećanja, maštu i iskustva kroz grupno i samostalno oblikovanje jednostavnijih medijskih tekstova |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave maternjeg jezika u trećem ciklusu jeste da učenik: |
|||
- dosegne nivo jezičkih i komunikativnih znanja i sposobnosti koji će mu omogućiti da, koristeći standardni oblik maternjeg jezika, efikasno komunicira u usmenom i pisanom obliku u različitim situacijama i u različite svrhe, |
|||
- stekne znanja o jeziku, književnosti i medijima relevantna za njegovo buduće obrazovanje i profesionalni razvoj. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku obaveznog obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prati i razume duže i složenije tekstove različitih vrsta (izlaganja, saopštenja, obaveštenja, književne tekstove) na standardnom jeziku, prikupljajući informacije i bogateći znanja i rečnik |
|
|
- |
prepoznaje i razume implicitno i višeznačno u govoru |
|
|
- |
razume upotrebu različitih govornih stilova i registara |
|
|
- |
ima razvijenu kulturu slušanja u različitim komunikativnim situacijama (npr. predavanje, razgovor, diskusija) |
|
|||
|
Čitanje |
- |
čita različite vrste dužih i složenijih tekstova u različite svrhe (prikupljanje informacija, bogaćenje znanja i rečnika, razvijanje iskustva i mašte), prilagođavajući strategiju čitanja cilju čitanja i vrsti teksta |
|
|
- |
povezuje informacije unutar teksta i između više različitih tekstova i samostalno izvodi zaključke na osnovu njih |
|
|
- |
čita i razume nelinearne elemente teksta (ilustracija, legenda, tabela, dijagram, grafikon, shematski prikaz, fusnota, itd.) |
|
|
- |
koristi različite mogućnosti da otkrije značenje nepoznatih reči i izraza (kontekst, analogija; izdvajanje delova reči; pronalaženje informacije u rečniku, enciklopediji, priručniku, bazi podataka i na Internetu) |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
jasno i precizno izražava misli, ideje, osećanja, stavove i maštu, koristeći odgovarajuće strategije za organizaciju govora i prilagođavajući jezički izraz temi i komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
ume da opisuje, priča, objašnjava, argumentuje, ubeđuje, zabavlja govoreći o različitim temama u različitim komunikativnim situacijama |
|
|
- |
napamet govori različite tekstove (recituje, govori po ulogama) |
|
|||
|
Pisanje: |
- |
piše jasan i logički strukturiran tekst o različitim temama u različite svrhe, poštujući pravopis |
|
|
- |
koristi različite strategije pripremanja i redigovanja teksta |
|
|
- |
koristi i pravilno navodi različite izvore |
|
|
- |
prilagođava grafičku formu teksta njegovoj logičkoj strukturi i nameni |
|
|
- |
koristi nelinearne elemente teksta (npr. tabela, dijagram, grafikon, fusnota) da bi tekst učinio jasnijim za čitaoca |
|
Interakcija |
- |
uspešno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima, diskusijama i debatama prilagođavajući jezički izraz komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
uvažava sagovornika, prepoznaje, razume i poštuje individualne i kulturne specifičnosti drugog i drugih |
|
|
- |
prepoznaje probleme u komunikaciji i daje svoj doprinos u njihovom razrešavanju |
|
|
- |
vlada konvencijama obraćanja u pisanoj formi: ume da napiše različite vrste poruka, pisama, zahteva, molbi, itd. |
|
|
|||
Medijacija |
- |
prepričava, sažima i rezimira sadržaj interakcije, odnosno teksta u skladu sa potrebama/namenom |
|
|
- |
izdvaja ključne reči iz teksta u skladu sa različitim potrebama/namenama |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
ima svest o značaju čitanja i izgrađenu potrebu da čita književna dela iz nacionalne i svetske baštine |
|
- |
uočava strukturu teksta i načine uspostavljanja njegove semantičke celovitosti |
||
- |
razume različite uglove gledanja, mišljenja i stavove u tekstu, kao i eksplicitno i implicitno u tekstu |
||
|
- |
zauzima kritički stav o tekstu i obrazlaže ga pozivajući se na sam tekst, kao i na druga iskustva i znanja |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
poseduje osnovna sociolingivistička znanja o maternjem jeziku i njegovom okruženju |
|
|
- |
ima izgrađenu svest o mestu i značaju nacionalnog standardnog jezika |
|
|
- |
poseduje funkcionalna znanja o strukturi maternjeg jezika, jezičkim funkcijama i normi |
|
|
- |
poseduje odgovarajući leksičko-terminološki fond |
|
|
- |
poznaje osnovne jezičke i komunikacijske priručnike i zna da se služi njima |
|
|
- |
ume da (pro)ceni sopstveno znanje i zna na koji način da održava i dalje razvija stečena znanja i veštine |
|
|
|||
Znanja o književnosti |
- |
razume pojam i funkciju književnosti |
|
- |
poseduje osnovna književnoteorijska znanja i ume da ih primenjuje |
||
|
- |
razume pojam književnog roda i vrste i poznaje njihovu klasifikaciju |
|
|
- |
zna osnovne književne stilove i epohe (npr. klasicizam, romantizam, realizam) |
|
|
- |
poznaje osnovne književno-naučne (nefikcionalne) vrste (npr. biografija, autobiografija, dnevnik, letopis, hronika) |
|
|
- |
ima razvijenu svest o potrebi negovanja sopstvene književne kulture |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
poznaje funkcije, upotrebu, uticaj i značaj medija |
|
|
|||
|
- |
identifikuje različita gledišta o istoj temi u okviru istog medijskog teksta; poredi različite prikaze istog događaja u različitim medijima |
|
|
- |
izražava stavove, ideje, sopstvena iskustva i maštu kroz grupno i samostalno oblikovanje medijskih tekstova |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave maternjeg jezika i književnosti u opštem srednjem obrazovanju jeste da svaki učenik, u okviru sopstvenih sposobnosti i mogućnosti, maksimalno razvije jezičke i komunikativne kompetencije koje mu omogućavaju uspešnu i efikasnu komunikaciju u različitim društvenim prilikama, kao i da se osposobi za dalje stručno i profesionalno usavršavanje. Tokom opšteg srednjeg obrazovanja učenik takođe treba da stekne funkcionalna i teorijska znanja o jeziku i književnosti, i o njihovoj ulozi u društvu. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku opšteg srednjeg obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prati i razume složene tekstove različitih vrsta (izlaganja, saopštenja, obaveštenja, stručne i književne tekstove) na standardnom jeziku, organizujući, odabirajući i razvrstavajući primljene informacije u različite srhe |
|
|
- |
razlikuje i toleriše govorne varijetete; razume upotrebu različitih stilova i registara |
|
|
- |
ima razvijenu kulturu slušanja u različitim komunikativnim situacijama (npr. dijalog, diskusija, debata, predavanje) |
|
|||
|
Čitanje |
- |
čita različite vrste složenih tekstova u različite svrhe, koristeći odgovarajuće tehnike i strategije čitanja; prilagođava tehniku čitanja cilju čitanja i vrsti teksta i samostalno odabira relevantne izvore |
|
|
- |
povezuje informacije unutar teksta i između više različitih tekstova, uspostavljajući logičku hijerarhiju među njima |
|
|
- |
samostalno izvodi zaključke na osnovu teksta i formira stav |
|
|
- |
koristi različite mogućnosti za utvrđivanje značenja nepoznatih reči i izraza (npr. gramatička i semantička analiza; analogija, kontekst; pronalaženje informacije u rečniku, enciklopediji, priručniku, bazi podataka i na Internetu) |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
uobličava logički koherentne iskaze različite dužine, složenosti, forme i tematike, koristeći odgovarajuće strategije za organizaciju govora i prilagođavajući jezički izraz temi i komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
govori u zadatim okolnostima (recitacija, beseda, prezentacija, promocija, učestvovanje u predstavi) |
|
|
- |
poštuje ortoepsku normu standardnog jezika |
|
|||
|
Pisanje |
- |
uobličava jasne i logički koherentne tekstove različite dužine, složenosti, forme i tematike, koristeći odgovarajuće tehnike pripremanja i redigovanja teksta i poštujući pravopisnu normu |
|
|
- |
koristi i pravilno navodi različite izvore |
|
|
- |
prilagođava ukupnu organizaciju i grafičku formu teksta njegovoj logičkoj strukturi i nameni |
|
|
- |
koristi nelinearne elemente teksta (ilustracija, shema, tabela, dijagram, grafikon, fusnota) da bi tekst učinio jasnijim za čitaoca |
|
Interakcija |
- |
uspešno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima, diskusijama i debatama o različitim temama, prilagođavajući se komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
ume da oceni sopstvenu poziciju u datim komunikativnim okolnostima i ponaša se u skladu sa njom |
|
|
- |
uvažava sagovornika, prepoznaje, razume i poštuje individualne i kulturne specifičnosti drugog i drugih i određuje se u odnosu na njih |
|
|
- |
efikasno prilagođava izlaganje različitim vremenskim ograničenjima |
|
|
- |
u argumentaciji integriše informacije i ideje iz različitih izvora navodeći njihovo poreklo |
|
|
- |
prepoznaje probleme i konflikte u komunikaciji i daje svoj doprinos njihovom prevazilaženju |
|
|
- |
vlada konvencijama obraćanja u pisanoj formi: ume da napiše različite vrste poruka, pisama, zahteva, molbi; ume da reaguje na javne pozive, oglase, peticije, ankete i konkurse |
|
|
|||
Medijacija |
- |
tumači, prepričava, sažima, rezimira sadržaj interakcije, odn. teksta u skladu sa potrebama/namenom |
|
|
- |
izdvaja ključne reči iz teksta o poznatoj ili nepoznatoj temi u skladu sa različitim potrebama/namenama |
|
|
|||
Interpretacija/Interakcija sa tekstom |
- |
uočava relevantne stilske, tematsko-motivske, morfološke i žanrovske osobine teksta |
|
- |
prepoznaje inherentna svojstva dela (npr. ozbiljno, tragično, komično; imaginativno, stvarno; parodijsko, ironično) |
||
|
- |
poseduje razvijen čitalački ukus; samostalno tumači delo i sudi o njemu |
|
|
- |
služi se sekundarnom literaturom pri interpretaciji teksta |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
jezik posmatra kao celovit sistem sa višestrukim funkcijama |
|
|
- |
poseduje osnovna sociolingvistička znanja o maternjem jeziku i njegovom okruženju |
|
|
- |
poznaje i razlikuje jezičke jedinice (reč, sintagma, rečenica, tekst); razume odnose među njima i jezičku hijerarhiju |
|
|
- |
razume pojam rečenične perspektive u odnosu na strukturu i funkciju rečenice i teksta |
|
|
- |
razume i koristi odgovarajući leksičko-terminološki fond |
|
|
- |
svestan je promena u jeziku i poznaje istorijat maternjeg jezika |
|
|
- |
poseduje osnovna znanja o savremenim lingvističkim disciplinama |
|
|
- |
služi se opštim i stručnim jezičkim i komunikacijskim priručnicima |
|
|
- |
ume da (pro)ceni sopstveno znanje i zna na koji način da održava i dalje razvija stečena znanja i veštine |
|
|
|||
Znanja o književnosti |
- |
razume pojam i funkciju književnosti |
|
- |
razlikuje pojam književnosti od znanja o književnosti i poznaje osnovne načine proučavanja književnog dela (književna kritika, teorija i istorija) |
||
|
- |
poseduje osnovna znanja iz teorije proze i teorije stiha |
|
|
- |
prepoznaje figurativni jezik u književnom i neknjiževnom tekstu i razume njegovo značenje; razume značaj različitih stilskih postupaka |
|
|
- |
razume pojam književnog roda i vrste; poznaje tradicionalnu i modernu klasifikaciju žanra |
|
|
- |
razlikuje književne vrste od književno-naučnih (nefunkcionalnih) vrsta (npr., biografija, autobiografija, dnevnik, memoari, anali letopisi, hronike), žanrova nastalih iz dodira sa drugim umetnostima (libreto, filmski scenario) i društveno-političkim okruženjem (besednička proza) |
|
|
- |
razume pojam stila u književnosti; poznaje opšta svojstva i poetičke norme epoha u dijahronom nizu (od antike do danas) |
|
|
- |
ima uvid u istorijski razvoj književnosti u nacionalnim i svetskim okvirima, kao i u njenu povezanost sa drugim umetnostima i humanističkim disciplinama (slikarstvo, muzika, religija, filozofija, psihologija) |
|
|
- |
ima razvijenu svest o potrebi negovanja sopstvene književne kulture |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
razume funkcije, upotrebu, uticaj i značaj medija |
|
|
|||
|
- |
poseduje osnovna znanja o medijskoj produkciji i o razvoju medija |
|
|
- |
samostalno i grupno oblikuje medijske tekstove različitih vrsta |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave maternjeg jezika i književnosti u srednjem stručnom i umetničkom obrazovanju jeste da svaki učenik, u okviru sopstvenih sposobnosti i mogućnosti, maksimalno razvije jezičke i komunikativne kompetencije koje mu omogućavaju uspešnu i efikasnu komunikaciju u različitim društvenim prilikama, kao i da se osposobi za dalje stručno i profesionalno usavršavanje. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku srednjeg stručnog i umetničkog obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prati i razume složene tekstove različitih vrsta (izlaganja, saopštenja, obaveštenja, stručne i književne tekstove) na standardnom jeziku, organizujući, odabirajući i razvrstavajući primljene informacije u različite svrhe |
|
|
- |
razlikuje i toleriše govorne varijetete; razume upotrebu različitih stilova i registara |
|
|
- |
ima razvijenu kulturu slušanja u različitim komunikativnim situacijama (npr. dijalog, diskusija, debata, predavanje) |
|
|||
|
Čitanje |
- |
čita različite vrste složenih tekstova u različite svrhe, koristeći odgovarajuće tehnike i strategije čitanja; prilagođava tehniku čitanja cilju čitanja i vrsti teksta i samostalno odabira relevantne izvore |
|
|
- |
povezuje informacije unutar teksta i između više različitih tekstova, uspostavljajući logičku hijerarhiju među njima |
|
|
- |
samostalno izvodi zaključke na osnovu teksta i formira stav |
|
|
- |
koristi različite mogućnosti za utvrđivanje značenja nepoznatih reči i izraza (npr. gramatička i semantička analiza; analogija, kontekst; pronalaženje informacije u rečniku, enciklopediji, priručniku, bazi podataka i na Internetu) |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
uobličava logički koherentne iskaze različite dužine, složenosti, forme i tematike, koristeći odgovarajuće strategije za organizaciju govora i prilagođavajući jezički izraz temi i komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
govori u zadatim okolnostima (recitacija, beseda, prezentacija, promocija, učestvovanje u predstavi) |
|
|
- |
poštuje ortoepsku normu standardnog jezika |
|
|||
|
Pisanje |
- |
uobličava jasne i logički koherentne tekstove različite dužine, složenosti, forme i tematike, koristeći odgovarajuće tehnike pripremanja i redigovanja teksta i poštujući pravopisnu normu koristi i pravilno navodi različite izvore |
|
|
- |
prilagođava ukupnu organizaciju i grafičku formu teksta njegovoj logičkoj strukturi i nameni |
|
|
- |
koristi nelinearne elemente teksta (ilustracija, shema, tabela, dijagram, grafikon, fusnota) da bi tekst učinio jasnijim za čitaoca |
|
Interakcija |
- |
uspešno učestvuje u formalnim i neformalnim razgovorima, diskusijama i debatama o različitim temama, prilagođavajući se komunikativnoj situaciji |
|
|
- |
ume da oceni sopstvenu poziciju u datim komunikativnim okolnostima i ponaša se u skladu sa njom |
|
|
- |
uvažava sagovornika, prepoznaje, razume i poštuje individualne i kulturne specifičnosti drugog i drugih i određuje se u odnosu na njih |
|
|
- |
efikasno prilagođava izlaganje različitim vremenskim ograničenjima |
|
|
- |
u argumentaciji integriše informacije i ideje iz različitih izvora navodeći njihovo poreklo |
|
|
- |
prepoznaje probleme i konflikte u komunikaciji i daje svoj doprinos njihovom prevazilaženju |
|
|
- |
vlada konvencijama obraćanja u pisanoj formi: ume da napiše različite vrste poruka, pisama, zahteva, molbi; ume da reaguje na javne pozive, oglase, peticije, ankete i konkurse |
|
|
|||
Medijacija |
- |
tumači, prepričava, sažima, rezimira sadržaj interakcije, odn. teksta u skladu sa potrebama/namenom |
|
|
- |
izdvaja ključne reči iz teksta o poznatoj ili nepoznatoj temi u skladu sa različitim potrebama/namenama |
|
|
|||
Interpretacija/Interakcija sa tekstom |
- |
uočava relevantne stilske, tematsko-motivske, morfološke i žanrovske osobine teksta |
|
- |
prepoznaje inherentna svojstva dela (npr. ozbiljno, tragično, komično; imaginativno, stvarno; parodijsko, ironično) |
||
|
- |
poseduje razvijen čitalački ukus; samostalno tumači delo i sudi o njemu |
|
|
- |
služi se sekundarnom literaturom pri interpretaciji teksta |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
jezik posmatra kao celovit sistem sa višestrukim funkcijama |
|
|
- |
poseduje osnovna sociolingvistička znanja o maternjem jeziku i njegovom okruženju |
|
|
- |
poznaje i razlikuje jezičke jedinice (reč, sintagma, rečenica, tekst); razume odnose među njima |
|
|
- |
razume i koristi odgovarajući leksičko-terminološki fond |
|
|
- |
poznaje istorijat maternjeg jezika |
|
|
- |
služi se opštim i stručnim jezičkim i komunikacijskim priručnicima |
|
|
- |
ume da (pro)ceni sopstveno znanje i zna na koji način da održava i dalje razvija stečena znanja i veštine |
|
|
|||
Znanja o književnosti |
- |
razume pojam i funkciju književnosti |
|
- |
poseduje osnovna znanja iz teorije proze i teorije stiha |
||
|
- |
prepoznaje figurativni jezik u književnom i neknjiževnom tekstu i razume njegovo značenje; razume značaj različitih stilskih postupaka |
|
|
- |
poznaje osnovne književne rodove i vrste |
|
|
- |
razlikuje književne vrste od književno-naučnih (nefunkcionalnih) vrsta (npr., biografija, autobiografija, dnevnik, memoari, anali, letopisi, hronike), žanrova nastalih iz dodira sa drugim umetnostima (libreto, filmski scenario) i društveno-političkim okruženjem (besednička proza) |
|
|
- |
razume pojam stila u književnosti; poznaje opšta svojstva i poetičke norme epoha u dijahronom nizu (od antike do danas) |
|
|
- |
ima uvid u istorijski razvoj književnosti u nacionalnim i svetskim okvirima, kao i u njenu povezanost sa drugim umetnostima i humanističkim disciplinama (slikarstvo, muzika, religija, filozofija, psihologija) |
|
|
- |
ima razvijenu svest o potrebi negovanja sopstvene književne kulture |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
razume funkcije, upotrebu, uticaj i značaj medija |
|
|
|||
|
- |
poseduje osnovna znanja o medijskoj produkciji i o razvoju medija |
|
|
- |
samostalno i grupno oblikuje medijske tekstove različitih vrsta |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija
Srpski jezik kao nematernji jezik
Srpski jezik kao nematernji jezik osnovni je predmet u školama gde se nastava odvija na jeziku nacionalnih manjina.
Cilj nastave srpskog kao nematernjeg jezika jeste razvijanje svesti učenika o pripadanju široj društvenoj zajednici, njegovo osposobljavanje za dalje obrazovanje i za uključivanje u svet rada, kao i omogućavanje njegovog ravnopravnog učešća u društvenim, ekonomskim i drugim tokovima državne zajednice.
Za nastavu srpskog kao nematernjeg jezika utvrđuju se minimalni ishodi po nivoima obrazovanja i to:
- na kraju osnovnog obrazovanja i vaspitanja jezička kompetencija na nivou B1 Zajedničkog evropskog okvira Saveta Evrope;
- na kraju srednjeg obrazovanja, kako opšteg tako i stručnog i umetničkog, jezička kompetencija na nivou C1 Zajedničkog evropskog okvira Saveta Evrope.
Ishodi po ciklusima utvrđuju se posebnim osnovama školskog programa.
Jezik, književnost i komunikacija
Strani jezik kao osnovni predmet - prvi ciklus
Cilj nastave stranog jezika kao osnovnog predmeta u prvom ciklusu je da osposobi učenika da na stranom jeziku komunicira na osnovnom nivou u usmenom i pisanom obliku o temama iz njegovog neposrednog okruženja. U isto vreme, nastava stranih jezika treba da:
- podstakne razvijanje svesti o sopstvenom napredovanju radi jačanja motivacije za učenje jezika;
- olakša razumevanje drugih i različitih kultura i tradicija;
- stimuliše maštu, kreativnost i radoznalost;
- podstiče upotrebu stranog jezika u lične svrhe i iz zadovoljstva.
Ishodi:
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku prvog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
prepoznaje glasove u govornom lancu, akcenat, ritam i intonaciju |
|
|
- |
razume kratke dijaloge, priče i pesme o poznatim temama, koje čuje uživo, ili sa audio-vizuelnih zapisa |
|
|
- |
razume i reaguje na odgovarajući način na kratke usmene poruke u vezi sa ličnim iskustvom i sa aktivnostima na času (poziv na igru, zapovest, uputstvo itd.) |
|
|||
|
Čitanje |
- |
prepoznaje slova, napisane reči i rečenice i poštuje pravopisne znake prilikom čitanja |
|
|
- |
razume osnovna značenja kratkih pisanih i ilustrovanih tekstova |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
razgovetno izgovara glasove, akcentuje reči, poštuje ritam i intonaciju |
|
|
- |
daje osnovne informacije o sebi i svom okruženju uz nastavnikovu pomoć i samostalno |
|
|
- |
opisuje u nekoliko rečenica poznatu radnju ili situaciju |
|
|||
|
Pisanje |
- |
prepisuje, dopunjava i piše reči i kraće rečenice poštujući pravopis |
|
Interakcija |
- |
sa sagovornicima razmenjuje nekoliko osnovnih iskaza u vezi sa konkretnom situacijom |
|
|
- |
razmenjuje informacije o hronološkom i meteorološkom vremenu |
|
|
- |
učestvuje u komunikaciji (u paru, u grupi, itd.) |
|
|
- |
prepoznaje kad nešto ne razume, postavlja pitanja i traži razjašnjenja |
|
|
|||
Medijacija |
Na ovom uzrastu nisu predviđeni ishodi za ovu kategoriju. |
||
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
Na ovom uzrastu nisu predviđeni ishodi za ovu kategoriju. |
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje osnovne gramatičke elemente |
|
- |
koristi jeziku u skladu sa nivoom formalnosti komunikativne situacije (npr. forme učtivosti) |
||
|
- |
razume vezu između sopstvenog zalaganja i postignuća u jezičkim aktivnostima |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
koristi razne vrste medijske produkcije namenjene učenju stranih jezika na elementarnom nivou (štampane medije, audio/video zapis, kompakt-disk, itd.) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija
Strani jezik kao osnovni predmet - drugi ciklus
Cilj nastave stranog jezika u drugom ciklusu je da osposobi učenika da u svakodnevnim situacijama komunicira u usmenom i pisanom obliku koristeći frekventne reči i jednostavne izraze. Usmerena je na jednostavne oblike interakcije sa sagovornicima spremnim da govore razgovetno i pomažu učeniku da ih razume.
Ishodi:
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku drugog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (A1) |
- |
razume svakodnevni govor, npr. kratka jednostavna uputstva, ako se govori razgovetno |
|
|
- |
razume opšti sadržaj kratkih prilagođenih tekstova posle nekoliko slušanja |
|
|||
|
Čitanje (A1) |
- |
u novom tekstu prepoznaje poznate reči i izraze |
|
|
- |
razume opšti sadržaj i smisao kraćih tekstova |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (A1) |
- |
upotrebljava jednostavne izraze i rečenice da bi predstavio svakodnevne, sebi bliske aktivnosti, situacije i događaje |
|
|||
|
Pisanje (A1) |
- |
piše kraće tekstove na osnovu date slike ili drugog vizuelnog, zvučnog ili pisanog podsticaja |
|
Interakcija |
- |
sporazumeva se sa sagovornicima koji su spremni da govore razgovetno i pomažu učeniku da ih razume |
|
|
- |
postavlja jednostavna pitanja o bliskim temama i odgovara na njih, u usmenom i pisanom obliku |
|
|
- |
razmenjuje kratka pisma, kratke jednostavne poruke, razglednicu, čestitku, i slično |
|
|
|||
Medijacija |
Na ovom uzrastu nisu predviđeni ishodi za ovu kategoriju. |
||
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom (A1) |
- |
izražava utiske i osećanja o kratkom književnom tekstu (npr: priča, pesma, kratak dramski komad), koristeći verbalna i neverbalna sredstva izražavanja |
|
|
- |
identifikuje specifične kulturne elemente u kratkom tekstu (imena, odeća, navike, tradicija, životni stil) |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje i koristi osnovne prozodijske elemente i morfosintaksičke kategorije |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
koristi sadržaje medijske produkcije namenjene učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave stranog jezika u trećem ciklusu je da osposobi učenika da komunicira u usmenom i pisanom obliku o temama iz svakodnevnog života. Razvija se svest o značaju višejezičnosti u savremenoj višekulturnoj zajednici, odnosno svest da uspešno ovladavanje jezičkim kompetencijama doprinosi afirmaciji ličnosti i optimalnom profesionalnom razvoju. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku obaveznog obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (A2) |
- |
razume kraće iskaze koji sadrže visokofrekventne reči i strukture (informacije o ličnostima, porodici, kupovini, profesijama, bližem okruženju, itd.) |
|
|
- |
razume opšti sadržaj nepoznatih kratkih tekstova posle nekoliko slušanja |
|
|
- |
razume ono što je najbitnije u kratkim, jasnim i jednostavnim obaveštenjima, čak i uz auditivni šum (npr. preko razglasa, na ulici, uz muziku, itd.) |
|
|||
|
Čitanje (A2) |
- |
čita i razume različite vrste tekstova (prilagođenih, ali i autentičnih) prepoznajući osnovna značenja teksta, kao i relevantne detalje |
|
|
- |
otkriva značenje nepoznate reči na osnovu konteksta i/ili pomoću rečnika |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (A2) |
- |
opisuje situacije, priča o događajima i argumentuje stavove koristeći jednostavne izraze i rečenice |
|
|||
|
Pisanje (A2) |
- |
piše kratke tekstove u različite svrhe |
|
Interakcija |
- |
vodi razgovor o svakodnevnim situacijama, razmenjuje informacije o poznatim temama i aktivnostima |
|
|
- |
komunicira u pisanom obliku o temama koje ga se neposredno tiču i/ili ga interesuju (kraće lično pismo, poruka preko elektronske pošte, "chat" na Internetu, itd.) |
|
|
|||
Medijacija |
- |
prenosi i prevodi kratke poruke (u usmenoj i pisanoj formi), u skladu sa potrebama komunikacije |
|
|
- |
rezimira sadržaj pročitanog teksta, filma i slično |
|
|
|||
Interpretacija / interakcija sa tekstom (A2) |
- |
izražava stav o pročitanom tekstu povezujući ga sa sopstvenim znanjem i iskustvom |
|
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
poznaje osnovne gramatičke kategorije i može da poredi, na elementarnom nivou, L2 sa svojim prvim jezikom |
|
|
- |
poznaje osnovne jezičke i komunikacijske priručnike i zna da se služi njima |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
uočava različite prikaze istog događaja u različitim medijskim izvorima |
|
|
- |
koristi razne vrste medijske produkcije namenjene komunikaciji i učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk, Internet) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave stranog jezika kao osnovnog predmeta u srednjoj školi je da osposobi učenika da komunicira u usmenom i pisanom obliku o većini tema koje se redovno sreću u kontekstu škole, porodice, svakodnevnih aktivnosti, hobija, itd. |
|||
Nastava je usmerena na kraće komunikativne razmene u učionici i van nje, koje uključuju i izvorne govornike, kao i na razumevanje i stvaranje kraćih tekstova o temama koje učenik poznaje i koje ga zanimaju. Razvija se sposobnost učenika da znanja i iskustva drugih kultura i civilizacija uključi u sistem znanja i vrednosti. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku opšteg srednjeg obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (B1) |
- |
razume sadržaj dužih iskaza prenesenih standardnim jezikom koji sadrže visokofrekventne reči i strukture o poznatim temama |
|
|
- |
razume u opštim crtama sadržaj kraćih narativnih odlomaka predstavljenih u usmenoj formi |
|
|||
|
Čitanje (B1) |
- |
razume u opštim crtama duže tekstove pisane standardnim jezikom koji sadrže visokofrekventne reči i strukture |
|
|
- |
prepoznaje i razume ključne informacije u različitim vrstama tekstova |
|
|
- |
ume da otkrije značenje nepoznate reči na osnovu konteksta i/ili pomoću rečnika |
|
|
- |
efikasno koristi različite izvore na L2 radi pribavljanja željene informacije (rečenici, knjige, Internet, itd.). |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (B1) |
- |
kreira jednostavan diskurs u kome opisuje svoja iskustva ili događaje, misli ili želje, planove, itd. |
|
|
- |
nudi kraća objašnjenja ili argumentaciju u vezi sa svojim, ili mišljenjima, stavovima i planovima drugih |
|
|||
|
Pisanje (B1) |
- |
piše kraći tekst o temama iz svakodnevnog života |
|
|
- |
piše kraći tekst koji sadrži jednostavna objašnjenja ili argumentaciju u vezi sa svojim ili mišljenjima, stavovima i planovima drugih |
|
Interakcija |
- |
efikasno komunicira u većini svakodnevnih situacija u kojima se može naći ukoliko putuje u zemlju/područje u kome se L2 govori |
|
|
- |
stupa bez prethodne pripreme u razgovor o poznatim temama, ili o temama koje ga interesuju |
|
|
- |
u usmenom obliku traži i nudi informacije, kako u direktnoj komunikaciji "licem u lice", tako i putem telefona |
|
|
- |
u pisanom obliku traži i nudi informacije (pismo, poruka preko elektronske pošte i sl.) |
|
|
- |
učestvuje u diskusijama o poznatim temama iznoseći svoje mišljenje, i komentarišući mišljenja drugih |
|
|
- |
pita za pojašnjenja reči ili struktura koje ne razume |
|
|
|||
Medijacija (B1) |
- |
prevodi iskaze (u usmenoj i pisanoj formi) u komunikativnim kontekstima koji uključuju govornike učenikovog L1 i L2 |
|
|
- |
rezimira za sagovornike sadržaj teksta ili dotadašnje interakcije |
|
|
- |
nudi dodatna objašnjenja svojih ili stavova drugih radi unapređivanja/olakšanja interakcije |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom (B1) |
- |
razume, uz povremenu upotrebu rečnika, sadržaj odlomaka jednostavnijih književnih tekstova |
|
- |
razume jednostavnije autentične tekstove na jeziku koji uči |
||
- |
učestvuje u javnom čitanju književnih tekstova, ili izvođenju pozorišnih predstava, recitala, opera, i sl. na jeziku koji uči |
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje sistemsku prirodu jezika, i u stanju je da poredi L2 sa svojim prvim jezikom (L1) |
|
|
- |
poznaje osnovne jezičke i komunikacijske priručnike i zna da se služi njima |
|
|
- |
zna na koji način da održava i dalje razvija stečena znanja i veštine |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
poznaje ključne medijske proizvode i institucije na L2 |
|
|
- |
razume jednostavne medijske poruke na L2 (jednostavne kodove i konvencije jezika medija) |
|
|
- |
prepoznaje osnove estetike medija u kulturi L2 koji uči (stereotipi, stilizacija poruke i sl.) |
|
|
- |
efikasno koristi medijske tehnologije na L2 za proširenje znanja, razonodu, i sl. |
|
|
- |
koristi sadržaje medijske produkcije namenjene učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk, Internet, itd.) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave stranog jezika kao osnovnog predmeta na kraju srednjeg stručnog i umetničkog obrazovanja jeste dalje usavršavanje učenika za komunikaciju o opštim temama i sticanje jezičkih kompetencija u skladu sa potrebama struke. Razvija se sposobnost učenika da znanja i iskustva drugih kultura i civilizacija uključi u sistem znanja i vrednosti. |
|||
Nastava stranog jezika kao osnovnog predmeta na kraju srednjeg stručnog i umetničkog obrazovanja predstavlja kontinuitet nastave stranog jezika na prethodnom nivou školovanja. |
|||
Ishodi: |
|||
U Opštim osnovama školskog programa definisani su minimalni ishodi nastave stranog jezika kao osnovnog predmeta u srednjim stručnim i umetničkim školama koje moraju ostvariti svi učenici tih škola. Posebnim osnovama za pojedine stručne i umetničke profile, ukoliko postoji potreba, definiše se viši nivo ishoda. |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku srednjeg stručnog i umetničkog obrazovanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (A2+) |
- |
razume osnovni smisao informacija i tekstova koji govore o poznatim i bliskim temama |
|
|
- |
razume jednostavne informacije i instrukcije u okviru svoje struke |
|
|
- |
može da prati glavni tok nekog dužeg izlaganja ukoliko se govori razgovetno i standardnim jezikom |
|
|
- |
razume osnovne informacije u radio ili televizijskim emisijama ukoliko se govori o poznatim temama iz domena njegovog interesovanja ili struke |
|
|||
|
Čitanje (A2+) |
- |
razume jednostavne natpise, etikete na proizvodima, reklamni materijal, uputstva za upotrebu |
|
|
- |
pronalazi potrebnu informaciju u tekstu |
|
|
- |
razume u opštim crtama tekstove (informativne, narativne, deskriptivne) koji sadrže frekventne reči i strukture iz svakodnevnog života i struke |
|
|
- |
shvata značenje nepoznatih reči na osnovu poznatog konteksta i ličnog i profesionalnog iskustva |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (A2+) |
- |
govori o bliskim temama i događajima (porodica, hobi, posao, aktuelna dešavanja) koristeći jednostavne reči i rečenice |
|
|
- |
objašnjava svoj stav, želje, planove |
|
|
- |
traži i daje informacije iz svoje struke |
|
|
- |
opisuje kako se nešto radi i daje uputstva iz oblasti svoje struke |
|
|||
|
Pisanje (A2+) |
- |
piše kraće tekstove u različite svrhe (poruke, jednostavna uputstva, lična pisma, poslovna pisma prema modelu) |
|
|
- |
popunjava formulare, upitnike, narudžbenice i slično |
|
Interakcija |
- |
vodi razgovor u svakodnevnim situacijama (razmenjuje informacije, traži i daje uputstva i obaveštenja, pita, predlaže) |
|
|
- |
izražava svoje stavove i slaganje/neslaganje sa mišljenjem drugih |
|
|
- |
piše jednostavna pisma i poruke da bi tražio ili preneo informaciju, izrazio zahvalnost ili izvinjenje |
|
|
- |
prima i prenosi jednostavne poruke (na primer prijateljima i kolegama) koje se odnose na neposredne potrebe |
|
|
- |
traži dodatna objašnjenja upotrebom jednostavnih izraza |
|
|
|||
Medijacija |
- |
rezimira i prepričava jednostavnim jezičkim sredstvima kraće delove teksta i audio-vizuelnog zapisa i to sa L1 na L2, L2 na L2, L2 na L1. |
|
|
|||
Interpretacija / interakcija sa tekstom (A2+) |
- |
razlikuje činjenice od stavova |
|
- |
upoređuje neke elemente informacija iz različitih izvora |
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
poznaje leksičke i gramatičke kategorije i na nivou koji mu omogućava da razume teme i situacije iz svakodnevnog života i struke i da govori i piše o njima |
|
|
- |
poznaje osnovne sličnosti i razlike L1 i L2 |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
koristi razne vrste medijske produkcije radi zadovoljenja ličnog interesovanja i profesionalnih potreba (knjige, časopise, brošure, prospekte, kataloge, rečnike, audio/video zapise, kompakt-diskove, Internet) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave drugog stranog jezika u drugom ciklusu jeste razvijanje višejezične kompetencije učenika. Osposobljavanjem učenika da komunicira na više jezika i da upoznaje različite kulture razvija se tolerancija i doprinosi prevazilaženju stereotipa i predrasuda. Nastava zasnovana na koncepciji plurilingvizma treba da omogući učeniku da koristi znanja i strategije stečene učenjem L1 i L2. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku drugog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
razume jednostavne dijaloge, priče i pesme koje čuje uživo ili sa audio-vizuelnih zapisa |
|
|
- |
razume i reaguje na nastavnikova pitanja i uputstva tokom časa |
|
|
- |
razume jednostavna monološka izlaganja nastavnika i drugih učenika |
|
|
- |
raspoznaje formu potvrdne, upitne i odrične rečenice |
|
|
- |
razume tekstove s poznatim vokabularom |
|
|
- |
razume poruke vezane za situacije iz svakodnevnog života i aktivnosti na času |
|
|||
|
Čitanje |
- |
razume osnovna značenja kratkih pisanih i ilustrovanih tekstova |
|
|
- |
razume tekstove sa poznatim vokabularom |
|
|
- |
razume traženu informaciju čitajući u sebi |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
poštuje pravilan ritam i intonaciju rečenice |
|
- |
daje informacije o sebi i drugima i o svom okruženju, uz nastavnikovu pomoć i samostalno |
|
|
|
- |
opisuje poznatu radnju ili situaciju |
|
|
- |
uz pomoć i podsticaj, jednostavnim izrazima i rečenicama opisuje jednostavne aktivnosti, situacije i događaje |
|
|||
|
Pisanje |
- |
piše kratke rečenice ili kraći tekst o sebi, o svom okruženju, ako i na osnovu razgovora, slike ili drugih vizuelnih podsticaja |
|
Interakcija |
- |
razmenjuje informacije u vezi sa konkretnom situacijom |
|
|
- |
daje aktivan doprinos u komunikaciji (u paru, grupi, itd.) |
|
|
- |
u stanju je da se verbalno i neverbalno sporazume sa sagovornicima ukoliko govore razgovetno i polako |
|
|
- |
postavlja jednostavna pitanja, traži objašnjenja i odgovara na pitanja koja mu se postave |
|
|
- |
razmenjuje kratke jednostavne pisane poruke, piše razglednicu i čestitku |
|
|
|||
Medijacija |
Na ovom uzrastu nisu predviđeni ishodi za ovu kategoriju. |
||
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
jednostavnim verbalnim i neverbalnim sredstvima izražava osećanja i utiske vezane za pročitani tekst (kratku priču, dijalog, pesmu) |
|
- |
uočava pojedine elemente kulture na koje je nastavnik prethodno uputio |
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje i koristi prozodiju, stiče širi uvid u osnovne jezičke elemente |
|
|
- |
raspoznaje govorne registre na osnovnom nivou |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
koristi razne vrste medijske produkcije namenjene učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave drugog stranog jezika u trećem ciklusu jeste razvijanje višejezične kompetencije učenika. Osposobljavanjem učenika da komunicira na više jezika i da upoznaje različite kulture razvija se tolerancija i doprinosi prevazilaženju stereotipa i predrasuda. Nastava zasnovana na koncepciji plurilingvizma treba da omogući učeniku da koristi znanja i strategije stečene učenjem L1 i L2. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku drugog ciklusa učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (A1) |
- |
razume svakodnevni govor, npr. kratka jednostavna uputstva, ako se govori razgovetno |
|
|
- |
razume opšti sadržaj kratkih prilagođenih tekstova posle nekoliko slušanja |
|
|||
|
Čitanje (A1) |
- |
u novom tekstu prepoznaje poznate reči i izraze |
|
|
- |
razume opšti sadržaj i smisao kraćih tekstova |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (A1) |
- |
upotrebljava jednostavne izraze i rečenice da bi predstavio svakodnevne, sebi bliske aktivnosti, situacije i događaje |
|
|||
|
Pisanje (A1) |
- |
piše kraće tekstove na osnovu vizuelnog, zvučnog ili pisanog podsticaja, kao i na zadatu temu |
|
Interakcija |
- |
sporazumeva se sa sagovornicima koji su spremni da govore razgovetno i pomažu učeniku da ih razume |
|
|
- |
postavlja jednostavna pitanja o bliskim temama i odgovara na njih, u usmenom i pisanom obliku |
|
|
- |
razmenjuje kratka pisma, kratke jednostavne poruke, razglednicu, čestitku, i slično |
|
|
|||
Medijacija |
- |
prenosi i prevodi kratke poruke u usmenoj formi u skladu sa potrebama komunikacije |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom (A1) |
- |
izražava utiske i osećanja o kratkom književnom tekstu (npr: priča, pesma, kratak dramski komad), koristeći verbalna i neverbalna sredstva izražavanja |
|
- |
identifikuje specifične kulturne elemente u kratkom tekstu (imena, odeća, navike, tradicija, životni stil) i poredi ih sa elementima iz L1 i L2 |
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
prepoznaje i koristi osnovne prozodijske elemente i morfosintaksičke kategorije i poredi ih sa kategorijama L1 i L2 |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
koristi sadržaje medijske produkcije namenjene učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave drugo stranog jezika u opštem srednjem obrazovanju je da osposobi učenika da komunicira u usmenom i pisanom obliku o temama iz svakodnevnog života. Razvija se svest o značaju višejezičnosti u savremenoj višekulturnoj zajednici, odnosno svest da uspešno ovladavanje jezičkim kompetencijama doprinosi afirmaciji ličnosti, uspešnom daljem obrazovanju i optimalnom profesionalnom razvoju. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku opšteg srednjeg obrazovanja i vaspitanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje (A2) |
- |
razume kraće iskaze koji sadrže visokofrekventne reči i strukture (informacije o ličnostima, porodici, kupovini, profesijama, bližem okruženju, itd.) |
|
|
- |
razume opšti sadržaj nepoznatih kratkih tekstova posle nekoliko slušanja |
|
|
- |
razume ono što je najbitnije u kratkim, jasnim i jednostavnim obaveštenjima, čak i uz auditivni šum (npr. preko razglasa, na ulici, uz muziku, itd.) |
|
|||
|
Čitanje (A2) |
- |
čita i razume različite vrste tekstova (prilagođenih, ali i autentičnih) prepoznajući osnovna značenja teksta, kao i relevantne detalje |
|
|
- |
otkriva značenje nepoznate reči na osnovu konteksta i/ili pomoću rečnika |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor (A2) |
- |
opisuje situacije, priča o događajima i argumentuje stavove koristeći jednostavne izraze i rečenice |
|
|||
|
Pisanje (A2) |
- |
piše kratke tekstove u različite svrhe |
|
Interakcija |
- |
vodi razgovor o svakodnevnim situacijama, razmenjuje informacije o poznatim temama i aktivnostima |
|
|
- |
komunicira u pisanom obliku o temama koje ga se neposredno tiču i/ili ga interesuju (kraće lično pismo, poruka preko elektronske pošte, "chat" na Internetu, itd.) |
|
|
|||
Medijacija |
- |
prenosi i prevodi kratke poruke (u usmenoj i pisanoj formi), u skladu sa potrebama komunikacije |
|
|
- |
rezimira sadržaj pročitanog teksta, filma i slično |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom (A2) |
- |
izražava stav o pročitanom tekstu povezujući ga sa sopstvenim znanjem i iskustvom |
|
|
|
||
|
|
||
|
|||
Znanja o jeziku |
- |
poznaje osnovne gramatičke kategorije i može da poredi, na elementarnom nivou, L2 sa svojim prvim jezikom |
|
|
- |
poznaje osnovne jezičke i komunikacijske priručnike i zna da se služi njima |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
uočava različite prikaze istog događaja u različitim medijskim izvorima |
|
|
- |
koristi razne vrste medijske produkcije namenjene komunikaciji i učenju stranih jezika (štampani mediji, audio/video zapisi, kompakt-disk, Internet) |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave klasičnih jezika jeste da: |
|||
- osposobi učenika za razumevanje i tumačenje svakovrsnih poruka koje su, tokom različitih epoha i u raznim sredinama, formulisane na klasičnim jezicima; |
|||
- upozna učenika s bitnim elementima klasičnih kultura i njihovog nasleđa u savremenim kulturama. |
|||
Učenik upoznaje korene i istorijske presedane fenomena kulturne koegzistencije, prožimanja i nasleđa među kulturama, izgrađuje predstavu o tome da kulture, po pravilu, nisu samonikle niti izolovane, već da uzajamni poticaj, bogaćenje i preobražavanje spada u njihova svagdašnja i bitna svojstva, te s razumevanjem prihvata i podstiče promovisanje različitih kulturnih modela. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku srednjeg obrazovanja i vaspitanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
razume lake prozne tekstove pročitane naglas |
|
|||
|
Čitanje |
- |
tečno i sa razumevanjem čita književne i neknjiževne tekstove osrednje težine, različitog sadržaja i forme |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
ima pravilan izgovor i intonaciju |
|
|
||
|
|||
|
Pisanje |
- |
zapisuje i formuliše kraće tekstove u skladu s ortografskom normom |
|
Interakcija |
- |
usmeno i pismeno odgovara na jednostavne poruke i pitanja |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
sa razumevanjem pristupa delima klasične tradicije |
|
- |
zauzima stav o tekstu i obrazlaže ga pozivajući se na sam tekst, kao i na druga iskustva i znanja |
||
|
- |
služi se znanjem o klasičnim kulturama za razumevanje i tumačenje kulturnih fenomena uopšte |
|
|
|||
Medijacija |
- |
pokazuje svoje razumevanje neposrednim (usmenim) prevođenjem poruke s klasičnog na maternji jezik ili njenim parafraziranjem |
|
|
- |
pismeno prevodi tekstove s klasičnog na maternji jezik, pravilno i svrsishodno koristeći odgovarajuće priručnike |
|
|
- |
prozire terminologiju zasnovanu na klasičnom jezičkom materijalu, i prema potrebi je proširuje na datim osnovama |
|
|
|||
Znanje o jeziku |
- |
ima sistematsku predstavu gramatičke strukture klasičnih jezika koje je učio |
|
|
- |
poznaje genetsku vezu između klasičnih i savremenih jezika i koristi se znanjem klasičnih jezika kao oruđem za lakše usvajanje i bolje razumevanje njihovih modernih izdanaka |
|
|
- |
razume uticaj klasičnih jezika na uobličenje leksike, frazeologije i metaforike savremenih jezika, i poima sličnost koju u toj oblasti pokazuju savremeni jezici istog kulturnog kruga kao istorijski uslovljenu |
|
|
|||
Znanje o književnosti i kulturi |
- |
zna osnovne pojmove i poseduje znanja na kojima se zasniva tumačenje klasičnih kultura i njihovih književnosti |
|
- |
poznaje žanrove i periodizaciju klasičnih književnosti i obavešten je o najvažnijim književnim delima klasične tradicije |
||
|
- |
poznaje uzroke kontinuiteta i genetskih veza koje postoje među fenomenima književne i kulturne istorije |
|
|
- |
razume trajanje i preobražaj književnih žanrova, stilova, motiva i postupaka |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
služi se medijima masovne komunikacije radi sticanja i produbljivanja znanja o klasičnim jezicima i kulturama |
|
|
Jezik, književnost i komunikacija |
|||
Cilj nastave klasičnih jezika jeste da: |
|||
- osposobi učenika za razumevanje svakovrsnih poruka koje su u vezi sa strukom, formulisane na klasičnim jezicima; |
|||
- upozna učenika s bitnim elementima savremenog jezika struke, koji se zasniva na klasičnim jezicima. |
|||
Ishodi: |
|||
|
|||
Jezičke aktivnosti |
Po završetku srednjeg obrazovanja i vaspitanja učenik: |
||
|
|||
Jezička recepcija |
Slušanje |
- |
razume stručne termine i kraće rečenice pročitane naglas |
|
|||
|
Čitanje |
- |
tečno i sa razumevanjem lake stručne tekstove, različitog sadržaja i forme |
|
|||
Jezička produkcija |
Govor |
- |
ima pravilan izgovor i intonaciju |
|
|
||
|
|||
|
Pisanje |
- |
zapisuje i formuliše stručne termine i kratke rečenice u skladu s ortografskom normom |
|
Interakcija |
- |
usmeno i pismeno odgovara na jednostavne poruke i pitanja |
|
|
|||
Interpretacija/interakcija sa tekstom |
- |
zauzima stav o stručnom tekstu i obrazlaže ga pozivajući se na sam tekst, kao i na druga iskustva i znanja |
|
|
|||
Medijacija |
- |
pokazuje svoje razumevanje neposrednim (usmenim) prevođenjem stručnog izraza ili poruke s klasičnog na maternji jezik ili njihovim parafraziranjem |
|
|
- |
pismeno prevodi stručne izraze i kratke rečenice s klasičnog na maternji jezik, pravilno i svrsishodno koristeći odgovarajuće priručnike |
|
|
- |
prozire terminologiju zasnovanu na klasičnom jezičkom materijalu, i prema potrebi je proširuje na datim osnovama |
|
|
|||
Znanje o jeziku |
- |
ima sistematsku predstavu gramatičke strukture klasičnih jezika koje je učio |
|
|
- |
razume uticaj klasičnih jezika na uobličenje leksike i frazeologije savremenih jezika |
|
|
|||
Medijska pismenost |
- |
služi se medijima masovne komunikacije radi sticanja i produbljivanja znanja o klasičnim jezicima i kulturama |
|
|